Muhammed Mustafa Miru

Muhammed Mustafa Miru
Muhammed Mustafa Miru; محمد مصطفى ميرو
Suriye Başbakanı
	Görev süresi; 7 Mart 2000 - 10 Eylül 2003
Başkan	Hafız Esad; Abdülhalim Haddam (geçici) ; Beşşar Esad
Yerine geldiği	Mahmud ez-Zubi
Yerine gelen	Muhammed Naci el-Utri
Halep Vilayeti Valisi
	Görev süresi; 26 Aralık 1993 - 12 Mart 2000
Başkan	Hafız Esad
Yerine geldiği	Muhammed Mavaldi
Yerine gelen	Salih Kanac
Arap Sosyalist Baas Partisi Suriye Bölgesel Şubesi Bölge Komutanlığı üyesi
	Görev süresi; 21 Haziran 2000 - 9 Haziran 2005
Kişisel bilgiler
Doğum	1941; El-Tel, Suriye
Ölüm	22 Aralık 2020 (78-79 yaşlarında); El-Tel, Suriye
Partisi	Arap Sosyalist Baas Partisi Suriye Bölgesel Şubesi
Diğer siyasi; bağlantıları	Ulusal İlerici Cephe
Bitirdiği okul	Şam Üniversitesi; Moskova Devlet Üniversitesi

Muhammed Mustafa Miru (Arapça: محمد مصطفى ميرو; 1941 - 22 Aralık 2020),^[1] 7 Mart 2000 - 10 Eylül 2003 tarihleri arasında Suriye başbakanı olarak görev yapmış Suriyeli bir siyasetçidir.

İlk yılları ve eğitimi

Miru, 1941 yılında Şam'ın dış mahallelerinden el-Tel'de Sünni kırsal bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.^[2]^[3]^[4]^[5] Şam Üniversitesine devam etti.^[2] Daha sonra Moskova Üniversitesinden Arap dili ve edebiyatı alanında doktora derecesi aldı.^[5]^[a]

Kariyer

Miru 1966 yılında Baas Partisine üye oldu.^[5] Arap Öğretmenler Birliğine katıldı ve birliğin kültürel işler ve yayınlardan sorumlu genel sekreteri oldu. 1980-1986 yılları arasında Dera vilayetinin valisi olarak görev yaptı.^[5] 1986'da Haseke vilayetine vali olarak atandı ve 1993'e kadar bu görevde kaldı. 1993 yılında Halep vilayetinin valisi oldu ve 2000 yılına kadar bu görevi sürdürdü.^[5]^[6] O dönemde Suriye ve Türkiye arasındaki bölgesel gerginliklere rağmen, Türk hükûmeti ile iyi ilişkilere sahip olduğu ve iki hükûmet arasındaki anlaşmalarda yer aldığı söyleniyordu.^[7] Haziran 2000'de Baas Partisinin önde gelen isimlerinden biri oldu.^[2]

7 Mart 2000 tarihinde, Devlet Başkanı Hafız Esad'ın ölümünden kısa bir süre önce Miru, 1987'den beri görevde olan Mahmud ez-Zubi'nin yerine başbakan olarak atandı.^[8]^[9]^[10] Miru'nun kabinesi 13 Mart 2000'de açıklandı ve ekonomik reformları ele almak ve yolsuzlukla mücadele etmekle görevlendirildi.^[11] Esad'ın 2000 yılındaki ölümünden sonra geçiş dönemini yöneten dokuz kişilik komitede yer aldı.^[12]

Yeni başkan Beşşar Esad tarafından görevde tutuldu ve iktidardaki Baas Partisi saflarında terfi ettirildi. Miru, Ağustos 2001'de komşu Irak'a giden bir bakanlık ve ticaret heyetine başkanlık ederek Körfez Savaşı'ndan bu yana bu ülkeyi ziyaret eden ilk Suriye başbakanı oldu.^[11] Aralık 2001'de ekonomik reformu teşvik etmek amacıyla Miru, ekonomiyle ilgili stratejik portföylere atanan birkaç "reform yanlısı" bakanla kapsamlı bir yeniden yapılanmaya sahne olan yeni bir kabine kurmakla görevlendirildi.^[7]^[11] Miru'nun başbakanlığı döneminde Türkiye ile ilişkiler de gelişti. Temmuz 2003'te Miru, 17 yıl sonra Türkiye'yi ziyaret eden ilk Suriye başbakanı oldu ve burada sağlık, petrol ve doğal gaz ve gümrük konularında üç anlaşma imzaladı.^[13]

Miru, ekonomik reform sürecindeki durgunluk nedeniyle Eylül 2003 başında görevinden istifa etti. Meclis Başkanı Muhammed Naci el-Utri onun yerine başbakan oldu. Miru siyasi kariyerine Baas Partisinin Merkez Komite üyesi olarak devam etti.^[14] Görev süresi Haziran 2005'te sona erdi ve siyasetten emekli oldu.^[15]

Ölümü

Miru, Suriye'deki COVID-19 pandemisi sırasında 22 Aralık 2020'de El-Tel'de COVID-19 yüzünden öldü. Kendisi 79 yaşındaydı.^[1]

Notlar

^ Bazı kaynaklar doktorasını Erivan Devlet Üniversitesinden aldığını bildirmektedir.^[1]

Kaynakça

^ ^a ^b ^c "وفاة آخر رئيس وزراء في عهد حافظ أسد بفيروس كورونا". Orient News (Arapça). 22 Aralık 2020. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2023.
^ ^a ^b ^c "On the new Syrian government". Arabic News. 12 Aralık 2001. 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2013.
^ "Syria Primer" (PDF). Virtual Information Center. 24 Nisan 2003. 22 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2013.
^ Robert G. Rabil (2006). Syria, The United States, and the War on Terror in the Middle East. Greenwood Publishing Group. s. 31. ISBN 978-0-275-99015-2. Erişim tarihi: 15 Mart 2013.
^ ^a ^b ^c ^d ^e Zisser, Eyal (September 2000). "Will Bashshar al-Asad Rule?". The Middle East Quarterly. VII (3). ss. 3-12. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi14 Ağustos 2013.
^ "Syria: A commitment to change". Euromoney. July 2001. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013.
^ ^a ^b East, Roger; Thomas, Richard (2003). Profiles of People in Power: The World's Government Leaders. Routledge. s. 505. ISBN 1-85743-126-X.
^ "Syria appoints new prime minister". BBC. 10 Eylül 2003. 4 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013.
^ Political Chronology of the Middle East. Routledge. 12 Ekim 2012. s. 2038. ISBN 978-1-135-35673-6. 23 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013.
^ The Middle East and North Africa 2003. Europa Publications. 2003. ss. 1019. ISBN 978-1-85743-132-2. Erişim tarihi: 15 Mart 2013.
^ ^a ^b ^c Europa World Year Book 2. Taylor & Francis. 2004. ss. 4057-4061. ISBN 1-85743-255-X.
^ "Bashar Aims to Consolidate Power in the Short-Term and to Open up Gradually". APS Diplomat News Service. 19 Haziran 2000. 10 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013.
^ Bal, İdris (2004). Turkish Foreign Policy in Post Cold War Era. Universal Publishers. s. 369. ISBN 1-58112-423-6.
^ Moubayed, Sami (1 Haziran 2005). "The faint smell of jasmine". Al Ahram Weekly. Cilt 744. 25 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi2 Mart 2013.
^ Moubayed, Sami (July 2005). "Syria: Reform or Repair?" (PDF). Arab Reform Bulletin. 3 (6). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)8 Mart 2013.

[6] Bazı kaynaklar doktorasını Erivan Devlet Üniversitesinden aldığını bildirmektedir.^[1]

[orient-1] "وفاة آخر رئيس وزراء في عهد حافظ أسد بفيروس كورونا". Orient News (Arapça). 22 Aralık 2020. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2023.

[ara12dec-2] "On the new Syrian government". Arabic News. 12 Aralık 2001. 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2013.

[vic24apr-3] "Syria Primer" (PDF). Virtual Information Center. 24 Nisan 2003. 22 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2013.

[4] Robert G. Rabil (2006). Syria, The United States, and the War on Terror in the Middle East. Greenwood Publishing Group. s. 31. ISBN 978-0-275-99015-2. Erişim tarihi: 15 Mart 2013.

[zis-5] Zisser, Eyal (September 2000). "Will Bashshar al-Asad Rule?". The Middle East Quarterly. VII (3). ss. 3-12. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi14 Ağustos 2013.

[7] "Syria: A commitment to change". Euromoney. July 2001. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013.

[East-8] East, Roger; Thomas, Richard (2003). Profiles of People in Power: The World's Government Leaders. Routledge. s. 505. ISBN 1-85743-126-X.

[bbc03-9] "Syria appoints new prime minister". BBC. 10 Eylül 2003. 4 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013.

[Publications2012-10] Political Chronology of the Middle East. Routledge. 12 Ekim 2012. s. 2038. ISBN 978-1-135-35673-6. 23 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013.

[Eur2003-11] The Middle East and North Africa 2003. Europa Publications. 2003. ss. 1019. ISBN 978-1-85743-132-2. Erişim tarihi: 15 Mart 2013.

[Taylor-12] Europa World Year Book 2. Taylor & Francis. 2004. ss. 4057-4061. ISBN 1-85743-255-X.

[13] "Bashar Aims to Consolidate Power in the Short-Term and to Open up Gradually". APS Diplomat News Service. 19 Haziran 2000. 10 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013.

[14] Bal, İdris (2004). Turkish Foreign Policy in Post Cold War Era. Universal Publishers. s. 369. ISBN 1-58112-423-6.

[15] Moubayed, Sami (1 Haziran 2005). "The faint smell of jasmine". Al Ahram Weekly. Cilt 744. 25 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi2 Mart 2013.

[16] Moubayed, Sami (July 2005). "Syria: Reform or Repair?" (PDF). Arab Reform Bulletin. 3 (6). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)8 Mart 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

g t d Suriye başbakanları (liste)
Suriye Krallığı (1920)	Suriye Krallığı Ali Rikabi Haşim el-Etâsî ^g Alaeddin ed-Dürûbi Cemil el-Ulşi
Fransız Suriye Mandası (1920-1946)	Fransız Suriye Mandası Suphi Bereket Taceddin el-Hasani ^g Ahmed Nami Taceddin el-Hasani Hakkı Bey el-Azm Taceddin el-Hasani Ata Bey el-Eyyubi Cemil Merdam Bey Lütfi el-Haffar Nasuhi el-Buhari boş, 1939-41 Halid el-Azm Hasan el-Hekim Hüsnü el-Barazi Cemil el-Ulşi Ata Bey el-Eyyubi Sadullah el-Cabiri Faris el-Huri Sadullah el-Cabiri
Suriye Cumhuriyeti (1946-1958)	Suriye Arap Cumhuriyeti Sadullah el-Cabiri Halid el-Azm ^g Cemil Merdam Bey Halid el-Azm Hüsnü Zaim Muhsin el-Barazi Haşim el-Etâsî Nazım el-Kudsi Halid el-Azm Nazım el-Kudsi Halid el-Azm Hasan el-Hekim Zeki el-Hatib ^g Maaruf el-Devalibi Fevzi Selu Edib Çiçekli Sabri el-Aseli Said el-Gazi Faris el-Huri Sabri el-Aseli Said el-Gazi Sabri el-Aseli
Birleşik Arap Cumhuriyeti (1958-1961)	Birleşik Arap Cumhuriyeti Nureddin Kahala Abdülhamid es-Serrac
Baasçı Suriye (1961-2024)	Suriye Arap Cumhuriyeti Me'mun el-Küzberi İzzet en-Nus Maaruf el-Devalibi Beşir el-Azma Halid el-Azm Selahaddin el-Bitar Sami el-Cundi ^g Selahaddin el-Bitar Emin el-Hafız Selahaddin el-Bitar Emin el-Hafız Yusuf Zuayyin Selahaddin el-Bitar Yusuf Zuayyin Nureddin el-Etâsî Hafız Esad Abdurrahman Huleyfâvî Mahmud el-Eyyubi Abdurrahman Huleyfâvî Muhammed Ali el-Halebi Abdurrauf el-Kasım Mahmud ez-Zubi Muhammed Mustafa Miru Muhammed Naci el-Utri Adil Sefer Riyad Ferid Hicab Ömer İbrahim Ğalavanci ^g Vail Nadir el-Halki İmad Hamis Hüseyin Arnus Muhammed Gazi el-Celali
Geçiş Dönemi (2024-2025)	Suriye Geçiş Hükûmeti Muhammed Gazi el-Celali ^g Muhammed el-Beşir
g = Geçici/Vekâleten