I. Lucius

I. Lucius
Papa Aziz
I. Lucius; Papa Aziz
	Papa I. Lucius
Doğum	yak. 200; Roma, Roma İmparatorluğu
Ölüm	5 Mart 254; Roma, Roma İmparatorluğu
Etkin yıllar	25 Haziran 253 - 5 Mart 254
Yerine geldiği	Cornelius
Yerine gelen	I. Stephanus
Din	Hristiyanlık (Katolik)
Ebeveyn(ler)	Babası: Porphyrianus

I. Lucius (yak. 200, Roma - 5 Mart 254 Roma), din adamı ve 25 Haziran 253'te papa seçilmesinden 5 Mart 254'te ölümüne kadar Roma Episiskoposu ve 22. papa.^[1]

Hayatı

Lucius günümüzde bilinmeyen bir tarihte (büyük olasılıkla 200'de) Roma'da doğdu. Fakat otoriteli bir kaynak olan Liber Pontificalis onun Lucca'da doğduğunu bildirmektedir. Babasının adı Porphyrianus olduğu bilinmekte ve ailesi hakkında başka hiçbir şey bilinmemektedir.

Haziran 251'da Roma İmparatoru Decius, Gotlar ile yapılan savaşta öldürülmesinin ardından Trebonianus Gallus İmparator oldu. Savaş, Haziran 252'de tekrar başladı ve yeni imparator halefinin Hristiyanları zulmetme politikasını devama başladı ve Roma Epispoposu ve Papa olan Cornelius'u Cıvıtavecchia, İtalya'ya sürgüne göndertti. Cornelius bu şehirde öldü veya öldürüldü. 25 Haziran 253'te Lucius Roma Episkoposu ve papa olarak seçildi. Bunu takiben hemen önceki papa gibi yeni papa Lucius da tutuklandı ve Roma'dan sürgüne gönderildi. Fakat imparator Trebonianus Gallus, Ağustos 253'te oğlu Volusianus'la birlikte Interamna yakınlarında kendi askerlerin tarafından öldürüldü. Yeni Roma imparatoru Aemilianus olduysa da üç aylık bir hükümdarlığı sırasında, Almanya'da Ren eyaleti valisi Valerianus askerleri tarafından imparatorluğa seçilmişti ve Roma'ya yürümekte idi. İmparator Aemilianus'un askerleri onun Valerianus'la bir savaşta mağlup düşeceğini anlayarak isyan ettiler ve onu öldürdüler. Böylece Valerianus Ekim 253'te Roma'da imparator oldu. İmparator Valerianus imparator Decius'den beri hüküm süren Roma imparatorlarına nispetle Hristiyanlara biraz daha toleranslı idi. Bundan yararlanan Roma Episkoposu Papa İ. Lucius Roma'ya döndü.^[1]

Erken Hristiyanlığın önemli ilahiyat doktor alimlerinden olduğu kabul edilen Kartaca Piskoposu Aziz Kiprian'ın yazdığı mektuplar elimizde bu devre olan başlıca belgeleri sağlamaktadır. Kiprian'ın Lucius sürgüne gönderilmeden önce üzüntü ifade edilen bir mektubu ve Lucius sürgünden döndükten sonra da sevincini ve düşündüklerini ifade eden bir mektubu vardır. Lucius sürgünden döndükten sonra yazdığı mektupta Kiprian Kartaca gibi diğer önemli Hristiyan merkezlerinde olduğu gibi Roma'da da Hristiyanlık yönetici piskoposlarının hala daha önceki papalara karşı "anti-papa" olmuş "Novotian" taraftarları olduklarından ve bunun çıkardığı sorunlardan bahsetmektedir. Bu Kiiprian mektubundan papa Lucius'un sürgünden döndükten sonra verdiği büyük uğraşın bu Novotian taraftarlarını bertaraf etmeye çalışmak olduğu anlaşılmaktadır.

Lucius'u bundan sonra en çok uğraştıran Hristiyanlık dininden ayrılıp dini reddetmiş olan eski Hristiyanların tövbe ettikten sonra tekrar Hristiyan dinine kabul edilip edilmeyeceği sorunu oldu. İmparator Decius'dan itibaren imparatorların Hristiyanlara olan zulüm, eziyet ve şiddetli baskısı ile birçok kişi Hristiyanlık dininden ayrılmışlardı (lapsı). Onların sonradan kiliseye geri kabul edilmesi sorunu Hristiyan kilisesi ileri gelen ilahiyatçıları arasında Lucius döneminde de devam eden büyük tartışmalara ve anlaşmazlıklara sebep olmaktaydı. Lucius'dan önceki papa Cornelius bunların tekrar Hristiyanlığa kabul edilmelerini savunmuştu. Lucius da aynı fikirde idi ve eğer bu dinden dönenler gerekli olan açıkça tövbe ettiklerini ifade edip papaz ve piskoposların önerdikleri kefareti yerine getirdikleri zaman dine dönme gibi büyük günahlarının af olmasını ve bu günahkarların yine Hristiyan komünyonu içine alınmalarını uygun bulmakta idi. Novotian taraftarları bu fikirlere ve dinden dönen günahkarların tekrar Hristiyan komünyonuna alınmasına katiyetle aleyhtardılar.

Lucius 5 Mart 254'te öldü. Cenazesi önce Roma'da Appian Yolu üzerinde olan büyük San Calixte katakomb mezarlığında bulunan Papalar mağarasında gömülmüştür. Ama kitabesi bu katakomb mezarında geride bırakılarak cenaze kalıntıları (daha önce bir başka yere nakledilmelerinden sonra) Papa VIII. Clemens (1536-1605) direktiflerine uyularak Roma St. Cecelia Kilisesi'de sunak altına konulmuştur.

Lucius'un ölümünün bir Roma İmparatoru'nun zulmüne mazur kalıp Hristiyan şehidi olması şeklinde olduğu sanılmakta idi. Bu nedenle Aziz olduğu kabul edilmektedir. Bir Hristiyan Şehidi ve Aziz olarak anma yortu günü 5 Mart'tir.^[2] Fakat Hristiyan Şehidi olup bir aziz olarak anma yortu günü seçilmesi asırlarca tartışmalı olmuştur Birçok otorite onun imparatorların zulmü ile ölmediğinde hemfikirdir. Katolik Kilisesi otoriteleri bu tartışmalar dolayısıyla yüzyıllarca Lucius'un yortu gününü önce listelerinden kaldırıp sonra yeniden listelerine koymuşlardır. Lakin Katolik Kilisesi'nin resmi Hristiyan Şehitleri listesi olan "Martyrologium Romanum" listesinin en son 2001 edisyonuna göre Lucius bir Hristiyan Şehidi v. e Aziz olarak kabul edilmektedir^[3]

Ayrıca bakınız

Papalar listesi

Kaynakça

^ ^a ^b Johann Peter Kirsch (1909). "Pope St. Lucius I" Kaynak: The Catholic Encyclopedia. Cilt:. New York: Robert Appleton Company. Online: Wikisource websitesi [1] 31 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
^ 2001, Martyrologium Romanum, Libreria Editrice Vaticana, ISBN 978-88-209-7210-3
^ "Catholic.org Catholic Online websitesi". 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2017.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta I. Lucius ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.

"Wikisource, the free online library" websitesinde Johann Peter Kirsch, (1913) "Pope St. Pope St. Lucius I" maddesi.; Kaynak: Catholic Encyclopedia (1913) Cilt:5 [2] 31 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
Louis Marie Olivier Duchesne, "Lucius#Lucius I" maddesi 1911 Encyclopædia Britannica, Volume 17. Online: "Wikisource, the free online library" websitesinde [3] 5 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen Papa Cornelius	Roma Piskoposu Papa	Sonra gelen I. Stephanus

[ce-1] Johann Peter Kirsch (1909). "Pope St. Lucius I" Kaynak: The Catholic Encyclopedia. Cilt:. New York: Robert Appleton Company. Online: Wikisource websitesi [1] 31 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)

[2] 2001, Martyrologium Romanum, Libreria Editrice Vaticana, ISBN 978-88-209-7210-3

[3] "Catholic.org Catholic Online websitesi". 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2017.

[1]

[2]

[3]

g t d Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa Ülkelere göre papalar
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus XIV. Leo