Hamza el-Gamdi
Hamza el-Gamdi | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 18 Kasım 1980 El-Baha Bölgesi, Suudi Arabistan |
| Ölüm | 11 Eylül 2001 (20 yaşında) New York, ABD |
| Ölüm sebebi | Uçak kazası |
| Milliyet | Arap |
| Organizasyon | El-Kaide |
| Akraba(lar) | Ahmed el-Gamdi (kardeşi) |
Hamza Salah Sa'id el-Gamdi (Arapça: حمزة الغامدي, Latinizasyon: Ḥamza al-Ghāmdī; 18 Kasım 1980 - 11 Eylül 2001), Suudi bir terörist korsandı. 11 Eylül saldırıları kapsamında United Airlines'ın 175 sefer sayılı uçağını kaçıran 5 kişiden biriydi.
Suudi Arabistan'da doğan Hamza el-Gamdi, Çeçenistan'da savaşmak üzere ailesinden ayrılmış ve muhtemelen 11 Eylül saldırılarına katılmak üzere seçildiği Afganistan'daki el-Kaide eğitim kamplarına gönderilmiştir.
Mayıs 2001'de turist vizesiyle Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi. El-Gamdi 11 Eylül 2001'de United Airlines'ın 175 sefer sayılı uçağına binerek ağabeyi Ahmed el-Gamdi ve diğer 3 teröristle birlikte uçağı kaçırmış, böylece baş korsan ve eğitimli pilot Mervan eş-Şehhi uçağı Dünya Ticaret Merkezi'nin Güney Kulesi'ne çarptırmıştır.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bazı raporlar el-Gamdi'nin Çeçenistan'da Ruslara karşı savaşmak üzere 2000 yılının başlarında evinden ayrıldığını söylemektedir. (Diğer raporlar Ocak 2001'de ayrıldığını söylüyor.) 2001'in sonlarına kadar birkaç kez evi aradı ve Çeçenistan'da olduğunu söyledi.[1]
Hazırlıklar sırasında Julaybeeb olarak bilinen el-Gamdi 2000 yılının sonlarında Birleşik Arap Emirliklerine gitmiş ve burada Mustafa el-Haznavi tarafından ödendiği tahmin edilen seyahat çeklerini satın almıştır. Aralarında Mecid Muked, Said el-Gamdi, Vail eş-Şehri, Ahmed el-Haznavi ve Ahmed en-Nami'nin de bulunduğu diğer beş hava korsanı da Birleşik Arap Emirliklerinden geçerek seyahat çeki satın aldı.
Ocak 2001'de el-Gamdi, bir başka hava korsanı olan Muhand eş-Şehri ile birlikte Florida, Delray Beach'te bir posta kutusu kiraladı. Ancak FBI direktörü Robert Mueller ve 11 Eylül Komisyonu'na göre el-Gamdi, Muhand eş-Şehri ve Abdulaziz el-Ömeri ile birlikte 28 Mayıs'ta Londra'ya uçana kadar ABD'ye giriş yapmamıştır.
Mart 2001'de el-Gamdi, El Cezire'de yayınlanan bir veda videosunda filme alındı. Videoda, gelecekteki birçok 11 Eylül korsanı şehit olmaya yemin ediyor, ancak komplonun ayrıntıları açıklanmıyor. El-Gamdi filmde konuşmuyor, ancak haritalar ve uçuş kılavuzları üzerinde çalışırken görülüyor.
Haziran 2001 civarında nakit para yatırarak SunTrust bankasında hesap açan dokuz hava korsanından biriydi. El-Gamdi ayrıca 27 Haziran 2001'de Florida ehliyeti için başvurmuş ve almıştır. Sonraki iki ay içinde, sadece adres değişikliği formlarını doldurarak iki mükerrer ehliyet aldı. Hava korsanı olduğundan şüphelenilen diğer beş kişi de 2001 yılında mükerrer Florida ehliyeti aldı ve diğerlerinin de farklı eyaletlerde ehliyetleri vardı. Bazıları bunun birden fazla kişinin aynı kimliği kullanmasına olanak sağlamak için yapıldığını düşünmektedir.[2]
Saldırılar
[değiştir | kaynağı değiştir]El-Gamdi 29 Ağustos'ta Visa kartını kullanarak United Airlines'ın 175 sefer sayılı uçuşu için kendi e-biletini satın almıştır. FBI ayrıca, öngörülen uçuş tarihini vermese de, Los Angeles'tan San Francisco'ya giden “7950 sefer sayılı uçuş” için de bir eBilet satın aldığını iddia etmiştir.[3]
30 Ağustos'ta Hamza el-Gamdi kardeşi Ahmed el-Gamdi'ye 175 sefer sayılı uçuş için aynı e-bileti satın almış ve her ikisine de 7 Eylül'de Fort Lauderdale'den Boston'a AirTran uçuşu için tek yön bilet almıştır. Ancak el-Gamdi bunun yerine Muhand eş-Şehri ile birlikte Lauderdale-by-the-Sea'deki Mile High Travel acentesinden satın aldığı 139.75 dolarlık biletlerle Newark, New Jersey'e gitti.
Hamza ve Ahmed el-Gamdi Cambridge, Massachusetts'teki Charles Hotel'de kaldılar. 8 Eylül'de otelden ayrıldılar ve Brighton, Boston, Massachusetts'teki Soldiers Field Road'da bulunan Days Inn'e taşındılar ve saldırılara kadar burada kaldılar.[3][4]
Hamza el-Gamdi 11 Eylül 2001 sabahı kardeşiyle birlikte otelden ayrıldı. İki adam taksiyle Logan Uluslararası Havaalanı'na giderek 175 sefer sayılı uçağa bindiler. Fayez Banihammad ve Mervan eş-Şehhi pilotlar Victor Saracini ve Michael Horrocks'u öldürerek eş-Şehhi'nin uçağın kontrolünü ele geçirmesini sağlarken, kardeşler yolcuları ve mürettebatı uçağın arkasına ittiler.
Sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]22 Eylül 2001'de Arab News, Hamza el-Gamdi'nin babasının Al-Watan gazetesine “FBI tarafından yayınlanan” bir fotoğrafın oğluna kesinlikle benzemediğini söylediğini bildirdi.[5] Ancak, el-Gamdi'nin babasının bahsettiği fotoğrafın FBI tarafından yayınlanan bir fotoğraf olmadığı varsayılmaktadır, çünkü FBI hava korsanlarının fotoğraflarını 27 Eylül 2001'e kadar yayınlamamıştır.[6]
Kendisi 8 Eylül 2006 tarihinde yayınlanan ve saldırıların planlanmasını gösteren bir videoda yer almıştır.[7]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Archived copy" (PDF). 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2008.
- ^ Lipka, Mitch (28 Eylül 2001). Cherry, Alan; Singer, Stacey (Ed.). "World Trade Center Suspect profiles". Sun-Sentinel. 4 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "Statement for the record FBI Director Robert S. Mueller III Joint Intelligence Committee inquiry" (PDF). U.S. Senate Select Committee on Intelligence. US Senate. 25 Eylül 2002. 16 Nisan 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi10 Aralık 2019.
- ^ Cullen, Kevin; Shadid, Anthony (15 Eylül 2001). "Hijackers may have taken Saudi identities". The Boston Globe. New York Times Company. 7 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ Khashoggi, Jamal (22 Eylül 2001). "Hijacker list raises more questions". Arab View. 15 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ "The FBI releases 19 photographs of individuals believed to be the hijackers of the four airliners that crashed on September 11, 01". FBI. 27 Eylül 2001. 1 Ekim 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ Arena, Kelli (7 Eylül 2006). "Video is said to show bin Laden prepping for 9/11 attacks". CNN. Time Warner Company. 12 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.