Stephano (uydu)

Stephano
	Stephano'nun keşif görüntüsü (daire içinde)
Keşif
Keşfeden	John J. Kavelaars; Brett J. Gladman; Matthew J. Holman; Jean-Marc Petit; Hans Scholl;
Keşif tarihi	18 Temmuz 1999
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	Uranus XX
Sıfatlar	Stephanonian
Yörünge özellikleri
Ortalama yörünge yarıçapı	8.004.000 km
Dış merkezlik	0,2292
Yörünge periyodu	677,37 g
Eğiklik	141,81° (tutuluma), 144°
Doğal uydusu	Uranüs
Fiziksel özellikler
Ortalama yarıçap	16 km (tahmini)
Yüzey alanı	~3.000 km2 (tahmini)
Hacim	~20.000 km3 (tahmini)
Kütle	~2,2×1016 kg (tahmini)
Ortalama yoğunluk	~1,3 g/cm3 (varsayılan)
Yüzey kütle çekimi	~0,0041 m/sn2 (tahmini)
Kurtulma hızı	~0,013 km/sn (tahmini)
Sinodal dönme süresi	?
Eksen eğikliği	?
Albedo	0,04 (varsayılan)
Sıcaklık	~65 K (tahmini)
	Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Stephano, Uranüs'ün ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur. 18 Temmuz 1999'da Brett J. Gladman, Matthew J. Holman, John J. Kavelaars, Jean-Marc Petit ve Hans Scholl tarafından Hawaii adasındaki Mauna Kea Gözlemevi'nde Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu kullanılarak keşfedildi ve geçici olarak S/1999 U 2 adı verildi. Prospero ve Setebos da aynı anda keşfedilmiştir.^[5]^[6]^[7]^[8]^[9]

Uranus XX belirtmesiyle onaylandıktan sonra Ağustos 2000'de, William Shakespeare'in Fırtına adlı oyunundaki Napoli Kralı Alonso'nun sarhoş kahyası Stephano'nun adı verildi.^[10]

Yörünge parametreleri, Caliban ile aynı dinamik kümeye ait olabileceğini ve ortak bir kökene sahip olduklarını göstermektedir.^[11]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Lessing (1914) How the Ancients Represented Death
^ ^a ^b Sheppard, Jewitt & Kleyna 2005, s. 523, Table 3.
^ ^a ^b Yeomans, Donald K. (28 Haziran 2007). "Planetary Satellite Mean Orbital Parameters". JPL/NASA. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2008.
^ ^a ^b Sheppard, Jewitt & Kleyna 2005, s. 523, Table 3 ... rⁱ (km) ... 16 ... ⁱ 0,04 geometrik albedo varsayılarak uydunun yarıçapı.
^ Gladman, B. J.; Kavelaars, J. J.; Holman, M. J., Petit, J.-M.; Scholl, H.; Nicholson, P. D.; Burns, J. A.; The Discovery of Uranus XIX, XX, and XXI, Icarus, 147 (2000), ss. 320–324
^ Marsden, Brian G.; Probable New Satellites of Uranus, IAUC 7230 18 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 27 Temmuz 1999
^ Marsden, Brian G.; Probable New Satellites of Uranus, IAUC 7248 5 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 4 Eylül 1999
^ Marsden, Brian G.; S/1999 U 1, S/1999 U 2 and S/1999 U 3, IAUC 7385 27 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 24 Mart 2000
^ Marsden, Brian G.; S/1999 U 2, IAUC 7473 27 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 5 Ağusts 2000
^ Marsden, Brian G.; Satellites of Uranus, IAUC 7479 21 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 21 Ağustos 2000
^ Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Gladman, Brett J.; Aksnes, Kaare; Photometric survey of the irregular satellites,Icarus, 166 (2003), ss 33-45. arXiv:astro-ph/0301016

Sheppard, S. S.; Jewitt, D.; Kleyna, J. (2005). "An Ultradeep Survey for Irregular Satellites of Uranus: Limits to Completeness". The Astronomical Journal. Cilt 129. s. 518. arXiv:astro-ph/0410059 . Bibcode:2005AJ....129..518S. doi:10.1086/426329.

[Lessing-1] Lessing (1914) How the Ancients Represented Death

[FOOTNOTESheppardJewittKleyna2005523Table_3-2] Sheppard, Jewitt & Kleyna 2005, s. 523, Table 3.

[JPL-3] Yeomans, Donald K. (28 Haziran 2007). "Planetary Satellite Mean Orbital Parameters". JPL/NASA. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2008.

[Sheppard_et_al._2005_radius/albedo-4] Sheppard, Jewitt & Kleyna 2005, s. 523, Table 3 ... rⁱ (km) ... 16 ... ⁱ 0,04 geometrik albedo varsayılarak uydunun yarıçapı.

[Gladman_Discovery_2000-5] Gladman, B. J.; Kavelaars, J. J.; Holman, M. J., Petit, J.-M.; Scholl, H.; Nicholson, P. D.; Burns, J. A.; The Discovery of Uranus XIX, XX, and XXI, Icarus, 147 (2000), ss. 320–324

[IAUC_7230-6] Marsden, Brian G.; Probable New Satellites of Uranus, IAUC 7230 18 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 27 Temmuz 1999

[IAUC_7248-7] Marsden, Brian G.; Probable New Satellites of Uranus, IAUC 7248 5 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 4 Eylül 1999

[IAUC_7385-8] Marsden, Brian G.; S/1999 U 1, S/1999 U 2 and S/1999 U 3, IAUC 7385 27 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 24 Mart 2000

[IAUC_7473-9] Marsden, Brian G.; S/1999 U 2, IAUC 7473 27 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 5 Ağusts 2000

[IAUC_7479-10] Marsden, Brian G.; Satellites of Uranus, IAUC 7479 21 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 21 Ağustos 2000

[Grav2003-11] Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Gladman, Brett J.; Aksnes, Kaare; Photometric survey of the irregular satellites,Icarus, 166 (2003), ss 33-45. arXiv:astro-ph/0301016

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

g t d Güneş Sistemi'nin doğal uyduları
Gezegen uyduları	Dünya Mars Jüpiter Satürn Uranüs Neptün
Cüce gezegen uyduları	Orcus Plüton Haumea Quaoar Makemake Gonggong Eris
Küçük gezegen uyduları	Dünya'ya yakın: Florence Didymos (Dimorphos) Moshup (Squannit) 1994 CC 2001 SN₂₆₃ Ana kuşak: Kalliope (Linus) Euphrosyne Daphne (Peneius) Eugenia (Petit-Prince) Sylvia (Romulus · Remus) Minerva (Aegis · Gorgoneion) Camilla Elektra Kleopatra (Alexhelios · Cleoselene) Ida (Dactyl) Roxane (Olympias) Pulcova Balam Jüpiter truvalıları: Patroklos (Menoetius) Hektor (Skamandrios) Eurybates (Queta) Neptün ötesi cisimler: Lempo (Hiisi · Paha) 2002 UX₂₅ Sila–Nunam Salacia (Actaea) Varda (Ilmarë) Gǃkúnǁʼhòmdímà (Gǃòʼé ǃHú) 2013 FY₂₇
Boyuta göre sıralanmış	Gezegen kütleli uydu Ganymede en büyük: 5268 km / 0,413 Dünya Titan Callisto Io Ay Europa Triton Titania Rhea Oberon Iapetus Charon Umbriel Ariel Dione Tethys Dysnomia Enceladus Miranda Vanth Proteus Mimas Ilmarë Nereid Hiʻiaka Actaea Hyperion Phoebe ...
Keşif zaman çizgisi İç uydular Düzensiz uydular Düzenli uydular Liste Gezegen kütleli uydular Adlandırma Alt uydu Truvalı uydular