VI. Ioannes

Papa

VI. Ioannes
Papa; VI. Ioannes
Roma Piskoposu
Kilise	Katolik Kilisesi
Papalık başlangıcı	30 Ekim 701
Papalık bitişi	11 Ocak 705
Önce gelen	I. Sergius
Sonra gelen	VII. Ioannes
Kişisel bilgiler
Doğum	655; Efes, Thrakesion, Doğu Roma İmparatorluğu
Ölüm	11 Ocak 705; Roma, İtalya, Doğu Roma İmparatorluğu
	Adı Ioannes olan diğer papalar

Papa VI. Ioannes (655 – 11 Ocak 705) 30 Ekim 701'den ölümüne kadar Roma piskoposuydu. VI. Ioannes, Bizans Papalığı döneminde hüküm sürmüş Efesli bir Yunandır. Papalık dönemi İtalya Yarımadası'ndaki askeri ve siyasi atılımlarıyla dikkat çekmiştir. Makam iki aydan kısa bir süre boş kaldıktan sonra VII. Ioannes onun yerine geçmiştir.^[1] Papa'nın naaşı Eski Aziz Petrus Bazilikası'na gömülmüştür.

Yunan papalığı

Efesli bir Yunan olan VI. Ioannes, I. Sergius'un yerine geçti. Seçimi, makam yedi haftadan az bir süre boş kaldıktan sonra gerçekleşti.

Ioannes, III. Tiberios tarafından İtalya'ya gönderilen Eksarh Theophylactos'a yardım etti^[2] ve onun Romalılara karşı şiddet kullanmasını engelledi.^[3] VI. Ioannes'in müdahaleleri, Theophylactos'un "papaza sorun çıkarmak" için Roma'ya geldiğini ve yaralanmasını önledi.^[4]

704 yılında, piskoposluğundan bir kez daha kovulan Yorklu yaşlı Piskopos Wilfrid, Roma'ya giderek davasını "apostolik Papa Ioannes [VI] önünde" savundu.^[5] Wilfrid 654 ve 679 yıllarında Roma'yı ziyaret etmiş ve Kilise yönetiminin Yunanlıların egemen olduğu bir hiyerarşiye doğru aşamalı dönüşümüne tanıklık etmişti. Bu nedenle VI. Ioannes, Wilfrid'in davasını dinlemek için Yunanca konuşan piskoposlardan oluşan bir sinod topladı; bu, Wilfrid'i çok rahatsız eden bir dil engeliydi.^[5] Bununla birlikte, sinod Wilfrid'i akladı, onu 709'daki ölümüne kadar oturacağı piskoposluk makamına geri getirdi ve onu Mercia Kralı Æthelred'e papalık emirlerinin uygulanması için mektuplarla geri gönderdi.^[5] Ioannes ayrıca palliumu, I. Sergius'un Canterbury başpiskoposu olarak onayladığı Berhtwald'a da gönderdi.

Lombardlarla İlişkiler

Ioannes, ikna ve rüşvet taktikleriyle Benevento Dükü I. Gisulf'u imparatorluk topraklarından çekilmeye ikna etmeyi başardı.^[3] Bazı kaynaklara göre, dük komşu Kampania kırsalını harap ettikten ve Roma şehir surlarının görüş alanına bir kamp kurduktan sonra, "tek başına Lombard dükü Beneventolu Gisulf'u güçlerini geri çekmeye ve evine dönmeye ikna etti".^[6] Halkın çektiği acılardan dolayı üzüntü duyan Papa Ioannes, Gisulf'un esir aldığı tüm insanları fidye karşılığında kurtarmak için Lombard dükünün kampına parayla donatılmış bir grup rahip gönderdi.^[7]

VI Ioannes'in papalık dönemindeki diğer önemli olaylar arasında Lombard Kralı II. Aripert'in Cottian Alpleri'ni eski papalık mirası statüsüne döndürmesi de yer alır.^[6] St. Andrew the Apostle Bazilikası'nda yeni bir ambon, San Marco için yeni bir sunak örtüsü ve " San Paolo'daki sunağın her iki tarafındaki sütunlar arasında asılı duran diyafon beyaz örtüler" dahil olmak üzere çok sayıda inşaat projesi de gerçekleştirildi.^[6] VI. Ioannes ayrıca, papalık danışmanı Bonifacius de dahil olmak üzere, piskoposluk hiyerarşisi içinde doğuluları terfi ettirdi.^[5]

Kaynakça

Özel

^ Ekonomou, 2007, p. 246.
^ M. Benedik: Papeži od Petra do Janeza Pavla II., Mohorjeva družba Celje 1989. Page 69.
^ ^a ^b Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "John VI.". Encyclopædia Britannica. 15 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 434.
^ Ekonomou, 2007, p. 270.
^ ^a ^b ^c ^d Ekonomou, 2007, p. 245.
^ ^a ^b ^c Ekonomou, 2007, p. 248.
^ Mann, Horace. "Pope John VI." The Catholic Encyclopedia 1 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vol. 8. New York: Robert Appleton Company, 1910. 25 October 2017

Genel

Bu madde şu anda kamu malı olan yayından metin içerir: Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Pope John VI". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.

Ekonomou, Andrew J. 2007. Byzantine Rome and the Greek Popes: Eastern influences on Rome and the papacy from Gregory the Great to Zacharias, A.D. 590–752. Lexington Books.

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: I. Sergius	Papa 701-705	Sonra gelen: VII. Ioannes

[e246-1] Ekonomou, 2007, p. 246.

[2] M. Benedik: Papeži od Petra do Janeza Pavla II., Mohorjeva družba Celje 1989. Page 69.

[EB1911-3] Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "John VI.". Encyclopædia Britannica. 15 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 434.

[4] Ekonomou, 2007, p. 270.

[e245-5] Ekonomou, 2007, p. 245.

[e248-6] Ekonomou, 2007, p. 248.

[newadvent.org-7] Mann, Horace. "Pope John VI." The Catholic Encyclopedia 1 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vol. 8. New York: Robert Appleton Company, 1910. 25 October 2017

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

g t d Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa Ülkelere göre papalar
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus XIV. Leo