Izgara (yemek)

Izgara, yiyeceklerin yüzeyine genellikle yukarıdan, aşağıdan veya yandan uygulanan kuru ısıyla pişirme şeklidir.^[1] Izgara genellikle önemli miktarda doğrudan, radyan ısı içerir ve et ve sebzeleri hızlı bir şekilde pişirmek için kullanılır. Izgara yapılacak yiyecekler tel ızgara, döküm demir tava veya ızgara tavası kullanılarak pişirilir.

Izgara yöntemi yiyeceklerin hızlı bir şekilde pişmesini sağladığı için yiyeceklerin nem oranı genellikle saklı kalır. Ancak yiyeceklerin gereğinden fazla bir süre ızgara üzerinde bırakılmaması gereklidir. Izgara yapılırken yağ kullanılmadığı için ve yiyeceklerin içindeki yağların bir kısmı eriyerek kaybolduğu için ızgara yöntemi diğer pişirme yöntemlerinden daha sağlıklı kabul edilir. Ancak yiyecekler çok yüksek ateşte pişirilirse yanma ve kömürleşme eğilimi vardır. Bu eğilim yiyeceklerin besin değerini olumsuz yönde etkiler.

Birçok yiyecek maddesi ızgara yöntemiyle pişirilebilir. Ancak etler ızgara yapmak için en çok tercih edilen yiyecek maddeleridir. Dana eti, Domuz eti, koyun eti, tavuk eti, balık eti ve diğer bütün etler ve salam, sucuk, sosis gibi et ürünleri ızgara yapmak için kullanılırlar. Bunun yanı sıra domates, biber, patlıcan, soğan gibi sebzeler de ızgara yöntemiyle pişirilir.

Araştırmalar, sığır eti, domuz eti, kümes hayvanları ve balığın yüksek sıcaklıklarda pişirilmesinin kanserojen olan heterosiklik aminler, benzopirenler ve polisiklik aromatik hidrokarbonların oluşumuna neden olabileceğini göstermiştir.^[2]^[3] Marinasyon bu bileşiklerin oluşumunu azaltabilir.^[4] Izgara ile kaybedilen yağ ve özsuları daha kuru yiyeceklere geçse de, ızgara genellikle yağlarla pişirmeye göre daha sağlıklı bir alternatif olarak sunulur.^[5]

Ayrıca bakınız

Mangal

Kaynakça

^ "Heat in Cooking - University of Kentucky" (PDF). 13 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Kasım 2016.
^ Sugimura, Takashi; Wakabayashi, Keiji; Nakagama, Hitoshi; Nagao, Minako (Nisan 2004). "Heterocyclic amines: Mutagens/carcinogens produced during cooking of meat and fish". Cancer Science. 95 (4): 290-299. doi:10.1111/j.1349-7006.2004.tb03205.x. PMID 15072585. 19 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi1 Şubat 2015.
^ "Chemicals in Meat Cooked at High Temperatures and Cancer Risk - National Cancer Institute". Cancer.gov. 21 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ "Health | Marinating 'may cut cancer risk'". BBC News. 30 Aralık 2008. 31 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ Beckett, Fiona (2012). Sausage & Mash (İngilizce). Londra: Bloomsbury Publishing. s. 16. ISBN 9781408187760. 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2017.

[1] "Heat in Cooking - University of Kentucky" (PDF). 13 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Kasım 2016.

[2] Sugimura, Takashi; Wakabayashi, Keiji; Nakagama, Hitoshi; Nagao, Minako (Nisan 2004). "Heterocyclic amines: Mutagens/carcinogens produced during cooking of meat and fish". Cancer Science. 95 (4): 290-299. doi:10.1111/j.1349-7006.2004.tb03205.x. PMID 15072585. 19 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi1 Şubat 2015.

[3] "Chemicals in Meat Cooked at High Temperatures and Cancer Risk - National Cancer Institute". Cancer.gov. 21 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[bbc-4] "Health | Marinating 'may cut cancer risk'". BBC News. 30 Aralık 2008. 31 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[5] Beckett, Fiona (2012). Sausage & Mash (İngilizce). Londra: Bloomsbury Publishing. s. 16. ISBN 9781408187760. 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]