Kiralama
Kiralama, başka birine ait bir malın, hizmetin veya mülkün geçici kullanımı için ödeme yapılan bir sözleşmedir.[1] Brüt kira, kiracının bir kira bedeli ödediği ve ev sahibinin düzenli olarak mülkiyet tarafından yapılan tüm mülk masraflarını ödediği zamandır. Kiralamaya bir örnek, ekipman kiralamadır. Kiralama, paylaşım ekonomisine bir örnek olabilir. Kiralama zamanı kira sözleşmesi yapılır.
Kiralama işlemleri, hem bireyler hem de işletmeler açısından ekonomik esneklik sağlar. Mülkiyet edinmenin yüksek maliyetleri yerine kullanım hakkı üzerinden geçici erişim elde edilmesi, sermaye tasarrufu ve kaynakların daha verimli kullanılmasına olanak verir. Özellikle taşınmaz kiralamaları, barınma ve ticari faaliyetlerin sürdürülmesinde temel bir ekonomik unsur olarak kabul edilir. Günümüzde otomobil, tıbbi cihaz ve bilişim ekipmanlarının kiralanması gibi örnekler, farklı sektörlerde kiralamanın yaygınlaşan biçimlerindendir.[2]
Son yıllarda dijital teknolojiler, kiralama süreçlerinin çevrim içi platformlara taşınmasını kolaylaştırmıştır. Bu sistemler, kullanıcıların farklı bölgelerdeki mülk veya ekipmanlara kısa sürede erişmesini sağlayarak piyasanın şeffaflığını artırır. Ayrıca, kiracı ve kiraya veren arasındaki yükümlülükleri düzenleyen hukukî çerçeve, tarafların haklarını korumak ve uyuşmazlıkları önlemek amacı taşır. Türkiye'de kiralama faaliyetleri, Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri uyarınca düzenlenir; bazı sözleşmelerde noter onayı gerekebilmektedir.[2]
Türleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Leasing
- Oto kiralama
- Dahili kira
- Hafta içi kiralama
- Finansal kiralama
- Budget Oto Kiralama
- Sunucu kiralama
- Faaliyet kiralaması
- Kişiden kişiye araç kiralama
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021.
- ^ a b Gürel Hoşhanlı, Ceren Aycan. "Türkiye Finansal Kiralama Sektörünün Dupont Analiz Yöntemi İlePerformans Değerlendirmesi".