Irawati Karve
Irawati Karve | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 15 Aralık 1905 Burma |
| Ölüm | 11 Ağustos 1970 (64 yaşında) |
| Milliyet | Hint |
| Mezun olduğu okul(lar) | Fergusson Koleji, Poona Bombay Üniversitesi |
| Meslek | Antropolog |
| Makale serilerinden |
| Sosyoloji |
|---|
 |
|
Konular |
Irawati Karve (15 Aralık 1905[1] – 11 Ağustos 1970), Hindistan, Maharaştra'dan öncü bir Hint sosyolog, antropolog, eğitimci ve yazardır. Hindistan'da Hint Sosyolojisi ve Sosyolojisi'nin kurucusu G. S. Ghurye'nin öğrencilerinden biridir. İlk kadın Hint Sosyolog olduğu iddia edildi.
Erken dönem hayatı ve eğitimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Irawati Karve, 15 Aralık 1905'te zengin bir Chitpavan Brahmin[2] ailesinde doğdu ve adını babası Ganesh Hari Karmarkar'ın Burma Pamuk Şirketi için çalıştığı Burma'daki İravadi Nehri'nden aldı. Yedi yaşından itibaren Pune'deki Huzurpaga yatılı kız okuluna gitti ve daha sonra 1926'da mezun olduğu Fergusson Koleji'nde felsefe okudu. Daha sonra Bombay Üniversitesi'nde G. S. Ghurye altında sosyoloji okumak için Dakshina Bursu aldı ve 1928'de The Chitpavan Brahmans — An Ethnic Study adlı kendi kastı üzerine bir tezi ile yüksek lisans derecesi aldı.[3]
Karve, Ghurye ile okurken bir okulda kimya öğreten Dinkar Dhondo Karve ile evlendi.[a] Kocası, sosyal olarak seçkin bir Brahman ailesinden olmasına rağmen, eşleşme onun devletin yönetici ailesiyle evlenmesini uman babasının onayını almadı. Dinkar, bir Bharat Ratna ve kadın eğitiminin öncüsü olan Dhondo Keshav Karve'nin oğluydu. Biraz çelişkili bir şekilde Dhondo Karve, Dinkar'ın onu daha ileri çalışmalar için Almanya'ya gönderme kararına karşı çıktı.[5][6]
Almanya'da Kasım 1928'de başlayan zaman, Hindistan Ulusal Kongresi üyesi Jivraj Mehta'nın kredisiyle finanse edildi ve Dinkar'ın on yıl kadar önce organik kimya alanında PhD aldığı ülkedeki kendi eğitim deneyimlerinden ilham aldı. Kaiser Wilhelm Antropoloji Enstitüsü'nde okudu ve iki yıl sonra doktora derecesi aldı[b] ve daha sonra Hindistan'daki kocasının yanına geri döndü, burada çift, o yıllarda yaygın olan sosyal kısıtlamalara daha az bağlı, oldukça alışılmadık bir hayat yaşadı.[8][c] Kocası bir ateistti ve Irawati Pandharpur'daki Vithoba'daki Hindu tapınağına yaptığı ziyaretleri inançtan ziyade "gelenek" hürmeti olarak açıkladı. Bütün bunlara rağmen, onlarınki esasen görünüş ve fiil bakımından orta sınıf bir Hindu ailesiydi.[9]
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Karve, 1931'den 1936'ya kadar Bombay'daki SNDT Kadın Üniversitesi'nde yönetici olarak çalıştı ve şehirde lisansüstü eğitim verdi. 1939'da sosyoloji reader olarak Pune'deki Deccan Koleji'ne taşındı ve kariyerinin geri kalanında orada kaldı.[10]
Nandini Sundar'a göre Karve, ilk Hint kadın antropologdu ki Hindistan'da Karve'nin yaşamı boyunca genellikle sosyoloji ile eş anlamlı bir disiplindi. Antropoloji, antropometri, seroloji, Hindoloji ve paleontolojinin yanı sıra türküler toplama ve feminist şiirleri çevirme gibi geniş kapsamlı akademik ilgi alanlarına sahipti.[11]
Esasen, çeşitli entelektüel düşünce okullarından ilham alan ve bazı açılardan W. H. R. Rivers tarafından kullanılan teknikleri taklit eden bir yayılmacıydı. Bu etkiler, klasik Hindolojiyi, Britanya Hindistanı'nın bürokratları tarafından uygulanan etnolojiyi ve ayrıca Alman öjenik temelli fiziksel antropolojiyi içeriyordu. Ayrıca, saha araştırmasına doğuştan gelen bir ilgisi vardı.[12] Sundar, Karve'nin "1968'e kadar, antropometrik ve daha sonra 'genetik' veriler (kan grubu, renk görüşü, el sıkışması ve hipertrikoz) olarak adlandırılanlar temelinde alt kastlar gibi sosyal grupları haritalamanın önemine olan inancını koruduğunu belirtir.[7]
O zamanlar Poona Üniversitesi (günümüzde Pune Üniversitesi) olan yerde antropoloji bölümünü kurdu.[11]
Karve uzun yıllar Pune Üniversitesi Deccan Koleji'nde Sosyoloji ve Antropoloji Bölüm başkanı olarak görev yaptı.[13] 1947'de Yeni Delhi'de düzenlenen Ulusal Bilim Kongresi'nin Antropoloji Bölümüne başkanlık etti.[11] Hem Marathice hem de İngilizce yazmıştır.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Dinkar Karve daha sonra Fergusson Koleji'nin müdürü oldu.[4]
- ^ Karve, İnsan kafatasının normal asimetrisi başlıklı doktorası için felsefe, Sanskritçe ve zooloji ile öjeni okudu.[7]
- ^ Karve ailesinin sıra dışılığına örnek olarak Irawati'nin evli Hindu kadınlarla ilişkilendirilen geleneksel sembollerin hiçbirini takmama kararı, kendisi, kocası ve çocukları arasındaki alışılmadık derecede yakınlık ve Pune'da scooter kullanan ilk kadın olması sayılabilir.[9]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Irawati Karmarkar Karve (2007). Anthropology for archaeology: proceedings of the Professor Irawati Karve Birth Centenary Seminar. Deccan College Post-graduate and Research Institute. s. 19.
Born on 15th December 1905 at Mingyan in Myanmar (then Burma), and named after the River Irawaddy. Her father Hari Ganesh Karmakar worked there in a cotton mill. Her mother's name was Bhagirathi.
- ^ Patricia Uberoi; Nandini Sundar; Satish Deshpande (2008). Anthropology in the East: founders of Indian sociology and anthropology. Seagull. s. 367.
In this general atmosphere of reform and women's education, and coming from a professional Chitpavan family, neither getting a education nor going into a profession like teaching would for someone like Irawati Karve have been particularly novel.
- ^ Sundar (2007), ss. 367-368, 377
- ^ Sundar (2007), s. 370
- ^ Sundar (2007), ss. 368-369
- ^ Dinakar Dhondo Karve (1963). The New Brahmans: Five Maharashtrian Families. University of California Press. s. 93. GGKEY:GPD3WDWREYG.
- ^ a b Sundar (2007), s. 380
- ^ Sundar (2007), ss. 370-371, 378
- ^ a b Sundar (2007), s. 371
- ^ Sundar (2007), ss. 380-381
- ^ a b c Sundar (2007), ss. 360-364
- ^ Sundar (2007), ss. 373-380
- ^ Frank Spencer (1997). History of Physical Anthropology, Volume 2. Taylor & Francis. s. 558. ISBN 9780815304906.
- Genel
- Sundar, Nandini (2007), "In the cause of anthropology: the life and work of Irawati Karve", Uberoi, Patricia; Sundar, Nandini; Deshpande, Satish (Ed.), Anthropology in the East: The founders of Indian Sociology and Anthropology, New Delhi: Permanent Black, ISBN 978-1-90542-277-7
