V. Aleksandre
| cinsiyeti | erkek  |
|---|---|
| ön adı | Alexander, Aleksandre |
| doğum tarihi | 1703 |
| doğum yeri | Kutaisi |
| ölüm tarihi | Mart 1752, 1752 |
| ölüm yeri | Kutaisi |
| babası | VII. Giorgi (İmereti kralı) |
| annesi | Princess Rodam of Kartli |
| eşi | Mariam Dadiani, Tamar Abashidze |
| çocuğu | Joseph, Catholicos of Abkhazia, Prince Bagrat of Imereti, Prince Archil of Imereti, I. Solomon, Q131929033 |
| sülalesi | Bagrationi |
| mesleği | Hükümdar, royalty |
| çalıştığı konum | king of Imereti |
| sosyal durum | noble |
V. Aleksandre (Gürcüce: ალექსანდრე V) (1703/4 – Mart 1752) 1741 ve 1746-1749 dönemleri hariç, 1720'den 1752'de ölümüne kadar İmereti (Batı Gürcistan) kralıdır.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]İmereti kralı VII. Giorgi ve Kartli Prensesi Rodam'ın en büyük oğlu olan Aleksandre, Kartli kralı VI. Vahtang'ın sarayında büyüdü ve İmereti'deki güç mücadelesinde desteğini aldı. İmereti tahtını gasp eden Gurielilere karşı Osmanlı'dan yardım istemek için 1710'larda Konstantiniyye'yi ziyaret etti. Ağustos 1719'da bir Türk yardımcı müfrezesiyle geri döndü, Haziran 1720'de VIII. Giorgi Gurieli'yi tahttan indirdi ve İmereti kralı olarak taç giydi. Ancak, 1721'den 1728'e kadar krallık esasen Megrelya Prensi Bejan Dadiani tarafından etkin bir şekilde yönetilmekteydi. Aleksandre tam iktidar yetkilerini üstlendiğinde, Bejan Dadiani'nin oğlu ve halefi Otia Dadiani ona ve onun Türk yanlısı politikasına karşı geldi ve Aleksandre'yi tahttan indirmeye çalıştı. Aleksandre 1732'de Çhori Muharebesi'nde onu yendi ve krallar ve prensler arasında geçici barış sağlandı.
1730'ların başında kral, Osmanlılara olan bağlılığını fiilen geri çekti, Safevi egemenliğini kabul etmeyi reddetti ve Rus İmparatorluğu ile ittifak yapmaya çalıştı. 1738'de Piskopos Timote Gabaşvili'yi Sankt-Peterburg'a, Osmanlılara karşı ortak eylem planı için yolladı. Ancak, 1739 Rus-Türk Belgrad Antlaşması görevi başarısızlığa uğrattı. Rusya'daki diplomasisine kızan Osmanlılar, Aleksandre'yi kardeşi IX. Giorgi lehine deviren bir darbeyi desteklediler. Safevi hükümdarı Nadir Şah hızla Aleksandre'nin tarafını tuttu ve Osmanlı hükûmetini protesto etti. 1742'de Aleksandre yeniden tahta çıktı ancak 1746'da İmereti'nin bazı bölgelerinde rakip bir kral olarak hüküm süren kardeşi Mamuka tarafından bir isyanla karşı karşıya kaldı. Aleksandre'nin, 1749'da Mamuka'yı yenmesiyle bu son buldu. Yine de, genel istikrarsızlık ve ara sıra soylularının itaatsizlik patlamaları, Aleksandre'nin saltanatının geri kalanını rahatsız etmeye devam etti. Aleksandre 1752'de öldü ve tahtını 17 yaşındaki oğlu I. Solomon'a bıraktı.
V. Aleksandre Çhari'de Aziz Giorgi Manastırı'nı (1737) ve Vartsihe Kraliyet Sarayı'nı inşa etmiştir.
