Pierre-Jean Fabre

Pierre-Jean Fabre
Doğum	1588 Castelnaudary, Fransa
Ölüm	9 Ocak 1658 Castelnaudary, Fransa
Meslek	Tıp doktoru, simyacı
Alma mater	Montpellier Tıp Fakültesi

Pierre-Jean Fabre (d. 1588, Castelnaudary - ö. 9 Ocak 1658, Castelnaudary), Fransız bir doktor ve simyacı.

Kariyeri

Fransa'nın Montpellier şehrinde tıp okudu. Paracelsus'un iatrokimyasal tıbbının uygulayıcısı oldu. 1610'dan başlayarak Castelnaudary'de hekimlik yaptı. Otuz Yıl Savaşları sırasında Orta Avrupa'da özellikle şiddetli olan veba konusunda uzman olarak ünlendi. Fabre, veba tedavisi için kimyasal ilaçlar hazırladı. Ayrıca bir dönem Fransa Kralı XIII. Louis'in özel doktoruydu.

Fabre pratik bir simyacıydı. 22 Temmuz 1627'de kurşunun gümüşe simyasal dönüşümünü başardığını iddia etti. Özellikle Alchymista Christianus'ta (1632) simyanın kimyasal işlemleri ile Hristiyan kilisesinin ayinleri arasında paralellikler kurarak kimyanın mistik yönlerinden çokça etkilendi.

Alchymista Christianus

"Ayinler ve kimyasal işlemler arasında geçerli benzerlikler gördü. Kireçleme tövbeyi simgeliyordu; ateş ve su vaftize karşılık geliyordu ve Felsefe Taşı Efkaristiya'dan daha azına benzetilemezdi. Bunu varsayarak Fabre, gerçek simyacıların rahipler gibi olduğunu düşündü; cıvanın ruhu melekler gibiydi; yeryüzü Meryem Ana gibiydi ve tuzun hayat veren özellikleri ona Mesih'le geçerli bir bağlantı sunuyordu. Bu yazışmalar, sanatçı-mimarlarının ezoterik bilgilerini izleyiciye sunduğu Fransa'nın büyük kiliselerine oyulduğu için görselleştirilebilirdi."

Kitaplar

Palladium spagyricum, başlık sayfası, 1624

Alchymista Christianus, başlık sayfası, 1632

• Palladium Spagyricum, Toulouse, Bosc, 1624, 276 s.
• Chirurgica spagyrica, Toulouse, Bosc, 1626, 176 s. Pierre Mallet'in Fransızca elyazması çevirisi, Chartres, 1649.
• Insignes curationes variorum morborum quos medicamentis chymicis jucundissima methodo curavit, Toulouse, Bosc, 1627.
• Myrothecium spagyricum, Toulouse, Bosc, 1628, 448 s.
• Traité de la peste seon la doktrin des médecins spagyriques, Toulouse, 1629, Castres, 1653.
• Alchymista christianus 17 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Toulouse, Bosc, 1632. Ticaret (XVIII° s.) : L'alchimiste chrétien (Frank Greiner baskısı), Paris et Milan, Archè, 2001, 732 s. Raymond Sebond'un Theologia Naturalis'in Alchimique'i yorumlaması. Metin Latince 1632, 32-236-4.
• Hercules pio-chymicus, Toulouse, Bosc, 1634.
• L'Abrégé des chymiques, où l'on voit la nature des animaux, végétaux and minéraux entièrement decouverts, avec les vertus and propriétés des principes qui composent and conservent leur être ; ve genel tıp doktorunun bir özelliği 25 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Paris, Pierre Billaine, 1636. Gutenberg Yeniden Basımları, 1990.
• Hydrographum spagyricum, Toulouse, Bosc, 1639, 260 s.
• Propugnaculum alchymiae adversus quosdam misochymicos. . ., Toulouse, Bosc, 1645, 128 s. 1790'da Chevalier Dernelon'da Fransızca elyazması çevirisi : Rempart de l'chimie .
• Tercüme ve notlar, du Cursus triomphalis Antimonii de Basile Valentin, Toulouse, Bosc, 1646.
• Panchymicus, Seu Anatomia totius Universi Opus, Toulouse, Bosc, 1646.
• Sapientia Universalis quator libris comprehensa. Videlicet 1. Quid sit sapientia, & de modiis ad em perveniendi, 2. Decognitione hominis, 3. De medentis morbis hominum, 4. De Meliorandis Metallis, Toulouse, Bosc, 1654.
• Manuscriptum ad Serenissimum Fridericum...res alchymicorum explanans, 1653, edité par G. Clauder dans les Miscellanea Curiosa de l'Académie impériale léopoldine de Nuremberg, 1690; JJ Manget, Bibliotheca Chemica Curiosa, 1702'de.
• Opera reliqua volumine hoc posteriore comprehensa, Francfort, Beyer, 1652; Franfort, Beyer, 1656.