I. Leo

Papa Aziz
I. Leo Magno
Papa Aziz; I. Leo Magno
Doğum	Yak. 400; Toskana, Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya)
Ölüm	10 Kasım 461; Roma Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya)
Etkin yıllar	29 Eylül 440 - 10 Kasım 461
Yerine geldiği	III. Sixtus
Yerine gelen	Hilarius
Din	Hristiyanlık (Katolik)

Papa I. Leo, Papa Aziz Leo Magno veya Papa Büyük Leo^[1] (d. yak 400 Toskana, Batı Roma İmparatorluğu (günümüzde İtalya) -ö. 10 Kasım 461 Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya) 29 Eylül 440- 10 Kasım 461 döneminde papalık yapan, 1754'te Papa XIV Benediktus tarafından Kilise Doktoru ilan edilen papa ve papalık yapan ilk İtalyan aristokrat. Leo'nun yortusu 10 Kasımdır.^{[kaynak belirtilmeli]}

Gençliği ve Papa oluşu

Toskana'da bir yerli olarak doğdu. 431 senesinde, papaz oldu. Bunun nedeni ise, ailesinin etkisi olarak düşünülüyor. Ancak, Kudüs karşıtı olarak düşünüldüğü iddiaları ortaya atıldı. Hakkında tez yapıldı ve bunlar asılsız çıktı. Bu süre içerisinde anlaşmazlıklar papalıkta sürüyordu. O, bunları iyileştirmek için arabuluculuk yaptı ve başarılı oldu.

440 senesinde, eski başarıları ve insanlar arasındaki iyi tanınmışlığı sayesinde, oy birliğiyle "Papa" seçildi. Büyük bir kesime göre; onun papa olmasının nedenlerinden biri de Batı Roma Hükûmeti üzerindeki etkisidir.

Siyaset üzerindeki etkisi

Papa I. Leo, İtalya'daki siyaset meclislerine sık sık katılırdı.

452 tarihinde Papa I. Leo, Hun imparatoru Attila'yı Doğu Avrupa'yı işgal etmemesi için ikna etmiştir. Ancak, bunun karşılığında Hunlara çok fazla değerli eşya vermiştir. Attila, bu hazineleri Hun himayesindeki evlenen genç kızlara çeyiz olarak hediye verildiğine dair belgeler vardır. Sefere hazırlık aşamasında, Papa Büyük Leo'nun araya girmesiyle akınlarını iptal eden Attila, Romalıları haraca bağlamıştır^[1].

455'te Vandallar Roma'ya saldırmaya cüret ettiler. Leo'nun, Gaiseric'e şehrin yağmalanması konusunda yaptığı yalvarma ve ricalar sonuncunda Roma'yı kurtardığı söylenir^[2].

Leo’nın Eserleri

Leo'dan Kilise hayatı ve papalık üzerine 173 mektup kalmıştır. Çoğunlukla Litürjik takvimdeki büyük yortulara ya da özel günlere denk gelen 97 vaazı'da bugüne ulaşmıştır. Oldukça basit, sade ve genelde kısa olan vaazları Mesih'in gizemi, oruç, cömertlik ve Kalkedon Konsilinde açıklandığı şekliyle Enkarnasyon dogması üzerinedir.

Leo'nun teolojik olarak en bilindiği nokta Flavien’e Kitap tebliğidir (Flavien Konstantinopolis episkoposuydu). Bu belge 451 yılında başlayacak ve çoğu Kristoloji tartışmalarını sonlandıracak Ekümenik Kalkedon Konsili’ndeki tartışmaların en büyük temellerinden birisi olmuştur.

Kalkedon Konsili, dördüncü ekümenik konsüldür, ağırlıklı olarak Kristoloji üzerine odaklanmıştır, Mesih’in varlığının tanımını ve iki doğasının ‘hypostatic’ birliğini, ilahi ve insan, “karışıklık ve ayrışma olmadan” tek bir kişide birleşmiş olduğunu izah etmiştir.

birçok önemli vaazında O’na göre otoritesini İsa ve ardından Petrus’tan ve onun varislerinden alan mutlak papalığın rolünü açıklamıştır. Petrus, Leo’ya göre Kilise’de daima bulunmaktadır. Bu nedenle sadece havarisel makam, Havarinin koltuğu, ki Roma’dadır; evrensel kiliseye önderlik etme görevini almıştır.

Leo daima Roma’nın geçmişteki gücü ve yüceliğini aşmak için Havari Petrus ve Pavlus’un tevazusunu takip etmesi gerektiğini söylemiştir.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta I. Leo ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.

"Wikisource" websitesinde "Johann Peter Kirsch, (1913) "Pope St. Leo I (the Great)" Catholic Encyclopedia (1913) Cilt 9" maddesi Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Leo I (the Great) - Wikisource, the free online library 1 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
"Wikisource" websitesinde "Leo X" 1911 Encyclopædia Britannica, Cilt 16 [1] 17 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

Kaynakça

^ ^a ^b Encyclopedia of Early Christianity - Second Edition. Everett Ferguson (İngilizce). Garland Publishing INC. 1998. ss. 674-675 ISBN 0-8153-3319-6.
^ Hıristiyanlık Tarihi. Richard A. Todd. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 192. ISBN 975 8318 86 1.

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: Papa III. Siztus	Papa 29 Eylül 440 - 10 Kasım 461	Sonra gelen: Papa Hilarius

[:0-1] Encyclopedia of Early Christianity - Second Edition. Everett Ferguson (İngilizce). Garland Publishing INC. 1998. ss. 674-675 ISBN 0-8153-3319-6.

[:022-2] Hıristiyanlık Tarihi. Richard A. Todd. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 192. ISBN 975 8318 86 1.

[1]

[2]

g t d Kilise Babaları
Liste Katolik Kilisesi - Ortodoks Kilisesi - Anglikanizm
Havarisel Babalar	I. Clemens Antakyalı İgnatius Polikarp Hierapolisli Papias
İman savunucusu Babalar (Apolojetler)	Iustinus İrinaios (Lyonlu İreneus) Romalı Hipolit Hierapolisli Apollinaris Efesli Apollonius Atinalı Aristides Atinalı Athenagoras Sardisli Melito Antakyalı Teofilos İskenderiyeli Klement Tatianus Gregorios Thaumaturgus
Kapadokyalı Babalar	Amasyalı Asterius Büyük Nazianslı Gregorius Konyalı Amfilokius Basileios (Kayserili Vasilius) Nenizili Gregorios (Nazianzlı Gregorius) Nissalı Gregor (Nysalı Gregorius)
Ariusçuluk'a karşı olan Kilise Babaları	Antakyalı Eustathius Kudüslü Kiril İskenderiyeli Aleksandros İskenderiyeli Atanasios Didymus Poitiersli Hilaire Ambrosius
Süryani Kilise Babaları	Efrem Tarsuslu Diodorus Kirroslu Theodoretus Mopsuestialı Theodor Afrahat Antakyalı İshak Nineveli İshak
Patrik ve Papa olan Kilise Babaları	İoannis Hrisostomos I. Leo I. Gregorius I. Damasus
Teolog Kilise Babaları	Augustinus Olimposlu Methodius Hieronymus İman Savunucusu Maksimus İoannis (Şamlı Yuhanna) Lactantius Kartacalı Siprianus
Tartışmalı Kilise Babaları	Origenes İskenderiyeli Theognostus Tertullianus

g t d Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa Ülkelere göre papalar
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus XIV. Leo