Gülay Uğurata

insan
cinsiyeti	kadın
vatandaşlığı	Türkiye
ana dilindeki ismi	Gülay Uğurata
ön adı	Gülay
doğum tarihi	1940
ölüm tarihi	14 Aralık 1995
konuştuğu, yazdığı diller	Türkçe
mesleği	piyanist
enstrümanı	piyano
ödülleri	Devlet Sanatçısı

Gülay Uğurata (1940 - 14 Aralık 1995), Türk piyanist, müzisyendir.^[1]

Beş yaşında piyanoya başladı. 1947'de İstanbul Belediye Konservatuvarı'na girerek Ferdi Ştatzer'in öğrencisi oldu ve konservatuvarı 1955'te bitirdi. 1956'da Bavyera Müzik Akademisi'nin bursuyla Almanya'ya gitti. Friedrich Wührer'le piyano, Wilhelm Stross'la oda müziği çalıştı. Wührer'in master sınıfında öğrenimini 1959'da tamamladı.

Öğrenciliği sırasında Münih Filarmoni Orkestrası ile konçertolar seslendiren piyanist, girdiği yarışmalarda ödüller aldı.

Kariyerini 1963'e kadar Almanya'da sürdüren sanatçı, yurda dönünce Ankara Devlet Konservatuvarı'nda öğretmenlik yapmaya başladı.

1966'da Suna Kan ile keman - piyano ikilisi kurararak, Kan'la birlikte yurt dışında çok sayıda resital verdi. Ayrıca bireysel olarak da hemen hemen bütün kıtalarda konserler sundu.

Gülay Uğurata'nın "dünya prömiyeri" kapsamında yorumladığı yapıtlar şöyle sayılabilir:

Nevit Kodallı'dan piyano ve orkestra için "Ebru"
Cemal Reşit Rey'den piyano ve orkestra için "Çeşitlemeler"
Ulvi Cemal Erkin'den piyano için "Altı Prelüd"
Necil Kâzım Akses'ten piyano için "On Parça" ve "Beş şiir"
Bülent Arel'den keman ve piyano için "Duo"
Ferit Alnar'dan keman, viyolonsel ve piyano için "Trio'
Ferit Alnar'dan keman ve piyano için "Süit"

1971 yılında "Devlet Sanatçısı" unvanıyla onurlandırılan ve Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın yıllarca solistliğini yapmış olan Uğurata'nın piyano edebiyatının yapıtlarına ilişkin zengin nota koleksiyonu, ölümünden sonra Anadolu Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'na bağışlandı.

Gülay Uğurata, gazeteci Yasemin Çongar'ın annesidir.

Ödüller

1958: Bad Gastein Yarışması, birincilik (Avusturya)
1959: Akademiler Piyano Yarışması'nda ikincilik (Almanya)
1960: Busoni Yarışması'nda diploma (İtalya)
1971: Türkiye Cumhuriyeti Devlet Sanatçısı unvanı

Kaynakça

^ Sadie, Stanley (2021). The new Grove dictionary of music and musicians (5. bas.). New York: Grove. ISBN 978-0195170672.

[grove-1] Sadie, Stanley (2021). The new Grove dictionary of music and musicians (5. bas.). New York: Grove. ISBN 978-0195170672.

[1]

g t d Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı devlet sanatçıları
1970–1979	Adnan Saygun Necil Akses Ulvi Cemal Erkin Mithat Fenmen İlhan Usmanbaş Gülay Uğurata İdil Biret Suna Kan Ayla Erduran Ayşegül Sarıca Verda Erman (1971)
1980–1989	Nevit Kodallı Cemal Reşit Rey Hikmet Şimşek Gürer Aykal İsmail Aşan Tunç Ünver Cüneyt Gökçer Yıldız Kenter Meriç Sümen Suna Korat (1981) Nevzad Atlığ Ayhan Baran Vasfi Rıza Zobu Bedia Muvahhit Mükerrem Berk Gülsin Onay Ayten Gökçer (1987) Aydın Gün Leyla Gencer (1988)
1990-1999	Necdet Yaşar İsmail Baha Sürelsan Alâeddin Yavaşca Zeki Müren Teoman Önaldı Yesari Asım Arsoy Sâdi Yâver Ataman Nida Tüfekçi Mustafa Geceyatmaz Mustafa Turan Barış Manço Hüseyin Sermet Güher Pekinel Süher Pekinel Okan Demiriş Mete Uğur Macide Tanır Bozkurt Kuruç Osman F. Seden Türkan Şoray Hülya Koçyiğit Orhan Şaik Gökyay Tarık Buğra Attilâ İlhan Ali Avni Çelebi Sabri Berkel Turan Erol Devrim Erbil Hüseyin Anka Özkan Sadi Diren (1991) Müzeyyen Senar Mehveş Emeç Şefika Kutluer Tekin Akmansoy Muazzez Abacı Metin Akpınar İzzet Altınmeşe Selmi Andak Avni Anıl Nezihe Araz Muzaffer Arıkan Orhan Asena Semih Balcıoğlu Recep Bilginer Ali Can Koral Çalgan İnci Çayırlı Merih Çimenciler Ali Doğan Haldun Dormen Armağan Elçi Erol Erdinç Özdemir Erdoğan Musa Eroğlu Muazzez Ersoy Semiha Berksoy Zeki Alasya Mengü Ertel Orhan Gencebay Nurşen Girginkoç Rengim Gökmen Ruşen Güneş Fahrettin Güven Nedret Güvenç Fikret Hakan Selahattin İçli Selim İleri Çolpan İlhan Yekta Kara Cemil Karababa Müşfik Kenter Kayıhan Keskinok Levent Kırca Atilla Manizade Yusuf Nalkesen Tankut Öktem Gazanfer Özcan Ahmet Özhan Münir Özkul Sezen Cumhur Önal Kutlu Payaslı Ajda Pekkan Ali Poyrazoğlu Ozan Sağdıç Mustafa Sağyaşar Samime Sanay Emel Sayın Timur Selçuk Nedret Selçuker Nesrin Sipahi Ferit Sıdal Kâmil Sönmez Muammer Sun Gülriz Sururi Dinçer Sümer Şener Şen Ziya Taşkent Orhan Taylan Okay Temiz Zekai Tunca Neriman Altındağ Tüfekçi Dilek Türker Nejat Uygur Necdet Varol Gönül Yazar Jale Yılmabaşar Nilüfer Yumlu Metin Yurdanur Gülşen Tatu (1999)