Mustafa Çelebi (I. Bayezid'in oğlu) - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Lâkabı
  • 2 Hayatı
  • 3 Ayrıca bakınız
  • 4 Kaynakça
    • 4.1 Konuyla ilgili yayınlar

Mustafa Çelebi (I. Bayezid'in oğlu)

  • العربية
  • Azərbaycanca
  • Български
  • Català
  • Čeština
  • Ελληνικά
  • English
  • Français
  • İtaliano
  • Македонски
  • Nederlands
  • Polski
  • Русский
  • Slovenščina
  • Српски / srpski
  • اردو
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Düzmece Mustafa sayfasından yönlendirildi)
Börklüce Mustafa ile karıştırılmamalıdır.
Küçük Mustafa Çelebi ile karıştırılmamalıdır.

Düzmece Mustafa[1] veya Mustafa Çelebi (d. (?), Edirne - ö. 1422) Yıldırım Bayezid ile Devletşah Hatun'un oğludur. II. Murad'ın amcası olan Düzmece Mustafa, daha sonra bir başka krize sebebiyet veren II. Murad'ın küçük kardeşi "Şehzade Küçük Mustafa Çelebi" ile karıştırılmamalıdır. "Düzmece Mustafa Çelebi" II. Murad döneminin başlangıcında en büyük siyasi krizlerinden birine sebebiyet vermiştir.

Lâkabı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Düzmece lakabı, sahte şehzade olduğunu ileri süren dönemin Osmanlı tarihçilerince verilmiş ve kalmıştır. Bizans'a serbest bırakılmaması için fidye verilmesi, kendisine inananların sayısına ve toplum içindeki yerlerine bakıldığında, en sonunda yakalandığında Edirne'de asılarak idam edilmesi de bir belirtidir. Saltanat soyundan gelenlerin kanı akıtılmazdı.

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mustafa Çelebi, 1402'deki Ankara Savaşı'nda Hamitoğulları ve Tekeoğulları askeri ile birlikte cephenin ortasında yer almıştır. Bazı kaynaklar savaşta öldüğünü, bazı kaynaklar ise babası Yıldırım Bayezit ile birlikte esir düşerek, babasının ölümünün ardından Timur tarafından Semerkant'a götürüldüğünü yazarlar.

Timur'un ölümünden sonra 1405'te Anadolu'ya döndü, önce Niğde'ye, daha sonra da İsfendiyaroğulları beyinin yanına Kastamonu'ya gitti. Ardından 1416'da Venediklilerin yardımı ile Rumeli'ye ve Eflak'a geçip, düzenleyeceği ayaklanma için bazı vali ve sancak beylerinden, Eflak voyvodasından, Bizans İmparatoru II. Manuil'den ve bu arada bazı Avrupa devletlerinden yardım istedi. Topladığı kuvvetler Selanik'ten Teselya üzerine giderken I. Mehmed'in ordusuna yenildi. Bu yenilgiden sonra Selanik'e sığındı. Selanik'te despot olan Andronikos onu bir mülteci olarak kabul etti. I. Mehmed bu durumu Bizanslılar'la yapılan barış anlaşması şartlarının çok şiddetli ihlali olduğunu önererek olayı Konstantinopolis'te imparator olan II. Manuil'i protesto etti. II. Manuil bir mülteci kabulünün hiçbir barış şartını ihlal etmediğini ileri sürdü; ama eğer bu mültecinin yasama ve korunma masrafları karşılanırsa onu hayatı sonuna kadar gözaltında tutmayı kabul edebileceğini bildirdi. Bunu kabul eden I. Mehmed Bizans İmparatoru II. Manuil ile anlaşarak Mustafa Çelebi'nin hayatı boyunca salıverilmemesi karşılığında yılda 900 bin akça ödemeyi önerdi ve Mustafa Çelebi gözaltında korunmak üzere Limni adasına gönderildi.[2][3]

Konstantinopolis'te I. Mehmed ile II. Manuil arasındaki barışçıl ilişkiler aleyhinde olan bir saray bürokrasisi kliği gittikçe güç kazanmaktaydı ve bunlar arasında veliaht ve ortak imparator olan İoannis bile bulunmaktaydı. Bu klik 1420'de I. Mehmed'in Bursa'dan Edirne'ye giderken Boğazı geçerken öldürülmesi için bir plan hazırlamış ama imparator bunun uygulanmasını önlemeyi başarmıştı. Fakat 1421'de I. Mehmed'in ölümü ve yerine daha 17 yaşında tecrübesiz bir genç olan II. Murad'ın geçmesi bu kliği çok daha kuvvetlendirip Bizans siyasetinin başına geçirmeye neden oldu. II. Manuil yaşlı ve yorgundu ve imparatorluğun siyaseti bu klik içinde olan oğlu İoannis'e bırakmıştı. Bundan dolayı Bizans imparatorluğu Çelebi Mustafa'yı meşru Osmanlı padişahı olarak kabul etti ve ona destek sağlamaya başladı. Bir Bizans filosu ile Limni'den, yandaşı İzmiroğlu Cüneyd Bey ile birlikte Rumeli'ye ayak bastı ve Gelibolu'ya geçerek kendine yandaş toplamaya başladı. Rumeli beyleri ve akıncılar arasında taraftar toplamayı başardı. Sultan II. Murad (1421'de) Veziriazam ve Rumeli beylerbeyi Amasyalı Beyazıt Paşa komutasındaki bir orduyu üzerine gönderdi. İki taraf, Saros Körfezi kıyısında bugün Keşan'ın bir köyü olan Sazlıdere mevkiinde karşılaştığında, muharebe esnasında elindeki kuvvetler, komuta kademesi dahil, Mustafa Çelebi tarafına geçti. Veziriazam Beyazıt Paşa Mustafa Çelebi'ye teslim olmak zorunda kaldı. Fakat Beyazıt Paşa'ya itimat etmeyen İzmiroğlu Cüneyd Bey'in ısrarları üzerine Mustafa Çelebi onu idam ettirdi. Düzmece Mustafa şehir halkının tezahüratı altında Edirne'ye girerek hükümdarlığını ilan etti. Adına hutbe okutup sikke bastırdı. Rumeli bölgesi onun egemenliği altına geçti.

Çelebi Mustafa iktidarda iken bir seri hata yapmaya başladı. Gözaltında iken Bizans desteğini sağlamak için Gelibolu'yu Bizans'a vermeyi kabul etmişti. Ama Rumeli'de idareyi eline geçirince fetihle ele geçirilen arazinin inanmayanlara geri verilemeyeceğine dair İslam dini kaidesi olduğunu ileri sürerek Gelibolu'yu Bizanslılar'a vermedi ve kendini destekleyen saray kliğinin gücünü kırdı. Ayrıca Rumeli ile yetinmeyip Ocak 1422'de 12 bin sipahi ve 5 bin yaya askerlik bir orduyu ile Gelibolu'dan Anadolu'ya Galata Cenevizliler'i gemileri ile geçirip Bursa'yı kuşatmaya başladı.[4][5] II. Murad, Mustafa'nın bir "düzmece (yalancı)" olduğunu çevresindekilere inandırmayı başardı. Kendisine Aydın ve İzmir Beyliği vadedilmiş olan İzmiroğlu Cüneyd Bey, yandaş askerleri ile, Mustafa Çelebi yanından ayrıldı. Böylece ordusu bölünen Mustafa Çelebi elinde kalanlarla Rumeli'ye doğru geri çekilmek zorunda kaldı. Fakat kaçarken bir köprü başını tutan Hacı İvaz Paşa bu kalan yaya ordusunun çoğunu da kılıçtan geçirdi. Mustafa Çelebi, Gelibolu'da tutunup Boğaz trafiğini kontrole çalıştı. Fakat II. Murad Foça Podestası Adorno'dan kiraladığı gemilerle ordusunu Gelibolu'ya geçirmeyi başardı. Mustafa Çelebi Gelibolu'da da tutunamayarak ve Edirne'ye kaçtı. Yakalanan yandaşları idam edildi. II. Murad, Foça Podestası'na ait olan 2 bin zırhlı asker ile takviyeli, ordusuyla Edirne'ye yürüdü. Edirneliler II. Murad'ı şehir dışında karşılayarak ona sadakatlerini bildirdiler. Mustafa Çelebi bu sefer de Edirne'den hazinesi ile birlikte Eflak'a gitmek üzere kaçabildi. Fakat Tunca Vadisi'nde Kızılağaç Yenicesi'nde yakalandı. Edirne'ye getirilip kale burcundan asılarak idam edildi.[6]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Düzmece Mustafa İsyanı

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Diyanet İslâm Ansiklopedisi, cilt: 31, sayfa: 292-293, 2006". 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2020. 
  2. ^ Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye Tarihi Cilt II, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 p 86-88
  3. ^ Barker, John (1969). Manuel II Paleologus (1391–1425): A Study in Late Byzantine Statesmanship. Rutgers University Press. ss. 340-344. ISBN 0-8135-0582-8. 
  4. ^ Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye Tarihi Cilt II, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 p 92-96
  5. ^ Joseph von Hammer: Osmanlı Tarihi Vol I (condensation: Abdülkadir Karahan), Milliyet yayınları, İstanbul. p 74-78
  6. ^ Halil İbrahim İnal: Osmanlı İmparatorluğu Tarihi, İstanbul, 2008,9789944174374, s. 125

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Sakaoğlu, Necdet, "Mustafa Çelebi (Düzmece)", (1999), Yaşamları ve Yapıtlarıyla Osmanlılar Ansiklopedisi, İstanbul:Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık A.Ş. C.2 s.293 ISBN 975-08-0072-9
  • g
  • t
  • d
Taht için ayaklanan Osmanlı şehzadeleri (1373-1617)
  • Savcı Bey (1373)
  • Süleyman Çelebi (1403)
  • İsa Çelebi (1403)
  • Musa Çelebi (1403)
  • Mustafa Çelebi (1419)
  • Mustafa Çelebi (1422)
  • Orhan Çelebi (1444)
  • Cem Sultan (1481)
  • Şehzade Ahmed (1512)
  • Şehzade Korkut (1513)
  • Şehzade Mustafa (1553)*
  • Şehzade Bayezid (1560)
  • Şehzade Yahya (1603)

*Şehzade Mustafa'nın taht için ayaklanmadığına dair yaygın bir görüş de bulunmaktadır, Bakınız Yılmaz Öztuna, Büyük Türkiye Tarihi c.4 s.184

  • g
  • t
  • d
Osmanlı şehzadeleri
1. nesil
  • Alâeddin Paşa
  • Orhan Gazi
  • Çobanbey
  • Melik Bey
2. nesil
  • Süleyman Paşa
  • I. Murad
  • Şehzade Halil
3. nesil
  • Yakup Çelebi
  • I. Bayezid
  • Savcı Bey
4. nesil
  • Şehzade Ertuğrul
  • Süleyman Çelebi
  • Mustafa Çelebi
  • İsa Çelebi
  • Musa Çelebi
  • I. Mehmed
5. nesil
  • II. Murad
  • Mustafa Çelebi
  • Orhan Çelebi
6. nesil
  • Şehzade Alâaddin
  • II. Mehmed
7. nesil
  • II. Bayezid
  • Şehzade Mustafa
  • Cem Sultan
8. nesil
  • Şehzade Abdullah
  • Şehzade Ahmed
  • Şehzade Korkut
  • I. Selim
  • Şehzade Mehmed
  • Şehzade Mahmud
  • Şehzade Alemşah
  • Şehzade Şehinşah
  • Şehzade Murad
9. nesil
  • I. Süleyman
  • Şehzade Murad
  • Şehzade Kasım
  • Şehzade Alaaddin
  • Şehzade Osman
  • Şehzade Süleyman
  • Şehzade Orhan
  • Şehzade Musa
  • Şehzade Mehmed
10. nesil
  • Şehzade Mustafa
  • Şehzade Mehmed
  • Şehzade Abdullah
  • II. Selim
  • Şehzade Bayezid
  • Şehzade Cihangir
11. nesil
  • III. Murad
12. nesil
  • III. Mehmed
  • Şehzade Yahya
13. nesil
  • Şehzade Selim
  • Şehzade Mahmud
  • I. Ahmed
  • I. Mustafa
14. nesil
  • II. Osman
  • Şehzade Mehmed
  • IV. Murad
  • Şehzade Bayezid
  • Şehzade Kasım
  • Şehzade Süleyman
  • İbrahim
15. nesil
  • IV. Mehmed
  • II. Süleyman
  • II. Ahmed
16. nesil
  • II. Mustafa
  • III. Ahmed
17. nesil
  • I. Mahmud
  • III. Osman
  • Şehzade Mehmed
  • III. Mustafa
  • I. Abdülhamid
18. nesil
  • III. Selim
  • IV. Mustafa
  • II. Mahmud
19. nesil
  • Abdülmecid
  • Abdülaziz
20. nesil
  • V. Murad
  • II. Abdülhamid
  • V. Mehmed
  • Ahmed Kemaleddin Efendi
  • Mehmed Burhaneddin Efendi
  • Ahmed Nureddin Efendi
  • Yusuf İzzeddin Efendi
  • Süleyman Selim Efendi
  • VI. Mehmed
  • Abdülmecid Efendi
  • Mehmed Şevket Efendi
  • Mehmed Seyfeddin Efendi
21. nesil
  • Mehmed Selahaddin Efendi
  • Mehmed Selim Efendi
  • Mehmed Ziyaeddin Efendi
  • Mehmed Necmeddin Efendi
  • Mehmed Abdülkadir Efendi
  • Mehmed Burhaneddin Efendi
  • Ömer Hilmi Efendi
  • Ömer Faruk Efendi
  • Mahmud Şevket Efendi
  • Mehmed Abid Efendi
22. nesil
  • Ahmed Nihad Efendi
  • Mehmed Cemaleddin Efendi
  • Osman Fuad Efendi
  • Mehmed Abdülaziz Efendi
  • İbrahim Tevfik Efendi
  • Mehmed Abdülkerim Efendi
  • Mehmed Orhan Osmanoğlu
  • Ertuğrul Osman Osmanoğlu
23. nesil
  • Ali Vâsıb Efendi
  • g
  • t
  • d
Fetret Devri
Arka Plan
  • Osmanlı İmparatorluğu kuruluş dönemi
  • I. Murad
  • I. Bayezid
  • Konstantiniyye Kuşatması (1397-1402)
  • Niğbolu Muharebesi
  • Timur
  • Ankara Muharebesi
Olaylar
  • İzmir Kuşatması
  • Graçaniça Muharebesi
  • Gelibolu Antlaşması
  • Ermeni-beli Muharebesi
  • Ulubat Muharebesi
  • Karesi Muharebesi
  • Eyüp Muharebesi
  • Edirne Muharebesi
  • Konstantiniyye Kuşatması (1411)
  • Selymbria Antlaşması
  • İnceğiz Muharebesi
  • Çamurlu Muharebesi
Osmanlı şehzadeleri ve liderleri
  • I. Mehmed
  • Süleyman Çelebi
  • İsa Çelebi
  • Musa Çelebi
  • Mustafa Çelebi
  • Çandarlı Ali Paşa
  • Osmancıklı İmamzâde Halil Paşa
  • Bayezid Paşa
  • Evrenos Bey
  • Paşa Yiğit Bey
  • Mihaloğlu Mehmed Bey
  • Turahan Bey
  • Şeyh Bedreddin
Komşu hükümdarlar ve liderler
  • Cüneyd Bey (Aydın)
  • II. Manuil (Bizans İmparatorluğu)
  • VII. İoannis (Bizans İmparatorluğu)
  • Demetrios Laskaris Leontares (Bizans İmparatorluğu)
  • Nâsıreddin Muhammed Bey (Dulkadir)
  • II. Yakub Bey (Germiyan)
  • Philibert de Naillac (Hospitalier Şövalyeleri)
  • Íñigo de Alfaro (Hospitalier Şövalyeleri)
  • İsfendiyar Bey
  • II. Mehmed (Karaman)
  • Stefan Lazareviç (Sırbistan)
  • Curac Brankoviç (Sırbistan)
  • I. Mircea (Eflak)
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • GND: 114355034X
  • TDVİA: mustafa-celebi-duzme
  • VIAF: 76149842042302842706
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Mustafa_Çelebi_(I._Bayezid%27in_oğlu)&oldid=35633542" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Fetret Devri'nde kişiler
  • Osmanlı şehzadeleri
  • 1393 doğumlular
  • 1422'de ölenler
  • İdam edilmiş Osmanlılar
  • Tahta çıkamayan varisler
  • Osmanlı tarihinde isyanlar
Gizli kategoriler:
  • GND tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • TDVİA tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • VIAF tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • Bilgi kutusu bulunmayan kişiler
  • ISBN sihirli bağlantısını kullanan sayfalar
  • Sayfa en son 20.53, 8 Temmuz 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Mustafa Çelebi (I. Bayezid'in oğlu)
Konu ekle