Luhuti
Luhuti Lukhuti - Lu'ash Luhuti | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Luhuti (Luash) Bölgesi ve Başkent Afis’in Konumu | |||||||||
| Başkent | Hatarikka (Afis) | ||||||||
| Yaygın dil(ler) | Aramice | ||||||||
| Resmî din | Antik Levant Dini | ||||||||
| Tarihî dönem | Demir çağı | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Günümüzdeki durumu | Suriye | ||||||||
Luhuti, Lukhuti veya Lu'ash, MÖ 1. binyılın başlarında, kuzey Suriye'de, daha önce Nuhašše olarak adlandırılan bir bölgede yer alan bir Geç Hitit (Siro-Hitit) bölgesiydi.[1]
Siyasi durumu ve başkenti
[değiştir | kaynağı değiştir]Luhuti, siyasi statüsü belirsiz bir bölgeydi, başlıca Asur yazıtlarından[1] ve Hama Kralı Zakkur'un stelinden[2] bilinmektedir. Luhuti, kendi başına bir krallık olarak veya tek bir merkezi otoriteye sahip olarak hiçbir zaman belgelenmemiştir,[3] ancak bağımsız, birbirine bağlı bir bölge teşkil ediyordu. Luhuti'yi birçok şehir ve askere sahip bir ülke olarak tanımlayan Asur yazıtları bulunmaktadır.[4]
Luhuti'nin birçok şehri vardı. Şuksi (Tell Sukas), denizcilik merkeziydi.[5] Ancak en önemli merkez ve başkent, Halep'in 45 kilometre (28 mil) güneyinde[6] yer alan Hazrik (günümüz Tell Afis, Asurlularca Hatarikka olarak bilinen) şehriydi.[7][8]
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Luhuti, ilk kez MÖ 870 yılında belgelenmiştir. II. Aşurnasirpal'ın yazıtları, onun komşusu Patin'i fethini, ardından da Patin'in tabi şehri Aribua'yı Luhuti'ye karşı operasyonlar için askeri üs olarak kullanmasını kaydetmektedir.[4] Aşşurnasirpal ülkeyi yerle bir etti, ele geçirdiği şehirlerin dışında Luhuti askerlerini kazıklara oturttu.[4]
MÖ 796 yılına gelindiğinde Luhuti, Hamath Krallığı'na katıldı[7] ve krallığın kuzey eyaletini oluşturdu.[9] Hamath Kralı Zakkur, kendisini "Hamath ve Luhuti Kralı" olarak unvanlandırdı.[10] Zakkur, Aram-Dımaşk (Şam) kralı III. Ben-Hadad tarafından kışkırtılan Suriyeli krallar koalisyonu tarafından Hatarikka kentinde kuşatıldı.[11] Bu koalisyona, Bit Agusi kralı olarak tanımlanan, Gusi soyundan gelen bir kral liderlik ediyordu.[12] Zakkur kuşatmadan sağ kurtuldu ve bu olayı anmak için Zakkur Stelini yaptırdı.[13]
Luhuti, MÖ 765 yılında IV. Şalmanezer tarafından, MÖ 755 yılında ise III. Asur-dan tarafından saldırıya uğradı. Son olarak, MÖ 737 yılında III. Tiglat-Pileser tarafından Asur İmparatorluğu’na bir eyalet olarak resmen katıldı.[9]
Kraliyet ailesi hipotezi
[değiştir | kaynağı değiştir]Hititologlar Trevor R. Bryce ve özellikle John David Hawkins, Zakkur’un bir gaspçı olduğunu düşünmektedir.[14] Zakkur Stelinde hiçbir kraliyet soyuna atıfta bulunulmaz. Hawkins’e göre Zakkur, Hamath'ta hüküm süren eski Hitit hanedanını devirmiş ve Luhuti kökenli yerel bir Arami olarak iktidarı ele geçirmiştir.[14]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b John David Hawkins (10 Mayıs 2012). Inscriptions of the Iron Age: Part 1. Walter de Gruyter. s. 400. ISBN 9783110804201.
- ^ John Boardman (1924). The Cambridge Ancient History: The prehistory of the Balkans; and the Middle East and the Aegean world, tenth to eighth centuries B.C.. Volume 3. Part 1. Cambridge University Press. s. 499. ISBN 9780521224963.
- ^ Kenneth Anderson Kitchen (9 Haziran 2006). On the Reliability of the Old Testament. Wm. B. Eerdmans. s. 505. ISBN 9780802803962.
- ^ a b c Trevor Bryce (15 Mart 2012). The World of The Neo-Hittite Kingdoms: A Political and Military History. OUP Oxford. s. 132. ISBN 978-0-19-150502-7.
- ^ Claudia E. Suter; Christoph Uehlinger (2005). Crafts and Images in Contact: Studies on Eastern Mediterranean Art of the First Millennium BCE. Saint-Paul. s. 133. ISBN 9783525530047.
- ^ Holman Concise Bible Dictionary. B&H Publishing. 2011. s. 282. ISBN 9780805495485.
- ^ a b Trevor Bryce (10 Eylül 2009). The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia. Routledge. s. 296. ISBN 9781134159079. 24 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2025.
- ^ I. E. S. Edwards; Cyril John Gadd; Nicholas Geoffrey Lemprière Hammondpage (1970). The Cambridge Ancient History: Early History of the Middle East. Part 2, Volume 1. Cambridge University Press. s. 282. ISBN 9780521077910. 28 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2025.
- ^ a b Trevor Bryce (10 Eylül 2009). The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia. Routledge. s. 282. ISBN 9781134159086.
- ^ David L. Petersen (Ocak 1995). Zechariah 9-14 and Malachi: A Commentary. Westminster John Knox Press. s. 44. ISBN 9780664226442.
- ^ John Boardman (1924). The Cambridge Ancient History: The prehistory of the Balkans; and the Middle East and the Aegean world, tenth to eighth centuries B.C.. Volume 3. Part 1. Cambridge University Press. s. 403. ISBN 9780521224963.
- ^ Trevor Bryce (15 Mart 2012). The World of The Neo-Hittite Kingdoms: A Political and Military History. OUP Oxford. s. 166. ISBN 978-0-19-921872-1.
- ^ James Maxwell Miller (Ocak 1986). A History of Ancient Israel and Judah. Westminster John Knox Press. s. 303. ISBN 9780664212629.
- ^ a b John David Hawkins (10 Mayıs 2012). Inscriptions of the Iron Age: Part 1. Walter de Gruyter. s. 401. ISBN 9783110804201.