Severinus (papa)
I. Honorius | |
|---|---|
| Roma Piskoposu | |
 | |
| Kilise | Katolik Kilisesi |
| Papalık başlangıcı | 28 May 640 |
| Papalık bitişi | 2 August 640 |
| Önce gelen | I. Honorius |
| Sonra gelen | IV. Ioannes |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | |
| Ölüm | 2 Ağustos 640 Roma, Bizans İmparatorluğu |
Papa Severinus (ö. 2 Ağustos 640), Ekim 638'de seçilen Roma piskoposudur . Bizans İmparatoru Herakleios ile bir güç mücadelesine girmiş ve Herakleios'un baskısıyla Monotelitizm'i kabul etmeye zorlanmıştır. Severinus bu teklifi reddetmiş ve bu durum, on sekiz aydan fazla bir süre boyunca seçiminin imparatorluk tarafından tanınması yönündeki çabalarını engellemiştir. Papalık görevi nihayet 28 Mayıs 640'ta onaylanmış, ancak iki ay sonra ölmüştür.
Erken kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Severinus bir Romalıdır. Liber Pontificalis babasının adı Avienus olduğunu belirtir. Babanın adı, Roma Senatosu üyelerinden geldiğini düşündürmektedir.[1] Önceki Avienus 501 yılında Roma konsülüydü.[2] Zaten yaşlı bir adam olan Severinus, Ekim 638'in ortalarında I. Honorius'ın yerine papa seçilmiştir.[3]
Monotelit tartışması
[değiştir | kaynağı değiştir]Konstantinopolis Patriği I. Sergios, Kudüs Patriği Sofronius'un Ortodoks sinodal mektubuna cevaben Ekthesis'i kaleme almıştı. Honorius'un ölümünü öğrenen Sergius, İmparator Herakleios'u Aralık 638'de bu belgenin bir imparatorluk fermanı olarak yayınlanması ve böylece tüm imparatorlukta geçerli olması konusunda ikna etmiştir. Magister militum olan Eustachius, bunu, yeni papanın Monotelit öğretisini kabul etmesini sağlama talimatıyla Ravenna eksarhı Ermeni İsaakios'a götürmüştür. İsa Mesih'in tek bir iradeye sahip olduğunu bildiren bu belgeyi Severinus imzalamayı reddetmiştir. Bu nedenle eksarh, imparator adına papalık seçimini onaylamayı reddetmiş ve bu durum on sekiz aydan fazla sürmüştür.[3]
İsaakios amacına ulaşmaya kararlıydı, bu yüzden Chartoularios Mauricius'i Lateran Sarayı'nı yağmalamak ve Severinus'u Ekthesis'i kabul etmeye zorlamakla görevlendirmiştir. Mauricius, yerel hoşnutsuz soylulardan oluşan bir grup toplamış ve yerel askerlere, exercitus Romanus'a giderek, papanın maaşlarını alıkoyduğunu ve borçları Lateran'da tuttuğunu onlara inandırmıştır. Kısa sürede bir kalabalık oluşmuş ve toplu halde saraya doğru akın etmişlerdir. Severinus düşman güçlerini sarayın dışında tutmayı başarmıştır. Mauricius başka bir taktik denedi ve üç gün sonra şehir yargıçlarıyla birlikte saraya kabul edildi ve onları kendi tarafına çekti. Hazineleri mühürlediler ve Mauricius, eksarh'a saraya gelip biriktirilen hazinelerden yararlanmakta serbest olduğunu bildirdi. İsaakios kısa süre sonra ortaya çıktı ve Lateran'daki önde gelen din adamlarını sürgün ettikten sonra, sonraki sekiz günü sarayı yağmalayarak geçirdi ve imparatorun hoşnutsuzluğunu önlemek için ihtiyatlı bir şekilde Konstantinopolis'teki imparatora bir pay gönderdi.[4]
Bu arada Konstantinopolis'te papalık elçileri Severinus'un onayını almaya devam ediyorlardı. İmparator Herakleios, Severinus'un Ekthesis'i imzalamaması halinde onay vermeyi reddetti. İlk başta onlara, geri dönüp Papa'yı Ekthesis'i kabul etmeye ikna etmedikleri sürece zamanlarını boşa harcadıkları açıkça söylendi. Elçiler, hasta ve yavaş yavaş ölmekte olan Herakleios'u, oraya iman ikrarında bulunmak için değil, iş yapmak için geldiklerine ikna etmeye çalıştılar. Elçiler bu talebi kabul etmeye yanaşmadılar, ancak Roma Tahtı'nın süresiz olarak boş kalmasına da yanaşmadılar; bu nedenle Severinus'a belgeyi gösterip, eğer doğru olduğuna inanıyorsa imzalamasını teklif ettiler. İmparatorun Severinus'u imzalamaya zorlaması halinde, Roma Piskoposluğu'ndaki tüm din adamlarının bir araya geleceğini ve böyle bir yolun ancak uzun ve yıkıcı bir çıkmazla sonuçlanacağını açıkça belirttiler. Bu teklif görünüşte tatmin ediciydi ve papalık seçiminin imparatorluk tarafından tanınması 28 Mayıs 640'ta sağlandı.[5]
Ölümü ve mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]Severinus, papalık görevinin nihayet başlamasından iki ay sonra, 2 Ağustos 640'ta ölmüştür. Liber Pontificalis'te Severinus, nazik, cömert ve yumuşak başlı bir din adamı, din adamlarına yardım eden biri ve yoksulların dostu olarak tanımlamıştır.[6]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Martindale, Jones & Morris (1992), p. 155
- ^ Martindale, John R., "Fl. Avienus iunior 3", Prosopography of the Later Roman Empire, Volume 2, Cambridge University Press, 1980, pp. 577–581
- ^ a b Attwater, p. 69
- ^ Richards, Popes and the papacy, p. 184
- ^ Jeffrey Richards, The Popes and the Papacy in the Early Middle Ages (London: Routledge and Kegan Paul, 1979), p. 183
- ^ Mann, p. 350
- Genel
Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Pope Severinus". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.- Martindale, John R.; Jones, A.H.M.; Morris, John (1992), The Prosopography of the Later Roman Empire – Volume III, AD 527–641, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-20160-5
- Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, p. 57. 0-500-01798-0.
- Mann, Horace K., The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Volume 1: The Popes Under the Lombard Rule, from St Gregory I (the Great) to Leo III, Part 1 (London, 1912)
- Attwater, Aubrey (1939). A Dictionary of Popes: From Peter to Pius XII.
| Katolik Kilisesi unvanları | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: I. Honorius |
 Papa 640 |
Sonra gelen: IV. Ioannes |
