Niya harabeleri
Cadota 尼雅 Çince (basitleştirilmiş): 尼雅遗址; Çince (geleneksel): 尼雅遺址; pinyin: Níyǎ Yízhǐ | |
 Doğu ve Batı etkilerini gösteren Niya dokuması | |
  Niya harabeleri Sitenin konumu | |
| Konum | Sincan Uygur Özerk Bölgesi, Çin |
|---|---|
| Koordinatlar | 38°01′17″N 82°44′15″E / 38.021400°K 82.737600°D |
| Tür | Yerleşim |
| Sit ayrıntıları | |
| Durum | Harabe |
Niya harabeleri (Çince (basitleştirilmiş): 尼雅遗址; Çince (geleneksel): 尼雅遺址; pinyin: Níyǎ Yízhǐ), Çin'in Sincan eyaletinde, Tarım Havzası'nın güney kenarında, modern Niya ilinin yaklaşık 115 kilometre (71 mi) kuzeyinde bulunan bir arkeolojik sit alanıdır. Antik site ana dilinde Caḍ́ota [kaynak belirtilmeli] Han Hanedanlığı döneminde Çince Jingjue olarak biliniyordu. (Chinese Caḍota benzer Eski Çin tseng-dzot, [kaynak belirtilmeli] ). Bölgede çok sayıda arkeolojik eser ortaya çıkarılmıştır.
Niya bir zamanlar güney Taklamakan Çölü'ü aşan İpek Yolu'nun güneyindeki bir vahada yer alan büyük bir ticaret merkeziydi. Eski zamanlarda Niya'yı deve kervanları, Çin'den Orta Asya'ya süren yolculuklarının bir mola noktası olarak kullanacaktı.[1][2]
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Hanshu'da, genellikle Niya olduğu düşünülen Jingjue adlı bağımsız bir vaha devletinden bahsedilmektedir:
| “ | Kral hükümetinin koltuğu Jingjue kasabasıdır ve Çangan'dan 8,820 li [muhtemelen 3,667 km/2,279 mil] uzaklıktadır. Burada 480 hane, 500'i silah taşıyabilen 3.350 kişi bulunmaktadır. Aşağıdaki yetkililer Jingjue'nun komutanı, sol ve sağ liderleri ve baş tercümanı içermektedir. | „ |
— Hanshu , bölüm 96a, Hulsewé 1979'dan çeviri.[3] | ||
Niya, üçüncü yüzyılda Loulan Krallığı'nın bir parçası oldu. Dördüncü yüzyılın sonuna doğru Çin egemenliği altına girdi, daha sonra Tibet tarafından ele geçirildi.[4]
Kazılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
1900 yılında Aurel Stein batı Çin ve Taklamakan Çölü'ne bir arkeoloji seferi başlattı. Niya'da birkaç konut grubunu kazdı ve M.S. 105'te yazılmış 100 ahşap tablet buldu. Bu tabletler, erken bir Hint yazı tipi olan Kharoshthi dilinde yazılmıştı ve Kuşan İmparatorluğu'na tarihlenen kil mühürleri, resmi emirleri ve mektupları içeriyordu.[5][6] Diğer buluntular arasında Han Hanedanı'ndan kalma sikkeler ve belgeler, Roma sikkeleri, eski bir fare kapanı, bir baston, bir çalgı parçası, çalışma düzeninde bir yay, oyma bir tabure, özenle tasarlanmış bir halı ve diğer tekstil parçalarının yanı sıra ayrıntılı oyma, seramik, Çin sepetçilik ve lake eşya ile ahşap mobilya gibi diğer ev eşyaları bulunmaktadır.[7] Aurel Stein 1901 ve 1931 yılları arasında Niya'yı dört kez ziyaret etti.
Bölgedeki ortak Çin-Japon arkeolojik kazıları için resmi onay 1994 yılında verildi. Araştırmacılar kazılar sonucunda yaklaşık 100 konut, mezar alanı, hayvanlar, meyve bahçeleri, bahçeler ve tarım alanları içeren insan yerleşimi kalıntıları buldular. Ayrıca konutlarda demir baltalar ve oraklar, ahşap sopalar, çömlekler ve ürünlerin saklandığı kavanozları gibi iyi korunmuş aletler buldular. Bölgede bulunan insan kalıntıları bu halkların kökenleri üzerinde tartışmalar çıkmasına yol açtı.[8]
Niya harabelerinden bazı arkeolojik bulgular Tokyo Ulusal Müzesi'nde sergilenmektedir.[1] Stein koleksiyonun diğer parçaları ise British Museum, British Library ve Yeni Delhi'deki Ulusal Müze'de sergilenmektedir.
Eski metinler o dönemde yaşayan bazı kralların isimlerini de içeriyordu.[9]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Silk Road: Monks, Warriors & Merchants. Hong Kong: Odessey Books & Guides. 2005. ss. 458, 501. ISBN 962-217-721-2.
- ^ "The Most Important Findings of Niya in Taklamakan". The Silk Road. 2 Aralık 1998 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007.
- ^ Hulsewé, A. F. P. (1979). China in Central Asia: The Early Stage 125 BC – AD 23: an annotated translation of chapters 61 and 96 of the History of the Former Han Dynasty. E. Brill, Leiden. ss. 93-94. ISBN 90-04-05884-2.
- ^ "Krorain: Settlements in the Desert (Niya and the Oases of Kroraina)". The Silk Road: Trade, Travel, War and Faith. The British Library. 2004. ISBN 1-932476-12-1. 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- ^ "An Archeologist Follows His Dreams to Asia". 13 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2012.
- ^ "Sir Aurel Stein & the Silk Road finds - Akterek, Balawaste, Chalma-Kazan, Darabzandong, Farhad-Beg-yailaki, Kara-Yantak, Karadong, Khadalik, Khotan, Mazartagh, Mazartoghrak, Niya, Siyelik and Yotkan". Victoria and Albert Museum. 1 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2012.
- ^ "New Delhi : Aurel Stein Collection :: Niya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- ^ "Niya yields buried secrets". China Daily. 2 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007.
- ^ "论尼雅遗址的时代". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- http://history.yale.edu/sites/default/files/files/hansen-religious-life-niya.pdf22 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Niya eserlerini bulma2 Aralık 1998 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Toyo Bunko Dijital İpek Yolu Projesi'nde Niya Haritaları3 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.