Fylax
| Fylax | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Fylax dentary | |||||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||||||
| †Fylax thyrakolasus Prieto-Márquez & Carrera Farias, 2021 | |||||||||||||||||||
Fylax ("bekçi" anlamına gelir), İspanya'nın Geç Kretase Figuerola Formasyonu'ndan bir hadrosauroid ornithopod cinsidir. Cins, neredeyse tam bir sol dentary'den bilinen tek bir tür olan Fylax thyrakolasus'u ierir.[1]
Bir sol dentary olan Fylax'ın holotipi IPS-36338 1990'ların başında keşfedildi. İspanya'nın kuzeydoğusundaki Lleida eyaletindeki Figuerola Formasyonu'nda bulundu. İlk olarak 1999 yılında tanımlanmıştır.[2]
2021'de Albert Prieto-Márquez ve Miguel Ángel Carrera Farias, dentary'yi yeni bir hadrosauroid dinozor cinsine ait olarak tanımladı. Cins ismi olan Fylax, modern Yunanca'da flax (bekçi) kelimesinden gelir ve özel isim olan thyrakolasus, Yunanca thıra (kapı) ve kolasi (cehennem) kelimelerinden gelir; ve böylece bu taksonun Kretase-Paleojen kitlesel yok oluş olayına yakınlığı ile ilgili olarak "cehennemin kapılarının bekçisi" kombinasyonunu yaratır.[1]
Sınıflandırma
[değiştir | kaynağı değiştir]Prieto-Márquez ve Carrera Farias, Fylax'ı Hadrosauromorpha'da türetilmiş bir konumda Tethyshadros'un kardeş taksonu olarak tanımladı ve bu onu en son hayatta kalan hadrosaurid olmayan hadrosauromorflardan biri haline getirdi. Onların kladogramı aşağıda gösterilmiştir:[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Prieto-Márquez (2021). "A new late-surviving early diverging Ibero-Armorican duck-billed dinosaur and the role of the Late Cretaceous European Archipelago in hadrosauroid biogeography". Acta Palaeontologica Polonica. 66. doi:10.4202/app.00821.2020. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi3 Ekim 2021.
- ^ Casanovas, M.L., Pereda Suberbiola, X.P., Santafé, J.V., and Weishampel, D.B. 1999. "A primitive euhadrosaurian dinosaur from the uppermost Cretaceous of the Ager syncline (southern Pyrenees, Catalonia)". Geologie en Mijnbouw 78: 345–356