Yubile Kitabı

Bernhard Beer'in "Das Buch der Jubiläen und sein Verhältniss zu den Midraschim" (1856) adlı eseri, Yubile Kitabı'nın (Jubileum Kitabı) Yahudi kutsal metinleri ve Midraş yorumları ile ilişkisini inceleyen bir çalışmadır.

Bazen Küçük Yaratılış (Leptogenez) olarak da adlandırılan Jubileler Kitabı, Etiyopya Ortodoks Kilisesi ve Beta İsrail (Etiyopyalı Yahudiler) tarafından kanonik olarak kabul edilen 50 bölümden (1.341 ayet) oluşan eski bir Yahudi dini eseridir. (Geez: መጽሐፈ ኩፋሌ Kufale Mets'hafe Kufale).

Jubilees, Roma Katolik, Doğu Ortodoks ve Protestan Kiliseleri tarafından sahte epigraflardan biri olarak kabul edilir. Ayrıca Beta İsrail dışındaki Yahudilik içinde kanonik olarak kabul edilmez.

Epifanios, Justin Martyr, Origen, Tarsuslu Diodorus, İskenderiyeli Isidore, Sevillalı Isidore, İskenderiyeli Eutychius, İoannis Malalas, Georgios Sinkellos ve Georgios Kedrenos'un yazılarından da anlaşılacağı üzere, Erken Hıristiyanlar tarafından iyi biliniyordu. Metin aynı zamanda Ölü Deniz Parşömenlerini ilk olarak toplayan topluluk tarafından da kullanıldı. Tam bir Yunanca veya Latince versiyonunun hayatta kaldığı bilinmiyor, ancak Ge'ez versiyonunun Ölü Deniz Parşömenlerinde bulunan versiyonların doğru bir çevirisi olduğu gösterildi.

İçerik

Yubile, Yaratılış Kitabı ile hemen hemen aynı konuyu ele alır, ancak genellikle ek ayrıntılar içerir ve Musa'ya ikinci tekil şahıs olarak hitap ederek, yaratılışın ve o noktaya kadarki İsrail tarihinin tamamının 49'ar yıllık dilimler veya "Jübileler" halinde anlatıldığını belirtir. Yaratılıştan, Musa'nın Çıkış sırasında Sina'da kutsal yazıları almasına kadar geçen süre, Kenan'a girmeden önce çölde dolaşarak geçirilecek 40 yıl -yani 2.410 yıl- düşüldükten sonra elli Jübile olarak hesaplanır.

Dört melek sınıfından bahsedilir: huzur melekleri, kutsallaştırma melekleri, bireyleri koruyan melekler ve doğa olaylarına hükmeden melekler. Hanok, melekler tarafından yazı sanatına ilk dahil edilen kişiydi ve buna uygun olarak astronominin, kronolojinin ve dünya çağlarının tüm sırlarını yazdı. Demonolojiye gelince, yazarın görüşü büyük ölçüde hem Yeni hem de Eski Ahit zamanlarından gelen deuterokanonik yazıların görüşüdür.

Yubile Kitabı, Yaratılış'ın ilk gününde meleklerin oluşumunu ve bir grup düşmüş meleğin ölümlü kadınlarla çiftleşerek Nefilim olarak bilinen bir dev ırkını ve ardından onların torunları olan Elyo'yu nasıl ortaya çıkardıklarını anlatır. Etiyopya versiyonu, "meleklerin" aslında Şit'in (Deqiqa Set) itaatsiz çocukları olduğunu, "ölümlü kadınların" ise Kabil'in kızları olduğunu belirtir. Bu aynı zamanda birçok erken dönem Hristiyan otoritesi arasında Clemens edebiyatı, Sextus Julius Africanus, Suriyeli Efrem, Hippo'lu Augustinus ve İoannis Hrisostomos tarafından da benimsenen görüştür. Nuh zamanında var olan melez çocukları olan Nefilimler, büyük sel tarafından yok edildi. Jübileler ayrıca Tanrı'nın, tufandan sonra insanlığı saptırmak için Nefilimlerin bedensiz ruhlarının yüzde onunu verdiğini belirtir.

Yubile, Adem ve Havva'nın oğlu Kabil ve karısıyla ilgili ensest bir gönderme yapar. IV. bölümde (1–12) (Kabil ve Habil), Kabil'in kız kardeşi Aklima'yı karısı olarak aldığından ve Hanok'un onların çocuğu olduğundan bahseder. Ayrıca, Adem ve Havva'nın üçüncü oğlu Şit'in kız kardeşi Azura ile evlendiğinden de bahseder.

Ayrıca bakınız

• Deuterokanonik kitaplar
• Apokrif