IX. Stephanus

Papa

IX. Stephanus
Papa; IX. Stephanus
Roma Piskoposu
	Papa IX. Stephanus
Kilise	Katolik Kilisesi
Papalık başlangıcı	3 Ağustos 1057
Papalık bitişi	29 Mart 1058
Önce gelen	II. Victor
Sonra gelen	II. Nicolaus
Kişisel bilgiler
Doğum	Loren'li Frederick; y. 1020; Loren, Kutsal Roma İmparatorluğu
Ölüm	29 Mart 1058; Floransa, Toskana Marklığı, Kutsal Roma İmparatorluğu
	Adı Stephanus olan diğer papalar

Papa IX. Stephanus (Frederick adıyla vaftiz edildi; y. 1020^[1] – 29 Mart 1058) 3 Ağustos 1057'den 29 Mart 1058'deki ölümüne kadar Roma Piskoposu ve Papalık Devleti'nin yöneticisidir. Loren Dükalığı'nı yöneten Ardenne-Verdun ailesinin bir üyesi ve dini kariyerine Liège'de kanon olarak başlamıştır. IX. Leo tarafından Roma'ya davet edilmiş ve 1051'de şansölye, 1054'te ise Konstantinopolis'e gönderilen üç elçiden biri olmuştur. Konstantinopolis Patriği I. Michael Cerularius ve Ohri Başpiskoposu Leon ile yaptıkları görüşmelerin başarısızlıkla sonuçlanması Doğu-Batı ayrılığının kalıcı hale gelmesine yol açmıştır. Sonraki papa II. Victor'un şansölyesi olarak devam etmiştir ve Montecassino Benedikten manastırının başrahibi seçilmiştir.

Stephanus, 2 Ağustos 1057'de Victor'un yerine seçilmiştir. Papa olarak Stephanus, Montecassino başrahipliğini korumuş, Gregoryen Reformunu yürürlüğe koymuş ve IX. Leo'nun'un Normanları Güney İtalya'dan kovma çabalarına devam etmiştir.

IX. Stephanus 29 Mart 1058'de Floransa'da ölmüştür. Ölüm döşeğinde kendisine Cluny'li Abbot Hugh eşlik etmiştir.^[2] Roma yıllıklarında, Floransa'ya giderken kendisine Romalıların bir ajanı tarafından zehir verildiği yazılıdır. Romalılar ayrıca papanın kardeşi Dük Godfrey'in Roma'nın kontrolünü yeniden ele geçirmek için 500 asker ve para gönderdiğini ve bunun da Romalıları harekete geçmeye yönelttiğini ileri sürmüşlerdir.^[3]

Stephanus, 1357 yılında yeni Santa Maria del Fiore katedralinin inşasına yer açmak için yıkılan Santa Reparata Kilisesi'ne gömüldü. Kazılar sırasında mezarı S. Zenobio sunağının yanında bulunmuş ve üzerindeki yazıt ve papalık nişanlarından anlaşılmıştır. Kalıntıların şu anki yeri bilinmiyor.^[4] Montecassino'dan getirdiği şapelinin üyeleri Roma üzerinden geri dönmekten korkuyorlardı ve bu nedenle Floransalı askerler tarafından manastırlarına geri götürüldüler.^[5]

Modern Roma Katolik Kilisesi, IX. Stephanus'un yerine II. Nicolaus'un geçtiğini düşünse de, diğerleri onun halefinin, 14. yüzyılda bazıları tarafından anti-papa olarak kabul edilen X. Benedictus olduğunu düşünmektedir. Papa X. Benedictus'un papalık makamını reddedenler, IX. Stephanus'un ölümünden sonra dokuz ay sekiz gün süren bir papalık tahtının boş kaldığını bildirdiler.^[6]

Kaynakça

Özel

^ Mittermaier, Karl (2006). Die deutschen Päpste. Benedikt XVI. und seine deutschen Vorgänger. s. 102.
^ U. Robert, p. 51.
^ "Annales Romani", in: Monumenta Germaniae Historia Scriptorum Tomus V (Hannover: Hahn 1844), p. 470: "...qui in dicto itinere ut fertur venenum dedisse, et mortuus est." The story is denied by Gregorovius, p. 111, note 1, though he offers no reasons. U. Robert, p. 50, note 1, relies on an argument from probability, without citing contrary facts.
^ Mann VI, p. 224.
^ Leo Marsicanus, "Chronica Monasterii Cassinensis", Book II. 98, MGH pp. 694–695.
^ Watterich, p. 198, column 2.

Genel

Bloch, Herbert (1986). Monte Cassino in the Middle Ages. 1. Roma: Edizioni di Storia e Letteratura.
Despy, G. (1953). "La carrière lotharingienne du pape Étienne IX," in: Revue belge de philologie et d’histoire, XXXI (1953), pp. 955–972. (Fransızca)
Gregorovius, Ferdinand (1896). History of the City of Rome in the Middle Ages. IV, Part I. Londra: G. Bell & sons. ss. 92-111.
Jaffé, Philippus (1885). Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII. second (Latince). Tomus primus. Leipzig: Veit. ss. 529-556.
Kehr, Paulus Fridolinus (1935). Italia pontificia. Vol. VIII: Regnum Normannorum – Campania 25 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Berlin: Weidmann. (in Latin)
Kelly, J. N. D. and Walsh, M. J. (2010). Oxford Dictionary of Popes. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press. pp. 149–150.
Mann, Horace Kinder (1910). The Lives of the Popes in the Early Middle Ages. VI: 1049–1073. Londra: Kegan Paul, Trench, Trübner. ss. 183-225.
Mann, Horace Kinder (1912). "Pope Stephen (IX) X". Katolik Ansiklopedi. 14.
Robert, Ulysse (1892). Un pape belge: histoire du pape Étienne X (Fransızca). Bruxelles: Société belge de librairie.
Schmale, F.-J. (1963). "Étienne IX," in: Dictionnaire d’histoire et de géographie ecclésiastiques, Vol. XV, Paris 1963, coll. 1198–1203. (Fransızca)
Siecienski, Anthony Edward (2010). The Filioque: History of a Doctrinal Controversy. Oxford University Press. ISBN 978-0195372045.
Wattendorff, Julius (1883). Papst Stephan IX (Almanca). Paderborn: Schöningh.
Watterich, I. M. (1862). Pontificum Romanorum qui fuerunt inde ab exeunte saeculo IX usque ad finem saeculi XIII vitae (Latince). Tom. I. Leipzig: Engelmann. ss. 188-202.

Dış bağlantılar

Parisse, Michel (2019). "Stefano IX, Papa." Dizionario Biografico Degli Italiani, Volume 94 (2019). (İtalyanca)

[1] Mittermaier, Karl (2006). Die deutschen Päpste. Benedikt XVI. und seine deutschen Vorgänger. s. 102.

[2] U. Robert, p. 51.

[3] "Annales Romani", in: Monumenta Germaniae Historia Scriptorum Tomus V (Hannover: Hahn 1844), p. 470: "...qui in dicto itinere ut fertur venenum dedisse, et mortuus est." The story is denied by Gregorovius, p. 111, note 1, though he offers no reasons. U. Robert, p. 50, note 1, relies on an argument from probability, without citing contrary facts.

[4] Mann VI, p. 224.

[5] Leo Marsicanus, "Chronica Monasterii Cassinensis", Book II. 98, MGH pp. 694–695.

[6] Watterich, p. 198, column 2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

g t d Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa Ülkelere göre papalar
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus XIV. Leo