I. Melikşah
| I. Melikşah | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Melikşah'ın bir minyatürü | |||||
| Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun 3. Sultanı | |||||
| Hüküm süresi | 15 Aralık 1072 - 19 Kasım 1092 | ||||
| Önce gelen | Alp Arslan | ||||
| Sonra gelen | I. Mahmud | ||||
| Doğum | 6 Ağustos 1055 | ||||
| Ölüm | 19 Kasım 1092 Bağdad, Büyük Selçuklu Devleti | ||||
| Defin | İsfahan, Büyük Selçuklu Devleti | ||||
| Eş(ler)i | Terken Hatun Zübeyde Hatun Tâceddîn Seferiyye Hâtun | ||||
| Çocuk(lar)ı | Berkyaruk Muhammed Tapar Ahmed Sencer Nasıreddîn Mahmud Adudüddevle Ahmed Davud Tuğrul Humar Mah Melek Hatun Sitara Cevher Hatun | ||||
| |||||
| Hanedan | Selçuklu | ||||
| Babası | Alp Arslan | ||||
| Annesi | Seferiye Hatun | ||||
| Dini | Sünni İslam | ||||
I. Melikşah[a] (Farsça: ملكشاه; 6 Ağustos 1055 - 19 Kasım 1092), Türk, Büyük Selçuklu İmparatorluğu hükümdarı.
Hükümdarlık döneminde (1072-1092) Büyük Selçuklu Devleti en geniş sınırlarına ulaştı.[3] Sınırlar Anadolu'dan Umman'a Kafkasya'dan Hindistan önlerine uzandı. Melikşah'tan sonra Selçuklular eski gücüne kavuşamadı. Devrin en önemli kişileri arasında Ömer Hayyam bilim ve Nizâmülmülk siyaset dalında bulunur.[4]
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Sultan olmadan önce
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah, 6 Ağustos 1055 Pazar günü doğmuştur. Çocukluğu İsfahan ve civarında geçmiştir. Babası Alparslan, kabiliyeti ve cesareti ile dikkati çeken Melikşah ile yakından ilgilendi. Melikşah uzun boylu, biraz şişmanca ve beyaz tenli olarak tasvir edilmiştir.
Melikşah babası ile birlikte küçük yaşta Gürcistan seferine katıldı. Aynı yılda Karahanlılar Han'ının kızı Terken Hatun ile evlendirildi. Alparslan 1066 tarihinde Melikşah'ı veliaht tayin etti ve "ikta" (veya tımar) olarak İsfahan şehri verildi.
1071'de babası Alparslan ile Suriye'ye sefere çıktı. Babası Bizans İmparatoru Romen Diyojen'in Anadolu'da ilerleyişini durdurmak için kuzeye yöneldi (ve Malazgirt Meydan Muharebesi'ni yaptı). Melikşah bu sırada Suriye'de Halep'te kaldı. 1072'de yine babası Karahanlılara karşı bir sefer yapmakta iken onunla birlikteydi. Babası bu seferdeyken esir aldığı bir Karahanlı kale komutanı olan Yusuf Harzemi tarafından öldürüldü.
Melikşah Selçuklu ordusu başına geçti ve sultanlığını ilan etti. Çağrı Bey'in oğlu olan amcası Kavurd Bey Melikşah'ın sultan olmasını kabul etmedi. Melikşah yanında Vezir Nizam-ül Mülk ile birlikte batıya İran içine yürüdü. Kavurd Bey'in ordusuyla 15 Nisan 1073'te Kerec yakınlarında (günümüzde İran'da "Erak") "Kerec Muharebesi" 'ne girişti.[5] Bu muharebede Melikşah'ın ordusunda bulunan birçok Türkmen asker çarpışma sırasında Kavurt Bey'in ordusuna katıldı. Buna rağmen Melikşah ve ordusu galip geldi. Kavurt Bey idam edildi ve iki oğlunun gözlerine mil çekilip kör edildiler. Böylece Selçuklu ülkesinde bulunan emirler arasında Melikşah sultan olarak belirlenmiş oldu. 1074'te Bağdat'ta Abbâsî halifesi tarafından Melikşah'ın sultan olduğunu resmen ilan etti.
Hükümdarlığı
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah 1072'de sultan olduktan sonra babası zamanında vezirlik makamına getirilen Nizâmülmülk'ü görevinde bıraktı. Melikşah'ın hükümdar olduğu dönem Büyük Selçuklu Devleti'nin en parlak dönemidir. Tahta geçtiği ilk yıllarda kardeşi yönetimi ele geçirmek için isyan etti. Onu yenerek ülkesinde düzeni sağladı. Bu arada devletteki iç isyandan faydalanan Gazneli ve Karahanlı devletleri birleşerek saldırdılar. Melikşah bu iki devleti de yendi. Karahanlı Devleti bu mağlubiyetten sonra ikiye ayrıldı. Doğu Karahanlılar'ı Karahitaylar, Batı Karahanlılar'ı ise Harzemşahlar yıktı.[6]
Melikşah tahta çıktıktan sonra Gazneliler ve Karahanlılar Selçuklu topraklarına saldırdılar. 1073'te Gazneliler Sultanı İbrahim, Alparslan'ın ölümünü fırsat bilip Hindikuş Dağları kuzeyinde bulunan Horasan bölgelerini ele geçirdi. Fakat Melikşah bir karşı hücumla bu arazileri geri aldı. Bundan sonraki 20 yıl döneminde, birbirinden 20 yıl yaş farkı olan Gazneliler Sultanı İbrahim Han ile Melikşah arasındaki ilişkiler iyi olarak devam etti, sınırlar değişmedi ve bu iyi ilişkiler iki haneden mensupları arasında yapılan evlenmeler ile pekiştirildi.[6] Buna karşılık diğer komşu ülkelerine karşı Melikşah daha mütecaviz bir politika uygulamaya başladı. Selçuklu Devleti'ne yeni araziler katmak hedefiyle arazi fethi için çarpışmalar ve savaşlar yapmıştır. Melikşah Maveraünnehir bölgesine kendinin de şahsen katıldığı iki büyük askeri sefer yapmıştır. 1073/74'teki seferde Batı Karahanlılar'a saldırarak onların Ceyhun Nehri sağ kıyılarında bulunan arazilere çekilmelerini sağlamış ve stratejik bir şehir olan Termez şehrini zapt etmiştir.[6] 1089'daki seferde ise yerel ulemanın da desteği ile önemli Semerkant şehrini eline geçirmiş ve orada idareci olan ve eşi olan Terken'un yeğeni olan Ahmet Han bin Kezr'i tutuklatmıştır. Bu fetihten sonra sefer Yedisu bölgesine (günümüzde Kazakistan'da bulunan "Jetişu" veya Rusça "Semirechye" bölgesine) yönelmiş ve Kaşgar merkezli olan Doğu Karahanlılar devletinin hükümdarı Ebu Ali el-Hasan Melikşah'in tabiliğini girmeyi kabul etmiştir.[7]
Anadolu Selçuklu'nun ilk hükümdarı olan Süleyman Şah'ın ölümünden takriben altı ay sonra Suriye'ye gelen Melikşah; bu sırada iç kale hariç Halep'i fethetmiş bulunan kardeşi Tutuş'u Şam meliki olarak bırakmış ve Tutuş, Şam şehrine çekilmiştir. Melikşah, Halep'i Kasım ud-devle Ak-sungur'a, Antakya'ya varınca oraya Süleyman Şah'ın vezirinden alıp Yağı-sıyan'a, Urfa'yı Bozan Bey'e ve Musul'u da Çökermiş Bey'e ikta etmiştir. Artuk Bey ise; geçmişte Tutuş tarafından kendisine ikta edilen Kudüs'e yerleşmiştir.[8] Böylece bölgedeki düzen ve asayiş sağlanmıştır.
Hakkında belirsizlik olan Urfa şehrine gelince; Filaret'in yerine Barsuma idaresinde bulunan Urfa, Bozan Bey tarafından kuşatılmış ve şehir halkının Barsuma'ya isyanıyla fethedilmiştir. İbn ül-Adim; Melikşah'ın Urfa'ya varınca, burayı Müslüman Filaret'e verdiğini yazarken daha evvel yaşanan bir hadiseyi yanlışlıkla bu zamana almıştır.[9] Urfalı Mathieu ise böyle bir şeyden bahsetmediği gibi[10] şehrin Melikşah tarafından görevlendirilen Bozan Bey tarafından fethedilmesi, Melikşah'ın burayı Filaret'e vermediğini göstermektedir. Nitekim, şehir halkının Filaret'e olan nefretinden dolayı Urfa değil Maraş Filaret'e verilmiştir ve Filaret, 1085 yılında burada ölmüştür.
Urfalı Mathieu; Dünyanın sultanı, Hristiyanlar'ın hamisi ve babası olarak nitelendirdiği Melikşah'ın, sayısız bir orduyla Anadolu'ya gittiğini yazarken tüm Anadolu'yu değil sadece Bizans'a ait sayılan Antakya ve Urfa havalisini kastetmiştir. Böyle belirsiz ifadelere İslam kaynaklarında da rastlanıldığı halde Melikşah, doğu ve güney Anadolu'dan daha ileriye gitmemiştir. Bu rivayetlerin Süleyman Şah'ın ölümünden sonra İznik üzerine gönderilen Porsuk Bey'in veya Bozan Bey'in seferiyle karıştırıldığı muhakkaktır.[11]
1086-1087'de Doğu Arabistan'da Lahsa'da yerleşmiş bulunan Karmatiler üzerine bir ordu göndermiştir. Kafkasya bölgesinde Melikşah'ın Gürcistan'a üç sefer yapmıştır. Bu seferlerden 1078-79 ve 1086'da yapılanlara Melikşah şahsen iştirak etmiştir. Bu seferler sonunda Gence'de idarede bulunan Emir İİİ. Fazıl, Gürcüler Kralı ve bölgedeki diğer mahalli hükümdarlar Büyük Selçuklu Devletinin hakimiyetini kabul ettiler. Güney-Doğu Anadolu'ya Diyarbakır'a yeni yerleşmiş olan Mervani Kürtleri buradan uzaklaştırmak için 1087'de veziri İbni Cahir'in hazırladığı planı uygulamaya başlamıştır. Sonra dikkatinin bu yörenin güneyine Musul ve Halep arasında bulunan ve "Ukeyl aşireti" Araplarının yerleşmiş olduğu bölgeye çekmiştir. 1086-87'de kışın yapılan bir sefere şahsen iştirak edip Urfa, Halep, Antakya ve Lazkiye'nin Selçuklular eline geçmesini sağlamış ve Büyük Selçuklu Devleti Doğu Akdeniz kıyılarına erişmiştir.[6] Bağdat'a yaptığı bir ziyaret sonucunda 24 Nisan 1087'de Abbasi Halifesi tarafından Melikşah'a hilatlar verilmiş ve "Doğu'nun ve Batı'nın hükümdarı" manasına gelen iki kılıç ile kuşandırılmıştır.[12] Böylesine geniş sınırlara hükmeden Melikşah Vardan Areveltsi'nin aktarımına göre deniz kıyısından aldığı toprak ile babasının mezarını ziyaret etmiş, kumu mezarın üzerine serperek şu sözleri söylemiştir: "Müjde sana ey baba! Çünkü çocuk olarak bıraktığın evladın dünyayı baştan başa fethetti!"[13]
Melikşah'ın bu çok geniş alanlarda askeri seferler ve fetihler yapabilmesine başlıca etken babası zamanında geliştirilip yetiştirilen ordusudur. Bu Selçuklu ordusu bir profesyonel ordu idi ve "gulam" adı verilen kölemenler ve paralı askerlerden oluşmaktaydı. Melikşah'ın devamlı olarak asgari 46 bin süvari askeri emri altında olduğu belirtilmiştir. Bu askerlerle komuta eden yetenekli emirleri de bulunmaktaydı. Melikşah'ın emirleri arasında Emir Savtekin (ö. 1084), Emir Bozan (ö. 1094), Emir Porsuk (ö. 1099), Emir Aksungur (ö. 1094), Emir Goharayın (ö. 1100) ve Kumak sayılabilir. Melikşah ülkesinin batısında yürüttüğü fetih politikası Türkmen emirlere dayanmaktaydı. Örneğin Emir Artuk'u önce Filistin'e Atsız'a karşı sefere gönderdi; sonra Doğu Arabistan'da bulunan Karamatilere karşı seferde komutan yaptı. Yine Türkmen asıllı olan Emir Ahmed'i Gürcistan'a ilk seferde komutan yapmıştı ve sonra yine Türkmen asıllı Emir Yakup ve Emir İsaböri'yi Gürcistan seferlerine komutan olarak tayin etmiştir. Yemen'e gönderdiği ordunun komutanı da Türkmen Emir Çabak idi. Bu Türkmen komutanların yol açtığı fetihler çok kere göçebe Türkmenler yeni yerleşecek araziler sağlamıştır. Örneğin Harran ve Diyarbakır ovalarına Türkmenler yerleşmiştir. Fakat Melikşah'ın sultanlığının başında Türkmenlerle arası iyi olmadığı iddia edilir. Buna örnek olarak 17 Nisan 1073'te amcası Kavurt Bey ile yaptığı "Karaç Muharebesi"'nde Türkmen emirlerinin muharebe içinde Melikşah ordusunu terk ettikleri gösterilir ve bu savaştan sonra da Melikşah'ın ülkesinin merkezinde bulunan İran'daki Cebal Bölgesinde bulunan Türkmenleri zorla göç ettirip bu bölgeyi Türkmenlerden temizlediği de bu iddiaya ilave edilir.
Mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah zamanında Büyük Selçuklu Devletinin sınırları Akdeniz ve Marmara Denizinden Kaşgar'a, Kafkasya'dan Yemen'e kadar uzanıyordu.
Melikşah askeri seferde olmadığı zamanlar İsfahan bölgesinde yaşamıştır. Bu nedenle İsfahan Melikşah döneminde Büyük Selçuklu Devleti'nin başkenti sayılmaktadır. Şahsi ve devlet hazinesi ile ordusunun kullanılmayan silahları İsfahan'dan 8 km güneyde Soffa Dağı zirvesinde bulunan bir dağ kalesi olan Dezkûh (veya Sāhdez)'de saklanmaktaydı. Saltanatını son dönemlerinde kendi kışlık ikametgâhını ve kışlık devlet merkezini Bağdat'a taşıma kararı almıştı. Bu nedenle 1092'de büyük masraflar ve yatırımlar yaparak bu şehri imar ettirip devletin ileri gelenlerine de büyük ikametgâhlar yaptırmıştı.
Melikşah'ın ülkesinin değişik kısımları aynı standartlara uyularak idare edilmemekteydi. Ülkenin merkezi bölgelerini ve stratejik önemi olan alanlarını (örneğin Bağdat, İsfahan, Nişabur, Harezm şehir ve bölgelerini) "sehna" adı verilen ordusunda başarı göstermiş olan gulam-kölemen asıllı valilerle idare etmekteydi; örneğin Emir Atsız Harezm valisi, Emir Goherayin Bağdat valisi idi. Askeri fetihlerle eline geçirdiği kuzey Suriye ve Kafkaslarda da benzer idare uygulanmaktaydı. Emmir Savtekin Gence, Emir Yağı-Basan Antakya, Emir Aksungur Halep, Emir Bozan Urfa, Emir Çökermiş Musul valileri idiler. Buna benzer önemi olan yeni fetih edilmiş diğer bölgelere kendi Selçuklu sülalesinden gelen valiler tayin edilmekteydi ve bunlardan bazılarına "melik (kral)" unvanı verilmişti. Böylece Valvaley (günümüzde Kunduz Vilayeti) vadisine amcası Osman bin Çağrı; Tokaristan'a kardeşi Ayaz (ö. 1073); sonra oğlu Tekiş bin Ayaz (ö. 1084) daha sonra da onun oğlu Ahmet bin Tekiş; Herat'a kardeşi Boribars; Kerman'a (isyan çıkardığı için idam ettiği amcası Kavurt Bey'in oğulları) kuzenleri Sultanşah ve Turanşah; Azerbaycan'a kuzeni İsmail bin Yakuti bin Çağrı ve Suriye'ye kardeşi Tutuş vali olarak tayin edilmişlerdi.
Melikşah avlanmayı sever ve alimleri korurdu. Gazali, Kaşgarlı Mahmud ve Ömer Hayyam gibi alim ve şairleri himaye etti.
Bağdat'ta Sultan Melikşah Camiini yaptırdı. İsfahan'da bir rasathane, çeşitli yerlerde ise kervansaray, köprü, imaret, kale, hisar ve medreseler inşa ettirdi. Fakat Melikşah'ın yaptırdığı eserlerden hiçbiri günümüze kadar gelememiştir. İsfahan ve Nişabur'da onun adına yaptırılmış binalar için hazırlanamış kitabeler bulunmaktadır. 1074'te Celalî takvimini hazırlattı. Bu takvim başkenti olan İsfahan'daki gözlemevinden yapılmış astronomik rasatlara bağlanmıştır.[14]
Ticari mallardan alınan vergilerin bazılarını kaldırdı. Ermeni Patriğinin isteği üzerine kiliseleri, manastırları ve rahipleri vergiden muaf tuttu. Hac yollarında su kuyuları açtırdı ve bu yolların emniyetini sağladı.
Seferleri ve Savaşları
[değiştir | kaynağı değiştir]Kafkasya Seferi (1064)
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah, babası Alparslan'ın 1064'teki Kafkasya Seferi'ne katıldı. Babası Alparslan ile birlikte Gürcistan ve Ermenistan'daki kalelerin fethine katıldı. Melikşah komutasındaki orduyla Aras Nehri boyunca ilerledi. Bölgedeki birçok kaleyi ve şehri, özellikle Meryemnişin, Byurakan ve Surmari'yi ele geçirdi.
Kerec Muharebesi (1073)
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah'ın tahta çıkmasından hemen sonra, amcası Kavurd tahta geçmek istediğini söyledi ve Melikşah'a şu mesajı gönderdi: "Ben en büyük ağabeyim ve sen genç bir oğulsun; kardeşim Alparslan'ın mirasına daha çok hakkım var." Melikşah daha sonra şu mesajı göndererek cevap verdi: "Bir oğul olduğunda bir kardeş miras alamaz." Bu haberi alan Kavurd öfkelendi ve ardından İsfahan'ı işgal etti. 1073'te, üç gün süren Kerec Muharebesi[15] Hemedan yakınlarında gerçekleşti. Kavurd'a yedi oğlu eşlik ediyordu ve ordusu Türkmenlerden oluşuyordu, Melikşah'ın ordusu ise gulamlardan ("askeri köleler") ve Kürt ve Arap birliklerinden oluşuyordu.[16]
Muharebe sırasında, Melikşah'ın ordusundaki Türkler ona karşı isyan ettiler, ancak yine de Kavurd'u yenmeyi ve yakalamayı başardı.[17][18] Kavurd daha sonra aman diledi ve karşılığında Umman'a çekileceğine dair söz verdi. Ancak, Nizamülmülk, onu bağışlamanın zayıflık göstergesi olduğunu iddia ederek teklifi reddetti. Bir süre sonra, Kavurd yay ipiyle boğularak öldürüldü ve iki oğlu kör edildi. Bu sorunla ilgilendikten sonra, Melikşah, Kutlugtegin'i Fars valisi ve Savtegin'i Kirman valisi olarak atadı.[19]
Maveraünnehir Seferi (1073)
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah daha sonra dikkatini, Alp Arslan'ın ölümünden sonra Toharistan'ı işgal eden Karahanlılar'a çevirdi; Ayaz, Karahanlılar'ı püskürtmeyi başaramayınca onlar tarafından öldürüldü. Melikşah, 1073'te ordusuyla Maveraünnehir'e sefere çıktı. Melikşah, Karahanlılar'ı püskürtmeyi başardı ve Belh ve Herat'tan sonra Tirmiz'e yöneldi ve Tirmiz'i ele geçirerek şehrin anahtarını Sav-Tegin'e verdi.[20][21] Melikşah daha sonra diğer kardeşi Tekiş'i Toharistan ve Belh meliki olarak atadı.[22] Aynı yıl Gazneli hükümdarı İbrahim, Horasan'daki Selçuklu topraklarını ele geçiriyordu ancak Melikşah tarafından yenildi; Melikşâh daha sonra Gazneliler ile barış yaptı ve kızı Gevher Hatun'u İbrahim'in oğlu III. Mesud ile evlendirdi.[23][24]
Gürcistan Seferi (1076)
[değiştir | kaynağı değiştir]IV.Bagrat'ın ölümünden sonra Gürcistan tahtına geçen II.Giorgi, 1073-1074'te Partskhisi'nde Selçuklu kuvvetlerine saldırdı ve Partskhisi Muharebesi'nde onları yendi. Daha sonra Şavşat Kalesi de dahil olmak üzere bazı yerleri ele geçiren II. Giorgi, babası IV. Bagrat'ın Selçuklularla yaptığı anlaşmaları bozdu. Gürcülerin daha da güçlenmesini istemeyen Melikşah, bu saldırıları üzerine 1076'da Gürcistan'a sefere çıktı.[25] Olaylar sonucunda Melikşah Kartli'ye geldi ve Gürcüleri yendi. Melikşah daha sonra Gence'yi Fadlun'dan alarak bölgenin yönetimini Savtegin'e verdikten sonra ordusuyla başkentine döndü.[26]
Gürcistan Seferi (1078-79)
[değiştir | kaynağı değiştir]Savtegin, II. Giorgi'ye karşı sefere çıktı. Partskhisi yakınlarındaki savaşta yenilerek geri çekildi. Bunun üzerine Melikşah, 1078-1079'da Gürcistan'a ikinci bir sefer düzenledi. Gürcistan'a giren Melikşah, ordusuyla Somkheth bölgesini istila etti, Şmasvilde'yi ele geçirerek işleri düzene koydu ve Savtegin'e yeni kuvvetler bırakarak geri döndü. Melikşah döndükten sonra Savtegin, Gürcülere karşı sefere çıktı fakat II. Giorgi, Partskhisi yakınlarındaki savaşta onu bir kez daha mağlup etti.[27] Savtegin'in Gürcülere tekrar yenilmesinin ardından Melikşah, Emir Ahmed'i Gürcistan'a gönderdi. Emir Ahmed, Gürcüleri yenerek Kars, Erzurum, Oltu başta olmak üzere Bizans'a bağlı bazı şehirleri de ele geçirdi.[28] Ertesi yıl Selçuklular, Şavşat, Acara, Kartli, Ardanuç ve Trabzon'a kadar olan bölgeleri ele geçirdi. II. Giorgi, İsfahan'a gitti ve Melikşah'a vassal olmayı kabul etti.[29]
Horasan Seferi (1086)
[değiştir | kaynağı değiştir]Horasan valisi Melik Tekiş, Sultan Melikşah'ın Mervaniler'e karşı yapılan sefer nedeniyle Musul'da olmasından yararlanarak isyan etti.[30] Tekiş, Merv ve Serahs şehirlerini işgal etti ve Nişabur'u kuşattı. Daha sonra Nizamülmülk'ün bir orduyla geldiği haberini alınca kuşatmayı kaldırdı ve geri çekildi. Melikşah, 1086'da Horasan üzerine sefer düzenledi. Melikşah, Tekiş'in bulunduğu Venec kalesini kuşattı. Sağ yakalanan Tekiş'in gözlerine mil çekildi ve hapsedildi.[31]
Kafkasya Seferi (1086)
[değiştir | kaynağı değiştir]Melikşah 1086 yılında Kafkasya üzerine sefer düzenledi. Bu sefer neticesinde bölgede bulunan emirler, krallar ve prensler üzerinde ki hakimiyetini güçlendirdi. Bu seferden sonra II.Giorgi 1088 yılında tekrar Isfahan'a gidip Melikşah'ın huzuruna çıktı. Giorgi vergi ödemeyi ve Selçuklu vassalı olmayı kabul edince Sultan Melikşah ona Kaheti ve Hereti'yi geri verdi.[32][33]
Kuzey Suriye Seferi (1086)
[değiştir | kaynağı değiştir]Bölgede emirler ve melikler arasında yaşanan hakimiyet mücadelesi üzerine Melikşah Kuzey Suriye'ye bir sefer düzenlemeye karar verdi.[34] Melikşah 1086'da ordusuyla Kuzey Suriye'ye doğru hareket etti. Melikşah komutasındaki Selçuklu ordusu Kuzey Suriye seferi sırasında Halep, Antakya, Urfa,[35] Harran ve Kal'at Caber Kalesi'ni ele geçirdi. Daha sonra Menbiç, Şayzar, Lazkiye, Kafertab ve Epemiye'yi ele geçirdiler.[27]
Maveraünnehir Seferi (1087)
[değiştir | kaynağı değiştir]1087 yılında Türkistan'daki iç karışıklıklar nedeniyle Melikşah, Maveraünnehir'e başka bir sefer düzenlemeye karar verdi. Melikşah ordusuyla Türkistan'ın Maveraünnehir bölgesine hareket etti.[36][37] Karahanlılara ait birçok kaleyi, özellikle Buhara, Semerkant, Balasagun, İsficab ve Kaşgar'ı ele geçirdi.[38][39] Melikşah ordusuyla Özkent'e geldiğinde, Doğu Karahanlı hükümdarı Buğra Kara Han Harun, Melikşah'ın yanına geldi ve Melikşah'a vassal olmayı kabul etderek vergi ödemeyi kabul etti.[27] Ayrıca, Semerkant'ın fethinden sonra Batı Karahanlı hükümdarı Ahmed, Selçuklular tarafından esir alındı ve Melikşah emirlerinden birini Batı Karahanlı tahtına atadı.[38]
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Bazı kaynaklar Nizâmülmülk'ün Hasan Sabbah'ın emrindeki Haşhaşiler tarafından öldürüldüğünü yazarlar.[40]
Döneminde yazılmış olan bazı kronik-tarihçilerin eserleri de neden ve nasıl öldüğü hakkında farklı bilgiler vermektedirler.[41] Tarihçi Ebu'l Feda Sultan Melikşah'ın 1092/1093 (Hicri 485)'te Bağdat'ta bir sürek avından sonra hastalanıp öldüğünü yazmaktadır. Kronik-tarihçi Hamdullah Müstevfî-i Kazvînî "Târîh-i Güzîde" adlı eserinde Melikşah'ın Kasım 1092'de (Hicri Şevval 485'te) 38 yaşında iken Bağdat'ta bir sürek avından sonra öldüğünü bildirmektedir. Ermeni kronik-tarihçi Vardan'a göre 1092'de "barış seven sultan karısı tarafından zehirlenip" öldürülmüş ve babası Alparslan'ın yanında Merend'de gömülmüştür. Kronik-tarihçi Kırakos Ganjaketsis yazdığı Ermenistan Tarihî eserinde Melikşah'ın 20 yıl hüküm sürüp Ermeniler dahil tüm tebaları için iyi işler yaptığını fakat karısı tarafından zehirlenerek öldürüldüğünü yazmaktadır. Urfalı Matias adlı Hristiyan kronik-tarihçi ise Melikşah'ın 27 Şubat 1092 veya 25 Şubat 1093'te Bağdat'ta karısı olan Semerkant sultanının kızı tarafından zehirlenip öldürüldüğünü ve babası Alparslan'ın yanında Marand'da defin edildiğini bildirmektedir.[41]
Ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Eşleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Terken Hatun - Karahanlı hükümdarı İbrahim Tamgaç Han'ın kızıdır. Sultan Melikşah'ın ilk eşidir. Ahmed, Davud, I. Mahmud ve Mah Melek Hatun'un annesidir. Küçük yaşta ölen ve ismi bilinmeyen bir oğlu daha vardır.[42][43]
- Zübeyde Hatun - Selçuklu Hanedanı'ndan Emir Yakuti'nin kızıdır.Sultan Melikşah'ın ikinci eşidir. Berkyaruk ve Cevher Hatun'un annesidir.[42][43]
- Taceddin Seferriye Hatun - Cariye kökenli ve Kıpçak asıllıdır. Sultan Melikşah ve Taceddin Seferiyye Hatun evliliği, Selçuklu tarihindeki ilk sultan-cariye evliliğidir. Taceddin Seferiyye Hatun; Muhammed Tapar, Ahmed Sencer, Seyyide Hatun ve Sitare Hatun'un annesidir. Küçük yaşta ölen ve ismi bilinmeyen bir oğlu daha olduğu bilinmektedir.[42][43]
Erkek çocukları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ahmed
- Davud
- Berkyaruk
- Muhammed Tapar
- Ahmed Sencer
- I. Mahmud
- Tuğrul
- Emir Humar[44]
Kız çocukları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Gevher/Cevher Hatun (Gazneli III. Mesut ile evlenmiştir.)[42][43]
- Mah Melek Hatun (Abbasi Halifesi Muktadi ile evlenmiştir.)[42][43]
- Seyyide Hatun (Abbasi Halifesi Mustazhir ile evlenmiştir. Halifenin ölümünden sonra Selçuklu Hanedanı'ndan Kavurd'un torunu Arslanşah'la evlenmiştir.)[42][43][44]
- Sitare Hatun (Kakuyi Hanedanı'ndan Gerşasb ile evlenmiştir.)[42][43]
- Safiye Hatun (Sistan Meliki Taceddin Ebu'l-Fazl ile evlenmiştir.)[42][43]
Popüler kültürdeki yeri
[değiştir | kaynağı değiştir]TRT 1'de yayınlanan Uyanış: Büyük Selçuklu dizisinde kendisini Buğra Gülsoy canlandırmıştır.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2025.
- ^ Fazlullah, Residuddin (2010). "Üçüncü Padişah Sultan Celalü'ldevle ve'd-din Melikşah Ebu'l Feth bin Alparslan Muhammed bin Davud'un Zikri". Cami'u't Tevarih. Selenge Yayıncılık. s. 125. ISBN 978-975-8839-76-6.
- ^ Tettveti, Abdurresid (1875). Fehrengi Residi.
- ^ Mahmud, Ahmed bin (1977). Selçukname.
- ^ "KAVURD BEY". TDV İslâm Ansiklopedisi. 29 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2025.
- ^ a b c d Bosworth, Clifford E. “Malik-Shāh" ed. M. Th. Houtsma ve diğerleri. (1936) Encyclopaedia of Islam C.3, s. 272-74.(İngilizce) Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "bosworth" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Boşworth, 1968, s. 92-93
- ^ Prof. Dr. Osman Turan, Selçuklular Zamanında Türkiye, s.113
- ^ İbn ul-'Adim, Tarih, II, s.100
- ^ Urfalı Mathieu, s.196
- ^ Urfalı Mathieu, s.196; 'İmadeddin Bundari, s.55; Ahbar ud-devle, s.72
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2025.
- ^ Müverrih Vardan (2017), Türk Fetihleri Tarihi, İstanbul: Post Kitap, s. 45, ISBN 978-6059444293
- ^ Sayılı, Aydın (1960) The Observatory ın İslam, Ankara:Türk Tarih Kurumu, s.161-166
- ^ "KAVURD BEY". TDV İslâm Ansiklopedisi. 29 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Fisher, William Bayne; Boyle, J. A. (1968). The Cambridge History of Iran (İngilizce). Cambridge University Press. s. 88. ISBN 978-0-521-06936-6. 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ "MALEKŠĀH". Encyclopaedia Iranica (İngilizce). Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Fisher, William Bayne; Boyle, J. A. (1968). The Cambridge History of Iran (İngilizce). Cambridge University Press. ss. 88-89. ISBN 978-0-521-06936-6. 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Fisher, William Bayne; Boyle, J. A. (1968). The Cambridge History of Iran (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-06936-6. 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ "MALEKŠĀH". Encyclopaedia Iranica (İngilizce). 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Fisher, William Bayne; Boyle, J. A. (1968). The Cambridge History of Iran (İngilizce). Cambridge University Press. ss. 90-91. ISBN 978-0-521-06936-6. 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Fisher, William Bayne; Boyle, J. A. (1968). The Cambridge History of Iran (İngilizce). Cambridge University Press. s. 94. ISBN 978-0-521-06936-6. 24 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ "GOWHAR ḴĀTUN". Encyclopaedia Iranica (İngilizce). 29 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Tellioğlu, İbrahim (1 Ocak 2009). XI-XIII. Yüzyıllarda Türk-Gürcü İlişkileri. Serander Yayınları. ISBN 978-9944-374-22-4.
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ a b c Sevim, Ali; Merçil, Erdoğan (1 Ocak 2014). Selçuklu Devletleri Tarihi Siyaset,Teşkilat ve Kültür. Türk Tarih Kurumu. ISBN 978-975-16-2678-3.
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Mükrimin Halil Yinanç - Türkiye Tarihi Selçuklular Devri. ss. 111-112.
- ^ "Sultan Melikşah'ın Doğu Anadolu Politikası". Dergi Park. ss. 394-395. 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Turan, Osman (2019). Selçuklular târihi ve Türk-İslâm medeniyeti. 22. basim. İstanbul: Ötüken. ss. 204-205. ISBN 978-975-437-470-4.
- ^ "Selçuklu-Gürcü mücadelelerinde bir dönüm noktası: Didgori Muharebesi". Dergi Park. s. 78. 2 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2025.
- ^ AKSOY, Hatice (2022). "KARAYLAR". Cappadocia Journal of History and Social Sciences. 18 (18): 70-77. doi:10.29228/cahij.57887. ISSN 2199-353X.
- ^ "YAĞISIYAN". TDV İslâm Ansiklopedisi. 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Köymen, Mehmet Altay (1991), Büyük Selçuklu imparatorluğu tarihi. 5: Ikinci imparatorluk devri, Türk Tarih Kurumu yayınları 7. dizi, Türk Tarih Kurumu Basımevi
- ^ a b Turan, Osman (2019). Selçuklular târihi ve Türk-İslâm medeniyeti. 22. basim. İstanbul: Ötüken. ISBN 978-975-437-470-4.
- ^ "MELİKŞAH". TDV İslâm Ansiklopedisi. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2025.
- ^ Büyük Larousse Ansiklopedisi
- ^ a b Cawley, Charles, (2008-07) West Asia & North Africa, Chapter 5. Iran and Iraq. Seljukid Sultanat, Foundation for Medieval Genealogy TURKS.htm#_Toc179089990 11 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ a b c d e f g h author., Kesik, Muharrem,. Selcukların Muhteşem Sultanı Melikşah. ISBN 978-625-7201-38-4. OCLC 1338673388.
- ^ a b c d e f g h author., Kaçın, Bülent, 1978-. Selçuklu hatunları : Büyük Selçuklu Devleti hanedan üyelerinin siyasî evlilikleri. ISBN 978-605-9521-07-9. OCLC 999552274.
- ^ a b TDV İslam Ansiklopedisi, cilt: 29, sayfa: 57
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Sevim, Ali, (2005) “İlginç yönleriyle Sultan Melikşah,” Belleten 69, s.517-37.
- Kafesoğlu, İbrahim (1953) Sültan Melikşah devrinde Büyük Selçuklu İmparatorluğu, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları
- Kafesoğlu, İbrahim (1973), Büyük Selçuklu İmparatoru Sultan Melikşah, İstanbul:Milli Eğitim Başımevi,
- Sevim, Ali “Sibt İbnu’l-Cevzî’nin Mir’âtu’z-zaman fî Tarihi’l-âyan Adlı Eserindeki Selçuklularla İlgili Bilgiler, İİİ. Sultan Melikşah Dönemi,” Eds:. Semih Yalçın, Süleyman Özbek ve Berikan Yayınevi, eds., (19 Makaleler II, Ankara: Berikan Yayınevi, s. 28
- Encyclopedia İranıca'da "Malekšāh " maddesi ve burada bulunan bibliyografya listesi[ölü/kırık bağlantı]
- Bosworth, Clifford, “Malik-Shāh" ed. M. Th. Houtsma ve diğerleri. (1936) Encyclopaedia of Islam C.3, s. 272-74. (İngilizce)
I. Melikşah Doğumu: 16 Ağustos 1055 Ölümü: 19 Kasım 1092
| ||
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Alp Arslan |
 Büyük Selçuklu Sultanı 1072 - 1092 |
Sonra gelen: I. Mahmud |
| Otorite kontrolü |
|
|---|
