Ömer Hilmi Efendi
| Şehzade Ömer Hilmi Efendi | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 2 Mart 1886 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 6 Nisan 1935 (49 yaşında) İskenderiye, Mısır |
| Çocuk(lar)ı | Şehzade Mahmud Namık Efendi Emine Mükbile Sultan |
| Hanedan | Osmanlı Hanedanı |
| Babası | V. Mehmed |
| Annesi | Mihrengiz Kadınefendi |
Piyade Miralay Şehzade Ömer Hilmi Efendi (2 Mart 1886, Ortaköy - 6 Nisan 1935, İskenderiye, Mısır[2]), Osmanlı şehzadesi ve subayı. V. Mehmed Reşad'ın üçüncü oğludur. Annesi Mihrengiz Kadınefendi'dir. Nişan-ı Âli-i İmtiyaz ve Leopold Nişanı sahibidir.[3]
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Babası Şehzade Mehmed Reşad Efendi'nin veliahdlığı olduğu sırada Dolmabahçe Sarayı'nın Veliahd dairesinde doğdu. Babasının 27 Nisan 1909 tarihinde "V. Mehmed" ismiyle Osmanlı padişahı olmasının ardından ana saraya geçti. Kardeşi ile birlikte, I. Dünya Savaşı'nın zor yıllarında babasının yardımcısı oldu. Babasının 4 Temmuz 1918'de vefat etmesi üzerine ailesiyle beraber Dolmabahçe Sarayı'ndan ayrılarak Nişantaşı'nda bir konağa geçti. Türkiye'nin kurulması ve 4 Mart 1924 tarihinde halifeliğin kaldırılması üzerine ailesiyle beraber sürgüne gönderildi.
Sürgün dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]Hanedanın diğer üyeleriyle beraber Sirkeci Garı'ndan trenle ayrılarak önce Budapeşte'ye gitti. Birkaç ay boyunca burada yaşadıktan sonra Fransa'nın Nice yerleşmeden önce Viyana daha sonra Paris'te ikamet etti. Eski Osmanlı Padişahı Sultan VI. Mehmed San Remo'ya yerleştiği gibi, ailenin birçok üyesi de Fransa'nın güneyinde toplandı. Kısa bir süre İsviçre'de yaşadıktan sonra, kuzeni olan Abdülmecid ile birlikte Nice şehrine taşındı. Ailesiyle birlikte Ocak 1935'te İskenderiye'ye geçmeden önce, 11 yıl sürgün yaşamına uyum için mücadele etti. Osmanlı ailesinin üyeleri hiçbiri maddi olanaklara sahip değildi ve vatanlarına dönmek için can atmaktaydılar. Sürgünde hayat her zaman çok zordu. 1931 yılında kızı Prenses Emine Mükbile Sultan ile kuzeni Prens Ali Vâsıb Osmanoğlu Efendi evlendi.[4][5]
Son yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Saray işi bir hamam tasını, rehin bıraktıktan sonra evine döndüğü sırada felç geçirerek bakıma muhtaç durumda kaldı. İskenderiye'deki mezarı sonraki yıllarda istimlak edilince kalıntıları kızı tarafından toplandı, Kahire'ye nakledilerek Hıdiv Tevfik Türbesi'ne gömüldü. Hatice Firdevs Gülnev Hanımefendi'den (1890-1919) olan Emine Mukbile ve Mahmut Namık isimli iki çocuğu vardı.
Çocukları ve torunları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Mahmut Namık Efendi
- Ömer Abdülmecid Osmanoğlu (1941- )
- Mahmud Francis Osmanoğlu (1975- )
- Ziya Reşad Osmanoğlu (2012- )
- Cem Ömer Osmanoğlu (2015- )
- Mahmud Francis Osmanoğlu (1975- )
- Ömer Abdülmecid Osmanoğlu (1941- )
- Emine Makbule Sultan (Sultan 5. Murat'ın torununun oğlu Ali Vasıb Efendi ile evlenmiştir.)
- Osman Selahaddin Osmanoğlu (1940- )
- Ayşe Gülnev Sultan
- Nihad Reşat Efendi
- Selim Süleyman Osmanoğlu (1979- )
- Batu Bayezid Osmanoğlu (2008- )
- Orhan Murat Osmanoğlu (1972- )
- Turan Cem Osmanoğlu (2004- )
- Tamer Nihad Osmanoğlu (2006- )
- Osman Selahaddin Osmanoğlu (1940- )
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Musavver Nevsal-i Osmani (Osmanlı Türkçesi). Matbaa-i Hayriye-İstanbul-1325. 1325.
- ^ Almanach de Gotha (184th bas.). Almanach de Gotha. 2000. ss. 365, 912-915.
- ^ Ali Vâsib, Bir Şehzadenin Hâtırâtı: Vatan ve Menfâda Gördüklerim ve İşittiklerim, Yapı Kredi Kültür Yayınları, 2004, 978-975-08-0878-4, p. 205 8 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Fahrettin 2018, s. 141-42.
- ^ Hugh Montgomery-Massingberd, Burke's Royal Families of the World, Africa & the Middle East, Burke's Peerage, 1980, p. 247. 10 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.