Cumhuriyetçi Güven Partisi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Tarih
  • 2 İdeoloji
  • 3 Cumhuriyetçi Güven Partisi ve seçimler
    • 3.1 Genel seçimler
    • 3.2 Yerel seçimler
  • 4 Kaynakça
  • 5 Dış bağlantılar

Cumhuriyetçi Güven Partisi

  • Deutsch
  • English
  • Русский
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Güven Partisi sayfasından yönlendirildi)
Cumhuriyetçi Güven Partisi
KısaltmaCGP
Genel başkanTurhan Feyzioğlu
KurucuTurhan Feyzioğlu
Kuruluş tarihi12 Mayıs 1967 (Güven Partisi)[1]
4 Mart 1973 (Cumhuriyetçi Güven Partisi)
Kapanış tarihi16 Ekim 1981
BölünmeCumhuriyet Halk Partisi
İdeolojiKemalizm
Antikomünizm
Siyasi pozisyonMerkez sağ
CGP'nin bir afişi

Cumhuriyetçi Güven Partisi (CGP), Millî Güven Partisi (MGP) ile Cumhuriyetçi Partinin birleşmesinden doğmuş (Mart 1973) ve 12 Eylül Darbesi'ne (1980) kadar faaliyetini sürdürmüş siyasi parti.

Tarih

[değiştir | kaynağı değiştir]

Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) içinde ortanın solu akımıyla ilgili sağlanan bir uzlaşı ortamı henüz mevcut değilken parti içi ilk etkili muhalefet grubu Turhan Feyzioğlu tarafından Sekizler Hareketi ile vücut bulmuştur. CHP içerisinde "Sekizler Hareketi" adı verilen grup 1966 senato seçimleri sonrasında ortaya çıkmış ve Turhan Feyzioğlu'nun liderliğini üstlendiği ekiptir. PM içerisindeki sekiz azadan oluşan muhalif grubun, TBMM'de 63 üyeli destekçi bir grubu vardı. Hareketin parti içerisinde bir muhalif grup olarak doğmasından evvel özellikle ekibin liderliğini üstlenen Turhan Feyzioğlu 1965 seçimleri boyunca ortanın solu akımını savunurken devletçiliğin yeni teşekkülü şeklinde olarak yorumlamış ve Genel Başkan İsmet İnönü'nün çizgisinde bir yol izlemiştir. Feyzioğlu, CHP ortanın solu akımıyla yalnızca Türkiye'deki azınlık bir grubu değil, milyonlarca işçiyi, emekliyi, tüm milleti ve ülkeyi refaha eriştirmeyi gaye edinmiş, bunun için de toprak reformunun gerekli olduğunu belirtmiştir. Sağ Kemalizm olarak nitelendirilebilecek görüşe sahip olan Feyzioğlu'nun ortanın solunu savunurken sol fraksiyona antipatisinden kaynaklı olarak özellikle ortanın solu ifadesini kullanmadığı göze çarpmaktadır.[2] Sekizler Hareketinin ya da 76'ların ortanın soluna karşı açıktan ilk muhalefeti 18. Kurultay'da (18 Ekim 1966) başladı. Turhan Feyzioğlu, Turan Şahin, Ferit Melen, Süreyya Koç, Orhan Öztrak, Emin Paksüt, Fehmi Alpaslan ve Coşkun Kırca gibi isimlerin başını çektiği hareket, ılımlı muhafazakârlığa, liberal sağcılığa dönük orta demokrasi çizgisine yakın bir siyasi görüşe sahipti. Sekizler Hareketi, ortanın solu akımına karşı eleştirilerini çeşitli şekillerde sürdürürken ilk olarak CHP Parti Meclisi bildirisine karşı çıkmış ve "İlk Açıklama ve İthamlara Cevap" adlı bir broşür ile tutumlarını ortaya koymuşlardır. Sekizler Hareketi ortanın soluna karşı açıktan ilk muhalefeti yaptıkları 18. Kurultay'da istediklerini alamasalar da Kurultay sonunda yayınlanan bildiriye "CHP sosyalist değildir ve olmayacaktır." ifadesini yazdırmışlardır.[2]

28 Nisan 1967'de, 18. Kurultay'da partinin resmi görüşü olarak benimsenen ortanın solu hareketinin, partide çeşitli tartışmalara ve anlaşmazlıklara neden olması üzerine 4. Olağanüstü Kurultay'a gidildi.[3] Kurultay'da Sekizler'in azınlıkta kalması üzerine 47 milletvekili ve senatörden oluşan bir grup 30 Nisan 1967'de CHP'den ayrılarak 12 Mayıs 1967'de Güven Partisini kurdu. Parti genel başkanlığına Feyzioğlu getirildi; Parti başkanı Turhan Feyzioğlu; yöneticileri A.Turgut Turhan Arun, Ferit Melen, Yılmaz Adıgüzel, Orhan Öztrak, Cüneyt Yaşar, Alper Akarca, Deniz Hızal, Emin Paksüt, Hayri Başar, Vefa Tanır, Şevket Raşit Hatipoğlu, Hilmi İncesulu, Coşkun Kırca, Kemal Demir ve Ali İhsan Göğüş idi.[4]

Parti bildirisinde "Yolumuz Atatürk'ün gösterdiği yoldur" deniyordu. Partinin 19. yy liberalizmi ve sosyalizme karşı olduğunu belirten programında; devletin, ülkesi ve milletiyle bütünlüğünün ve bağımsızlığının korunacağı, sosyal adalet ve sosyal güvenliğin gerçekleştirileceği, Türkiye'nin totaliter rejimlerin ve Atatürkçülüğe aykırı akımların tehdidinden kurtarılacağı gibi ilkeler benimsenmişti.

Güven Partisi, 1969 genel seçimlerinde oyların yüzde 6,58'ini aldı; 15 milletvekili çıkararak üçüncü büyük parti oldu ve TBMM'de grup oluşturdu. Daha sonra Millet Partisi ve Yeni Türkiye Partisi gibi gücünü yitiren partilerden milletvekillerinin toplu katılmalarıyla daha da güçlendi, partinin adı 29 Ocak 1971'de Millî Güven Partisi olarak değiştirildi. 12 Mart döneminde (1971-73) kurulan I. ve II. Nihat Erim hükûmetlerinde MGP genel başkan yardımcısı Ferit Melen millî savunma bakanı olarak görev aldı. 16 Mayıs 1972'de de başbakanlığa atanarak yeni hükûmeti kurdu (22 Mayıs 1972).

Bülent Ecevit'in 14 Mayıs 1972'de CHP genel başkanı seçilmesinden sonra, Kemal Satır önderliğinde 58 milletvekili ve senatörden oluşan bir grup (Bağımsız Halkçılar), CHP'den ayrılarak 4 Eylül 1972'de Cumhuriyetçi Partiyi (CP) kurdu. Partinin genel başkanlığına Kemal Satır getirildi. Kısa süre sonra MGP ile CP, Cumhuriyetçi Güven Partisi adı altında birleşti (3 Mart 1973). Feyzioğlu partinin genel başkanlığına seçilirken, Kemal Satır da genel başkan yardımcısı oldu. 15 Nisan 1973'te kurulan Naim Talu hükûmetine altı bakan vererek katılan CGP, 12 Mart döneminin olağanüstü koşulları altında kurulan partiler-üstü hükûmet formülü ile meclisteki üye sayısıyla kıyaslanamayacak siyasi bir ağırlık kazandı.

14 Ekim 1973 genel seçimlerinde yüzde 5.3 oranında oy alarak 13 milletvekili çıkaran CGP, Mart 1975'te Süleyman Demirel'in başkanlığında kurulan I. Milliyetçi Cephe hükûmeti içinde yer aldı. Parti başkanı Feyzioğlu başbakan yardımcılığını üstlendi (1975-1977). 1975 Senato üçte bir yenileme ve milletvekili ara seçimlerine katılmayan parti, bu seçimlerde Adalet Partisi'ni (AP) destekledi. AP de buna karşılık, TBMM'de milletvekili sayısı 9'a düşerek grup kurma hakkını yitiren partiye bir milletvekili ödünç verdi ve grup kurmasını sağladı (Kasım 1975). Bu seçimlerde iki partili, AP listesinden seçime katılarak Senatoya girdiler.

5 Haziran 1977'de yapılan erken genel seçimlerde büyük bir oy kaybına uğradı ve aldığı yüzde 1.9 oranındaki oyla ancak üç milletvekili çıkarabildi. Aynı yıl Ağrı milletvekili Mikail Aydemir'in partiden istifa edip AP'ye katılması üzerine TBMM'deki üye sayısı ikiye düştü. CGP, Demirel'in II. Milliyetçi Cephe hükûmetine katılmadı.

CGP 5 Ocak 1978'de Ecevit başkanlığında kurulan koalisyon hükûmetine katıldı. Turhan Feyzioğlu başbakan yardımcısı, Salih Yıldız da devlet bakanı oldu. Feyzioğlu Eylül 1978'de hükûmetten çekildi. 1970'lerin sonlarına gelindiğinde toplumsal tabanını tümüyle kaybetmiş olan CGP, 14 Ekim 1979'da yapılan milletvekili ara ve senato üçte bir yenileme seçimlerinde hiçbir varlık gösteremedi. 19 Kasım 1979'da kurulan Demirel başkanlığındaki azınlık hükûmetini dışarıdan destekledi. CGP, 1980'de "Atatürkçülüğe Çağrı" olağanüstü kongresini topladı.

12 Eylül Darbesi'nden sonra öteki siyasi partilerle birlikte CGP'nin de faaliyetleri durduruldu, 16 Ekim 1981'de de, yine öteki siyasi partilerle birlikte, Millî Güvenlik Konseyi'nin kararıyla feshedildi.

İdeoloji

[değiştir | kaynağı değiştir]

CGP, ortanın soluna kayan CHP'yi Atatürkçülükten uzaklaşmakla suçladı ve kendisinin sağda bir merkez partisi olduğunu açıklayarak Atatürk'ün sol yorumuna karşı sağ bir Atatürkçülük anlayışı geliştirmeye çalıştı. Partinin, Atayolu adlı bir aylık dergisi de vardı.

Cumhuriyetçi Güven Partisi ve seçimler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel seçimler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye Büyük Millet Meclisi
Seçim Genel Seçim Oy Oran Sandalye ± Meclis Sıra Kurulan Hükûmetler Harita
1969 Turhan Feyzioğlu 598.013 %6,58
15 / 450
artış15 Muhalefet 3. 33. Türkiye Hükûmeti
(Koalisyon)
34. Türkiye Hükûmeti
(Koalisyon)
35. Türkiye Hükûmeti
(Koalisyon)
1973 564.343 %5,26
13 / 450
azalış 2 Muhalefet 5. 36. Türkiye Hükûmeti
(Koalisyon)
39. Türkiye Hükûmeti
(Koalisyon)
1977 277.713 %1,87
3 / 450
azalış 10 Muhalefet 5. 42. Türkiye Hükûmeti
(Koalisyon)
Hiçbir ilde birinci olamadı

Yerel seçimler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Genel Seçim İl Genel Meclisi Belediye Harita
Oy %
1968 Turhan Feyzioğlu 603.268 %6,62 24
1973 289.683 %2,90 36 Hiçbir ilde birinci olamadı
1977 78.047 %0,63 8

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
Özel
  1. ^ "Cumhuriyet Döneminde Kurulan ve Kapanan Siyasi Partiler 20 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", tesav.org.tr
  2. ^ a b "Cumhuriyet Halk Partisinde Ortanın Solu İle Başlayan Siyasal Metamorfoza Karşı İç Ve Dış Muhalefet". Tunay Şendal. 22 Haziran 2020. 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi11 Temmuz 2020. 
  3. ^ "CHP'nin Kurultaylar tarihi..." cnnturk.com. 22 Mayıs 2020. 19 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2020. 
  4. ^ "Güven Partisi Kuruldu", Milliyet Gazetesi, 13.05.1967, sf. 1 ve 7
Genel
  • Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, c.8, İst.1983
  • AnaBritannica c.8, 1994

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Gürcan Bozkır - Türk Siyasal Hayatında Cumhuriyetçi Güven Partisi 25 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • g
  • t
  • d
Türkiye Türkiye'deki eski siyasi partiler
Tek partili dönem
(1923-1945)
  • Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası (TCF) (1924-25)
  • Serbest Cumhuriyet Fırkası (SCF) (1930)
  • Ahali Cumhuriyet Fırkası (ACF) (1930)
Erken çok partili dönem
(1945-1960)
  • Millî Kalkınma Partisi (MKP) (1945-58)
  • Çiftçi ve Köylü Partisi (ÇKP) (1946)
  • Demokrat Parti (DP) (1946-60)
  • Liberal Demokrat Parti (LDP) (1946)
  • Türkiye Sosyalist Emekçi ve Köylü Partisi (TSEKP) (1946)
  • Türkiye Sosyalist İşçi Partisi (TSİP) (1946-48)
  • Türkiye Sosyalist Partisi (TSP) (1946, 1950-52)
  • Millet Partisi (MP) (1948-53)
  • Demokrat İşçi Partisi (DİP) (1950-55)
  • İslam Demokrat Partisi (İDP) (1951-52)
  • Türkiye Köylü Partisi (TKP) (1952-58)
  • Cumhuriyetçi Millet Partisi (CMP) (1954-58)
  • Vatan Partisi (VP) (1954-57)
  • Hürriyet Partisi (HP) (1955-58)
  • Ufak Parti (UP) (1957-58)
  • Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi (CKMP) (1958-69)
Darbeler arası dönem
(1960-1981)
  • Adalet Partisi (AP) (1961-81)
  • Türkiye İşçi Partisi (TİP) (1961-81)
  • Yeni Türkiye Partisi (YTP) (1961-73)
  • Millet Partisi (MP) (1962-81)
  • Türkiye Birlik Partisi (TBP) (1966-81)
  • Cumhuriyetçi Güven Partisi (CGP) (1967-81)
  • Millî Nizam Partisi (MNP) (1970-71)
  • Demokratik Parti (DP) (1970-80)
  • Cumhuriyetçi Parti (CP) (1972-73)
  • Millî Selamet Partisi (MSP) (1972-81)
  • Türkiye Ulusal Kadınlar Partisi (TUKP) (1972-81)
  • Sosyalist Devrim Partisi (SDP) (1975-81)
  • Vatan Partisi (VP) (1975-81)
  • Türkiye İşçi Köylü Partisi (TİKP) (1978-81)
  • Sosyalist Vatan Partisi (SVP) (1979-81)
12 Eylül sonrası
(1981-2002)
  • Büyük Türkiye Partisi (BTP) (1983)
  • Anavatan Partisi (ANAP) (1983-2009)
  • Sosyal Demokrasi Partisi (SODEP) (1983-85)
  • Doğru Yol Partisi (DYP) (1983-2007)
  • Muhafazakâr Parti (MP) (1983-85)
  • Refah Partisi (RP) (1983-98)
  • Bayrak Partisi (BP) (1983-92)
  • Milliyetçi Demokrasi Partisi (MDP) (1983-86)
  • Halkçı Parti (HP) (1983-85)
  • Islahatçı Demokrasi Partisi (IDP) (1984-92)
  • Milliyetçi Çalışma Partisi (MÇP) (1985-93)
  • Sosyaldemokrat Halkçı Parti (SHP) (1985-95)
  • Büyük Anadolu Partisi (BAP) (1986-92)
  • Vatandaş Partisi (VAP) (1986)
  • Hür Demokrat Parti (HDP) (1986)
  • Büyük Vatan Partisi (BVP) (1986)
  • Yeşiller Partisi (YP) (1988-94)
  • Sosyalist Parti (SP) (1988-92)
  • Halk Partisi (HP) (1989-91)
  • Demokrat Merkez Partisi (DMP) (1990-91)
  • Diriliş Partisi (DİRİ-P) (1990-97)
  • Halkın Emek Partisi (HEP) (1990-93)
  • Türkiye Birleşik Komünist Partisi (TBKP) (1990-91)
  • Sosyalist Birlik Partisi (SBP) (1991-95)
  • Demokrasi Partisi (DEP) (1991-94)
  • Demokrat Parti (DP) (1992-2005)
  • İşçi Partisi (İP) (1992-2015)
  • Özgürlük ve Eşitlik Partisi (ÖZEP) (1992)
  • Özgürlük ve Demokrasi Partisi (ÖZDEP) (1992-93)
  • Sosyalist Türkiye Partisi (STP) (1992-93)
  • Yeniden Doğuş Partisi (YDP) (1992-2002)
  • Yeni Parti (YP) (1993)
  • Büyük Değişim Partisi (BDP) (1993-94)
  • Sosyalist İktidar Partisi (SİP) (1993-2001)
  • Birleşik Sosyalist Parti (BSP) (1994-96)
  • Halkın Demokrasi Partisi (HADEP) (1994-2003)
  • Yeni Demokrasi Hareketi (YDH) (1994-97)
  • Demokrasi ve Barış Partisi (DBP) (1996-2002)
  • Barış Partisi (BP) (1996-99)
  • Demokrat Türkiye Partisi (DTP) (1997-2008)
  • Demokratik Halk Partisi (DEHAP) (1997-2005)
  • Fazilet Partisi (FP) (1997-2001)
  • Aydınlık Türkiye Partisi (ATP) (1998-2010)
  • Değişen Türkiye Partisi (DEPAR) (1998-2002)
  • Sosyalist Birlik Hareketi (SBHP) (1999-2009)
  • Demokrat Halk Partisi (DHP) (1999-2010)
  • Avrasya Partisi (AAP) (2002)
  • Yeni Türkiye Partisi (YTP) (2002-04)
  • Yeni Yüzler Partisi (YYP) (2002)
AK Parti dönemi
(2002-günümüz)
  • Özgür Toplum Partisi (ÖTP) (2003-07)
  • Sosyaldemokrat Halk Partisi (SHP) (2002-10)
  • Sosyalist Demokrasi Partisi (SDP) (2002-15)
  • Halkın Yükselişi Partisi (HYP) (2005-08)
  • Hürriyet ve Değişim Partisi (HÜRPARTİ) (2005-18)
  • Demokratik Toplum Partisi (DTP) (2005-09)
  • Katılımcı Demokrasi Partisi (KADEP) (2006-19)
  • Barış ve Demokrasi Partisi (BDP) (2008-2014)
  • Hak ve Eşitlik Partisi (HEPAR) (2008-19)
  • Yeni Parti (YENİPARTİ) (2008-12)
  • Alternatif ve Değişim Partisi (AL PARTİ) (2008-12)
  • İşçilerin Sosyalist Partisi (SOSYALİST PARTİ) (2008-13)
  • Demokratik Sol Halk Partisi (DSHP) (2009-10)
  • Türkiye Partisi (TP) (2009-12)
  • Eşitlik ve Demokrasi Partisi (EDP) (2010-12)
  • Halkın Sesi Partisi (HAS PARTİ) (2010-12)
  • Milliyetçi ve Muhafazakâr Parti (MMP) (2010-13)
  • Toplumsal Uzlaşma Reform ve Kalkınma Partisi (TURK PARTİ) (2010-22)
  • Devrimci Halk Partisi (DEV-PARTİ) (2011-17)
  • Güven Partisi (GP) (2012-14)
  • Yeni Dünya Partisi (YENİ DÜNYA) (2013-23)
  • Demokratik Gelişim Partisi (DGP) (2014-15)
  • Anadolu Partisi (ANAPAR) (2014-15)
  • Millet ve Adalet Partisi (MİLAD Partisi) (2014-17)
  • Halkın Türkiye Komünist Partisi (2014-17)
  • Türkiye Değişim Partisi (TDP) (2020-23)
  • Büyük Türkiye Partisi (BÜYÜK TÜRKİYE) (2020-24)
  • Aydınlık Demokrasi Partisi (ADP) (2021-24)
  • Memleket Partisi (Memleket) (2021-25)
  • Güncel siyasi partiler
  • İttifaklar
  • Türkiye'de siyaset
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • VIAF: 156934751
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Cumhuriyetçi_Güven_Partisi&oldid=35560270" sayfasından alınmıştır
Kategori:
  • Cumhuriyetçi Güven Partisi
Gizli kategoriler:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • VIAF tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • Sayfa en son 14.49, 24 Haziran 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Cumhuriyetçi Güven Partisi
Konu ekle