VII. Ioannes
Papa VII. Ioannes | |
|---|---|
 VII. Ioannes'in Bizans mozaiği, yaklaşık 705 | |
| Papalık başlangıcı | 1 Mart 705 |
| Papalık bitişi | 18 Ekim 707 |
| Önce gelen | Papa VI. Ioannes |
| Sonra gelen | Papa Sisinnius |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 650I th |
| Ölüm | 18 Ekim 707 |
| Adı Ioannes olan diğer papalar | |
Papa VII. Ioannes (Latince: Ioannes VII; c. 650 – 18 Ekim 707) 1 Mart 705'ten ölümüne kadar Roma Piskoposu. Yunan etnik kökenli olup, Bizans papalarından biridir fakat İtalya'nın çoğunu yöneten Lombardlar ile, geri kalanını yöneten İmparator II. Justinianos'tan daha iyi ilişkileri vardı.
Ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Ioannes, Yunan kökenlidir, Rossano, Calabria'dandır.[1][2] Babası Plato (c. 620 – 686), Bizans İmparatorlarının Palatino Tepesi'nin yöneticisiydi. Bu onu bir Bizans görevlisinin oğlu olan ilk papa yapar.[3] Annesinin ismi Blatta'dır (c. 627 – 687).[3]
Papalığı
[değiştir | kaynağı değiştir]VII. Ioannes, bir başka Yunan olan Papa VI. Ioannes yerine 1 Mart 705 günü seçilmiştir.[4] İtalya'nın çoğunu yöneten Lombardlar ile iyi ilişkileri vardı. Ancak İmparator İmparator II. Justinianos ile ilişkileri sorunsuz olmaktan uzaktı. Papalıkların Bizans'la ilişkileri, 692 Trullo Konsili nedeniyle bozulmuştu.[5] Bilimsel tartışmalar VII. Ioannes'in Kilise hukuku konusundaki duruşunu tartışır.[6][7][8] Onları onaylamadı ve İtalya'da pek popüler değillerdi. Bununla birlikte, Liber Pontificalis tarafından en alışılmadık şekilde onları imzalamadığı için eleştirilir:
O [İmparator II. Justinianos] İki Metropolit piskoposu gönderdi, ayrıca onlarla birlikte papazdan [VII. Ioannes] bir apostolik kilisesi konseyini toplaması ve kendisinin onayladıklarını teyit etmesi, onaylamadıklarını ise iptal edip, ret etmesi için talep ve teşvik ettiği bir vekaletname gönderdi. Ama insani zayıflığından dehşete düşen o, onları hiçbir değişiklik yapmadan aynı metropolitler tarafından prense geri gönderdi.[9]
VII. Ioannes, 18 Ekim 707'de öldü ve Aziz Petrus'a eklenen Kutsal Meryem Ana Şapeli'ne gömüldü.[10] Onun yerine Sisinnius geçti.[5]
Mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]Roma'daki birkaç anıt Ioannes ile bağlantılıdır. Bunlardan en önemlisi, Palatino Tepesi'nin eteğindeki Santa Maria Antiqua kilisesidir.[5] Ioannes ile bağlantılı bir piskoposluk saray izleri Palatino 'da keşfedilmiştir.[11] VII. Ioannes, ayrıca Theotokos'a adanmış Eski Aziz Petrus Bazilikası'nda VII. Ioannes'in Hitabetini inşa ettirmiştir. Mozaik bezemelerinin parçaları Vatikan yer altı odalarında bulunabilir. Ayrıca, Madonna della Clemenza olarak bilinen ve Trastevere'de bulunan Santa Maria Bazilikası'nda bulunan büyükçe bir ikonun Ioannes'in himayesinde yapıldığına inanılır.[12] Ayrıca Lombardlar tarafından 601'de yıkılan Subiaco manastırını da restore ettirdi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Murzaku, Ines Angeli (2009). Returning home to Rome: the Basilian monks of Grottaferrata in Albania (İngilizce). Analekta Kryptoferris. s. 47. ISBN 9788889345047.
Rossano, a town in southern Italy, which is probably the birthplace of another well-known Greek figure, Pope John VII who reigned in the See of St. Peter for two years (705–707)
- ^ Hare, Augustus J. C. (1883). Cities of Southern Italy and Sicily (İngilizce). Smith, Elder & Co. ss. 344-345. ISBN 9781406782127.
Pope John VII. (705–707) was a native of Rossano.
- ^ a b Kelly, J. N. D. (1986). The Oxford Dictionary of Popes (İngilizce). Oxford University Press. s. 84.
- ^
Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Pope John VII". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.
- ^ a b c Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "John VII (pope)". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
- ^ Breckenridge, J. D. "Evidence for the Nature of Relations between Pope John VII and the Byzantine Emperor Justinian II". Byzantinische Zeitschrift, Vol. 65, 1972.
- ^ Nordhagen, P. J. "Constantinople on the Tiber".
- ^ Smith, J. M. H. (ed.). Early Medieval Rome and the Christian West. Leiden, 2000.
- ^ Davis, R. (2000). The Book of Pontiffs: the ancient biographies of the first ninety Roman bishops to AD 715 (İngilizce). Liverpool University Press. s. 91.
- ^ Richard P. McBrien, Lives of the Popes, (HarperCollins, 1997), 117.
- ^ Augenti, A. (1996). Il Palatino nel Medioevo (İtalyanca). Roma.
- ^ Nordhagen, J. P. "Icons designed for the display of sumptuous votive gifts". Dumbarton Oaks Papers, Vol. 41, 1988.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Claudio Rendina, I Papi. Storia e segreti, Newton Compton, Rome, 1984.
