Nazime Sultan
| Nazime Sultan | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 25 Şubat 1866 Dolmabahçe Sarayı, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 9 Kasım 1947 (81 yaşında) Cuniye, Lübnan |
| Defin | Şam Süleymaniye Külliyesi, Şam, Suriye |
| Eş(ler)i | Ali Halid Paşa |
| Hanedan | Osmanlı Hanedanı |
| Babası | Abdülaziz |
| Annesi | Hayranıdil Kadınefendi |
| Dini | İslam |
Nazime Sultan (25 Şubat 1866, İstanbul - 9 Kasım 1947, Cuniye), Osmanlı padişahı Abdülaziz'in kızı.
Erken yaşam
[değiştir | kaynağı değiştir]Nazime Sultan 25 Şubat 1866'da Dolmabahçe Sarayı'da doğdu.[1] Babası Sultan Abdülaziz ve annesi Hayranıdil Kadınefendi. Babasının üçüncü kızı ve annesinin ilk çocuğuydu. Gelecekteki Son Halife II. Abdülmecid'in ablasıydı. [2][3] II. Mahmud ve Pertevniyal Sultan torunu.[4]
Babası Sultan Abdülaziz 30 Mayıs 1876'da bakanları tarafından görevden alındı ve yeğeni V. Murad Sultan oldu.[5] Ertesi gün Feriye Sarayı'a transfer edildi. Annesi ve Abdulaziz'in mahallesindeki diğer kadınlar Dolmabahçe Sarayı'ndan ayrılmak istemedilerse de Feriye Sarayı'na gönderildiler. Bu süreçte baştan ayağa arandılar ve değerli olan her şey onlardan alındı. [6] 4 Haziran 1876'da[7] Abdulaziz gizemli şekilde öldü.[8]
On yaşında bir kız olan Nazime Sultan, annesi ve sekiz yaşındaki erkek kardeşi ile Feriye Sarayı'nda yaşamaya devam etti.[9]
Evlilik
[değiştir | kaynağı değiştir]1889'da Sultan II. Abdülhamid, iki kız kardeşi, prensesleri Saliha Sultan ve Esma Sultan ile birlikte çeyiz ve evliliğini düzenledi. kendi kızı Zekiye Sultan.[10] 20 Nisan 1889'da Yıldız Sarayı'nda İbrahim Derviş Paşa'nın oğlu Ali Halid Paşa ile evlendi.[3][2][4] Hiç çocuğu yoktu.
Çifte, Nazime Sultan Sarayı olarak bilinen Kuruçeşme'de ikametgâhı olarak bir saray verildi.[11] Burada dini müzik icracıları vardı.[12]
Sürgün
[değiştir | kaynağı değiştir]İmparatorluk ailesinin 1924'te sürgüne gönderilmesinin ardından Nazime ve kocası, Lübnan'da Jüniye'ye yerleşti.[4] Burada ikisi bahçeli büyük bir konakta yaşıyorlardı.[13]
Dürrüşehvar Sultan Prens Azam Jah ile evlendiğinde, Haydarabad Devleti'nin son Nizam'ının en büyük oğlu ve vârisi, VII. Asif Jah 1932'de Nazime Sultan ona bir elmas taç verdi. Neslişah Sultan'a Mısır'ın son Hidiv II. Abbas Hilmi Paşa'nın oğlu olan Prens Mohamed Abdel Moneim ile evlendiğinde üç elmasla kabartmalı güzel bir bileklik teklif etti. 1940.[13]
Neslişah Sultan'a göre, kısa boylu ve oldukça çirkindi; babasınınki gibi büyük dudakları vardı, ama oldukça etkileyiciydi.[13]
Ölüm
[değiştir | kaynağı değiştir]
Sultan Abdülaziz'in hayatta kalan son çocuğu Nazime, Cuniye'de 80 yaşında öldü. Vahdettin ve diğer Osmanlı hanedanı mensuplarının defnedildiği Süleymaniye Külliyesi'ne defnedildi. Kocası bir yıl yaşadı ve 1948'de Mekke'de öldü.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Brookes 2010, s. 286.
- ^ a b Uluçay 2011, s. 225.
- ^ a b Sakaoğlu 2008, s. 645.
- ^ a b c d Adra, Jamil (2005). Şecere İmparatorluk Osmanlı Ailesi 2005. s. 21.
- ^ Zürcher, Erik J. (15 Ekim 2004). Türkiye: Modern Bir Tarih, Revize Sürüm. IBTauris. s. 73. ISBN 978-1-850-43399-6.
- ^ Brookes 2010, s. 40.
- ^ Davison, Roderic H . (8 Aralık 2015). Osmanlı İmparatorluğu'nda Reform, 1856-1876. Princeton University Press. s. 341. ISBN 978-1-400-87876-5.
- ^ Brookes 2010, s. 43.
- ^ Şerofoğlu, Ömer Faruk (2004). Abdülmecid Efendi, Osmanlı prensi ve ressam. YKY. s. 24. ISBN 978-9-750-80883-8.
- ^ Brookes 2010, s. 159.
- ^ Barillari, Diana (1 Ocak 1996). İstanbul 1900: Art-nouveau Mimarlık ve İç Mekan. Random House Incorporated. s. 88. ISBN 978-0-847-81989-8.
- ^ Fanny Davis (1986). Osmanlı Hanımefendi: 1718'den 1918'e Bir Sosyal Tarih. Greenwood Yayın Grubu. s. 158. ISBN 978-0-313-24811-5.
- ^ a b c Bardakçı, Murat (2017). Neslishah: Son Osmanlı Prensesi. Oxford University Press. s. 176. ISBN 978-9- 774-16837-6.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- M. Cağatay, Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: Oğlak Yayınları.
- Necdet, Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayınları. 978-9-753-29623-6.
- The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. 2010. 978-0-292-78335-5.