Rhea'nın halkalarının sanatsal bir tasviri. Taneciklerin yoğunluğu büyük ölçüde abartılmıştır.[1]
Satürn'ün ikinci en büyük uydusu olan Rhea, taneciklerden oluşan bir disk içinde yer alan, üç dar ve nispeten yoğun kuşaklardan oluşan zayıf bir halka sistemine sahip olabilir. Bu, bir uydunun etrafındaki halkaların ilk keşfi olacaktır. Olası keşif, 6 Mart 2008'de Science dergisinde duyuruldu.[2]
Kasım 2005'te Cassini yörünge aracı, Satürn'ün manyetosferinin Rhea yakınlarında enerjik elektronlardan yoksun olduğunu tespit etti.[3] Keşif ekibine göre, bu yoksunluk durumu en iyi şekilde, elektronların belki birkaç desimetre ila yaklaşık bir metre çapında ve birkaç yoğun halka veya yay içeren taneciklerin ekvator diski şeklindeki katı madde tarafından emildiği varsayılarak açıklanabilir. Daha sonra Cassini'nin dar açılı kamerası tarafından çeşitli açılardan yapılan muhtemel halka düzlemine yönelik optik aramalar, beklenen halka malzemesine dair herhangi bir kanıt bulmayı başaramadı. Ağustos 2010'da Rhea'nın halka sahibi olma olasılığının düşük olduğu[4] ve Rhea'ya özgü olan bu "yoksunluk durumu" nedeninin bilinmediği açıklandı.[5][6] Bununla birlikte, Rhea'nın yüzeyinde görülen ekvatoral bir zincir şeklindeki mavimsi izler, yörüngeden çıkan halka malzemesinin geçmişteki çarpmalarını akla getirmekte ve soruyu çözümsüz bırakmaktadır.[7]
^Matthew S. Tiscareno; Joseph A. Burns; Jeffrey N. Cuzzi; Matthew M. Hedman (2010). "Cassini imaging search rules out rings around Rhea". Geophysical Research Letters. 37 (14). ss. L14205. arXiv:1008.1764. Bibcode:2010GeoRL..3714205T. doi:10.1029/2010GL043663.
. Bibcode:2010GeoRL..3714205T. doi:10.1029/2010GL043663.
