Otto Meissner
Otto Lebrecht Eduard Meissner (d. 13 Mart 1880, Bischwiller, Alsace – ö. 27 Mayıs 1953, Münih), Friedrich Ebert ve Paul von Hindenburg'un yönetiminde Weimar Cumhuriyeti'nin tüm dönemi boyunca Almanya Cumhurbaşkanı Dairesi başkanı ve sonunda, Adolf Hitler'in Nazi hükûmetinin başında oldu. 1937 yılında, Meissner yeni oluşturulan "Führer'in ve Şansölye Cumhurbaşkanlığı Başbakanlık Federal Bakanı" pozisyonuna atandı.
II. Dünya Savaşı'ndan sonra, Meissner Müttefikler tarafından tutuklandı ve Nürnberg Mahkemelerinde tanık olarak sorgulandı. Temmuz 1947 yılında suçlanan eski Devlet Bakanı Franz Schlegelberger için bir tanık olarak ortaya çıktı. Sonunda Wilhelmstrasse Mahkemesinde yargılandı, ancak mahkeme 14 Nisan'da beraatine karar verdi. İki yıl sonra, Mayıs 1949'da Münih'te yine suçlandı. 1953'te öldü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Karl Dietrich Bracher, Die Auflösung der Weimarer Republik. Eine Studie zum Problem des Machtverfalls in der Demokratie, 3-7610-7216-3
- Heinrich August Winkler, Weimar. 1918–1933. Die Geschichte der ersten deutschen Demokratie, 3-406-44037-1
- Robert Wistrich, Who's Who in Nazi Germany, Macmillan Publishing Co., 1982, 0-02-630600-X
