Marmaray Tüneli

Marmaray Tüneli
Marmaray Tüneli
	Tünellerden birinin 2024'te çekilen videosu
Coğrafya
Giriş (batı)	Fatih, İstanbul, Türkiye40°59′31″N 28°55′25″E / 40.9919°K 28.9236°D
Giriş (doğu)	Kadıköy, İstanbul, Türkiye41°00′03″N 29°01′49″E / 41.0008°K 29.0302°D
Özellikler
Amaç	Demiryolu ulaşımı
Durum	Kullanımda
Geçiş	İstanbul Boğazı
Kullanım	Banliyö treni
Şerit sayısı	1+1
Yapım süresi	2004 - 6 Ağustos 2013
Açılış	29 Ekim 2013 (12 yıl önce)
Maliyet	2,5 Milyar Euro
İşletme	TCDD Taşımacılık; Marmaray
Sahibi	TCDD
Uzunluk	13,5 km
Genişlik	15,5 m
En yüksek noktası	8,75 m
Güzergâh haritası	Liste ;
	Sembol açıklamaları
	İstanbul-Sirkeci - Pythion demiryolu
	Pythion yönüne
	İstanbul-Sirkeci - Pythion demiryolu
	Sirkeci yönüne
	Avrupa
	Asya
	İstanbul-Haydarpaşa - Ankara demiryolu
	Haydarpaşa yönüne
	İstanbul-Haydarpaşa - Ankara demiryolu
	Ankara yönüne
	Bu diyagramı: görüntüle; tartış; değiştir;
	Wikimedia CommonsTüneller

Marmaray Tüneli, Türkiye'nin İstanbul ilinde, İstanbul Boğazı'nın altında yer alan demiryolu tünelidir. Avrupa Yakası'ndaki Kazlıçeşme ile Anadolu Yakası'ndaki Ayrılıkçeşme'yi birbirine bağlar. Dünyanın en derin batırma tüp tünelidir. 29 Ekim 2013'te Marmaray banliyö tren hattı ile birlikte hizmete girmiştir.

Tarihçe

İstanbul Boğazı'nın altından geçecek bir demiryolu tüneli düşüncesi ilk kez 1860'lı yıllarda Sultan Abdülmecid tarafından dile getirildi. Proje ilk olarak II. Abdülhamid döneminde tasarlanmıştır. Abdülhamid zamanında 1902'de Amerikalı mühendisler Tünel-i Bahri'nin beratını aldılar. Proje, Salacak - Sarayburnu arasında, denizin altına dikilen 16 sütunun üzerinden geçen bir tüneli kapsıyordu. 1980'li yıllarda Boğaziçi Köprüsü'nün trafiğe yetmemesi üzerine yeni bir köprü ya da bir denizaltı tünelinin yapılması gündeme gelmiştir.^[1]^[2]

1985-1987 arasında ilk yer araştırmaları başladı. 1987 yılında ilk geniş kapsamlı fizibilite etüdüyle projenin ana hatları belirlendi. Güncellemelerle proje aşaması 1998 yılında biten Marmaray'ın inşasına 2004 yılında başlandı. 2004 yılındaki çalışmalarda 460 metre derinlikte elde edilen bulgular çalışmalar açısından risk taşımaktaydı. Tünel zemininin 4 metre yukarısında bu riskler artmaktadır. Bu riskten dolayı zemin sağlamlaştırılmıştır.

2005 yılında, Boğaz geçişinin Avrupa tarafından karaya çıktığı yerde bulunan, Bizans İmparatorluğu dönemine ait arkeolojik kalıntılar ve Üsküdar, Sirkeci ve Yenikapı bölgelerindeki yapılan arkeolojik çalışmaların etkisiyle projenin "BC1 Raylı Tüp Tünel geçişi ve istasyonlar" etabı planlanandan yaklaşık 4 yıl geç tamamlanmıştır.^[3] Kazılar sonucu 4. yüzyıl döneminde şehrin en büyük limanı olan Teodosus Limanı gün yüzüne çıkmıştır.^[4]^[5]

Tünelde test sürüşleri 6 Ağustos 2013'te başladı ve tünel 29 Ekim'de hizmete girdi.^[6]

12 Mart 2019'da Marmaray projesinin tamamlanmasıyla tünelden YHT, Anahat Trenleri (Ankara Ekspresi) ve yük trenleri geçişleri de başlamıştır. 7 Kasım 2019'da Çin'den gelen ve Avrupa'ya giden bir yük treni Marmaray Tüneli'nden geçti ve tüneli kullanan ilk yük treni oldu.^[7] Marmaray, YHT ve anahat tren seferlerinin olumsuz etkilenmemesi için tünelden yük treni geçişleri gece vakti yapılmaktadır.

Özellikler

Eminönü ve Üsküdar arasında batırılmış ve dünyanın en derin batırma tüpü olan tünelin toplam uzunluğu 1.387 metredir. 8 adet 135 metre, 2 adet 110 metre ve 1 adet 98,5 metrelik tüplerin ağırlıkları 12 ile 18 bin ton arasında değişir. Bu tüpler iki bölümden oluşur. 30 santimetre kalınlığında bir çeşit conta vasıtasıyla emişle birbirine bağlanmaktadır. Batırma tünelin yüksekliği 8,75 metre, genişliği ise 15,5 metredir.

Tüpleri üretmek için Tuzla'da iki tane gemi havuzu bulunduruldu. Ağızları kapalı biçimde çelikten üretildiler. Her bir tüp için yaklaşık olarak bin ton çelik çubuk kullanıldı. Bu tünellerde yüz metrede bir acil çıkış kapısı bulunur. Sistemin yangın güvenliği tünel içerisine ve istasyon binalarına inşa edildi.

Tüpleri yerleştirmek için deniz kumu kaldırıldı. Tüpler 10 tane su tankının yardımıyla yerleştirildi. Tanklara su ilavesi yapılarak yön kontrolü yapıldı. Üzeri 4 metre taş bloklar ve kum ile kaplandı. Bu işlem sayesinde tüpler gemi batıklarından korunmuş hale getirildi.

Toplam kazılan hacim	1 milyon m³
Toplam uzunluk	2*9.766 m
Betonlama	265.500 m³
Geçici betonlama	8.500 m³
Güçlendirme	22.000 ton
Geçici güçlendirme	7.000 ton
Kalıp	380.000 m²
Su izolasyonu	400.000 m²
Su tesisatı	70.000 m

Tünelin inşaatında Ayrılıkçeşme - Üsküdar, Sirkeci - Yenikapı ve Yenikapı - Yedikule arasında farklı TBM'ler kullanılmıştır. Projede toplamda 5 TBM (1 tane EPB tipi (Yakın yüz kalkanlı ve zemin basıncı dengeleyicili), 4 tane çimentolayan TBM) kullanılmıştır. Tarihi yarımadada doğabilecek riskler sebebiyle Yedikule-Yenikapı (2*2480 m) arasında EBP tipi TBM kullanılmıştır. Çimentolayan TBM'ler Ayrılıkçeşme-Üsküdar (2*4210 m) ve Yenikapı-Sirkeci (2*3072) arasında kullanılmıştır.

Sirkeci istasyonu (1500m), geçiş tüneli (350m), tüneller arası yaya geçidi (600m), Sumps (120m) Avusturya Yeni Tünel Açma Yöntemi (NATM) kullanılarak delinmiştir. Yerin altında 3 istasyon bulunmaktadır. Yenikapı ve Üsküdar istasyonları Aç & Kapa Yönetimi ile yapılmıştır. Bu yöntemle 994 metre işlem yapılmıştır.

Hizmetler

Sistemin öngörülen çalışma saatleri şu şekildedir;^{^{[kaynak belirtilmeli]}}

Banliyö yolcu trenleri, 06.00 - 22.00 arasında tüp tüneli kullanmaktadır.
Anahat ve Bölgesel yolcu trenleri: Sefer saatlerine göre tüp tüneli kullanmaktadır.
Yük trenleri, Tekirdağ – Derince Tren Feribotu kaldırılmasından dolayı, sistemi her saat aralığında kullanmaktadır.^[8]

Kaynakça

^ Hasan Eren, (Ed.) (1983). "Türkiye". Türk Ansiklopedisi. XXXII. Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı. s. 340.
^ "'Marmaray'ı Abdülmecit dedemiz çizmiş'". Hürriyet. 29 Nisan 2011. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2022.
^ Tunnel links continents, uncovers ancient history 13 Ağustos 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. CNN
^ Smith, Julian. "The Big Dig" Wired Magazine. Sept. 2007 10 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi: pages 154-61.
^ "Başbakan Erdoğan'dan Marmaray açıklaması". Hürriyet. 26 Şubat 2011. 11 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2022.
^ "Marmaray tüneli resmen açıldı". bbc.com/turkce. 17 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.
^ Hatipoğlu, Mustafa; Gökmen, Emrah (7 Kasım 2019). "Marmaray'dan tarihi geçiş". Anadolu Ajansı. 8 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019.
^ "Feribot out, Marmaray in". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.

[Türk_Ansiklopedisi-1] Hasan Eren, (Ed.) (1983). "Türkiye". Türk Ansiklopedisi. XXXII. Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı. s. 340.

[2] "'Marmaray'ı Abdülmecit dedemiz çizmiş'". Hürriyet. 29 Nisan 2011. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2022.

[edition.cnn.com-3] Tunnel links continents, uncovers ancient history 13 Ağustos 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. CNN

[Smith,_Julian-4] Smith, Julian. "The Big Dig" Wired Magazine. Sept. 2007 10 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi: pages 154-61.

[5] "Başbakan Erdoğan'dan Marmaray açıklaması". Hürriyet. 26 Şubat 2011. 11 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2022.

[BBC-6] "Marmaray tüneli resmen açıldı". bbc.com/turkce. 17 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.

[7] Hatipoğlu, Mustafa; Gökmen, Emrah (7 Kasım 2019). "Marmaray'dan tarihi geçiş". Anadolu Ajansı. 8 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019.

[8] "Feribot out, Marmaray in". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

g t d Türkiye'deki tüneller
Karayolu	19 Mayıs (2009) 75. Yıl Selatin (2000) 8 Ağustos (2009) Adnan Sezgin (2010) Amanos Altan Ayağ (2010) Arhavi (2007) Asarkayası (2007) Aslanlı (1999) Assos (2022) Aşık Şenlik (2023) Avrasya (2016) Ayran (1999) Bartın-Amasra (2014) Bayraklı (2007) Bayramca (2013) Belkahve (2017) Beylerbeyi Sarayı (1832) Boğsak (2014) Bolu Dağı (2007) Bomonti-Dolmabahçe (2010) Boztepe (2019) Buca Onat Buruncuk (2019) Cankurtaran (2018) Çakıt (2009) Çayeli (2007) Çiftlik (2014) Demirciköy (2014) Dolmabahçe-Fulya Dranaz (2009) Elceğiz (1998) Erkenek (2017) Ertuğrulgazi (2010) Fehmi Özeltürkay (1999) Fulya-Levazım Gerze (2014) Göcek (2006) Gültepe (1984) Güvenlik (2008) Havza (2009) Hereke (1984) Honaz (2023) Ilgar Dağı Ilgaz 15 Temmuz İstiklal (2016) İğdir (2005) Kadıoğlu (2007) Kâğıthane-Piyalepaşa (2009) Karahan (2016) Kasımpaşa-Sütlüce (2018) Kırık Kırkgeçit (2009) Kıyıcık (2007) Kızlaç (1999) Kiliseburnu (2007) Konak (2015) Kop Dağı Kopmuş (2007) Korutepe (1984) Kozbükü (2007) Kuskunkıran (2012) Levazım-Akatlar Nefise Akçelik (2007) Orhan Büyükalp (2010) Orhangazi (2016) Osmangazi (2010) Ovit (2018) Öceli (2019) Pazar (2007) Phaselis (2022) Sabuncubeli (2018) Salmankaş (2018) Sarayköy (2007) Sarıyer-Çayırbaşı (2012) Sarıyer-Kilyos (2026) Selçukgazi (2017) Şehzadeler (2009) Taşoluk (1999) Tekkebak (2007) Terzili (2019) Tirebolu-1 (2008) Troya (2022) Topçam (2018) Yağdonduran (2023) Yenikent (2012) Yunus Emre (2013) Zigana (1988) Zigana (2023)
Demiryolu	Amanos Ayaş Ayran (1912) Bahçe-Nurdağı (2027) Deliktaş (2012) Karşıyaka (2010) Marmaray (2013) Soğucak (1912) Şirinyer (2010) Toros (37 Tünel) (1912)
Kara ve demiryolu	Büyük İstanbul
Su yolu	Boğaziçi (2009) Haliç (2012) Mavi (2012) Suruç (2014) Urfa (1994)
Tarihî tüneller	Bodrum Köprüsü Nysa Köprüsü Titus Tüneli