Ariel (uydu)
 | |||||||||
| Keşif | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Keşfeden | William Lassell | ||||||||
| Keşif tarihi | 24 Ekim 1851 | ||||||||
| Adlandırmalar | |||||||||
| MPC belirtmesi | Uranus I | ||||||||
| Telaffuz | /ˈɛəriəl/ veya /ˈæriəl/ | ||||||||
| Sıfatlar | Arielli /æriˈiːliən/ | ||||||||
| Yörünge özellikleri | |||||||||
| 191020 km | |||||||||
Ortalama yörünge yarıçapı | 190900 km | ||||||||
| Dış merkezlik | 0,0012 | ||||||||
| 2.520 d | |||||||||
Ortalama yörünge hızı | 5.51 km/s | ||||||||
| Eğiklik | 0,260° (Uranüs'ün ekvatoruna göre) | ||||||||
| Doğal uydusu | Uranüs | ||||||||
| Fiziksel özellikler | |||||||||
| 14.4 (R-band) | |||||||||
| Boyutlar | 1162.2 × 1155.8 × 1155.4 km | ||||||||
Ortalama yarıçap | 578.9±0.6 km (0.0908 Dünya) | ||||||||
| 4211300 km2 | |||||||||
| Hacim | 812600000 km3 | ||||||||
| Kütle | (1.251±0.021)×1021 kg | ||||||||
Ortalama yoğunluk | 1,592±0,15 g/cm3 | ||||||||
| 2.694 m/s | |||||||||
| 0.559 km/s | |||||||||
| eşzamanlı | |||||||||
| Albedo | 0,53 (geometrik) | ||||||||
| |||||||||
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |||||||||
Ariel, Uranüs' ün uydularından biridir. 24 Ekim 1851'de William Lassel tarafından Uranüs'ün diğer bir uydusu olan Umbriel ile birlikte keşfedilmiştir.
Ariel'in yarıçapı 1190 km ve yörünge uzaklığı 191000 km' dir. Uranüs' ün 5 orta büyüklükteki uydusu içinde en parlak yüzeye sahip olanı ve aynı zamanda jeolojik açıdan en aktif olanı konumundadır. Yüzeyi, bir baştan bir başa kesintisiz olarak süren vadilerle kaplıdır.
Ekim 1851'de William Lassell tarafından keşfedildi ve adını iki ayrı edebi eserdeki bir karakterden aldı. Ariel'in ayrıntılı bilgisinin çoğu, 1986 yılında Voyager 2 sondasının Uranüs'e yaptığı tek uçuştan geliyor; bu uçuş, Ariel yüzeyinin yaklaşık %35'ini görüntülemeyi başardı. Uranüs yörünge aracı ve sondası gibi çeşitli projeler zaman zaman önerilse de, şu anda ayı daha ayrıntılı olarak incelemeye geri dönme planı bulunmuyor.Ariel, Miranda'dan sonra Uranüs'ün en büyük beş küresel uydusu arasında ikinci en küçük ve gezegene en yakın ikinci uydudur. Güneş sistemindeki bilinen 19 küresel uydunun en küçüğü arasında (çap olarak 14'üncü olanıdır), aşağı yukarı eşit parçalar halinde buz ve kayalık malzemeden oluştuğuna inanılmaktadır. Uranüs'ün tüm uyduları gibi, Ariel de muhtemelen oluşumundan kısa bir süre sonra gezegeni çevreleyen bir birikim diskinden oluşmuştur ve diğer büyük uydular gibi muhtemelen bir buz mantosu ile çevrelenmiş kayadan bir iç çekirdek ile farklılaşmıştır. Ariel, fay diklikleri, kanyonlar ve sırtlardan oluşan bir sistemin geçtiği geniş kraterli araziden oluşan karmaşık bir yüzeye sahiptir. Yüzey, büyük olasılıkla gelgit kuvvetlerinden dolayı, Uranüs'ün diğer uydularına kıyasla daha yeni jeolojik aktivite işaretleri gösteriyor.[1]
| |||||
| İçtekiler | |||||
| Ana (küremsi) | |||||
| Dıştakiler (düzensiz) |
| ||||
| Jeolojik özellikler | |||||
 | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Listeler | |||||||||||||||||||||||
| Kuramsal | |||||||||||||||||||||||
Ayrıca bakınız: Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi * yörüngelerine göre Güneş Sistemi'ndeki cisimlerin listesi* Astronomide kullanılan Türkçe isimler | |||||||||||||||||||||||
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Ariel in Dizionario delle scienze fisiche, Roma, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1996.