Likçe
| Likçe, Likya dili | |
|---|---|
| Trm mili | |
| Ana dili olanlar | Anadolu |
| Konuşan sayısı | ölü dil (tarih gerekli) |
| Dil ailesi | Varsayılan
|
| Yazı sistemi | Antik Yunan alfabesi zeminli özgün Likya alfabesi |
| Dil kodları | |
| ISO 639-2 | xlc |
| ISO 639-3 | – |
Likçe ya da Likya dili, Güneybatı Anadolu'da, günümüzde Teke Yarımadası'na karşı gelen Likya ülkesinin halkı olan Likyalılar tarafından kullanılmış ve MÖ 1. binyıl ortalarından itibaren kayda geçmiş Anadolu dili.
Likya dili, MÖ 2. binyıldan itibaren kayda geçmiş selefleri Hitit dili ve Luvi dili gibi Hint Avrupa dillerinin Anadolu alt grubuna dâhildir. MÖ 600 ila 200 yıllarına tarihlenen alfabetik yazıt niteliğindeki metinlerden bilinmektedir. Ancak Luvilerin MÖ 15. ve 14. yüzyıllardan itibaren kayda geçmiş iki ayrı diyalektinden Batı Luvi diyalektini Likya dilinin habercisi sayan kaynaklar mevcuttur. Günümüze kadar keşfedilmiş Likya yazıtları 150 kadardır. Bunlar eski Yunan alfabesini zemin alan, ancak dilin özelliklerine uyarlanmış farklı harf ve karakterler de içeren bir alfabe ile yazılmışlardır. Likya dili, günümüzde Fethiye Müzesi'nde sergilenen Ksantos steli sayesinde kısmen çözülebilmiştir.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Filiz Divarcı. "Eski Anadolu Dillerine Toplu Bakıs". Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, SBE Arkeoloji Ana Bilim Dalı. 4 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- "Anatolianscripts.com - Likya Alfabesi". 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.