Raymond Pierrehumbert

Raymond Pierrehumbert
FRS
Raymond Pierrehumbert FRS
Doğum adı	Raymond Thomas Pierrehumbert
Mezuniyet	Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT), Harvard Üniversitesi
Eş	Janet Pierrehumbert
Ödüller	AAAS Üyesi, Ordre des Palmes académiques, Guggenheim Bursu, Royal Society Üyesi

Raymond Thomas Pierrehumbert FRS, Oxford Üniversitesi'nde Fizik Profesörüdür. Daha önce, Chicago Üniversitesi'nde Jeofizik Bilimler alanında Louis Block Profesörlüğü yapmıştır. IPCC'nin (Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli) Üçüncü Değerlendirme Raporu'nun baş yazarı ve ani iklim değişikliği hakkındaki Ulusal Araştırma Konseyi raporunun ortak yazarıdır.

Eğitim ve ödüller

Harvard College'dan Fizik (A.B) derecesi ve Massachusetts Institute of Technology'den Havacılık ve Uzay Bilimleri alanında doktora derecesi vardır.^[1]

1996'da, Paris'teki iş arkadaşlarıyla birlikte erken Mars iklimi üzerine ortak çalışma başlatmak için kullanılan John Simon Guggenheim Bursu ile ödüllendirildi. Amerikan Jeofizik Birliği (AGU) üyesidir ve Fransa Cumhuriyeti tarafından Chevalier (şövalye) de l' Ordre des Palmes Académiques olarak ilan edilmiştir. 2015 yılında Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi'ne seçilmiştir ve Bulletin of the Atomic Sciences Bilim ve Güvenlik Kurulunda yer almaktadır. 2020'de Royal Society Üyesi olarak seçilmiştir.^[2]

Araştırma

Temel araştırma alanı, iklimin bir sistem olarak nasıl çalıştığı ve dünyanın donmasını nasıl önlediği: soluk genç güneş paradoksu gibi iklim bilimi sorularını ele almak için idealize edilmiş matematiksel modeller geliştirmektir.^[3]

Pierrehumbert, RealClimate ^[4] 'e katkıda bulunmaktadır ve güneş jeomühendisliği araştırmalarının güçlü bir eleştirmenidir.^[5]

Kişisel hayatı

Oxford Üniversitesi'nde Dil Modelleme profesörü olan Janet Pierrehumbert ile evlidir.^[6]

Seçilmiş makaleler

Pierrehumbert RT 2002: " Derin Zamanlı İklim Sorunlarında Hidrolojik Döngü 8 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Nature, 419, 191–198.
Pierrehumbert RT 2003: "Maliyeti Hesaplamak", Nature, 422 (6929), 263.
Goodman, JC ve RT Pierrehumbert 2003: " Snowball Earth'te yüzen deniz buzunun buzul akışı 25 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", J. Geophys. Res., 108 (C10), 3308,DOI:10.1029/2002JC001471 .
Alley RB, J. Marotzke, WD Nordhaus, JT Overpeck, DM Peteet, RA Pielke Jr., RT Pierrehumbert, PB Rhines, TF Stocker, L. Talley ve JM Wallace, 2003: " Ani İklim Değişikliği ", Science, 299, 2005 –2010.
Pierrehumbert, RT 2004: " Küresel buzullaşmanın sona ermesi için yüksek düzeyde atmosferik karbondioksit gerekli 7 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Nature, 429, 646–649.
Pierrehumbert, RT 2004: " Dünyayı ısıtmak: Sera etkisi: Fourier'nin gezegen enerji dengesi kavramı bugün hala geçerli 22 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ". Doğa, 432, 677.
Pierrehumbert, RT 2005: " Sert bir kartopu Dünya'nın iklim dinamikleri ", J. Geophys. Res., 110 (D01111),DOI:10.1029/2004JD005162 .

Kaynakça

^ "Professor Raymond Thomas Pierrehumbert". Jesus College, Oxford. 13 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2020.
^ "Raymond Pierrehumbert". Royal Society. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2020.
^ Choi, Charles Q. (3 Ocak 2013). "How Early Earth Kept Warm Despite Faint Sun". Fox News Channel. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.
^ "RealClimate: Raymond T. Pierrehumbert". 6 Aralık 2004. 31 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.
^ Ted Alcorn (13 Mayıs 2021). "The Hot Debate Over Solar Geoengineering and Its Impact on Climate". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. 27 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021.
^ "Janet B. Pierrehumbert". www.phon.ox.ac.uk. 8 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.

Dış bağlantılar

UChicago ana sayfası 29 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Google Akademik sayfası 6 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] "Professor Raymond Thomas Pierrehumbert". Jesus College, Oxford. 13 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2020.

[2] "Raymond Pierrehumbert". Royal Society. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2020.

[3] Choi, Charles Q. (3 Ocak 2013). "How Early Earth Kept Warm Despite Faint Sun". Fox News Channel. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.

[4] "RealClimate: Raymond T. Pierrehumbert". 6 Aralık 2004. 31 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.

[5] Ted Alcorn (13 Mayıs 2021). "The Hot Debate Over Solar Geoengineering and Its Impact on Climate". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. 27 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021.

[6] "Janet B. Pierrehumbert". www.phon.ox.ac.uk. 8 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

g t d Rumford Madalyası
1800 - 1850	Benjamin Thompson (1800) John Leslie (1804) William Murdoch (1808) Étienne-Louis Malus (1810) William Charles Wells (1814) Humphry Davy (1816) Augustine Jean Fresnel(1824) John Frederic Daniell (1832) Macedonio Melloni (1834) James David Forbes (1838) Jean-Baptiste Biot (1840) Henry Fox Talbot (1842) Michael Faraday (1846) Henri Victor Regnault (1848) François Arago (1850)
1851 - 1900	George Gabriel Stokes (1852) Neil Arnott (1854) Louis Pasteur (1856) Jules Jamin (1858) James Clerk Maxwell (1860) Gustav Kirchoff (1862) John Tyndall (1864) Hippolyte Fizeau (1866) Balfour Stewart (1868) Alfred Des Cloizeaux (1870) Anders Jonas Ångström (1872) Norman Lockyer (1874) John William Draper (1875) Pierre Janssen (1876) Alfred Cornu (1878) William Huggins (1880) William de Wiveleslie Abney (1882) Robert Thalen (1884) Samuel Langley (1886) Pietro Tacchini (1888) Heinrich Hertz (1890) Nils Christoffer Dunér (1892) James Dewar (1864) Philipp Lenard - Wilhelm Röntgen (1896) Oliver Lodge (1898) Henri Becquerel (1900)
1901 - 1950	Charles Algernon Parsons (1902) Ernest Rutherford (1904) Hugh Longbourne Callendar (1906) Hendrik Lorentz (1908) Heinrich Rubens (1910) Heike Kamerlingh Onnes (1912) John William Strutt (1914) William Bragg (1916) Charles Fabry - Alfred Perot (1918) Robert Strutt (1920) Pieter Zeeman (1922) Charles Vernon Boys (1924) Arthur Schuster (1926) Friedrich Paschen (1928) Peter Debye (1930) Fritz Haber (1931) Wander Johannes de Haas (1934) Ernest George Coker (1936) Robert W. Wood (1938) Manne Siegbahn (1940) Gordon Dobson (1942) Harry Ricardo (1944) Alfred Egerton (1946) Francis Simon (1948) Frank Whittle (1950)
1951 - 2000	Frits Zernike (1952) Cecil Reginald Burch (1954) Frank Philip Bowden (1956) Thomas Ralph Merton (1958) Alfred Gordon Gaydon (1960) Dudley Maurice Newitt (1962) Hendrik van de Hulst (1964) William Penney (1966) Dennis Gabor (1968) Christopher Hinton (1970) Basil John Mason (1972) Alan Cottrell (1974) Ilya Prigogine (1976) George Porter (1978) William Frank Vinen (1980) Charles Gorrie Wynne (1982) Harold Hopkins (1984) Denis Rooke (1986) Felix Weinberg (1988) Walter Eric Spear (1990) Harold Neville Vazeille Temperley (1992) Andrew Keller (1994) Grenville Turner (1996) Richard Friend (1998) Wilson Sibbett (2000)
2001 - günümüz	David King (2002) Richard Dixon (2004) Jean-Pierre Hansen (2006) Edward Hinds (2008) Gilbert George Lonzarich (2010) Roy Taylor (2012) Jeremy Baumberg (2014) Ortwin Hess (2016) Ian Walmsley (2018) Miles Padgett (2019) Patrick Gill (2020) Carlos Frenk (2021) Raymond Pierrehumbert (2022) Polina Bayvel (2023)