Onesimos

Onesimos
Onesimos
	II. Basileios'un Menologion'undan (y. 1000) Onesimos'un ölümünü betimleyen tablo
Kutsal Talebe Onesimos; Bisans Psikoposu; Konstantinopolis Ekümenik Patriği
Ölüm	y. 68 ya da 81-95; Roma (then Roman province)
Kutsayanlar	Roma Katolik Kilisesi; Rum Ortodoks Kilisesi; Lütercilik
Yortu	15-16 Şubat, ya da 22 Kasım (Gregoryen Takvimi), 28 Şubat (Jülyen Takvimi)

Onesimos
Onesimos
Bizans Psikoposu
Görevlendiriliş	54
Dönem bitişi	68
Kişisel bilgiler
Mezhep	Erken Hristiyanlık

Onesimos (Yunanca: Ὀνήσιμος, "yararlı" anlamında; Katolik geleneğine göre 68'de öldü),^[1] Bizanslı Onesimos ve Doğu Ortodoks Kilisesi'nde Kutsal Havari Onesimos olarak da anılır,^[2] muhtemelen Hristiyan inancına sahip bir adam olan Colossae'li Philemon'un bir kölesiydi.^[3] Aynı zamanda Antakyalı Ignatius tarafından adlandırılan aynı Onesimos olabilir (ölüm y. 107) Efes'te piskopos olarak^[4] Onesimos'un ölümünü 95'e yaklaştıracaktı.

Kutsal Yazılarda

"Onesimos" adı, Koloseliler 4 ve Philemon'da olmak üzere iki Yeni Ahit mektubunda geçer. Koloseliler 4:9^[5] 'de bu isimde bir kişi, Kolose'deki Hristiyanları ziyaret etmek için Tychicus'a eşlik eden bir Hristiyan olarak tanımlanır; bu bağlamda onun hakkında başka bir şey söylenmemektedir. Philemon'a Mektup'tan kurtulmuş Onesimos olabilir.

Philemon'a Mektup, Havari Pavlus tarafından Philemon'a, Onesimos adında kaçak bir köle olduğuna inanılan bir kişi hakkında yazılmıştır. Onesimos'un geleneksel olarak bir köle olarak adlandırılması, bazı modern bilim adamları tarafından şüpheyle karşılanır.^[6] Onesimos, suçlandığı bir hırsızlıktan dolayı cezadan kaçmak için Pavlus'un hapsedildiği yere (büyük olasılıkla Roma veya Caesarea)^[7] yolunu buldu.^[8] İncil'i Pavlus'tan duyduktan sonra Onesimos Hıristiyanlığa geçti. Daha önce Philemon'u Hristiyanlığa kazandıran Pavlus, bugün Yeni Ahit'te bulunan Philemon'a mektubu yazarak ikisini uzlaştırmaya çalıştı.^[9] Mektuptan bir kısım:

“

Zincirlerimdeyken dünyaya getirdiğim, bir zamanlar size faydası olmayan, şimdi ise size ve bana kazançlı olan oğlum Onesimos için size sesleniyorum. Onu geri gönderiyorum. Bu nedenle, İncil için, zincirlerimde bana hizmet edebilmesi için, benimle birlikte tutmak istediğim onu, yani kendi kalbimi kabul ediyorsunuz. Ama senin rızan olmadan hiçbir şey yapmak istemedim ki, yaptığın iyilik zorla değil de gönüllü olsun. Belki de bu amaç için bir süreliğine ayrıldı, onu artık köle olarak değil, bir köleden daha fazlası olarak sonsuza dek kabul edesiniz... Sevgili bir kardeş, özellikle benim için ama hem bedende hem de Rab'de sizin için bundan çok daha fazlası.

”

Gelenekte

Joseph Fitzmyer gibi otoriteler tarafından şüphe duyulmasına rağmen,^[10] bu Onesimos'un Havariler tarafından bir piskopos olarak kutsanan ve Timoteos'tan sonra Efes'te^[11] piskoposluk tahtını kabul eden kişi ile aynı olması söz konusu olabilir. Roma imparatoru Domitian'ın saltanatı ve Trajan'ın zulmü sırasında, Onesimos Roma'da hapsedildi ve taşlanarak şehit edilmiş olabilir (bazı kaynaklar kafasının kesildiğini iddia eder). Ancak, Domitianus'un saltanatı 81'den 96'ya kadar olduğundan, Onesimos'un ölümü yukarıda belirtildiği gibi 68'e değil, bu yıllara ait olmalıdır.

Ayinde

Onesimos, birçok Hristiyan mezhebi tarafından bir aziz olarak kabul edilir. Lutheran Kilisesi-Missouri Sinodu onu ve Philemon'u 15 Şubat'ta anıyor.^[12]

Doğu Kiliseleri Onisimos'u 15 Şubat'ta anıyor. Onesimos'un Batı'da geleneksel Batı anma töreni 16 Şubat'tadır.^[13] Ancak Roman Martyrology'nin 2004 baskısında Onesimos, 15 Şubat'ın altında listelenmiştir. Orada, "Resul Pavlus'un hapisteyken Mesih'in inancına kabul ettiği, kendisini Onesimos'un efendisi Philemon'a yazdığı gibi, babası olduğu bir oğlu olarak gördüğü kaçak köle" olarak tanımlanıyor.^[14]

Ayrıca bakınız

Pavlus'un kölelik konusundaki tutumuna göre Hristiyanlık ve kölelik
İncil ile ilgisi olmayan Onesimos (Bostonian), muhtemelen modern aşılamanın kurucusu

Kaynakça

^ "Onesimus". Ecumenic Patriarchate of Constantinople. 5 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2011.
^ ""Apostle Onesimus of the Seventy", OCA". 2 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.
^ Philemon 1:15-16. 20 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. For perhaps [Onesimus] was for this reason separated from you for a while, that you would have him back forever, no longer as a slave, but more than a slave, a beloved brother, especially to me, but how much more to you, both in the flesh and in the Lord. (NASB)
^ Ignatius of Antioch (1919) [1900]. The Epistles of St. Ignatius, Bishop of Antioch. 3rd. Society for Promoting Christian Knowledge. ss. 39-40. ... Onesimus, whose love surpasses words, in the flesh as your bishop. I pray that you may love him with a love according to Jesus Christ, and that you may all be like him. For blessed is He Who granted unto you, worthy as you are, to possess such a bishop. (chapter 1)
^ "Christian Bible: Colossians 4:9". 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.
^ Tolmie (17 Temmuz 2009). "Onesimus – 'n wegloopslaaf? Oor die ontstaansituasie van die Filemonbrief" [Onesimus - a runaway slave? The origin of the Letter to Philemon]. Verbum et Ecclesia (Afrikaans). 30 (1): 279-301. doi:10.4102/ve.v30i1.74.
^ 'The Letter to Philemon', Joseph A. Fitzmyer S.J., paragraph 5, pages 869-870 The New Jerome Biblical Commentary, 1989, Geoffrey Chapman
^ "Saint Onesimus at SQPN website". 24 Aralık 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2007.
^ "Christian Bible: Philemon verses 19-16". 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.
^ Fitzmyer paragraph 4
^ "The Epistle of Ignatius to the Ephesians". 9 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.
^ Lutheran Church–Missouri Synod. Lutheran Worship. Concordia Publishing House, 1982, updated by the same church's Lutheran Service Book. Concordia Publishing House, 2006.
^ Livingstone (2000), p. 414
^ Martyrologium Romanum, 2004, Vatican Press (Typis Vaticanis), p. 150.

Dini unvanlar
Önce gelen {{{before}}}	Bizans Psikoposu	Sonra gelen {{{after}}}

[1] "Onesimus". Ecumenic Patriarchate of Constantinople. 5 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2011.

[oca-2] ""Apostle Onesimus of the Seventy", OCA". 2 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.

[3] Philemon 1:15-16. 20 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. For perhaps [Onesimus] was for this reason separated from you for a while, that you would have him back forever, no longer as a slave, but more than a slave, a beloved brother, especially to me, but how much more to you, both in the flesh and in the Lord. (NASB)

[4] Ignatius of Antioch (1919) [1900]. The Epistles of St. Ignatius, Bishop of Antioch. 3rd. Society for Promoting Christian Knowledge. ss. 39-40. ... Onesimus, whose love surpasses words, in the flesh as your bishop. I pray that you may love him with a love according to Jesus Christ, and that you may all be like him. For blessed is He Who granted unto you, worthy as you are, to possess such a bishop. (chapter 1)

[5] "Christian Bible: Colossians 4:9". 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.

[6] Tolmie (17 Temmuz 2009). "Onesimus – 'n wegloopslaaf? Oor die ontstaansituasie van die Filemonbrief" [Onesimus - a runaway slave? The origin of the Letter to Philemon]. Verbum et Ecclesia (Afrikaans). 30 (1): 279-301. doi:10.4102/ve.v30i1.74.

[7] 'The Letter to Philemon', Joseph A. Fitzmyer S.J., paragraph 5, pages 869-870 The New Jerome Biblical Commentary, 1989, Geoffrey Chapman

[8] "Saint Onesimus at SQPN website". 24 Aralık 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2007.

[9] "Christian Bible: Philemon verses 19-16". 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.

[10] Fitzmyer paragraph 4

[11] "The Epistle of Ignatius to the Ephesians". 9 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.

[12] Lutheran Church–Missouri Synod. Lutheran Worship. Concordia Publishing House, 1982, updated by the same church's Lutheran Service Book. Concordia Publishing House, 2006.

[13] Livingstone (2000), p. 414

[14] Martyrologium Romanum, 2004, Vatican Press (Typis Vaticanis), p. 150.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

g t d Rum Ortodoks patrikleri
Bizantion piskoposları (MS 330'a kadar)	Andreas Havari Stahis Onesimos I. Polikarpos Plutarhos Sedekion Diogenes Eleftherios Feliks II. Polikarpos Atinodoros Efzoios Lavrentios Alipios Pertinaks Olimpianos I. Markos Filadelfos I. Kiriakos Kastinos I. Evgenios Titos Dometios I. Rufinos Probos I. Mitrofanis Aleksandros
Konstantinopolis başpiskoposları (MS 330–451)	Aleksandros I. Paulus Eusebius I. Makedonios Antakyalı Evdoksios Evagrios Demofilos I. Gregorios I. Maksimos Konstantinopolisli Nektarios İoannis Hrisostomos Arsakios Attikos Sisinios Nestorius Maksimianos Proklos Flavianos Anatolios
Konstantinopolis patrikleri Bizans dönemi (MS 451–1453)	Anatolios I. Gennadios Akakios Fravitas Effimios II. Makedonios I. Timoteos II. Yannis Epifanios I. Anthimos Minas Eftikios III. Yannis IV. Yannis II. Kiriakos I. Thomas I. Sergios Pirros II. Pavlos Petros II. Tomas V. Yannis I. Konstantios I. Teodoros I. Georgios III. Pavlos I. Kallinikos Kiros VI. Yannis I. Germanos Anastasios II. Konstantinos I. Nikitas IV. Pavlos Tarasios I. Nikiforos I. Theodotos I. Antonios VII. Yannis I. Methodios I. İgnatius I. Fotios I. Stefanos II. Antonios Nikolaos Mistikos I. Efthimios II. Stefanos Trifon Teofilaktos Poliefktos I. Basileios Skamandrinos III. Antonios II. Nikolaos II. Sisinios II. Sergios Efstathios Aleksios Studitos I. Mihail Kirularios Konstantinos Leyhudis VIII. Yannis Zifilinos I. Kosmas Efstratios Garidas III. Nikolaos IX. Yannis Leon Stippis II. Mihail Kurkuas II. Kosmas IV. Nikolaos II. Theodotos I. Neofitos IV. Konstantinos Lukas Krisovergis III. Mihail Khariton II. Theodosius II. Basileios II. Nikitas Leontios Dositeos II. Georgios X. Yannis IV. Mihail II. Teodoros II. Maksimos I. Manuil II. Germanos II. Methodios II. Manuil Arsenios Aftoreianos Nikeforos III. Germanos I. Yosif XI. Yannis II. Gregorios I. Athanasios XII. Yannis I. Nifon XIII. Yannis I. Gerasimos İsaias XIV. İoannis I. İsidoros I. Kallistos Filotheos Kokkinos Makarios Neilos IV. Antonios II. Kallistos Zantopulos I. Mattaios II. Eftimios II. Yosif II. Mitrofanis III. Gregorios II. Atanasios
Konstantinopolis patrikleri Osmanlı dönemi (1453–1923)	II. Gennadios II. İsidoros I. Yoasaf I. Sofronios II. Markos I. Simeon I. Dionisios I. Rafael III. Maksimos II. Nifon IV. Maksimos I. Yoakim I. Pakomios I. Theoleptos I. Yeremias I. Yoannakios II. Dionisios II. Yoasaf III. Mitrofanis II. Yeremias II. Pakomios II. Teoleptos II. Mattaios I. Gavril I. Teofanis I. Meletios II. Neofitos II. Rafael I. Kirillos II. Timoteos IV. Gregorios II. Antimos II. Kirillos III. Atanasios III. Neofitos I. Parthenios II. Partenios II. Yoannakios III. Kirillos I. Paisios III. Parthenios II. Gavril IV. Parthenios III. Dionisios Klimis III. Metodios IV. Dionisios II. Gerasimos IV. Atanasios Yakovos II. Kallinikos IV. Neofitos III. Gavril V. Neofitos Kiprianos V. Athanasios IV. Kirillos III. Kosmas III. Yeremias (III. Kallinikos) II. Paisios I. Serafim VI. Neofitos V. Kirillos (IV. Kallinikos (III)) II. Serafim III. İoannakios Samuil II. Meletios II. Teodosius II. Sofranios IV. Gavril Prokopius VII. Neofitos III. Gerasimos V. Gregorios V. Kallinikos (IV) IV. Yeremias VI. Kirillos II. Evgenios III. Anthimos Krisantos Agathangelos I. Konstantios II. Konstantios VI. Gregorios IV. Antimos V. Antimos IV. Germanos III. Meletios VI. Anthimos VII. Kirillos II. Yoakim III. Sofranios III. İoakim IV. Yoakim V. Dionisios VIII. Neofitos VII. Anthimos V. Konstantinos V. Germanos IV. Meletios
İstanbul patrikleri Türkiye dönemi (1923'ten bu yana)	VII. Gregorios VI. Konstantinos III. Basileios II. Fotios Venyamin V. Maksimos I. Atenagoras I. Demetrios I. Bartolomeos