Soluma
Nefes almak, soluk almak ya da Teneffüs havanın akciğerlere alınıp verilme işlemidir. Aerobik organizmalar enerji açığa çıkarabilmek için solunum yoluyla oksijene ihtiyaç duyar. Nefes almak vücudun ihtiyacı olan oksijenin alınıp karbondioksidin atıldığı tek işlemdir. Gaz değişimi, akciğer alveolleri ve akciğer kılcal damarlarındaki kan arasında, gazların pasif difüzyonuyla meydana gelir. Kandaki çözünmüş gazlar, kalbin kanı pompalamasıyla dolaşım sistemi yoluyla tüm vücuda yayılır. Nefes alma işlemi, nefes alma (inspirasyon) ve nefes verme (expirasyon) aşamalarından oluşur.[1]
Nefes alma sırasında alınan havanın içeriği şu şekildedir; %79'u azot (N₂), %20,96'sı oksijen (O₂) ve %0,04'ü karbondioksit (CO₂). Nefes verme sırasında verilen havanın içeriği şu şekildedir; %79 azot (N₂), %17 oksijen (O₂) ve %4 karbondioksit (CO₂).[2]
Normal fizyolojik sınırlar içerisindeki nefes almanın tıbbi terimi öpnedir.
Karbondioksidin atılımına ek olarak nefes almayla vücuttan su da atılır. Alveollerden difüzyona uğrayan su sebebiyle nefes %100 nem içerir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 9 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Temmuz 2015.
- ^ "İnsan Solunum Sistemi ve İlgili Ölçüler". Gazi Üniversitesi17 Ocak 2025.
 | Tıp ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
