2C-B
2C-B (2,5-dimetoksi-4-bromofenetilamin), 2C ailesine ait, halüsinasyonlara yol açan uyarıcı bir psikoaktif maddedir. İlk defa 1974 yılında Alexander Shulgin tarafından sentezlenmiştir ve Shulgin'in PiHKAL kitabında doz aralığı 12–24 mg olarak listelenmiştir. Uyuşturucu madde olarak 2C-B, bazen tablet olarak preslenen beyaz bir toz olarak satılır.[1] Madde genellikle oral yoldan alınır, fakat burundan da çekilebilir veya buharlaştırılarak tüketilebilir.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]2C-B, 1974'te Alexander Shulgin tarafından 2,5-dimetoksibenzaldehitten sentezlendi. İlk olarak psikiyatristler tarafından terapi sırasında yardımcı olarak kullanıldı.[kaynak belirtilmeli] 2C-B'nin ilk ticari satışı ise afrodizyak olduğu iddia edilerek pazarlanması ile gerçekleşti[2] ve Alman ilaç şirketi Drittewelle tarafından "Erox" adı altında üretildi.[3] Birkaç yıl boyunca, Hollanda'da "Nexus" adı altında yasal olarak tablet formunda satılmıştır.
Zehirlilik ve dozaj
[değiştir | kaynağı değiştir]Journal of Analytical Toxicology dergisinin Eylül 1998 sayısı, 2C-B'nin farmakolojik özellikleri, metabolizması ve toksisitesi hakkında çok az veri bulunduğunu bildirmiştir. Kullanımı ve ölüm arasındaki ilişki bilinmemektedir.[4] Görsel ve işitsel etkilerin yaşandığı yaygın oral doz yaklaşık 15–25 miligramdır.[5] Şiddetli advers reaksiyonlar oldukça nadirdir, ancak 2C-B kullanımı, dozajın bilinmediği ve kimyasalın saflığı doğrulanmamış bir durumda önemli beyin hasarı ile ilişkilendirilmiştir.[6] Ölümcül dozaj bilinmemektedir. PiHKAL'da Alexander Shulgin tarafından bir psikoloğun oral yoldan yanlışlıkla 100 mg 2C-B tükettiği ve bariz zararlar almadığı kaydedilmiştir.[7]
| Ağız yoluyla | Burundan çekilerek | |
|---|---|---|
| ED50 (Efektif Doz) | 10 mg | 4–6 mg |
| Normal | 15–25 mg | 5–9 mg |
| Kuvvetli | 26–35 mg | 10–20 mg |
| Çok kuvvetli | >35 mg | >20 mg |
| Süre | 4-8 saat | 2-4 saat |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "2C-B Street Names" (PDF). 1 Şubat 2011. 19 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2012.
- ^ "2C-B (Nexus) Reappears on the Club Drug Scene" (PDF). National Drug Intelligence Center. Department of Justice. Mayıs 2001. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Şubat 2013.
- ^ "Drittewelle 2C-B Packaging". Erowid.org. 2002. 4 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2013.
- ^ "2C-B (Nexus) Reappears on the Club Drug Scene" (PDF). National Drug Intelligence Center. Department of Justice. Mayıs 2001. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Şubat 2013.
- ^ "Erowid 2C-B Vault : Dose/Dosage". 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2019.
- ^ Ambrose JB, Bennett HD, Lee HS, Josephson SA (Mayıs 2010). "Cerebral vasculopathy after 4-bromo-2,5-dimethoxyphenethylamine ingestion". The Neurologist. 16 (3). ss. 199-202. doi:10.1097/NRL.0b013e3181a3cb53. PMID 20445431.
- ^ "Shulgin, A (1991) PIHKAL". Erowid.org. 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2012.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- PiHKAL'da 2C-B kaydı 22 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [1] 22 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- PiHKAL'da 2C-B • bilgi 18 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Erowid'de 2C-B 26 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. kullanıcı raporları ile bilimsel ve devlet raporlarını içerir.
- 2C-B Dozaj çizelgesi 3 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.