Sabirler

Sabirler, Sabarlar ya da Suvarlar, 5-7. yüzyıl civarında Kafkasya'nın kuzeyinde, Karadeniz'in doğu kıyılarında, Kuban bölgesinde yaşayan ve muhtemelen Batı Sibirya'dan gelen Türk kökenli^[1] göçebe insanlardı.^[2]^[3]^[4] Savaşta yetenekliydiler, kuşatma makineleri kullandılar,^[4] büyük bir orduları vardı (kadınlar dahil) ve tekne yapımcılarıydılar. Sabirler, 400'lerin sonlarında / 500'lerin başında Transkafkasya'ya akınlara öncülük etti, Bizans-Sasani Savaşları sırasında her iki tarafta da asker ve paralı asker olarak hizmet ettiler. Bizanslılarla olan ittifakları, daha sonraki Hazar-Bizans ittifakının temelini attı.

Kökeni

Sabirler, Hun sonrası dönemde Kafkaslara gelmiş, daha çok Güney Kafkaslara sarkarak kendilerinden söz ettirmişlerdir. Bu topluluğun geliş yeri Batı Sibirya'dır. Göç etmeyen kısım yerinde kalmış ve sonradan Sibirya bölgesi adını Sabirlerden almıştır. Sonraki dönemin delillerinin Türk olduğunu gösterdiği bu kavmin, Macarların atası olduğuna dair de bulgulara rastlanmıştır.^[5]

Etimoloji

Németh sap- "sapmak" kökünden geldiğini ve "sapar" anlamını savunur. Fakat bu, Kaşgarlı'da صُڤَر "Suwar", Arapça Suwâr/Sawâr, Latince Saviri, Ermenice Sawir diye geçen dudaksıllaşmanın nedenini açıklamaz.^[6] (*p>w sık görülen bir durum değildir.) Talât Tekin *sab- "dövmek" kökünden geldiğini, Moğolca sab- "vurmak, dövmek" fiili ile kökteş ve Türkçe savaşmak (<*saba-ş-) ile ilişkili olduğunu savunmuştur.^[7]

Tarih

Hunlara bağlı topluluklardan biri olan Sabirlerin ana yurtları Tanrı Dağları'nın batısı ile İli nehri arasındaki bölgeydi. Sabir; "sapan, yol değiştiren, serbest, başıboş dolaşan" anlamlarına gelir. Sabirler 461-465 yılları arasında Batı Sibirya kavimleri arasında görülen göçe dahil olmuşlardır. Bu yıllarda doğudan gelen Avarların baskısı sonucu Sabirler yurtlarını terk ederek batıya yöneldiler. Altaylar ile Ural Dağları arasında yaşayan Ogur Türklerini göçe zorlayan Sabirler Tobol ve İşim dolaylarına yerleştirler.

Doğu Avrupa'da görülen Sabirler, 515 yılında Kafkasya ve Karadeniz’in kuzeyine yerleştiler. Hükümdarları Balak idaresinde önemli zaferler kazandılar. Bizans'a karşı Sasaniler ile anlaştılar. 516 yılında Kafkasları aşarak Anadoluya geldiler. Kayseri, Ankara ve Konya dolaylarına kadar ilerlediler. Sabirlerin sahip olduğu askeri güç ve savaş taktikleri Bizans kayıtlarına geçmiştir. Bizanslı Prokopios bu konuda şu notları düşmüş:

“Sabirler, insan hafızasının hatırlayabildiği zamandan beri ne İranlılardan ne Romalılardan hiç kimsenin düşünemediği makinelere sahiptirler. Öyle ki her iki devlette mühendis eksik olmamış ve her devirde surları dövmek için makineler yapılmıştır ama şimdiye kadar böyle bir buluş ne ortaya konmuş ne de onlar gibi kullanılabilmiştir. Bu, şüphesiz insan dehasının bir eseridir.”^[8]

Balak Han'dan sonra yerine eşi Boğarık Hatun geçti. Savaşçılığı ve idareciliği ile Bizans kayıtlarına girmiş Boğarık Hatun, 100 bin kişilik Sibir ordusuna komuta ediyordu. Sibirler bazen Bizans, bazen de Sasanilerin tarafını tutarak girdikleri savaşlar sebebiyle giderek eski gücünü kaybettiler.

Sabirler, 557 yılında Avarların baskısı sonucunda kuzeye çekildiler. Bu sırada Göktürk egemenliğini onaylayarak, Göktürklerin batı kanadını oluşturdular. 576 yılında Güney Kafkasyadaki egemenliği Bizanslılara kaptırdılar.

Kültür

Sabirlerin içinde, Tobolsk civarına yerleşen Tobol Türkleri, bazı hastalıkların tedavisinde radikülitin kepçeyle yedi evin kapısına vurma yöntemini uygular, sıtmayı korkutarak tedavi ederlerdi.

Vefat aşı verirken ölenin ruhu için yufka pişirilir.^[9]

Yöneticileri

Balaq (Türkçe balaq, 'çocuk',^[10] 'bir hayvanın küçüklüğü')^[3]
Boa/Boarez/Boareks^[11] - Sabir kraliçesi, Balak'ın dul eşi^[10]
Balmaq/Barmaq (Türkçe barmaq, 'parmak')
İliger (Türkçe 'prens adam')
Kutilzis (Türkçe qut-ilči/elči, 'göksel iyi şans')

Kaynakça

^ Maenchen-Helfen, Otto; Helfen, Otto (1 Ocak 1973). The World of the Huns: Studies in Their History and Culture (İngilizce). University of California Press. ISBN 978-0-520-01596-8. 27 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.
^ Sinor, Denis; Denis, Sinor (Mart 1990). The Cambridge History of Early Inner Asia (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24304-9. 3 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.
^ ^a ^b Golden, Peter B. An Introduction to the History of the Turkic Peoples. 20 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.
^ ^a ^b Golden, Peter B. Studies on the Peoples and Cultures of the Eurasian Steppes. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.
^ Suvarlar: Doğu Avrupa'nın Esrarengiz Kavmi 10 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Doç.Dr. Osman Karatay.
^ Karatay, Osman (1 Mayıs 2010). "Suvarlar: Doğu Avrupa'nın Esrarengiz Kavmi". Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi. 10 (1): 99-116. ISSN 1301-2045. 28 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi28 Aralık 2022.
^ Tekin, Talât (1987). Tuna Bulgarları ve Dilleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. s. 63.
^ Geza Feher. Bulgarisch-ungarische Beziehungen. ss. 50-51.
^ Batı Sibirya Türkleri, N. A. Tomilov, Selenge Yayınları, Çeviren:D. Ahsen Batur, 2013.
^ ^a ^b Golden, Peter B. Khazar Studies. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.
^ Schultheis, Evan Michael (30 Ocak 2019). The Battle of the Catalaunian Fields AD 451: Flavius Aetius, Attila the Hun and the Transformation of Gaul (İngilizce). Pen and Sword. ISBN 978-1-5267-4566-8. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

Dış bağlantılar

Sabarlar 24 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Prof. Dr. Ahmet Taşağıl.
Suvarlar: Doğu Avrupa’nın Esrarengiz Kavmi, Prof.Dr. Osman Karatay

Türk tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Maenchen-Helfen, Otto; Helfen, Otto (1 Ocak 1973). The World of the Huns: Studies in Their History and Culture (İngilizce). University of California Press. ISBN 978-0-520-01596-8. 27 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

[2] Sinor, Denis; Denis, Sinor (Mart 1990). The Cambridge History of Early Inner Asia (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24304-9. 3 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

[academia.edu-3] Golden, Peter B. An Introduction to the History of the Turkic Peoples. 20 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

[ReferenceA-4] Golden, Peter B. Studies on the Peoples and Cultures of the Eurasian Steppes. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

[Karatay-5] Suvarlar: Doğu Avrupa'nın Esrarengiz Kavmi 10 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Doç.Dr. Osman Karatay.

[6] Karatay, Osman (1 Mayıs 2010). "Suvarlar: Doğu Avrupa'nın Esrarengiz Kavmi". Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi. 10 (1): 99-116. ISSN 1301-2045. 28 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi28 Aralık 2022.

[:0-7] Tekin, Talât (1987). Tuna Bulgarları ve Dilleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. s. 63.

[8] Geza Feher. Bulgarisch-ungarische Beziehungen. ss. 50-51.

[9] Batı Sibirya Türkleri, N. A. Tomilov, Selenge Yayınları, Çeviren:D. Ahsen Batur, 2013.

[ReferenceB-10] Golden, Peter B. Khazar Studies. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

[11] Schultheis, Evan Michael (30 Ocak 2019). The Battle of the Catalaunian Fields AD 451: Flavius Aetius, Attila the Hun and the Transformation of Gaul (İngilizce). Pen and Sword. ISBN 978-1-5267-4566-8. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Türk tarihi
dizisinin bir parçası

İlk Çağ • Büyük Hun İmparatorluğu (İÖ 220-İÖ 58) • Batı Şyung-nu (İÖ 56-36) • Kuzey Şyung-nu (48-156) • Güney Şyung-nu (48-216) • Siyenpi İmparatorluğu (93-234) • Avrupa Hun İmparatorluğu (352-469) • Sabar Hanlığı (5. yüzyıl-6. yüzyıl)
Orta Çağ • Ak Hun İmparatorluğu (420-670) • Göktürk Kağanlığı (552-744) • Doğu Göktürk (583-630) • Batı Göktürk (583-659) • İkinci Göktürk (681-744) • Avar Kağanlığı (562-803) • Seyanto Hanlığı (628-647) • Hazar Kağanlığı (630-1048) • Büyük Bulgar Hanlığı (632-668) • İdil Bulgar Devleti (7. yy-1240'lar) • Kangar Birliği (659-750) • Birinci Bulgar İmparatorluğu (681-1018) • Uygur Kağanlığı (742-840) • Kansu Uygur (848-1036) • Kırgız Kağanlığı (693-1207) • Karahoca Uygur (991-1209) • Karluk Hanlığı (743-1220) • Oğuz Yabguluğu (750-1055) • Karluk Yabgu Devleti (756-940) • Şirvanşahlar Devleti (799-1539) • Karahanlılar (840-1212) • Doğu Karahanlılar (1032-1210) • Batı Karahanlılar (1041-1212) • Peçenek Hanlığı (860-1091) • Tolunoğulları (868-905) • İhşîdîler (935-969) • Gazneliler (961-1186) • Büyük Selçuklu İmparatorluğu (1040-1157) • Türkiye Selçuklu (1077-1308) • Kirman Selçuklu (1092-1187) • Suriye Selçuklu (1092-1117) • Irak Selçuklu (1118-1194) • Mengücekliler (1072-1277) • Harezmşahlar İmparatorluğu (1077-1231) • Danişmendliler (1080-1178) • Çaka Bey (1081-1098) • Çubukoğulları (1085-1092) • Dilmaçoğulları (1085-1192) • Saltuklu Beyliği (1092-1202) • İnaloğulları (1098-1183) • Ahlatşahlar (1100-1207) • Artuklu Beyliği (1102-1408) • Böriler (1104-1154) • Zengîler (1127-1250) • İldenizliler (1142-1225) • Erbil Beyliği (1146-1232) • Salgurlular (1148-1286) • Cengiz İmparatorluğu (1206-1368) • Delhi Sultanlığı (1206-1527) • Çobanoğulları (1227-1309) • Çağatay Hanlığı (1227-1347) • Doğu Çağatay Hanlığı (1347-1680) • Batı Çağatay Hanlığı • Altın Orda Devleti (1242-1502) • Memlûk Devleti (1250-1382) • Karamanoğulları (1256-1483) • İnançoğulları (1261-1368) • Sâhib Ataoğulları (1275-1342) • Pervaneoğulları (1277-1322) • Eşrefoğulları (1280-1326) • Menteşe Beyliği (1280-1424) • Karesi Beyliği (1297-1360) • Candaroğulları (1299-1462) • Osmanlı İmparatorluğu (1299-1922) • Germiyanoğulları (1300-1423) • Hamitoğulları (1301-1423) • Saruhanoğulları (1302-1410) • Taceddinoğulları (1303-1415) • Aydınoğulları (1308-1426) • Tekeoğulları (1321-1390) • Ramazanoğulları (1325-1608) • Eretna (1335-1381) • Dulkadiroğulları (1339-1521) • Taşanoğulları (1350-1398) • Sufi Devleti (1361-1379) • Timur İmparatorluğu (1370-1507) • Akkoyunlular (1378-1508) • Erzincan Beyliği (1379-1410) • Karakoyunlular (1380-1469) • Kadı Burhâneddin Devleti (1381-1398) • Mâlvâ Sultanlığı (1392-1562) • Nogay Ordası (1398-1642) • Şeybânî Hanlığı (1428-1599) • Kazan Hanlığı (1438-1552) • Kırım Hanlığı (1441-1783) • Astrahan Hanlığı (1446-1556) • Kasım Hanlığı (1452-1681)
Yeni Çağ • Sibir Hanlığı (1464-1598) • Kazak Hanlığı (1465-1729) • Buhara Hanlığı (1500-1785) • Safevî Devleti (1501-1736) • Yarkand Hanlığı (1514-1680) • Hive Hanlığı (1515-1920) • Kutbşah Devleti (1518-1687) • Babür İmparatorluğu (1526-1858) • Bakü Hanlığı (1718-1806) • Afşar İmparatorluğu (1736-1796) • Hokand Hanlığı (1740-1876) • Revan Hanlığı (1747-1828) • Buhara Emirliği (1785-1920)
Yakın Çağ • Kaçar İmparatorluğu (1794-1925) • Batı Trakya Bağımsız Hükûmeti (1913) • Türkistan Millî Özerk Hükûmeti (1917-1918) • Aras Türk Cumhuriyeti (1918-1919) • İdil Ural Devleti (1918-1919) • Alaş Orda (1917-1920) • Kırım Halk Cumhuriyeti (1917-1918) • Azerbaycan DC (1918-1921) • Güneybatı Kafkas Geçici Milli Hükümeti (1918-1919) • Azadistan (1919-1920) • Buhara Sovyet Halk Cumhuriyeti (1920-1925) • Harezm Sovyet Halk Cumhuriyeti (1920-1925) • Tuva Halk Cumhuriyeti (1921-1944) • Doğu Türkistan İslâm Cumhuriyeti (1932-1934) • Hatay Devleti (1938-1939) • Doğu Türkistan Cumhuriyeti (1944-1949) • Azerbaycan Millî Hükûmeti (1945-1946) • Kıbrıs Geçici Türk Yönetimi (1964-1974) • Otonom Kıbrıs Türk Yönetimi (1974-1975) • Kıbrıs Türk Federe Devleti (1975-1983) • Türkiye • Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti • Kırgızistan • Özbekistan • Azerbaycan • Kazakistan • Türkmenistan Tarihi Türk devletleri listesi • Tarihî ve çağdaş Türk devletleri • Türk tarihi edebiyatı
g t d