Tebli Hippolitus

Tebli Hippolitus7. yüzyılın sonları veya 8. yüzyılın başlarında bir Bizans yazardır. Sadece kısmen korunmuş olan Vakainame'si, Yeni Ahit kronolojisi için özellikle değerli bir kaynaktır.

Korunmuş parçalar, çoğunlukla Kutsal Aile ile ilgili olan yaklaşık 40 el yazması içinde dağılmıştır. Böylece, Vakainame'ye göre, İsa MS 30'da çarmıha gerildi ve İsa'nın annesi Meryem on bir yıl daha yaşadı ve MS 41'de öldü.^[1]

Vakainame, V. Konstantinos (h. 741-775) altında derlenen "kısa kronolojik notlarda" iki kez alıntılanmıştır. 9. yüzyılın başlarında yazan Keşiş Epiphanius, Hippolitus'u Kutsal Bakire'nin Yaşamı konusundaki otoritelerinden biri olarak adlandırır. Başka bir parça, Yükseliş'ten sonra Meryem'in Kudüs'te Havari Yuhanna tarafından babası Zebedee'den miras ile satın alınan bir evde yaşamaya devam ettiğini bildirir. Kudüs'te bir Meryem evinin bu geleneğine ilk olarak Kudüslü Sofronius (ö. 638) tarafından atıfta bulunulmuştur. Bu tür kanıtlara dayanarak, Hippolitus'un etkili olduğu zamanın kabaca MS 650 ile 750 arasında yer almaktadır.

Vakainame'nin günümüze ulaşan bölümlerinin ilk baskısı 1692'de Emmanuel Schelstrate tarafından yayınlanmıştır.^[2] Metin yine Migne tarafından Patrologia Graeca (PG 117, col. 1025–1056) içinde düzenlendi. Diekamp (1898) tarafından kritik bir baskı yayınlandı.^[3]

Kaynakça

^ Rainer Riesner (1998). Paul's early period: chronology, mission strategy, theology. Wm. Eerdmans Publishing. s. 120. ISBN 0-8028-4166-X. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2011.
^ Antiquitas Ecclesiæ dissertationibus, monimentis ac notis illustrata, Roma, 1692, 510-513.
^ Franz Diekamp, Hippolytos von Theben. Texte und Untersuchungen, Münster, Aschendorff, 1898.

[1] Rainer Riesner (1998). Paul's early period: chronology, mission strategy, theology. Wm. Eerdmans Publishing. s. 120. ISBN 0-8028-4166-X. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2011.

[2] Antiquitas Ecclesiæ dissertationibus, monimentis ac notis illustrata, Roma, 1692, 510-513.

[3] Franz Diekamp, Hippolytos von Theben. Texte und Untersuchungen, Münster, Aschendorff, 1898.

[1]

[2]

[3]

g t d Bizanslı tarihçiler
5. yüzyıl	İskenderiyeli Annianus Sardesli Eunapius İoannes Rufus Malhus Thebesli Olimpiodorus İskenderiyeli Panodorus Philostorgius Priskos Heraclealı Sabinus Sokrates Skolastikos Sozomenos Kirroslu Theodoretus
6. yüzyıl	Agathias Evagrius Skolastikos Miletuslu Hesychius Efesli İoannes Epifanyalı İoannes Jordanes İoannis Malalas Kartacalı Liberatus Marcellinus Comes Menander Protektor Nonnosus Patrisyen Petrus Prokopius Theodorus Lector Theophanes Bizantiumlu Zaharias Retor Zosimus
7. yüzyıl	Chronicon Paschale Antakyalı İoannis Trajan Patrisiyen Teofilakt Simokata
8. yüzyıl	Tebli Hippolitus
9. yüzyıl	Günah Çıkartıcı Theofanis Georgios Sinkellos I. Nikiforos (patrik) Georgios Amartolos
10. yüzyıl	Konstantinos Porfirogennetos İosif Genesios İoannis Kaminiatis Diyakoz Leon Simeon Metafrastis Simeon Logothetis Oi meta Theofanin
11. yüzyıl	Mihail Attaleiates Georgios Kedrenos Mihail Psellos İoannis Skilicis İoannis Ksifilinus Antakyalı Yahya
12. yüzyıl	Nikiforos Briennios Nikitas Honiatis Selanikli Eustatius Mihael Glikas Anna Komnini İoannis Kinnamos Konstantinos Manasses İoannis Zonaras
13. yüzyıl	Georgios Akropolitis
14. yüzyıl	Nikiforos Grigoras Nikiforos Kallistos Ksantopulos Yeoryos Pahimeris Mihail Panaretos
15. yüzyıl	İoannis Anagnostis İoannis Kananos Laonikos Halkokondilis Mihail Kritobolos Dukas Georgios Francis