Michael Dummett

Sir Michael Anthony Eardley Dummett FBA (/ˈdʌmɪt/ ; 27 Haziran 1925 - 27 Aralık 2011) "geçtiğimiz yüzyılın en önemli İngiliz filozoflarından biri ve ırksal hoşgörü ve eşitlik için önde gelen kampanyanın yürütücüsü" olarak tanımlanan bir İngiliz akademisyeni idi . ^[1] 1992'ye kadar Oxford Üniversitesi'nde Wykeham Mantık Profesörüydü . Analitik felsefenin tarihi üzerine çalışmalar yapmış, özellikle Frege'nin yorumcusu olarak çalışmış ve matematik, mantık, dil ve metafizik felsefelerini kapsayan özgün katkıları olmuştur.

Gerçeklik ve anlam üzerine yaptığı çalışmalar ve bunların Realizm ile anti-realizm arasındaki tartışmalara olan etkileriyle tanınıyordu; bu terimin popülerleşmesine yardımcı oldu. Matematiksel mantıkta, Kurt Gödel tarafından daha önce incelenmiş olan, klasik mantık ile sezgisel mantık arasında bir mantıksal sistem olan Gödel-Dummett mantığını geliştirdi. Oylama teorisinde, Borda sayımına dayanan orantılı oylama sistemi olan Kota Borda'yı tasarladı ve Robin Farquharson ile birlikte Gibbard-Satterthwaite teoremini öne sürdü; ayrıca sağlam koalisyonlar için orantılılık koşulunu da tasarladı. Analitik felsefe alanındaki asıl çalışmalarının yanı sıra, özellikle tarot kart oyunları olmak üzere, kart oyunlarının tarihi hakkında da kapsamlı yazılar yazmıştır.

Siyasi bir aktivist olan Ann Dummett ile 1951'den 2011'deki ölümüne kadar evliydi.

Eğitim Hayatı ve Askerlik Hizmeti

27 Haziran 1925'te Londra, Marylebone, York Terrace, 56 numaralı ebeveynlerinin evinde doğan Dummett, ipek tüccarı ve suni ipek tüccarı George Herbert Dummett'in (1880 - 12 Kasım 1969) ve daha sonra Berkshire olarak tanınan, Curridge'deki Shepherd's Cottage'ın oğluydu. Devlet memuru ve muhafazakar Sir Sainthill Eardley-Wilmot'un (kendisi de politikacı Sir John Eardley-Wilmot, 1. Baronet'in torunu) kızı olan Mabel Iris'in (1893 - 1980) oğluydu. ^{[2] [3] [4]} Wiltshire'daki Sandroyd Okulu'nda, Winchester Koleji'nde burslu olarak ve 1943'te kendisine büyük bir burs kazandıran Oxford'daki Christ Kilisesinde eğitim gördü. Aynı yıl askere çağrıldı ve 1947 yılına kadar önce Kraliyet Topçuları'nda er olarak, ardından Hindistan ve Malaya'daki İstihbarat Birlikleri'nde görev yaptı. 1950 yılında Oxford'dan Siyaset, Felsefe ve Ekonomi alanlarında birincilikle mezun oldu ve Oxford'daki All Souls College'ın Ödül Üyesi seçildi. ^{[5] [6]}

Akademik Kariyeri

Dummett 1979'da Oxford Üniversitesi'nde Wykeham Mantık Profesörü oldu ve 1992'de emekli olana kadar bu görevi sürdürdü. Wykeham Profesörlüğü sırasında Oxford New College'da üyelik yaptı. Ayrıca Birmingham Üniversitesi, UC Berkeley, Stanford Üniversitesi, Princeton Üniversitesi ve Harvard Üniversitesi'nde öğretim üyeliği görevlerinde bulundu. 1995 yılında Rolf Schock ödülünü kazandı ^[7] ve 1999 yılında şövalye ilan edildi. 2010 yılında Analitik Felsefede Üstün Eser başlığı altında Lauener Ödülü'nü kazandı. ^[8]

Oxford'daki kariyeri boyunca Dummett, aralarında Peter Carruthers, Adrian Moore, Ian Rumfitt ve Crispin Wright'ın da bulunduğu birçok filozofun danışmanlığını yaptı.

Felsefe Üzerine Çalışmaları

Dummett'in Alman filozof Frege üzerine yaptığı çalışma büyük beğeni topladı. Uzun yıllar süren bir çalışmanın ürünü olan ilk kitabı Frege: Dil Felsefesi (1973) bir klasik olarak kabul edilir. Frege'nin çalışmalarının yeniden keşfedilmesinde ve bir nesil İngiliz filozofuna ilham kaynağı olmasında etkili oldu.

1963 tarihli "realizm" adlı makalesinde, realizm ile idealizm, nominalizm, gerçekdışıcılık gibi diğer realist karşıtı felsefeler arasındaki tarihsel anlaşmazlığı anlamak için diyalektik bir yaklaşımı popülerleştirdi. ^[9] O, bu sonuncuların hepsini anti-realist olarak sınıflandırmış ve realistler ile anti-realistler arasındaki temel anlaşmazlığın gerçeğin doğası konusunda olduğunu ileri sürmüştür.

Dummett'e göre, realizmen iyi şekilde semantik realizm olarak anlaşılır, yani bir kişinin dilindeki her bildirim cümlesinin iki değerlikli (kesin olarak doğru veya yanlış) ve kanıt-transedant (hangisini bilme araçlarımızdan bağımsız) olduğu görüşü ^[10] buna karşın anti-realistler bilinebilir (veya iddiaya açık) bir hakikat kavramı lehine bu görüşü reddeder. ^[11] Tarihsel olarak bu tartışmalar, belirli bir tür varlığın nesnel olarak var olup olmadığı konusundaki anlaşmazlıklar olarak anlaşılmıştır. Dolayısıyla diğer zihinler, geçmiş, gelecek, evrenseller, matematiksel varlıklar (doğal sayılar gibi), ahlaki kategoriler, maddi dünya ve hatta düşünce açısından realizm veya anti-realizmden söz edebiliriz. Dummett'in yaklaşımının yeniliği, bu anlaşmazlıkları temelde matematik felsefesinde sezgicilik ile Platonculuk arasındaki anlaşmazlığa benzetmesiydi.

Dummett, anlam teorisinde gerçeğin merkezi kavram olarak hizmet edemeyeceğini ve doğrulanabilirlikle değiştirilmesi gerektiğini öne süren bir pozisyon olan semantik anti-realizmi benimsedi. ^[12] semantik anti-realizm bazen semantik çıkarımcılıkla ilişkilendirilir. ^[13]

Aktivizm

Dummett, ırkçılığa karşı kampanya yürüterek politik olarak aktifti. 1960'ların sonlarında, reformun kritik bir dönemi olarak gördüğü dönemde, azınlıkların medeni hakları konusunda etki yaratmak için felsefi kariyerini askıya aldı. Ayrıca oylama teorisi üzerinde de çalışmış ve bu çalışmalarından dolayı Kota Borda sistemini ortaya atmıştır.

Dummett, devletler arası hareketlerle ilgili olarak adaletin devletlerden talep ettiklerini açıklayan Göç ve Mülteciler Üzerine adlı kitabını yazarken bu alandaki çalışmalarından büyük ölçüde yararlanmıştır. Dummett, kitabında göçe karşı muhalefetin büyük çoğunluğunun ırkçılığa dayandığını ve bunun özellikle İngiltere'de böyle olduğunu savunuyor. Dummett, kitabında, devletlerin "özel tehdit altında" olması ve dolayısıyla girişi reddedebilmesi durumu hariç, açık sınırlar ve kitlesel göçten yana tavır takındı.

Mesleki kariyerinin büyük bir bölümünü adadığı Frege'nin günlüklerinde; anti-Semitik ve "aşırı sağcı" görüşler bulduğunda yaşadığı şoku yazmıştır. ^[14]

1955-1956 yıllarında Berkeley, Kaliforniya'dayken Dummett ve eşi NAACP'ye katıldı. Haziran 1956'da San Francisco'yu ziyaret ederken Martin Luther King Jr. ile tanıştı ve ondan Alistair Cooke'un İngiliz halkına Sivil Haklar Hareketi ve özellikle Montgomery otobüs boykotu hakkında King'in "taraflı ve düşmanca raporlar" olarak tanımladığı şeyleri aktardığını duydu. Dummett Montgomery'ye gitti ve kendi öyküsünü yazdı. Ancak The Guardian, Dummett'in makalesini ve Cooke'un Montgomery olaylarına ilişkin versiyonuna ilişkin çürütmesini, Editöre Mektup olarak kısaltılmış bir anlatımla bile yayınlamayı reddetti; BBC de bunu yayınlamayı reddetti. ^[15]

Seçimler ve Oylama

Dummett ve Robin Farquharson, oylama teorisine ilişkin etkili makaleler yayınladılar ve özellikle üçten fazla konuya sahip deterministik oylama kurallarının yaygın stratejik oylamayla karşı karşıya olduğunu varsaydılar. Dummett-Farquharson varsayımı, filozof ve Kenneth J. Arrow ve John Rawls'un eski öğrencisi olan Allan Gibbard ^[16] ve ekonomist Mark A. Satterthwaite ^[17] tarafından kanıtlandı.

Gibbard ve Satterthwaite'in Farquharson-Dummett varsayımını ortaya koymasının ardından Dummett, oylama üzerine yazdığı bir monografide Gibbard-Satterthwaite teoreminin üç kanıtını sundu. Ayrıca eğitimli kamuoyuna yönelik olarak oylama teorisinin daha kısa bir özetini de yazdı.Template:Kaynak belirt^{[ kaynak belirtilmeli ]}

Kart Oyunları ve Tarot

Dummett, kart oyunları tarihi alanında çok sayıda kitap ve makaleye imza atmış bir bilim insanıydı. Uluslararası Oyun Kartı Derneği'nin kurucu üyesiydi ve bu derneğin dergisi The Playing-Card'da düzenli olarak konu hakkındaki görüşlerini, araştırmalarını ve güncel literatürün incelemelerini yayınladı; ayrıca Bologna'daki Accademia del Tarocchino Bolognese'nin kurucuları arasındaydı. Tarot destesinin kart oyunlarında kullanımı üzerine yaptığı tarihi çalışma olan Tarot Oyunu: Ferrara'dan Salt Lake City'ye adlı eserinde Tarot'un icadının 15. yüzyıl İtalya'sında gerçekleşmiş olabileceğini kanıtlamaya çalışmıştır. Tarot oyunu hakkında daha sonra yapılan araştırmaların çoğunun temelini attı ve oyunun bugüne kadar bilinen tüm biçimlerinin kurallarının ayrıntılı açıklamalarını yaptı. Sylvia Mann, Tarot Oyunu'nun "şimdiye kadar yazılmış en önemli kart kitabı" olduğunu söyleyecek kadar ileri gitmiştir. ^[18]

Dummett'in tarihi kanıtların analizleri, 18. yüzyıla kadar tahmin ve gizemsel yorumların bilinmediğini gösterdi. Kaydedilen tarihlerinin çoğunda, Tarot kartları Avrupa'nın büyük bir bölümünde hala sevilen popüler bir hile oyunu oynamak için kullanıldı. Dummett, 18. yüzyılın ortalarında Tarot oyununda, Fransız kostüm işaretleriyle modernleştirilmiş bir güvertede ve okultistlerin ilgisini çeken Orta Çağ alegöriler olmadan büyük bir gelişme olduğunu gösterdi. Bu, Tarot'un popülerliğinin artması ile eşleşti. "Yüz yıl arasında yaklaşık 1730 ve 1830 tarot oyununun çiçek dönemiydi; sadece Kuzey İtalya doğu FFransa İİsviçre ve AvuAvusturya-Macaristan değil, aynı zamanda BelBelçika, DanDanimarka ve hatta RusRusya oynanıyordu. Bu alanlarda sadece birçok bağlılık gösteren ünlü bir oyun değildi: aynı zamanda o dönemde, daha önce ya da o zamandan beri olduğundan daha gerçek bir uluslararası oyun idi...." [1]^[19]

1987 yılında Dummett, Ferrara'daki Castello Estense'de büyük bir Tarot sergisi projesi için Giordano Berti ve Andrea Vitali ile işbirliği yaptı. Bu vesileyle serginin kataloğu için bazı metinler yazdı. ^[20]

Roma Katolikliği

Dummett 1944 yılında Roma Katolik Kilisesi'ne kabul edildi ve dindar bir Katolik olarak kaldı. Dummett kariyeri boyunca, Katolik Kilisesi'nin o dönem karşı karşıya olduğu çeşitli meseleler üzerine makaleler yayınladı; bunların çoğu İngilizce Dominik dergisi New Blackfriars'da yayımlandı. Dummett, Adoremus Derneği bülteninde ayin konusu üzerine bir makale yayınladı ^[21] ve Katolik Kilisesi'nin Efkaristiya öğretisinin anlaşılırlığını savunan felsefi bir makale yazdı ^[22] .

Ekim 1987'de New Blackfriars'a yaptığı katkılardan biri, kendisine ortodoks Katoliklikten ayrılıyormuş gibi görünen ve "en eski zamanlardan beri, Tanrı'dan ilahi olarak vahyedilmiş gerçeği korumak için bir misyon aldığını iddia eden Katolik Kilisesi'nin, yalanların kabulünü öğrettiğini ve ısrar ettiğini" ima eden Katolik teolojisi akımlarına saldırarak tartışma yarattı. ^[23] Dummett, "Katolik Kilisesi'nin inandığını iddia ettiği şey ile aslında büyük veya önemli kesimlerinin inandığı şey arasında şu anda var olan ayrışmanın, benim görüşüme göre, artık hoş görülmemesi gerektiğini ileri sürdü: o Kilise'ye ait olmak için bir gerekçe olacaksa; Hristiyanlığın diğer yarısıyla yeniden birleşme umudu olacaksa; Katolik Kilisesi dünyanın gözünde bir gülünç konusu olmayacaksa." ^[23] Bu açıklamalar üzerine aylarca süren bir tartışma, katkıda bulunanlar arasında ilahiyatçı Nicholas Lash ^[24] ve tarihçi Eamon Duffy'nin de bulunduğu bir tartışmaydı. ^[25]

Sonraki Yıllar ve Aile Hayatı

Dummett 1992 yılında emekli oldu ve 1999 yılında "felsefe ve ırksal adalete yaptığı hizmetlerden" dolayı şövalye ilan edildi. 1994 yılında bilim felsefesi dalında Lakatos Ödülü'nü, 1995 yılında mantık ve felsefe dalında Rolf Schock Ödülü'nü aldı. 1968'de İngiliz Akademisi Üyeliğine seçildi, 1984'te istifa etti ve 1995'te yeniden seçildi. ^[26]

Dummett, 27 Aralık 2011'de 86 yaşında vefat etti ve geride eşi Ann'i (1951'de evlendi, 2012'de öldü) ve üç oğlu ile iki kızını bıraktı. Kendilerinden önce bir oğlu ve bir kızı vefat etmiştir. ^[27] Oxford'daki Wolvercote Mezarlığı'na gömüldü. ^[28]

Çalışmaları

● Analitik Felsefe ve Mantık üzerine:

○ Frege: Philosophy of Language (Harvard University Press, 1973/1981)

○ The Interpretation of Frege's Philosophy, Duckworth, 1981; Harvard University Press^[29]

○ Elements of Intuitionism (Oxford, 1977, 2000)^[30]

○ Truth and Other Enigmas (Harvard University Press, 1978)^[31]

○ Frege: Philosophy of Mathematics (Harvard University Press, 1991)

○ The Logical Basis of Metaphysics (Harvard University Press, 1991)

○ Origins of Analytical Philosophy (Harvard University Press, 1993)

○ The Seas of Language (Oxford, 1993)

○ Frege and Other Philosophers (Oxford, 1991)

○ Truth and the Past (Oxford, 2005)^[32]

○ Thought and Reality (Oxford, 2006)

○ The Nature and Future of Philosophy (Columbia, 2010)

● On voting theory and election systems:

○ Voting Procedures (Oxford, 1984)

○ Principles of Electoral Reform (New York, 1997) ISBN 0-19-829246-5

○

○  Dummett, Michael (2005). "The work and life of Robin Farquharson". Social Choice and Welfare. 25 (2): 475–83. doi:10.1007/s00355-005-0014-x.

○  Rudolf Farra and Maurice Salles (October 2006). "An Interview with Michael Dummett: From analytical philosophy to voting analysis and beyond" (PDF). Social Choice and Welfare. 27 (2): 347–364. doi:10.1007/s00355-006-0128-9.

● On politics:

○ On Immigration and Refugees (London, 2001)

● Tarot works:

○ The Game of Tarot: from Ferrara to Salt Lake City (Duckworth, 1980)

○ Twelve Tarot Games (Duckworth, 1980)

○ The Visconti-Sforza Tarot Cards (G. Braziller, 1986)

○ Il mondo e l'angelo: i tarocchi e la loro storia (Bibliopolis, 1993)

○ I tarocchi siciliani (La Zisa, 1995)

○ A Wicked Pack of Cards: The Origins of the Occult Tarot (with Ronald Decker and Thierry Depaulis, St. Martin's Press, 1996)

○ A History of the Occult Tarot, 1870-1970 (with Ronald Decker, Duckworth, 2002)

○ A History of Games Played with the Tarot Pack (with John McLeod, E. Mellen Press, 2004)

Önemli makaleler ve sergi katalogları arasında FMR'de (Franco Maria Ricci International ), Ocak/Şubat 1985'te yer alan "Tarot Muzaffer: Tarot'un İzini Sürmek"; Uluslararası Oyun Kartı Topluluğu tarafından yayınlanan Desen Sayfaları; Giordano Berti ve Andrea Vitali ile birlikte Tarocchi kataloğu: Gioco e magia alla Corte degli Estensi (Bologna, Nuova Alfa Editorale, 1987).

Yazılı söz üzerine:

● Dilbilgisi ve Stil (Duckworth, 1993)

Daha kapsamlı yayın ayrıntıları için RE Auxier ve LE Hahn'ın (editörler) The Philosophy of Michael Dummett (2007) adlı eserindeki "Michael Dummett Yazılarının Bibliyografyası"na bakınız.

Notlar

● Anti-realizm, Dummett'in ortaya attığı ve kariyeri boyunca savunduğu bir kavramdır.

● " Mantık Deneysel midir? ", Hilary Putnam'ın kuantum mantığının doğruluğuna ilişkin argümanı üzerine Dummett'in yazdığı bir makaleyi ele almaktadır

● Dummett'in erken dönem çalışmalarında eleştirdiği gerçeklik-değer bağlantısı realizmi

Kaynakça

1. Brown, Stuart, ed. (2005). Dictionary of Twentieth-Century British Philosophers. Vol. 1. Bloomsbury Publishing. p. 237.
2. Dummett, Michael – Internet Encyclopedia of Philosophy.
3. "Obituary for Professor Sir Michael Dummett". Telegraph. London. 28 December 2011. Retrieved 29 December 2011.
4. Isaacson, Daniel (2004). "Dummett, Sir Michael Anthony Eardley (1925–2011)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/104464. ISBN 978-0-19-861411-1. (Subscription or UK public library membership required.)
5. Burke's Peerage, Baronetage and Knightage, 107th edition, vol. 1, ed. Charles Mosley, Burke's Peerage Ltd, 2003, pp. 1260-1
6. Isaacson, Daniel; Rumfitt, Ian (21 November 2018). "Michael Anthony Eardley Dummett: 27 June 1925 – 27 December 2011" (PDF). Biographical Memoirs of Fellows of the British Academy. XVII. UK: British Academy: 191–228.
7. Isaacson, Daniel "In Memoriam: Michael Dummett (1925–2011)". *Originally published at Faculty of Philosophy, University of Oxford News ^{Archived 18 January 2021 at the Wayback Machine}
8. Isaacson, Daniel (2004). "Dummett, Sir Michael Anthony Eardley (1925–2011), philosopher and campaigner against racial injustice". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/104464. ISBN 9780198614111. Retrieved 24 March 2021. (Subscription or UK public library membership required.)
9. "Rolf Schock Prize - Department of Philosophy". www.philosophy.su.se. Retrieved 30 April 2021.
10. Lauener Prize for an Outstanding Oeuvre in Analytical Philosophy.
11. Originally a lecture to the Philosophical Society at Oxford in 1963, first published in 1978 in his book Truth and Other Enigmas. See Truth and Other Enigmas, p. ix.
12. Tennant, Neil (2017), "Logicism and Neologicism", in Zalta, Edward N. (ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2017 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, retrieved 30 April 2021
13. Glanzberg, Michael (2021), "Truth", in Zalta, Edward N. (ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2021 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, retrieved 30 April 2021
14. Panu Raatikainen, "The Semantic Realism/Anti-Realism Dispute and Knowledge of Meanings", The Baltic International Yearbook of Cognition, Logic and Communication 5(1): 1–13. 2010.
15. R. Ramanujam and Sundar Sarukkai, eds, Logic and Its Applications, Springer, 2009, p. 260.
16. Michael Dummett, "Preface to the first edition", in Frege: Philosophy of Language, First Edition (Harper & Row, 1973)/Second Edition (Harvard University Press, 1981), p. xii.
17. Michael Dummett, "Montgomery (and A. Cooke)". With an Introduction by Robert Bernasconi. Critical Philosophy of Race, Volume 3, Issue 1, 2015, pp. 1–19.
18. Dummett, Michael (2005). "The work and life of Robin Farquharson". Social Choice and Welfare. 25 (2): 475–483. doi:10.1007/s00355-005-0014-x. S2CID 27639067.
19. Gibbard, Allan (1973). "Manipulation of Voting Schemes: A General Result". Econometrica. 41 (4): 587–601. doi:10.2307/1914083. JSTOR 1914083. S2CID 17069971.
20. Satterthwaite, Mark A. (1975). "Strategy-proofness and Arrow's Conditions: Existence and Correspondence Theorems for Voting Procedures and Social Welfare Functions". Journal of Economic Theory. 10 (2): 187–217. CiteSeerX 10.1.1.471.9842. doi:10.1016/0022-0531(75)90050-2.
21. Mann, Sylvia (2012). "Playing Cards". In Taylor, B. M. (ed.). Michael Dummett: Contributions to Philosophy. Springer Science & Business Media. p. 195. ISBN 978-94-009-3541-9.
22. Dummett, Michael (2004). A History of Games Played With the Tarot Pack: The Game of Triumphs, Vol. 1.
23. Dummett, Michael (1987). "Sulle origini dei Tarocchi popolari" and "Tarocchi popolari e Tarocchi fantastici", in Le carte di Corte. I Tarocchi. Gioco e magia alla Corte degli Estensi, Nuova Alfa editoriale, Bologna 1987, pp. 78–88.
24. Dummett, Michael (March 1997). "The Revision of the Roman Liturgy: A Review". Adoremus. Retrieved 29 April 2021.
25. Dummett M. (1987) "The Intelligibility of Eucharistic Doctrine", In: William J. Abraham and Steven W. Holzer, eds., The Rationality of Religious Belief: Essays in Honour of Basil Mitchell, Clarendon Press, 1987.
26. Dummett, Michael (1987). "A Remarkable Consensus". New Blackfriars. 68 (809): 430, 431. doi:10.1111/j.1741-2005.1987.tb01277.x. ISSN 0028-4289. JSTOR 43248116.
27. Lash, Nicholas (1987). "A Leaky Sort of Thing? The divisiveness of Michael Dummett". New Blackfriars. 68 (811): 552–557. doi:10.1111/j.1741-2005.1987.tb01294.x. ISSN 1741-2005. JSTOR 43248143.
28. Kerr, Fergus (2012). "Comment: Michael Dummett in memoriam". New Blackfriars. 93 (1045): 261–262. doi:10.1111/j.1741-2005.2012.01487.x. ISSN 0028-4289. JSTOR 43251621.
29. Sir Michael Dummett obituary in The Scotsman Online.
30. Burge, Tyler (July 1984). "Review: The Interpretation of Frege's Philosophy by Michael Dummett". The Philosophical Review. 93 (3): 454–458. doi:10.2307/2184550. JSTOR 2184550.
31. Eggenberger, Peter (September 1980). "Review: Elements of Intuitionism by Michael Dummett". The British Journal for the Philosophy of Science. 31 (3): 299–301. doi:10.1093/bjps/31.3.299. JSTOR 686924.
32. Schirn, Matthias (December 1981). "Review: Truth and Other Enigmas by Michael Dummett". The British Journal for the Philosophy of Science. 32 (4): 419–425. doi:10.1093/bjps/32.4.419. JSTOR 687314.
33. Shieh, Sanford (May 2008). "Review: Truth and the Past by Michael Dummett". History and Theory. 47 (2): 270–278. doi:10.1111/j.1468-2303.2008.00451.x. JSTOR 25478749.

Ayrıca Bakınız

● Johannes L Brandl ve Peter Sullivan (editörler) Michael Dummett'in Felsefesi Üzerine Yeni Denemeler . Rodop, 1999. ISBN 90-420-0466-5ISBN 90-420-0466-5

● Richard Kirkham . Gerçeklik Teorileri . MIT Yayınları, 1992. 8. Bölüm Dummett'in anlam hakkındaki görüşlerinin tartışıldığı bir bölümdür.

● Karen Yeşil . Dummett: Dil Felsefesi . Siyaset, 2001. ISBN 0-7456-2295-XISBN 0-7456-2295-X

● Richard G. Heck (ed.) Dil, Düşünce ve Mantık: Michael Dummett Onuruna Yazılan Denemeler . Oxford Üniversitesi Yayınları, 1998. ISBN 0-19-823920-3ISBN 0-19-823920-3

● Bernhard Weiss. Michael Dummett . Princeton Üniversitesi Yayınları, 2002. ISBN 0-691-11330-0ISBN 0-691-11330-0

● Anat Matar. Dummett'in Felsefi Bakış Açısından, Walter de Gruyter, 1997. ISBN 3110149869ISBN 3110149869

● RE Auxier ve LE Hahn (editörler) Michael Dummett'in Felsefesi, Yaşayan Filozoflar Kütüphanesi, cilt XXXI Açık Mahkeme, Chicago, 2007.

Konuyla ilgili yayınlar

● Michael Dummett at the Internet Encyclopedia of Philosophy

● Biographical notes at Trionfi

● Philosophy Bites interview with Dummett on Frege

● "Remembering Michael Dummett", at The Stone, New York Times blogs, 4 January 2012

● "Sir Michael Dummett obituary" by A. W. Moore, The Guardian, 28 December 2011

● Dummett, Michael (1 January 1975), Rose, H. E.; Shepherdson, J. C. (eds.), "The Philosophical Basis of Intuitionistic Logic", Studies in Logic and the Foundations of Mathematics, Logic Colloquium '73, Elsevier, vol.80, pp. 5–40, doi:10.1016/S0049-237X(08)71941-4

●  "Michael Anthony Eardley Dummett". Find a Grave.