Sendikalizm

Sendikalizm, işçi hareketi içinde yer alan devrimci bir akımdır. Endüstriyel sendikalizm yoluyla işçileri sektörlerine göre örgütlemeyi ve taleplerini grevler ile diğer doğrudan eylem yöntemleriyle ileri sürmeyi amaçlar. Nihai hedefi ise, üretim araçları ve genel olarak ekonomi üzerinde toplumsal mülkiyet yoluyla denetim sağlamaktır.

Sendikalist sendikalar, ilk olarak 1870'lerde İspanya ve Kuzey Amerika'da ortaya çıktı, ardından Fransa'da ve daha sonra diğer kıtalarda önem kazandı. Sendikalist hareketler, özellikle II. Dünya Savaşı'nın öncesindeki savaşlar arası dönemde sosyalist hareket içinde en etkili akımlardan biri oldu. Başlıca sendikalist örgütler arasında Fransa'daki Genel Emek Konfederasyonu (CGT), İspanya'daki Ulusal Emek Konfederasyonu (CNT), İtalyan Sendikalist Sendikası (USI), Almanya Özgür İşçi Sendikası (FAUD) ve Arjantin Bölgesel İşçi Federasyonu (FORA) yer alıyordu. Kendilerini sendikalist olarak tanımlamasalar da, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Dünya Sanayi İşçileri (IWW), İrlanda Taşımacılık ve Genel İşçiler Sendikası (ITGWU) ve Kanada'daki Tek Büyük Sendika (OBU), tarihçilerin çoğu tarafından bu akım içinde değerlendirilir.

Ortaya çıkışı

Daha geniş anlamda sendikalizmin bir parçası olan devrimci endüstriyel sendikacılık, Amerika Birleşik Devletleri'nde IWW ile ortaya çıktı ve daha sonra diğer ülkelerde de yaygınlaştı.^[1]