David MacMillan

David MacMillan
David MacMillan
Doğum	David William Cross MacMillan; 16 Mart 1968 (57 yaşında); Bellshill, İskoçya, Birleşik Krallık
Milliyet	İskoç
Vatandaşlık	Birleşik Krallık; Amerika Birleşik Devletleri
Eğitim	Glasgow Üniversitesi; Irvine Kaliforniya Üniversitesi
Ödüller	Corday-Morgan Ödülü (2004); Nobel Kimya Ödülü (2021)
Kariyeri
Dalı	Organik kimya
Çalıştığı kurumlar	Princeton Üniversitesi; Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü; Berkeley Kaliforniya Üniversitesi; Harvard Üniversitesi
Tez	Stereocontrolled Formation of Bicyclic Tetrahydrofurans and Enantioselective Total Synthesis of Eunicelling Diterpenes (1996)
Doktora; danışmanı	Larry E. Overman

David William Cross MacMillan (d. 16 Mart 1968, Bellshill) İskoç organik kimyager ve bilim insanı. Asimetrik organokataliz alanını kavramsallaştırmasına dair çalışmaları ile tanınmaktadır. MacMillan, Alman kimyager Benjamin List ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ödüle layık görüldüklerini açıkladı.

İlk yılları ve eğitimi

David MacMillan 16 Mart 1968'de Birleşik Krallık'a bağlı İskoçya'nın Bellshill şehrinde doğdu.^[1] 1991 yılında Glasgow Üniversitesi'nden lisans derecesi (BSc) ile mezun oldu.^[2] 1996 yılında Larry E. Overman'ın danışmanlığında Irvine Kaliforniya Üniversitesi'den doktora derecesini aldı.^[3]

Kariyeri ve çalışmaları

Doktorasını aldıktan sonra, Harvard Üniversitesinde profesör David Evans ile çalışmaya başladı. Çalışmalarında enantioselektif kataliz, özellikle Sn(II)-türevli bisoksazolin komplekslerinin (Sn(II)box) tasarımı ve geliştirilmesi üzerine odaklandı.^[4] 1998-2000 yılları arasında Berkeley Kaliforniya Üniversitesi Kimya Fakültesinde bağımsız araştırmalarını sürdürdü. 2000-2004 yılları arasında kariyerine Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü Kimya Departmanında devam etti ve burada grubunun araştırma ilgi alanlarından birisi olan enantiyoselektif kataliz için yeni yaklaşımlar üzerine yoğunlaştı. 2006'dan beri Princeton Üniversitesi'nde profesör olarak çalışmakta ve buradaki Merck Kataliz Merkezinin direktörlüğünü yürütmektedir.^[4]

Organokatalizin kurucularından biri olarak kabul edilen David MacMillan,^[5] 2000 yılında elektronları sağlayabilen veya kabul edebilen ve dolayısıyla reaksiyonları etkin bir şekilde katalize edebilen küçük organik moleküller tasarladı.^[5] MacMillan'ın araştırma grubu, asimetrik organokataliz alanında birçok ilerleme kaydetti ve bu yeni yöntemleri bir dizi karmaşık doğal ürünün sentezine uyguladılar.^[5]^[6] Kiral imidazolidinon katalizörleri geliştiren MacMillan'ın katalizörleri çeşitli asimetrik sentezlerde kullanılmaktadır. Örnekler arasında Diels-Alder tepkimeleri^[6], 1,3-dipolar siklo ilaveleri^[7], Friedel-Crafts tepkimesi^[8] veya Michael reaksiyonu yer alır.^[9]

MacMillan, 2010-2014 yılları arasında Kraliyet Kimya Derneği tarafından yayımlanan Chemical Science dergisinin kurucu genel yayın yönetmenliği pozisyonunda yer aldı.^[4]

Üyelik ve ödülleri

2002 - Sloan Research Fellowship üyeliği^[10]
2004 - Kraliyet Kimya Derneği tarafından verilen Corday-Morgan Ödülü^[11]
2012 - Royal Society (FRS) üyeliği^[12]
2012 - Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi üyeliği^[13]
2013 - Royal Society of Edinburgh (FRSE) üyeliği^[14]
2015 - Harrison Howe Ödülü^[15]
2017 - Ryoji Noyori Ödülü^[16]
2018 - Ulusal Bilimler Akademisi üyeliği^[4]
2021 - Nobel Kimya Ödülü^[17]^[18]

Kaynakça

^ Laura Peterson (7 Ekim 2021). "Glasgow graduate wins Nobel prize with 'magic wand' for making drugs". The Times. 20 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "Bellshill man and former Glasgow University student David WC MacMillan wins the Nobel prize for chemistry". Glasgow Times. 6 Ekim 2021. 9 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021.
^ "Alumnus David MacMillan wins Nobel Prize in chemistry" (İngilizce). Irvine Kaliforniya Üniversitesi. 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021.
^ ^a ^b ^c ^d "David MacMillan (Princeton Üniversitesi)". Ulusal Bilimler Akademisi. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ ^a ^b ^c Davide Castelvecchi; Emma Stoye (6 Ekim 2021). ""'Elegant' catalysts that tell left from right scoop chemistry Nobel"". Nature (İngilizce). Springer Science and Business Media LLC. doi:10.1038/d41586-021-02704-2. ISSN 0028-0836. PMID 34616090. 10 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.
^ ^a ^b Kateri A. Ahrendt, Christopher J. Borths, and David W. C. MacMillan (15 Nisan 2000). "New Strategies for Organic Catalysis: The First Highly Enantioselective Organocatalytic Diels−Alder Reaction". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 122 (17). ss. 4243-4244. doi:10.1021/ja000092s. ISSN 0002-7863. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.
^ Wendy S. Jen; David W. C. MacMillan; John J. M. Wiener, (26 Eylül 2000). "New Strategies for Organic Catalysis: The First Enantioselective Organocatalytic 1,3-Dipolar Cycloaddition". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 122 (40). Amerikan Kimya Derneği. ss. 9874-9875. doi:10.1021/ja005517p. ISSN 0002-7863. 7 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.
^ Nick A. Paras; David MacMillan (13 Nisan 2001). "New Strategies in Organic Catalysis: The First Enantioselective Organocatalytic Friedel−Crafts Alkylation" (İngilizce). 123 (18). ss. 4370-4371. doi:10.1021/ja015717g. ISSN 0002-7863. PMID 11457218. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.
^ David W.C. MacMillan; Nick A. Paras (12 Haziran 2002). "The Enantioselective Organocatalytic 1,4-Addition of Electron-Rich Benzenes to α,β-Unsaturated Aldehydes". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 124 (27). ss. 7894-7895. doi:10.1021/ja025981p. ISSN 0002-7863. PMID 12095321. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.
^ "MacMillan Awarded Sloan Research Fellowship" (İngilizce). Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü. 1 Ağustos 2002. 27 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "Corday-Morgan Prizes Previous winners" (İngilizce). Kraliyet Kimya Derneği. 25 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "David MacMillan" (İngilizce). Royal Society. 16 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "Professor David W.C. MacMillan". Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "Professor David William Cross MacMillan FRS, CorrFRSE". Royal Society of Edinburgh. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "Past Recipients of the Harrison Howe Award". Rochester Section ACS. 29 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ "Ryoji Noyori Prize" (PDF). Sentetik Organik Kimya Derneği. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.
^ Sabrina Imbler, Marc Santora and Cora Engelbrecht (6 Ekim 2021). "Nobel Prize in Chemistry Awarded to Scientists for Tool That Builds Better Catalysts". The New York Times. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.
^ "Press release: The Nobel Prize in Chemistry 2021" (İngilizce). Nobel Komitesi. 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.

Dış bağlantılar

Nobelprize.org sayfasında David W.C. MacMillan 11 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
David MacMillan, Google Akademik tarafından dizinlenen yayınlar

[TheTimes-1] Laura Peterson (7 Ekim 2021). "Glasgow graduate wins Nobel prize with 'magic wand' for making drugs". The Times. 20 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[2] "Bellshill man and former Glasgow University student David WC MacMillan wins the Nobel prize for chemistry". Glasgow Times. 6 Ekim 2021. 9 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021.

[Irvine-3] "Alumnus David MacMillan wins Nobel Prize in chemistry" (İngilizce). Irvine Kaliforniya Üniversitesi. 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021.

[NAS-4] "David MacMillan (Princeton Üniversitesi)". Ulusal Bilimler Akademisi. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[Castelvecchi_Stoye_p.-5] Davide Castelvecchi; Emma Stoye (6 Ekim 2021). ""'Elegant' catalysts that tell left from right scoop chemistry Nobel"". Nature (İngilizce). Springer Science and Business Media LLC. doi:10.1038/d41586-021-02704-2. ISSN 0028-0836. PMID 34616090. 10 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.

[Ahrendt_Borths_MacMillan_pp._4243–4244-6] Kateri A. Ahrendt, Christopher J. Borths, and David W. C. MacMillan (15 Nisan 2000). "New Strategies for Organic Catalysis: The First Highly Enantioselective Organocatalytic Diels−Alder Reaction". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 122 (17). ss. 4243-4244. doi:10.1021/ja000092s. ISSN 0002-7863. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.

[Jen_Wiener_MacMillan_pp._9874–9875-7] Wendy S. Jen; David W. C. MacMillan; John J. M. Wiener, (26 Eylül 2000). "New Strategies for Organic Catalysis: The First Enantioselective Organocatalytic 1,3-Dipolar Cycloaddition". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 122 (40). Amerikan Kimya Derneği. ss. 9874-9875. doi:10.1021/ja005517p. ISSN 0002-7863. 7 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.

[Paras_MacMillan_pp._4370–4371-8] Nick A. Paras; David MacMillan (13 Nisan 2001). "New Strategies in Organic Catalysis: The First Enantioselective Organocatalytic Friedel−Crafts Alkylation" (İngilizce). 123 (18). ss. 4370-4371. doi:10.1021/ja015717g. ISSN 0002-7863. PMID 11457218. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.

[Paras_MacMillan_pp._7894–7895-9] David W.C. MacMillan; Nick A. Paras (12 Haziran 2002). "The Enantioselective Organocatalytic 1,4-Addition of Electron-Rich Benzenes to α,β-Unsaturated Aldehydes". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 124 (27). ss. 7894-7895. doi:10.1021/ja025981p. ISSN 0002-7863. PMID 12095321. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Ekim 2021.

[Caltech-10] "MacMillan Awarded Sloan Research Fellowship" (İngilizce). Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü. 1 Ağustos 2002. 27 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[11] "Corday-Morgan Prizes Previous winners" (İngilizce). Kraliyet Kimya Derneği. 25 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[RS-12] "David MacMillan" (İngilizce). Royal Society. 16 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[AMACAD-13] "Professor David W.C. MacMillan". Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[RSE-14] "Professor David William Cross MacMillan FRS, CorrFRSE". Royal Society of Edinburgh. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[Harrison-15] "Past Recipients of the Harrison Howe Award". Rochester Section ACS. 29 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[SSOCJ-16] "Ryoji Noyori Prize" (PDF). Sentetik Organik Kimya Derneği. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.

[NYT-17] Sabrina Imbler, Marc Santora and Cora Engelbrecht (6 Ekim 2021). "Nobel Prize in Chemistry Awarded to Scientists for Tool That Builds Better Catalysts". The New York Times. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.

[Nobelprize-18] "Press release: The Nobel Prize in Chemistry 2021" (İngilizce). Nobel Komitesi. 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

g t d Nobel Kimya Ödülü sahipleri
1901-1925	Jacobus van 't Hoff (1901) Emil Fischer (1902) Svante Arrhenius (1903) William Ramsay (1904) Adolf von Baeyer (1905) Henri Moissan (1906) Eduard Buchner (1907) Ernest Rutherford (1908) Wilhelm Ostwald (1909) Otto Wallach (1910) Marie Curie (1911) Victor Grignard / Paul Sabatier (1912) Alfred Werner (1913) Theodore Richards (1914) Richard Willstätter (1915) 1916 1917 Fritz Haber (1918) 1919 Walther Nernst (1920) Frederick Soddy (1921) Francis Aston (1922) Fritz Pregl (1923) 1924 Richard Zsigmondy (1925)
1926-1950	Theodor Svedberg (1926) Heinrich Wieland (1927) Adolf Windaus (1928) Arthur Harden / Hans von Euler-Chelpin (1929) Hans Fischer (1930) Carl Bosch / Friedrich Bergius (1931) Irving Langmuir (1932) 1933 Harold Urey (1934) Frédéric Joliot-Curie / Irène Joliot-Curie (1935) Peter Debye (1936) Norman Haworth / Paul Karrer (1937) Richard Kuhn (1938) Adolf Butenandt / Lavoslav Ružička (1939) 1940 1941 1942 George de Hevesy (1943) Otto Hahn (1944) Artturi Virtanen (1945) James Sumner / John Northrop / Wendell Stanley (1946) Robert Robinson (1947) Arne Tiselius (1948) William Giauque (1949) Otto Diels / Kurt Alder (1950)
1951-1975	Edwin McMillan / Glenn T. Seaborg (1951) Archer Martin / Richard Synge (1952) Hermann Staudinger (1953) Linus Pauling (1954) Vincent du Vigneaud (1955) Cyril Hinshelwood / Nikolay Semyonov (1956) Alexander Todd (1957) Frederick Sanger (1958) Jaroslav Heyrovský (1959) Willard Libby (1960) Melvin Calvin (1961) Max Perutz / John Kendrew (1962) Karl Ziegler / Giulio Natta (1963) Dorothy Hodgkin (1964) Robert Woodward (1965) Robert S. Mulliken (1966) Manfred Eigen / Ronald Norrish / George Porter (1967) Lars Onsager (1968) Derek Barton / Odd Hassel (1969) Luis Leloir (1970) Gerhard Herzberg (1971) Christian Anfinsen / Stanford Moore / William Stein (1972) Ernst Otto Fischer / Geoffrey Wilkinson (1973) Paul Flory (1974) John Cornforth / Vladimir Prelog (1975)
1976-2000	William Lipscomb (1976) Ilya Prigogine (1977) Peter Mitchell (1978) Herbert Brown / Georg Wittig (1979) Paul Berg / Walter Gilbert / Frederick Sanger (1980) Kenichi Fukui / Roald Hoffmann (1981) Aaron Klug (1982) Henry Taube (1983) Bruce Merrifield (1984) Herbert A. Hauptman / Jerome Karle (1985) Dudley Herschbach / Yuan T. Lee / John Polanyi (1986) Donald Cram / Jean-Marie Lehn / Charles Pedersen (1987) Johann Deisenhofer / Robert Huber / Hartmut Michel (1988) Sidney Altman / Thomas Cech (1989) Elias Corey (1990) Richard Ernst (1991) Rudolph Marcus (1992) Kary Mullis / Michael Smith (1993) George Olah (1994) Paul Crutzen / Mario Molina / Sherwood Rowland (1995) Robert Curl / Harry Kroto / Richard Smalley (1996) Paul D. Boyer / John E. Walker / Jens Skou (1997) Walter Kohn / John Pople (1998) Ahmed Zewail (1999) Alan Heeger / Alan MacDiarmid / Hideki Shirakawa (2000)
2001-günümüz	William Knowles / Ryōji Noyori / Barry Sharpless (2001) John Fenn / Koichi Tanaka / Kurt Wüthrich (2002) Peter Agre / Roderick MacKinnon (2003) Aaron Ciechanover / Avram Hershko / Irwin Rose (2004) Robert Grubbs / Richard Schrock / Yves Chauvin (2005) Roger Kornberg (2006) Gerhard Ertl (2007) Osamu Shimomura / Martin Chalfie / Roger Tsien (2008) Venkatraman Ramakrishnan / Thomas A. Steitz / Ada Yonath (2009) Richard Heck / Akira Suzuki / Ei-ichi Negishi (2010) Dan Şehtman (2011) Robert Lefkowitz / Brian Kobilka (2012) Martin Karplus / Michael Levitt / Arieh Warshel (2013) Eric Betzig / Stefan Hell / William Moerner (2014) Tomas Lindahl / Paul Modrich / Aziz Sancar (2015) Jean-Pierre Sauvage / Fraser Stoddart / Bernard L. Feringa (2016) Jacques Dubochet / Joachim Frank / Richard Henderson (2017) Frances Arnold / Gregory Winter / George Smith (2018) John Goodenough / Stanley Whittingham / Akira Yoshino (2019) Emmanuelle Charpentier / Jennifer Doudna (2020) David MacMillan / Benjamin List (2021) Carolyn R. Bertozzi / Morten Meldal / Barry Sharpless (2022) Moungi Bawendi / Louis Brus / Aleksey Yekimov (2023) David Baker / Demis Hassabis / John M. Jumper (2024) Omar M. Yaghi / Richard Robson / Susumu Kitagawa (2025)

g t d 2021 Nobel Ödülü sahipleri
Kimya	Benjamin List (Almanya) David MacMillan (Birleşik Krallık/ABD)
Edebiyat	Abdulrazak Gurnah (Tanzanya/Birleşik Krallık)
Barış	Dmitry Muratov (Rusya) Maria Ressa (Filipinler/ABD)
Fizik	Klaus Hasselmann (Almanya) Syukuro Manabe (ABD) Giorgio Parisi (İtalya)
Fizyoloji veya Tıp	David Julius (ABD) Artem Pataputyan (Lübnan/ABD)
Ekonomi	Joshua Angrist (İsrail/ABD) David Card (Kanada/ABD) Guido Imbens (Hollanda/ABD)
Nobel Ödülü sahipleri 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025