Passer
| Passer | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bayağı serçe Passer domesticus | |||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Tip tür | |||||||||||||
| Fringilla domestica[1] Linnaeus, 1758 | |||||||||||||
| Türler | |||||||||||||
| Metne bakınız | |||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||
Passer, serçegiller (Passeridae) familyasından bir kuş cinsi. Cins içinde dünyada en yaygın kuş türlerinden olan bayağı serçe ile ağaç serçesinin de yer aldığı 28 tür sınıflandırılmaktadır. Tohum yemeye adapte olmuş kalın gagalı, çoğunlukla gri ya da kahverengi tüylere sahip küçük kuşlardır. Eski Dünya'ya özgü olmasına rağmen bazı türleri dünyanın diğer bölgelerine de sokulmuştur.
Taksonomi
[değiştir | kaynağı değiştir]Passer cinsi 1760 yılında Fransız zoolog Mathurin Jacques Brisson tarafından tanımlandı.[2][3] Tip türü sonradan bayağı serçe (Passer domesticus) olarak belirlendi.[3][4] Passer adı Latince "serçe" anlamına gelir.[5]
Türler
[değiştir | kaynağı değiştir]Cins içinde 28 tür sınıflandırılır:[6][7]
| Resim | Yaygın adı | Bilimsel adı | Dağılımı |
|---|---|---|---|
| Passer melanurus | Angola'nın ortasında sahil kesiminden Güney Afrika'nın doğusu ve Swaziland'a kadar | ||
| Passer eminibey | Sudan'da Darfur'dan Tanzanya'ya kadar | ||
| Passer cordofanicus | Güney Sudan ve Çad | ||
| Passer shelleyi | Güney Sudan, Etiyopya'nın güneyi ve Somali'nin kuzeybatısından Uganda'nın kuzeyi ve Kenya'nın kuzeybatısına kadar Afrika'nın doğusu | ||
| Passer rufocinctus | Kenya ve Tanzanya | ||
| Passer motitensis | Afrika'nın güneyi | ||
| Passer griseus | Tropikal Afrika | ||
| Passer swainsonii | Afrika'nın kuzeydoğusu | ||
| Passer suahelicus | Kenya'nın güneyi ve Tanzanya | ||
| Passer gongonensis | Afrika'nın doğusu | ||
| Passer diffusus | Angola ve Zambiya'dan güneye doğru Güney Afrika'ya kadar | ||
| Passer pyrrhonotus | Güney Asya'da İndus vadisi bölgesi | ||
| Passer cinnamomeus | Tibet'in güneydoğusu, Bhutan, Sikkim, Nepal, Uttarakhand ve Himachal Pradesh'ten Keşmir ve Afganistan'da Nuristan'a kadar, ayrıca Çin, Kore ve Japonya | ||
| Ağaç serçesi | Passer montanus | Avrasya'nın ılıman kesimleri ve Güneydoğu Asya. Sokulmuş tür olarak Sardunya, Endonezya'nın doğusu, Filipinler, Mikronezya, Avustralya'da Victoria ve Yeni Güney Galler, ABD'de Missouri, Illinois ve Iowa eyâletleri. | |
| Passer ammodendri | Orta Asya | ||
| Passer flaveolus | Myanmar'dan Vietnam'ın merkezine ve güneyde Malezya Yarımadasının batısına kadar | ||
| Passer hemileucus | Yemen'in Sokotra takımadalarında Abd el Kuri adası | ||
| Passer insularis | Sokotra, Samhah ve Darsah adaları | ||
| Söğüt serçesi | Passer hispaniolensis | Akdeniz bölgesi, Makaronezya ve Asya'nın güneybatısı ile Orta Asya | |
| Passer italiae | İtalya'nın kuzeyi ve ortası, Korsika ile Fransa, İsviçre, Avusturya ve Slovenya'nın bazı kısımları | ||
| Bayağı serçe | Passer domesticus | Orta Doğu, Avrasya ve Kuzey Afrika'nın bazı bölümleri. Kuzey Amerika'nın subarktik bölgelerine, Güney Amerika'nın güneyine, Avustralya'nın doğusuna, Yeni Zelanda ve Hawaii'ye sokulmuş tür | |
| Passer castanopterus | Somali'nin kuzeyi, Cibuti, Etiyopya ve Kenya. | ||
| Passer iagoensis | Cape Verde takımadaları | ||
| Passer simplex | Afrika'nın kuzeyinde Sahra Çölü | ||
| Passer zarudnyi | Özbekistan ve Türkmenistan | ||
| Passer euchlorus | Arabistan'ın güneybatısı ve aynı zamanda Somali kıyısı ile Cibuti | ||
| Passer luteus | Sahraaltı Afrika | ||
| Küçük serçe | Passer moabiticus | Orta Doğu ve Afganistan'ın batısı ile İran'ın doğusu |
Yaşayan türlerin dışında Erken Miyosen zamanından kalma tartışmalı fosillerle[8] Çibanyen döneminden Passer predomesticus da türler arasında sayılabilir.
Fiziksel özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu serçeler sıklıkla siyah, sarı ya da beyaz işaretlere sahip kahverengi ya da gri renkli küçük tıknaz kuşlardır. Tipik olarak 10 ila 20 cm boyunda olan bu serçelerin boyutları Passer eminibey türü için 11.4 cm boy ve 13.4 g. ağırlıktan Passer gongonensis türü için 18 cm. boy ve 42 g ağırlığa kadar değişiklik gösterir.[9][10] Kısa, kalın ve güçlü gagalarının sırt kısmı aşağıya doğru kıvrıktır ve uçları küttür.[11] Tüm türlerin çağrıları bayağı serçenin cıvıltısına benzer ama bayağı serçenin olmasa da bazı türlerin daha gösterişli şakımaları vardır.
Dağılımı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Cins üyelerinin çoğu Afrika'da ve Avrasya'nın güneyinde sıcak iklimlerde açık alanlarda doğal olarak yaşar. Evrimsel araştırmalar cinsin Afrika'da ortaya çıktığını gösterir. Bazı türleri insanların yaşam alanlarına adapte olmuştur ve bu sayede özellikle bayağı serçe Orta Doğu'daki çıkış noktasından insanlarla birlikte yayılarak Avrasya'daki yaşam alanını genişletmiştir.[12] Bu doğal yayılmanın dışında bayağı serçe, Amerika, Sahralatı Afrika ve Avustralya kıtaları gibi doğal yaşam alanı dışındaki bölgelere de sokulmuştur. Ağaç serçesi de daha küçük bir ölçekte Avustralya ve ABD'de Missouri ve Illinois eyaletlerine sokulmuştur.[12]
Davranış
[değiştir | kaynağı değiştir]Passer cinsi serçeler, türüne ve uygun yuva yeri bulma durumuna göre çalılık ya da ağaçlara, ağaç kovuklarına, binalardaki oyuklara ya da leylek gibi kuşların yuvalarının kenarlarına düzensiz bir yuva yapar. Bir kerede sekize kadar yumurta yumurtlarlar ve hem dişi hem de erkek kuluçkaya yatar. Yaklaşık 12-14 gün süren kuluöka döneminden sonra çıkan yavrular 14-24 gün içinde palazlanır.
Passer cinsi serçeler genellikle yerde buldukları tohumlarla beslenir ancak özellikle üreme dönemlerinde küçük böcekleri de yerler. Bayağı serçe ve Passer griseus gibi birkaç tür şehirlerde besin arar ve çoğu tamamen hepçildir.[13] Passer cinsi serçelerin çoğu toplu hâlde yaşamayı sever ve önemli ölçüde büyük sürüler oluştururlar.[9]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Özel
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Passeridae". aviansystematics.org. The Trust for Avian Systematics. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2023.
- ^ Brisson, Mathurin Jacques (1760). Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés (French ve Latin). 1. Paris: Jean-Baptiste Bauche. s. 36, Pl. 1 fig. 6.
- ^ a b Mayr, Ernst; Greenway, James C. Jr, (Ed.) (1962). Check-list of birds of the world. 15. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology. s. 8.
- ^ Gray, George Robert (1840). A List of the Genera of Birds : with an Indication of the Typical Species of Each Genus. Londra: R. and J.E. Taylor. s. 46.
- ^ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London, United Kingdom: Christopher Helm. s. 294. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ^ Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, (Ed.) (January 2021). "Old World sparrows, snowfinches, weavers". IOC World Bird List Version 11.1. International Ornithologists' Union. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021.
- ^ "Taxonomic Updates – IOC World Bird List" (İngilizce). Erişim tarihi: 29 Temmuz 2021.
- ^ Mlíkovský 2002, s. 247
- ^ a b Clement, Harris & Davis 1993, s. 442
- ^ Bledsoe, A. H.; Payne, R. B. (1991). Forshaw, Joseph (Ed.). Encyclopaedia of Animals: Birds. Londra: Merehurst Press. ss. 222. ISBN 978-1-85391-186-6.
- ^ Groschupf, Kathleen (2001). "Old World Sparrows". Elphick, Chris; Dunning, John B. Jr.; Sibley, David (Ed.). The Sibley Guide to Bird Life and Behaviour. Londra: Christopher Helm. ss. 562-564. ISBN 978-0-7136-6250-4.
- ^ a b Summers-Smith, J. D. (1990). "Changes in distribution and habitat utilisation by members of the genus Passer". Pinowski, J.; Summers-Smith, J. D. (Ed.). Granivorous birds in the agricultural landscape. Warszawa: Pánstwowe Wydawnictom Naukowe. ss. 11-29. ISBN 978-83-01-08460-8.
- ^ Summers-Smith 1988, ss. 253–255
Genel
[değiştir | kaynağı değiştir]- Clement, Peter; Harris, Alan; Davis, John (1993). Finches and Sparrows: an Identification Guide. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-03424-9.
- Mlíkovský, Jiří (2002). Cenozoic Birds of the World, Part 1: Europe (PDF). Ninox Press. OCLC 156629447. 11 Haziran 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- Summers-Smith, J. Denis (1988). The Sparrows: a study of the genus Passer
. illustrated by Robert Gillmor. Calton, Staffs, England: T. & A. D. Poyser. ISBN 978-0-85661-048-6.