Hukuki pozitivizm
Hukuki pozitivizm, hukuk felsefesi ve hukuk biliminde bir düşünce okulu. Hukuki pozitivizmin başlıca iddiaları şunlardır:
- Kanunlar insanlar tarafından yaratılan kurallardır.
- Hukuk ve etik (ahlaklılık) arasında doğal ve kaçınılmaz bir bağlantı yoktur.
Hukuksal pozitivizmin temelinde, yalnızca meşru yasa koyucu tarafından usulüne uygun olarak çıkartılan normların hukuk olarak kabul edilmesi fikri yatmaktaydı. Böylece hukuk, dünyevî bir iktidarın iradesinin sonucu olarak karşılığını bulacaktır. Bu yaklaşıma göre hukuk, insan iradesinden önce tabii olarak var olan ya da Tanrı iradesine bağlanabilecek normlar anlamına gelmemektedir. Bugün hukuku var eden, yine insanlar tarafından öngörülmüş yasa koyma kurallarına uygun olarak gerçekleştirilmiş olmasında yatmaktadır. Bu yönüyle hukuksal pozitivizm temel olarak, hukuk kavramının açıklanmasındaki metafizik unsurların dışlanmasını gerektirir.[1]
Hukuki pozitivizm ve doğal hukuk
[değiştir | kaynağı değiştir]Hukuki pozitivizm, doğal hukuk geleneğinden gelen çeşitli fikirlere karşı taraf tutar. Doğal hukuk, hukuk ve adalet arasında esaslı bir bağ olduğunu savunur. Hukuki pozitivizm ayrılabilirlik tezini içerir ve bu düşünceye göre hukuki geçerlilik ve adalet arasında esaslı bir ilişki yoktur.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Yüksel, M. (Ed.). (2012). Hukuk Sosyolojisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Hukuki Pozitivizm Yazar: C. Keyman (tr)
- İnternet Felsefe Ansiklopedisi maddesi2 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yazar: Kenneth Einar Himma (ing)
- Stanford Felsefe Ansiklopedisi maddesi25 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yazar: Leslie Green (ing)
 | Hukuk ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
