Lothlórien
| Lothlórien | |
|---|---|
J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde yer
 Yüzüklerin Efendisi film üçlemesinde Lothlórien | |
| Diğer adları | Lórien, Lórinand, Laurelindórinan, Altın Orman, Saklı Diyar, Dwimordene |
| Özellik | Elf ülkesi |
| Coğrafî konumu | Yabaneller'in batısında |
| Süresi | Kuruluşu İkinci Çağ 1350, Terkedilişi Dördüncü Çağ 119 |
| Kurucu | Nandor Elfleri |
| Yönetici | Amdír, Amroth (İkinci Çağ), Celeborn ve Galadriel (İkinci ve Üçüncü Çağ) |
| Bahsedildiği kitap(lar) | Yüzüklerin Efendisi |
Lothlórien veya Lórien, J. R. R. Tolkien’in kurgusal evreninde Üçüncü Çağ boyunca Orta Dünya’da kalan Elflerin en güzel ülkesidir. Galadriel ve Celeborn tarafından ağaç evlerden oluşan Caras Galadhon şehrinden yönetilir. Bu ülkenin Orman Elflerine Galadhrim denir.
Dumanlı Dağlar ve Anduin Nehri arasında geniş bir ormanda yer alan bu ülke,Yüzüklerin Efendisi’nde Karanlıklar Efendisi Sauron’a karşı Elf direnişinin merkezidir. Üç Elf Yüzüğü'nden birine sahip olan Galadriel, bunu Sauron'un Lothlórien'i görmesni engellek için kullanmıştır. Yüzük Kardeşliği Moria'dan geçtikten sonra bir süre Lothlórien'de kaldı. Galadriel her birine hediyeler vererek onları görevlerine hazırladı.
Akademisyenler, Lothlórien'in hem bir yeryüzü cenneti; zamanın farklı aktığı, Avrupa folkloru geleneklerini yansıtan bir Elfyurdu; hem de kötülüğün karanlığıyla İncilvari bir şekilde mücadele eden bir ışık diyarı olarak temsil edildiğini belirtmişlerdir.
Kurgusal tasvir
[değiştir | kaynağı değiştir]İsimleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Tolkien, bölgeye birçok isim vermiştir:
| İsim | Anlamı | Kökeni |
|---|---|---|
| Lindórinand | Şarkıcılar Ülkesi Vadisi | Bölgenin eski Nandorin ismi |
| Lórinand | Altın Vadi | Mallorn ağaçlarının getirilmesinden sonra verilen Nandorin isim[a] |
| Laurelindórinan | Altın Şarkı Vadisi | Mallorn ağaçlarının getirilmesinden sonra verilen Sindarin isim |
| Lothlórien | Düş Çiçeği | Üçüncü Çağ’da verilen Sindarin isim |
| Lórien | Düş Diyarı | Lothlórien’in kısaltması, Aman’daki Lórien’in Bahçeleri’ne ithafen verilmiştir. |
| Dwimordene | Hayalet Vadi | Rohan'daki ismi, Eski İngilizcedeki dwimor "hayalet, aldatmaca", denu "vadi" kelimelerinden türetilmiştir.. |
| Altın Orman | — | Ortak Lisan'daki adı |
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Birinci Çağ'ın başlarında Eldar'dan bazıları Büyük Yolculuk'tan ayrıldı ve Dumanlı Dağlar'ın doğusundaki topraklara yerleşti. Bu ElflerNandor olarak bilindi, daha sonraları ise Silvan Elfleri adını aldılar. İkinci Çağ 1200'de Galadriel, Lindórinand olarak bilinen ve daha sonraları Lothlórien ismini alacak olan bir Nandorin ülkesi ile irtibata geçti[1] ve buraya Tar Aldarion'un Gil-galad'a hediye ettiği altın mallorn ağaçlarından dikti.[2]
Silvan elflerinin kültürü ve ilmi, Sindarin Elflerinin Dumanlı Dağların batısından gelmeleriyle birlikte zenginleşti ve Silvan dili yavaş yavaş yerini Sindarin'e bıraktı. Ülkeye gelenler arasında onların ilk hükümdarı olan Amdír ve Elfler ile Sauron'un Savaşı sırasında harap olan Eregion'dan kaçan Celeborn ile Galadriel de vardı. Üçüncü Çağ'da, Lothlórien'in önceki beyi Amroth, sevgilisi Nimrodel ile birlikte Orta Dünya'nın güneyine gitti ancak Ered Nimrais'te kaybolan Nimrodel bir daha geri dönmeyince Amroth, Belfalas körfezinde boğuldu. Lothlórien'in yönetimi Galadriel ve Celeborn'a geçti. Galadriel'in Güç Yüzüğü ülkeyi ölüm ve çürümeden koruyup Sauron'un gözünden uzak tuttu.[1][3]
Yüzük Savaşı baş gösterirken, liderleri Gandalf'ın ölümünün ardından Moria'nın karanlık tünellerinden çıkan Yüzük Kardeşliği, Lothlórien'den geçip Caras Galadhon'a getirildi ve orada Galadhrim'in Beyi ve Hanımı ile buluştular. Kardeşlik Lothlórien'de bir ay kadar kaldı ancak bu süre onlara yalnızca birkaç gün gibi göründü. Oradan ayrılmadan önce, Galadriel, Samwise ve Frodo'nun Galadriel'in Aynası'na bakmalarına izin verdi ve onların gelecekteki veya başka zamanlardaki olaylara bir göz atmalarını sağladı. Galadriel aynı zamanda Kardeşlik üyelerinin sadakatini sınadı ve her birine maceraları için birer hediye verdi.[4]
Sauron'un düşüşünden sonra Galadriel ve Celeborn, Dol Guldur'u Sauron'un hükmünden kurtardılar.[5] Galadriel, Dördüncü Çağ'ın başında Valinor'a doğru yola çıktı ve Celeborn da daha sonra onu takip etti. Şehrin nüfusu giderek azaldı ve Lothlórien solup gitti. Galadriel ve Celeborn'un torunu Kraliçe Arwen'in ölümüne gelindiğinde, Lothlórien tamamen terk edilmişti.[6]
Coğrafyası
[değiştir | kaynağı değiştir]Lothlórien, Yabaneller'in batısında yer alır. Batısında Cüce diyarı Moria ile Dumanlı Dağlar yükselirken, doğu tarafından büyük Anduin Nehri akar. Anduin'in ötesinde ise Kuyutorman ve Lothlórien'in yüksek noktalarından görülebilen Dol Guldur kalesi bulunur. Gümüşdamarı ya da Celebrant Nehri Lothlórien'den geçerek Anduin'e karışır; batısından akan bir kolu, Nimrodel Nehri vardır. Ülke, güneyde yalnızca şerit halinde uzanan küçük bir ormanlık bölge olacak şekilde, ağırlıklı olarak Gümüşdamarı'nın kuzeyine konumlanmıştır. Ülkenin merkezi Gümüşdamarı ve Anduin nehirlerinin birbirine karıştığı üçgen bölgedir; buraya Elfler tarafından Naith denir (S. mızrak ucu)[7], Ortak Lisan'daki adı ise Üçgen ya da Köşe'dir. Naith'in ucunda ise Sindarinde "elf noktası" anlamına gelen Egladil bölgesi bulunur.[4]
Caras Galadhon (galadh: ağaç), Lothlórien'in şehri ve Galadhrim'in Orta Dünya'daki ana yerleşim yeriydi.[8] Üçüncü Çağ'da Amroth'un ormanın derinliklerine kurduğu bu şehrin evleri, uzun mallorn ağaçlarının tepelerindeydi; mallorn ağaçlarını oraya Galadriel getirmişti. Şehir, Gümüşdamarı (Sindarin: Celebrant) ve Anduin nehirlerinin buluştuğu yerden "10 mil kadar" uzaklıkta,[8] ülkenin doğu sınırına yakın bir konumdaydı. Ağaçlarda gösterişli konutlar veya basit gözetleme noktaları olabilecek birçok ahşap platform bulunuyordu.[b] Ana ağaçların etrafına merdivenler kurulmuştu ve geceleri "yeşil, altın ve gümüş renkte" parlayan "birçok lambayla" aydınlanıyordu.[9] Şehrin girişi güney tarafındaydı.[10]
Lothlórien’in Gerçek Dünyadaki Etkileri
[değiştir | kaynağı değiştir]Lothlórien, fantastik kurgu edebiyatının en çok bilinen mekânlarından birisidir ve birçok kişiyi etkilemiştir.
Etkileri
[değiştir | kaynağı değiştir]Yüzüklerin Efendisi'nde geçen bu mekân birçok kişide ya cemiyetlerine ya da mülklerine Lothlórien ismini verme arzusunu doğurmuştur, bazı örnekleri aşağıdadır:
- İskoçya'nın güneyinde akrabalık bağlarına dayanan bir Hristiyan cemaati[11]
- ABD’nin Indiana eyaletinde neopagan bir rehabilitasyon etkinliği[12]
- ABD’de USCA'da tamamı vejetaryenlerden oluşan bir öğrenci evi ve birliği[13]
- Şarkıcı bestekâr Tori Amos, kızının adını Lothlórien’e ithafen Natashya Lórien Hawley koyduğunu belirtti.[14]
Uyarlamalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Orta Dünya rol yapma oyunu’nun ’’Lórien ve Elf Demircilerinin Salonları’'(Iron Crown Enterprises, 1986) ekinde, Lórien topluluğu çeşitli gruplara ayrılıyor ve bu gruplar bir alanda uzmanlaşıyor (Örn; fırıncılık, dokumacılık, avcılık gibi). Mekânın gizlilik doğası Nenya yüzüğünün ve elftaşının etkisinden kaynaklanıyor. Her ikisi de zamanın etkilerini yavaşlatıyor. Mekânın Dumanlı Dağlar tarafından korunan coğrafi özellikleri ve mallorn ağaçlarının –hiçbir zaman yaprakları dökülmediği için senenin her vakti doğal bir barınak sağlamasından dolayı- çevreye yaptığı etki mekânın mevsimlerin etkisinden uzak kalmasına sebep gösteriliyor.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b J.R.R. Tolkien. "Galadriel ve Celeborn'un Öyküsü". Bitmemiş Öyküler.
- ^ J.R.R. Tolkien. "Númenor Adası Üzerine Genel Bir Bilgi". Bitmemiş Öyküler.
- ^ Tolkien 1955, Appendix B, "The Tale of Years (Chronology of the Westlands)"
- ^ a b Tolkien 1954a, 2. kitap, 6. bölüm "Lothlórien", ve 7. bölüm "Galadriel'in Aynası"
- ^ J.R.R. Tolkien. "Ek B: Büyük Yıllar". Kralın Dönüşü.
- ^ J.R.R. Tolkien. "Ek A: Aragorn ile Arwen'in Öyküsü". Kralın Dönüşü.
- ^ Tolkien 1987, Etymologies, SNAS
- ^ a b J.R.R. Tolkien. "Lórien'e Veda". Yüzük Kardeşliği.
- ^ J.R.R. Tolkien. "Lothlórien". Yüzük Kardeşliği.
- ^ J.R.R. Tolkien. "Galadriel'in Aynası". Yüzük Kardeşliği.
- ^ Ryan, Eilish. Rosemary Haughton: Witness to Hope s.54 1997 Rowman & Littlefield, ISBN 1-55612-860-6
- ^ Blain, Jenny vd. Researching Paganisms s.98, 2004, Rowman Altamira, ISBN 0-7591-0523-5
- ^ Brenneman, Richard Judge Orders Hearing for Suit Against UC, (01-12-07) Berkeley Daily Planet,link 3 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "The Independent on Sunday dergisinin röportajı. 16, Nov 2003". 1 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2008.