XI. Innocentius

XI. Innocentius
XI. Innocentius
	Inocencius portresi (1670-80)
Doğum	Benedetto Odescalchi; 16 Mayıs 1611; Como, Lombardiya, Milano Dükalığı, (günümüzde İtalya)
Ölüm	12 Ağustos 1689 (78 yaşında); Roma, Papalık Devletleri, (günümüzde İtalya)
Etkin yıllar	21 Eylül 1676 - 12 Ağustos 1689
Yerine geldiği	X. Innocentius
Yerine gelen	IX. Clemens
Din	Hristiyanlık (Katolik)
İmza

Papa XI. Innocentius, asıl adı Benedetto Odescalchi (d. 16 Mayıs 1611 Como, Lombardiya, Milano Dükalığı (günümüzde İtalya),– ö. 12 Ağustos 1689 Roma), 21 Eylül 1676 - 12 Ağustos 1689 döneminde papa.

Hayatı

Papalıktan önce

Benedetto Ödescachi 1611'de Como'da doğdu. Babası Livio Odescalchi adlı bir asilzade, annesi Gandino'lu Paola Castelli Giovanelli idi. Bir erkek bir kız kardeşi vardı. Benedetto eğitimine yerel Cizvit kolejinde başladı. Babası 1626 öldü. 15 yaşında olan Benedetto Odescalschi okulun edebiyat bölümünü bitirdi. Amcaları Cenova'da bir banka kurup küçük tasarruflar toplayıp kredi vermeye başlayıp işlerini genişletmişlerdi; büyük meblağlarda kredi vermeye; uluslararası bankacılık yapmaya başlamışlardı ve Milano ve Roma gibi İtalyan ve Nuremberg, Krakov gibi Avrupa'nın mali merkezleri ile iş bağlantıları bulunmaktaydı. Benedetto 15 yaşında iken bu aile bankasında stajyer memur olmak için annesi ile Genova'ya yerleşti. 1630'da yörel bir veba salgınından hayatını gayet güçlükle kurtardı ama annesi bu salgında oldu.

1632 ile 1636'da Benedetto hukuk üzerinde yüksek tahsili yapmak için önce Napoli'de sonra da Roma'da bulundu. Roma'da iken Papalık Devletleri yüksek noterlik dairesinde önemli bir memurluğa tayin edildi. Sonra sırayla "Papalık Ticaret Odası" başkanlığı; Ancona'da tedarik dairesi başkanlığı; Mecerata baş idarecisi ve Piacenza valisi görevleri verildi. Papa X. Innocentius tarafından Mart 1645'te "Sany Cosma ve Damino" Kardinal-Papazı tayin edildi. Biraz sonra da Sant'Orofrio Kardinal-Papazı yapıldı. Kardinallik yapmakta iken dipten Hristiyan inançları, hayırseverliği, hayır görevlerine hiç nefisini düşünmeden bağlılığı dolayısıyla cemaati tarafından gayet çok beğenilmişti. Ortaya çıkan gayet ciddi açlıktan etkilenen ahaliye destek sağlamak için Ferrera'ya papalık temsilcisi olarak gönderildiği zaman günün papası onu halka "fakirlerin babası" olarak tanıtmıştı. 1850'de Novarra başpiskopusu olarak tayin edildi. Bu piskoposluk bölgesinde kiliseye gelen her türlü kilise gelirlerini hasta ve fakirlere sarf etmesi ile iyi isim yaptı. 1656'da yerine kardeşi Guido geçerek bu başpiskoposluktan ayrıldı. Roma'ya gitti ve orada hayır işleri ile uğraşmaya başladı.

9 Aralık 1669'da Papa IX. Clemens öldüğünde Benedetto Odescalchi papa olarak seçilmeye favori olan adaydı. Fakat Fransa devleti tarafından bu kabul edilmediği için papa olarak X. Clemens seçildi. Papa X. Clemens 1670'te ölünce Fransa Kralı XIV. Louis gayet ısrarlı olarak Odescalchi'yi papa olarak kabul etmeyeceğini belirtti ise de papayı seçen seçmen kardinaller meclisi onun isteklerine uymadılar. 21 Eylül 1676'de Benedetto Odescachi Papa olarak seçildi ve XI. Innocentius ismini aldı.

Papa olduktan sonra

Papa seçilir seçilmez XI. Innocentius Katolik Kilisesi'nin hiyerarşisinin çok gevşek olan mali görüş ve tutumunu değiştirmeye çalıştı. Papazları tekrar hasta ve fakirler tarafını tutan kişiler olmaya çağırdı. Bu nedenle Roma'daki ve diğer kardinalliklerdeki kilise hiyerarşisine bildiri yayınlayarak kilise ayinleri sonunda toplanan gelirlerin, lüks kilise giysileri ve ayinlere harcanması yerine, hayır harcamalarına döndürülmesini bildirdi. Papa olduğu zaman Katolik Kilisesi merkezi hiyerarşideki giderlerin gelirlerden açığı 170,000 scudiyi bulmuştu ve onun tavsiye, tedbir ve emirleri ile bu açık birkaç yılda kapanma yoluna girdi. Kendisi çok bir mütevazı ve hatta fakirlere layık bir hayat yaşamaya başladı. Katolik kilisesi hiyerarşisinin de en üsteki kardinallerden en altta bulunan kırsal papazlara kadar gösteriş yerine mütevazı yaşamalarını arzu ettiğini bildiren beyannameler yayınladı.

XI. Innocentius'un Papalık döneminde Katolik Kilisesi devamlı olarak Fransa Krallığı hükûmeti ile, özellikle Fransa Kralı XIV. Louis'in mutlak idaresi ile, çekişme halinde idi.

XI. Innocentius Katolik hasta ve fakirlerine uyguladığı insancıl prensipler ve tedbirlerle gayet tezat teşkil edecek dış politika uygulamaktan hiç çekinme duymamıştır. II. Viyana Kuşatması sırasında Lehistan kralı III. Jan Sobieski'yi Viyana'nin yardımına koşmaya ikna ettiği gibi, Osmanlılar kuşatmasının başarısızlıkla sonuçlanmasından sonra Avrupa güçlerini Osmanlılara karşı Kutsal İttifak adı altında birleşmesine ve böylece savaşın tüm Balkanlara yayılmasına büyük destek vermiştir. Avusturyalıların Macaristan'da yerleşik olan Türkleri ve Katolik olmayan Protestan Macarları etnik olarak temizlemek için hiç insafsızca uyguladıkları strateji ve taktiklerin ortaya çıkardığı büyük mali yükü, verdiği büyük sübvansiyonlarla karşılamış olduğu gibi, bu insanlık dışı politikalara doktriner manevi destek sağlamıştır. Avusturya'ya Viyana'nın kuşatmasının sona ermesinden sonra savaş devam etmesi için milyonlarca "scudi"yi karşılıksız mali destek olarak hibe etmiştir. Avusturyalıların Eylül 1688'de Belgrat kalesini ele geçirmelerini büyük bir heyecanla Katolik Kilisesi olarak kutlanmasına başı çekmiştir.

Papa olarak Dingincilik 1687'de resmen kınadı^[1].

Kaynakça

^ Hıristiyanlık Tarihi. Colin Brown. Yeni Yaşam Yayınları. 1977. s. 498 ISBN 975-8318-86-1.

Dış bağlantılar

"Catholic Encyclopedia" websitesinde "Pope Innocent XI" maddesi CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Pope Innocent XI1 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: X. Clemens	Papa 21 Eylül 1676 - 12 Ağustos 1689	Sonra gelen: VIII. Alexander

[1] Hıristiyanlık Tarihi. Colin Brown. Yeni Yaşam Yayınları. 1977. s. 498 ISBN 975-8318-86-1.

[1]

g t d Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa Ülkelere göre papalar
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus XIV. Leo