1962 Formula 1 sezonu - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Takımlar ve sürücüler
    • 1.1 Takım ve sürücü değişiklikleri
      • 1.1.1 Sezon ortası değişiklikleri
  • 2 Takvim
    • 2.1 Takvim değişiklikleri
  • 3 Sonuçlar ve sıralamalar
    • 3.1 Grand Prix
    • 3.2 Puanlama sistemi
    • 3.3 Sürücüler Şampiyonası
    • 3.4 F1 Üreticileri Uluslararası Kupası sıralaması
  • 4 Şampiyona dışı yarışlar
  • 5 Notlar
  • 6 Kaynakça

1962 Formula 1 sezonu

  • العربية
  • Asturianu
  • Български
  • Català
  • Čeština
  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • Euskara
  • فارسی
  • Suomi
  • Français
  • Galego
  • עברית
  • Hrvatski
  • Magyar
  • Bahasa Indonesia
  • İtaliano
  • 日本語
  • Lietuvių
  • मराठी
  • مازِرونی
  • Nederlands
  • Norsk bokmål
  • Polski
  • Português
  • Română
  • Русский
  • Simple English
  • Slovenčina
  • Slovenščina
  • Shqip
  • Svenska
  • Українська
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi

1962 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1961 Sonraki: 1963
Pilotlar • Pistler • Yarışlar
Graham Hill, BRM adına yarışırken kariyerindeki iki şampiyonluktan ilkini kazandı

1962 Formula 1 sezonu, FIA tarafından düzenlenen Formula 1 şampiyonasının 16. sezonuydu. 13. Dünya Sürücüler Şampiyonasını, 5. F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını ve birçok şampiyona dışı yarışa ev sahipliği yaptı. Dünya Şampiyonası, 20 Mayıs ile 29 Aralık 1962 tarihleri arasında dokuz yarışta yapıldı.

BRM adına yarışan Graham Hill, rakibi Jim Clark'ın son yarışta yarış dışı kalmasının ardından ilk Sürücüler Şampiyonası'nı kazandı.[1] BRM ayrıca Üreticiler Şampiyonası'nı ilk kez kazandı. Bu şampiyonluk takımın tek üreticiler şampiyonluğu oldu.[2]

Çifte Dünya Şampiyonu Jack Brabham, kendi takımını kurdu ve Brabham BT3'ü Amerika Grand Prix'sinde ilk kez kullanarak, kendi adını taşıyan bir araçla puan alan ilk F1 pilotu oldu. Ricardo Rodríguez, kendi evindeki yarış olan şampiyona dışı Meksika Grand Prix'si için antrenman sırasında yaptığı kazayla hayatını kaybetti. Rodríguez, Scuderia Ferrari'nin en genç sürücüsü ve aynı zamanda en genç ölen F1 sürücüsü oldu.

Takımlar ve sürücüler

[değiştir | kaynağı değiştir]

1962 sezonunda aşağıdaki takımlar ve pilotlar yarıştı. Bütün takımlar Dunlop lastiklerini kullandı.

Takım Üretici Şasi Motor Lastik Sürücü Yarışlar
İtalya Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 156 Ferrari 178 1.5 V6 D Amerika Birleşik Devletleri Phil Hill 1-3, 5-7
D İtalya Giancarlo Baghetti 1, 3, 6-7
D Meksika Ricardo Rodríguez 1-3, 6-7
D İtalya Lorenzo Bandini 2, 6-7
D Belçika Willy Mairesse 2-3, 7
Birleşik Krallık Team Lotus Lotus-Climax 25
24
Climax FWMV 1.5 V8 D Birleşik Krallık Jim Clark 1-9
D Birleşik Krallık Trevor Taylor 1-9
Birleşik Krallık Cooper Car Company Cooper-Climax T60
T55
T53
Climax FWMV 1.5 V8
Climax FPF 1.5 L4
D Yeni Zelanda Bruce McLaren 1-9
D Güney Afrika Cumhuriyeti Tony Maggs 1-9
D Amerika Birleşik Devletleri Timmy Mayer 8
Birleşik Krallık Brabham Racing Organisation Lotus-Climax 24 Climax FWMV 1.5 V8 D Avustralya Jack Brabham 1-5
Brabham-Climax BT3 6, 8-9
Birleşik Krallık UDT Laystall Racing Team Lotus-Climax 24
18/21
Climax FWMV 1.5 V8
Climax FPF 1.5 L4
D Birleşik Krallık Innes Ireland 1-5, 7-9
Amerika Birleşik Devletleri Masten Gregory 1, 5
Lotus-BRM 24 BRM P56 1.5 V8 D 2-4, 7-8
Batı Almanya Porsche System Engineering Porsche 804
718
Porsche 753 1.5 F8
Porsche 547/3 1.5 F4
D İsveç Jo Bonnier 1-2, 4-8
D Amerika Birleşik Devletleri Dan Gurney 1-2, 4-8
D Amerika Birleşik Devletleri Phil Hill 8
Hollanda Ecurie Maarsbergen Porsche 718
787
Porsche 547/3 1.5 F4 D Hollanda Carel Godin de Beaufort 1-9
D Hollanda Ben Pon 1
Emeryson-Climax 61 Climax FPF 1.5 L4 D Batı Almanya Wolfgang Seidel 1
Birleşik Krallık Owen Racing Organisation BRM P57
P48/57
BRM P56 1.5 V8 D Birleşik Krallık Graham Hill 1-9
D Amerika Birleşik Devletleri Richie Ginther 1-9
D Güney Afrika Cumhuriyeti Bruce Johnstone 9
Birleşik Krallık Bowmaker-Yeoman Racing Team Lola-Climax Mk4 Climax FWMV 1.5 V8 D Birleşik Krallık John Surtees 1-9
D Birleşik Krallık Roy Salvadori 1-2, 4-9
Birleşik Krallık Ecurie Galloise Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4 D Birleşik Krallık Jackie Lewis 1, 4-6
BRM P48/57 BRM P56 1.5 V8 D 2
Birleşik Krallık R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 24 Climax FWMV 1.5 V8 D Fransa Maurice Trintignant 2-4, 6-8
İsviçre Ecurie Nationale Suisse
İsviçre Ecurie Filipinetti
Lotus-Climax 21 Climax FPF 1.5 L4 D İsviçre Jo Siffert 2-3, 6
Lotus-BRM 24 BRM P56 1.5 V8 D 4, 7
D İsviçre Heinz Schiller 6
Porsche 718 Porsche 547/3 1.5 F4 D İsviçre Heini Walter 6
İtalya Scuderia SSS Republica di Venezia Lotus-Climax 18/21
24
Climax FPF 1.5 L4 D İtalya Nino Vaccarella 2, 7
Porsche 718 Porsche 547/3 1.5 F4 6
Birleşik Krallık Emeryson Cars Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4 D Birleşik Krallık John Campbell-Jones 3
Emeryson-Climax 61 D Amerika Birleşik Devletleri Tony Settember 5, 7
Belçika Equipe Nationale Belge Lotus-Climax 18/21 Climax FPF 1.5 L4 D Belçika Lucien Bianchi 3
ENB-Maserati F1 Maserati Tipo 6 1.5 L4 D 6
Batı Almanya Autosport Team Wolfgang Seidel Lotus-BRM 24 BRM P56 1.5 V8 D Amerika Birleşik Devletleri Dan Gurney 3
D Batı Almanya Wolfgang Seidel 5-6
D Batı Almanya Gunther Seiffert 6
D Yeni Zelanda Tony Shelly 7
Birleşik Krallık Anglo-American Equipe Cooper-Climax T59 Climax FPF 1.5 L4 D Birleşik Krallık Ian Burgess 5-7
Amerika Birleşik Devletleri Ecurie Excelsior Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4 D Amerika Birleşik Devletleri Jay Chamberlain 5-7
Birleşik Krallık John Dalton Lotus-Climax 18/21 Climax FPF 1.5 L4 D Yeni Zelanda Tony Shelly 5-6
Birleşik Krallık Gilby Engineering Gilby-BRM 62 BRM P56 1.5 V8 D Birleşik Krallık Keith Greene 6-7
Fransa Bernard Collomb Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4 D Fransa Bernard Collomb 6
İtalya Scuderia de Tomaso De Tomaso 801 De Tomaso 1.5 F8 D Arjantin Nasif Estéfano 7
İtalya Scuderia Settecolli De Tomaso-OSCA F1 OSCA 372 1.5 L4 D İtalya Roberto Lippi 7
Birleşik Krallık Gerry Ashmore Lotus-Climax 18/21 Climax FPF 1.5 L4 D Birleşik Krallık Gerry Ashmore 7
İtalya Scuderia Jolly Club Lotus-Climax 18 Climax FPF 1.5 L4 D İtalya Ernesto Prinoth 7
Amerika Birleşik Devletleri Dupont Team Zerex Lotus-Climax 24 Climax FWMV 1.5 V8 D Amerika Birleşik Devletleri Roger Penske 8
Amerika Birleşik Devletleri Hap Sharp Cooper-Climax T53 Climax FPF 1.5 L4 D Amerika Birleşik Devletleri Hap Sharp 8
Amerika Birleşik Devletleri Jim Hall Lotus-Climax 21 Climax FPF 1.5 L4 D Amerika Birleşik Devletleri Jim Hall 8
Amerika Birleşik Devletleri John Mecom Lotus-Climax 24 Climax FPF 1.5 L4 D Amerika Birleşik Devletleri Rob Schroeder 8
Güney Afrika Cumhuriyeti Ernie Pieterse Lotus-Climax 21 Climax FPF 1.5 L4 D Güney Afrika Cumhuriyeti Ernie Pieterse 9
Rodezya ve Nyasaland Federasyonu John Love Cooper-Climax T55 Climax FPF 1.5 L4 D Rodezya ve Nyasaland Federasyonu John Love 9
Güney Afrika Cumhuriyeti Neville Lederle Lotus-Climax 21 Climax FPF 1.5 L4 D Güney Afrika Cumhuriyeti Neville Lederle 9
Güney Afrika Cumhuriyeti Otelle Nucci LDS-Alfa Romeo Mk 1 Alfa Romeo Giulietta 1.5 L4 D Güney Afrika Cumhuriyeti Doug Serrurier 9
Rodezya ve Nyasaland Federasyonu Mike Harris Cooper-Alfa Romeo T53 Alfa Romeo Giulietta 1.5 L4 D Rodezya ve Nyasaland Federasyonu Mike Harris 9

Takım ve sürücü değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Stirling Moss (fotoğraf 2011'de çekilmiştir) bu sezon için Ferrari ile anlaşmıştı ancak sezon başında geçirdiği kaza nedeniyle yarış kariyeri sona erdi.
Çifte dünya şampiyonu Jack Brabham 1962 için kendi takımını kurup şasisini geliştirdi (BT3) (fotoğraf 2019'da çekilmiştir).
  • 1961'de de olduğu gibi Ferrari birçok yarışta üç araçla yarıştı. Stirling Moss da takımda yer alacaktı ancak Glover Trophy'de geçirdiği kaza nedeniyle yarış kariyeri sona erdi. Bir ay komada kalan Moss'un vücudunun sol tarafı altı ay felçli kaldı.[3][4] 1961 Fransa Grand Prix'yi ve birkaç şampiyona dışı yarışı kazanan Giancarlo Baghetti yerine geçen isim oldu.
  • Richie Ginther, emekliliğini açıklayan Tony Brooks'un yerine Ferrari'den BRM'ye geçti. Takım bu sezon için kendi V8 motorunu kullanmaya başladı. Geçen sezon Climax motorlarını kullanmışlardı.
  • Lotus, Innes Ireland'ı takımdan göndererek yerine Taylor'ı aldı. Ireland de BRP'ye transfer oldu (takım adını UDT Laystall Racing olarak değiştirdi).
  • Çifte dünya şampiyonu Jack Brabham kendi takımı Brabham'ı kurdu. Önce Lotus şasisi kullandı ancak sonra kendi BT3 şasisini kullandı ve kendi adını taşıyan bir araçla puan alan ilk pilot oldu. Cooper'daki yerini Tony Maggs aldı.
  • Bowmaker Racing (daha sonra Reg Parnell Racing olacaktı), Lola Cars'ın ilk şasisi olan Lola Mk4 ile F1'e girdi.

Sezon ortası değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Lorenzo Bandini ve Willy Mairesse, yarı zamanlı olarak Scuderia Ferrari'ye katılarak takımdaki sürücü sayısını İtalya Grand Prix için beşe çıkardı.
  • Emeryson, 1956'dan sonra ilk kez gridde fabrika takımı olarak yer aldı. Britanya Grand Prix'de kendi şasilerini kullanmaya başlamadan önce Lotus şasisi kullanıyorlardı.
  • ENB, Almanya Grand Prix'de Maserati motorlu kendi şasileriyle yarışmaya başladı.

Takvim

[değiştir | kaynağı değiştir]
No. Grand Prix Pist Tarih
1 Hollanda Hollanda Grand Prix Hollanda Circuit Zandvoort, Zandvoort 20 Mayıs
2 Monako Monako Grand Prix Monako Circuit de Monaco, Monte Carlo 3 Haziran
3 Belçika Belçika Grand Prix Belçika Circuit de Spa-Francorchamps, Stavelot 17 Haziran
4 Fransa Fransa Grand Prix Fransa Rouen-Les-Essarts, Orival 8 Temmuz
5 Birleşik Krallık Britanya Grand Prix Birleşik Krallık Aintree Motor Racing Circuit, Merseyside 21 Temmuz
6 Batı Almanya Almanya Grand Prix Batı Almanya Nürburgring, Nürburg 5 Ağustos
7 İtalya İtalya Grand Prix İtalya Autodromo Nazionale di Monza, Monza 16 Eylül
8 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Watkins Glen International, New York 7 Ekim
9 Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika Grand Prix Güney Afrika Cumhuriyeti Prince George Circuit, East London 29 Aralık

Takvim değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Monako Grand Prix üç hafta ileri atıldı, böylece Hollanda Grand Prix sezonun açılış yarışı oldu.
  • Fransa Grand Prix, her beş yılda bir gelenekselleştiği üzere (1952 ve 1957'de olduğu gibi) bir yıllığına Reims-Gueux'dan Rouen-Les-Essarts'a geçti.
  • Güney Afrika Grand Prix ilk kez takvime girdi. 29 Aralık'ta sezonun son yarışı olarak Prince George Circuit'te yapıldı.

Sonuçlar ve sıralamalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grand Prix

[değiştir | kaynağı değiştir]
No. Grand Prix Pol pozisyonu En hızlı tur Kazanan pilot Kazanan üretici Lastik Rapor
1 Hollanda Hollanda Grand Prix Birleşik Krallık John Surtees Yeni Zelanda Bruce McLaren Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık BRM D Rapor
2 Monako Monako Grand Prix Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Yeni Zelanda Bruce McLaren Birleşik Krallık Cooper-Climax D Rapor
3 Belçika Belçika Grand Prix Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax D Rapor
4 Fransa Fransa Grand Prix Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Graham Hill Amerika Birleşik Devletleri Dan Gurney Batı Almanya Porsche D Rapor
5 Birleşik Krallık Britanya Grand Prix Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax D Rapor
6 Batı Almanya Almanya Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Dan Gurney Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık BRM D Rapor
7 İtalya İtalya Grand Prix Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık BRM D Rapor
8 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax D Rapor
9 Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika Grand Prix Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık BRM D Rapor

Puanlama sistemi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Daha fazla bilgi: Formula 1 Dünya Şampiyonası puanlama sistemleri listesi

Yarışı ilk altıda tamamlayan pilotlara puan verildi. Şampiyonaya sadece en iyi beş sonuç dahil edildi.

Üreticiler klasmanında her yarışta en iyi sonucu alan sürücünün puanı dikkate alındı. Ek olarak, sürücüler klasmanında olduğu gibi sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı.

Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:

Pozisyon  1.   2.   3.   4.   5.   6. 
Puan 9 6 4 3 2 1
Kaynak:[5]

Sürücüler Şampiyonası

[değiştir | kaynağı değiştir]
Poz. Sürücü HOL
Hollanda
MON
Monako
BEL
Belçika
FRA
Fransa
BRİ
Birleşik Krallık
ALM
Batı Almanya
İTA
İtalya
ABD
Amerika Birleşik Devletleri
GAF
Güney Afrika Cumhuriyeti
Puan
1 Birleşik Krallık Graham Hill 1 (6) 2P 9E (4) 1E 1E (2) 1 42 (52)
2 Birleşik Krallık Jim Clark 9 YDPE 1E YDP 1PE 4 YDP 1PE YDPE 30
3 { {bayraksimge|NZL}} Bruce McLaren YDE 1 YD (4) 3 (5) 3 3 2 27 (32)
4 Birleşik Krallık John Surtees YDP 4 5 5 2 2 YD YD YD 19
5 Amerika Birleşik Devletleri Dan Gurney YD YD DNS 1 9 3P 13 5 15
6 Amerika Birleşik Devletleri Phil Hill 3 2 3 YD YD 11 DNS 14
7 Güney Afrika Cumhuriyeti Tony Maggs 5 YD YD 2 6 9 7 7 3 13
8 Amerika Birleşik Devletleri Richie Ginther YD YD YD 3 13 8 2 YD 7 10
9 Avustralya Jack Brabham YD 8 6 YD 5 YD 4 4 9
10 Birleşik Krallık Trevor Taylor 2 YD YD 8 8 YD YD 12 YD 6
11 İtalya Giancarlo Baghetti 4 YD 10 5 5
12 İtalya Lorenzo Bandini 3 YD 8 4
13 Meksika Ricardo Rodríguez YD DNS 4 6 14 4
14 Belçika Willy Mairesse 7 YD 4 3
15 İsveç Jo Bonnier 7 5 10 YD 7 6 13 3
16 Birleşik Krallık Innes Ireland YD YD YD YD 16 YD 8 5 2
17 Hollanda Carel Godin de Beaufort 6 DNQ 7 6 14 13 10 YD 11 2
18 Amerika Birleşik Devletleri Masten Gregory YD DNQ YD YD 7 12 6 1
19 Güney Afrika Cumhuriyeti Neville Lederle 6 1
— Fransa Maurice Trintignant YD 8 7 YD YD YD 0
— Birleşik Krallık Jackie Lewis 8 DNQ YD 10 YD 0
— Rodezya ve Nyasaland Federasyonu John Love 8 0
— İtalya Nino Vaccarella DNQ 15 9 0
— Belçika Lucien Bianchi 9 16 0
— Amerika Birleşik Devletleri Roger Penske 9 0
— Güney Afrika Cumhuriyeti Bruce Johnstone 9 0
— İsviçre Jo Siffert DNQ 10 YD 12 DNQ 0
— Amerika Birleşik Devletleri Rob Schroeder 10 0
— Güney Afrika Cumhuriyeti Ernie Pieterse 10 0
— Birleşik Krallık Ian Burgess 12 11 DNQ 0
— Amerika Birleşik Devletleri Tony Settember 11 YD 0
— Birleşik Krallık John Campbell-Jones 11 0
— Amerika Birleşik Devletleri Hap Sharp 11 0
— İsviçre Heini Walter 14 0
— Amerika Birleşik Devletleri Jay Chamberlain 15 DNQ DNQ 0
— Batı Almanya Wolfgang Seidel NC YD DNQ 0
— Birleşik Krallık Roy Salvadori YD YD YD YD YD YD DNS YD 0
— Yeni Zelanda Tony Shelly YD DNQ DNQ 0
— Birleşik Krallık Keith Greene DNS YD DNQ 0
— Hollanda Ben Pon YD 0
— İsviçre Heinz Schiller YD 0
— Fransa Bernard Collomb YD 0
— Amerika Birleşik Devletleri Timmy Mayer YD 0
— Güney Afrika Cumhuriyeti Doug Serrurier YD 0
— Rodezya ve Nyasaland Federasyonu Mike Harris YD 0
— Batı Almanya Günther Seiffert DNQ 0
— Birleşik Krallık Gerry Ashmore DNQ 0
— İtalya Ernesto Prinoth DNQ 0
— İtalya Roberto Lippi DNQ 0
— Arjantin Nasif Estéfano DNQ 0
— Amerika Birleşik Devletleri Jim Hall DNS 0
Poz. Sürücü HOL
Hollanda
MON
Monako
BEL
Belçika
FRA
Fransa
BRİ
Birleşik Krallık
ALM
Batı Almanya
İTA
İtalya
ABD
Amerika Birleşik Devletleri
GAF
Güney Afrika Cumhuriyeti
Puan
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Sıralamaya dahil edilmedi (NC)
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
† Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı
Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi
  • Sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı. Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir.
  • Eğik yazılanlar en hızlı turu gösterir
  • Kalın pol pozisyonunu gösterir

F1 Üreticileri Uluslararası Kupası sıralaması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Porsche 1962 F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını beşinci tamamladı
Poz. Takım HOL
Hollanda
MON
Monako
BEL
Belçika
FRA
Fransa
BRİ
Birleşik Krallık
ALM
Batı Almanya
İTA
İtalya
ABD
Amerika Birleşik Devletleri
GAF
Güney Afrika Cumhuriyeti
Puan[a]
1 Birleşik Krallık BRM 1 (6) 2 (3) (4) 1 1 (2) 1 42 (56)
2 Birleşik Krallık Lotus-Climax 2 8 1 7 1 4 9 1 (5) 36 (38)
3 Birleşik Krallık Cooper-Climax (5) 1 YD 2 3 (5) 3 (3) 2 29 (37)
4 Birleşik Krallık Lola-Climax YD 4 5 5 2 2 YD YD YD 19
5 Batı Almanya Porsche 6 5 7 1 9 3 (6) 5 11 18 (19)
6 İtalya Ferrari 3 2 3 WD YD 6 4 WD 18
7 Birleşik Krallık Brabham-Climax YD 4 4 6
8 Birleşik Krallık Lotus-BRM DNQ YD YD YD YD 12 6 1
— Birleşik Krallık Emeryson-Climax NC 11 YD WD 0
— Belçika ENB-Maserati 16 0
— Birleşik Krallık Gilby-BRM WD YD DNQ 0
— Güney Afrika Cumhuriyeti LDS-Alfa Romeo YD 0
— Birleşik Krallık Cooper-Alfa Romeo YD 0
— İtalya De Tomaso DNQ 0
— İtalya De Tomaso-OSCA DNQ 0
Poz. Takım HOL
Hollanda
MON
Monako
BEL
Belçika
FRA
Fransa
BRİ
Birleşik Krallık
ALM
Batı Almanya
İTA
İtalya
ABD
Amerika Birleşik Devletleri
GAF
Güney Afrika Cumhuriyeti
Puan
  • Sadece en iyi beş sonuç şampiyonaya dahil edildi. Parantezsiz numaralar şampiyona puanları, parantezli numaralar toplam puanları gösterir.
  • Kalın sonuçlar şampiyonaya sayılan puanlardır.

Şampiyona dışı yarışlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki yarışlar da 1962'de yapıldı ancak şampiyona kapsamına sayılmadı..

No Tarih Yarışın adı Pist Kazanan sürücü Takımı Rapor
1 2 Ocak 1962 Güney Afrika Cumhuriyeti V Cape Grand Prix Killarney Birleşik Krallık Trevor Taylor Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
2 1 Nisan 1962 Belçika IV Brüksel Grand Prix Heysel Belçika Willy Mairesse İtalya Ferrari Rapor
3 14 Nisan 1962 Birleşik Krallık III Lombank Trophy Snetterton Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
4 23 Nisan 1962 Birleşik Krallık XIV Lavant Cup Goodwood Yeni Zelanda Bruce McLaren Birleşik Krallık Cooper-Climax Rapor
5 23 Nisan 1962 Birleşik Krallık X Glover Trophy Goodwood Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık BRM Rapor
6 23 Nisan 1962 Fransa XXII Pau Grand Prix Pau Fransa Maurice Trintignant Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
7 28 Nisan 1962 Birleşik Krallık VII Aintree 200 Aintree Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
8 12 Mayıs 1962 Birleşik Krallık XV BRDC International Trophy Silverstone Birleşik Krallık Graham Hill Birleşik Krallık BRM Rapor
9 20 Mayıs1962 İtalya XX Napoli Grand Prix Posillipo Belçika Willy Mairesse İtalya Ferrari Rapor
10 11 Haziran 1962 Birleşik Krallık I International 2000 Guineas Mallory Park Birleşik Krallık John Surtees Birleşik Krallık Lola-Climax Rapor
11 11 Haziran 1962 Birleşik Krallık XIII Crystal Palace Trophy Crystal Palace Birleşik Krallık Innes Ireland Birleşik Krallık Lotus-BRM Rapor
12 1 Temmuz 1962 Fransa III Grand Prix de Reims Reims Yeni Zelanda Bruce McLaren Birleşik Krallık Cooper-Climax Rapor
13 15 Temmuz 1962 Batı Almanya XII Solitude Grand Prix Solitudering Amerika Birleşik Devletleri Dan Gurney Batı Almanya Porsche Rapor
14 12 Ağustos 1962 İsveç VIII Kanonloppet Karlskoga Amerika Birleşik Devletleri Masten Gregory Birleşik Krallık Lotus-BRM Rapor
15 19 Ağustos 1962 İtalya I Mediterranean Grand Prix Enna-Pergusa İtalya Lorenzo Bandini İtalya Ferrari Rapor
16 25-26 Ağustos 1962 Danimarka III Danimarka Grand Prix Roskilde Ring Avustralya Jack Brabham Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
17 1 Eylül 1962 Birleşik Krallık IX Gold Cup Oulton Park Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
18 4 Kasım 1962 Meksika I Meksika Grand Prix Magdalena Mixhuca Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
Birleşik Krallık Trevor Taylor
19 15 Aralık 1962 Güney Afrika Cumhuriyeti V Rand Grand Prix Kyalami Birleşik Krallık Jim Clark Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor
20 22 Aralık 1962 Güney Afrika Cumhuriyeti II Natal Grand Prix Westmead Birleşik Krallık Trevor Taylor Birleşik Krallık Lotus-Climax Rapor


Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı. Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "1962 Driver Standings". Formula1.com. 24 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2024. 
  2. ^ "1962 Constructor Standings". Formula1.com. 25 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2024. 
  3. ^ "International Motorsports Hall of Fame". 24 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ YouTube'da Stirling Moss Career Ending Crash
  5. ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  • g
  • t
  • d
« önceki—Formula 1 Dünya Şampiyonası Grand Prix'leri (1960-1969)—sonraki »
1969
  • GAF
  • İSP
  • MON
  • HOL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • İTA
  • KAN
  • ABD
  • MEK
1968
  • GAF
  • İSP
  • MON
  • BEL
  • HOL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • İTA
  • KAN
  • ABD
  • MEK
1967
  • GAF
  • MON
  • HOL
  • BEL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • KAN
  • İTA
  • ABD
  • MEK
1966
  • MON
  • BEL
  • FRA
  • BRİ
  • HOL
  • ALM
  • İTA
  • ABD
  • MEK
1965
  • GAF
  • MON
  • BEL
  • FRA
  • BRİ
  • HOL
  • ALM
  • İTA
  • ABD
  • MEK
1964
  • MON
  • BEL
  • HOL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • AVS
  • İTA
  • ABD
  • MEK
1963
  • MON
  • BEL
  • HOL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • İTA
  • ABD
  • MEK
  • GAF
1962
  • HOL
  • MON
  • BEL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • İTA
  • ABD
  • GAF
1961
  • HOL
  • MON
  • BEL
  • FRA
  • BRİ
  • ALM
  • İTA
  • ABD
1960
  • ARJ
  • MON
  • 500
  • HOL
  • BEL
  • FRA
  • BRİ
  • POR
  • İTA
  • ABD
  • g
  • t
  • d
Formula 1 sezonları
  • 1950
  • 1951
  • 1952
  • 1953
  • 1954
  • 1955
  • 1956
  • 1957
  • 1958
  • 1959
  • 1960
  • 1961
  • 1962
  • 1963
  • 1964
  • 1965
  • 1966
  • 1967
  • 1968
  • 1969
  • 1970
  • 1971
  • 1972
  • 1973
  • 1974
  • 1975
  • 1976
  • 1977
  • 1978
  • 1979
  • 1980
  • 1981
  • 1982
  • 1983
  • 1984
  • 1985
  • 1986
  • 1987
  • 1988
  • 1989
  • 1990
  • 1991
  • 1992
  • 1993
  • 1994
  • 1995
  • 1996
  • 1997
  • 1998
  • 1999
  • 2000
  • 2001
  • 2002
  • 2003
  • 2004
  • 2005
  • 2006
  • 2007
  • 2008
  • 2009
  • 2010
  • 2011
  • 2012
  • 2013
  • 2014
  • 2015
  • 2016
  • 2017
  • 2018
  • 2019
  • 2020
  • 2021
  • 2022
  • 2023
  • 2024
  • 2025
  • 2026
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=1962_Formula_1_sezonu&oldid=36031008" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Formula 1 sezonları
  • 1962'de Formula 1
  • Sayfa en son 21.29, 15 Eylül 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
1962 Formula 1 sezonu
Konu ekle