George Marshall

George Catlett Marshall
George Catlett Marshall
3. Amerika Birleşik Devletleri Savunma Bakanı
	Görev süresi; 21 Eylül 1950 - 12 Eylül 1951
Başkan	Harry S. Truman
Yerine geldiği	Louis A. Johnson
Yerine gelen	Robert A. Lovett
50. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı
	Görev süresi; 21 Ocak 1947 - 20 Ocak 1949
Başkan	Harry S. Truman
Yerine geldiği	James F. Byrnes
Yerine gelen	Dean Acheson
ABD Kara Kuvvetleri Kurmay Başkanı
	Görev süresi; 1 Eylül 1939 - 18 Kasım 1945
Başkan	Franklin D. Roosevelt ; Harry S. Truman
Yerine geldiği	Malin Craig
Yerine gelen	Dwight D. Eisenhower
Kişisel bilgiler
Doğum	31 Aralık 1880; Uniontown, Pensilvanya
Ölüm	16 Ekim 1959 (78 yaşında); Washington, DC
Evlilik(ler)	Katherine Boyce Tupper ; Elizabeth Carter Cole
Mesleği	Asker, Devlet Adamı
Ödülleri	; Nobel Barış Ödülü (1953) ;
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	ABD
Branşı	Amerika Birleşik Devletleri Ordusu
Hizmet yılları	1902–1945
Rütbesi	General
Komutası	ABD Kara Kuvvetleri Kurmay Başkanı
Çatışma/savaşları	Filipin-Amerikan Savaşı ; I. Dünya Savaşı ; II. Dünya Savaşı ; Çin İç Savaşı

George Catlett Marshall (d. 31 Aralık 1880 - ö. 16 Ekim 1959), II. Dünya Savaşı sırasında ABD Genelkurmay Başkanı (1939-1945).^[1] Daha sonra dışişleri (1947-1949) ve savunma bakanı (1950-1951) olarak hükûmette görev almıştır. Türkiye ve diğer 15 Avrupa ülkesinin ekonomik bağlılığını başlatan Marshall Planı olarak bilinen Avrupa Kalkınma Programı'nın yaratıcısıdır.

Hayatı ve Kariyeri

Bir kömür tüccarının oğluydu. 1901'de Lexington'daki Virginia Askeri Enstitüsü'nü bitirdi. 1902-1903 yıllarında Filipinler'de görev yaptı. Ordu içinde hızla yükselerek I. Dünya Savaşı sırasında 1. Tümen'in harekât dairesi başkanı olarak Fransa'ya gönderildi (1917). Meuse-Argonne harekâtı sırasında da 1. Ordu harekât dairesi başkanı olarak görev aldı (1918). Savaştan sonra beş yıl boyunca (1919-1924) General John J. Pershing'in yaverliğini yaptı.

II. Dünya Savaşı'nın başladığı 1 Eylül 1939'da Kara Kuvvetleri kurmay başkanlığına getirildi. Kazablanka, Washington, Québec, Kahire ve Tahran konferanslarına ABD kurmay başkanlarının baştemsilcisi olarak katıldı. Bu konferanslarda İngilizlerin Akdeniz stratejisi olarak bilinen planını benimsemeyerek, Müttefiklerin Alman güçlerine karşı Manş Denizi üzerinden bir saldırı düzenlemeleri gerektiğini ileri sürdü.

21 Kasım 1945'te genelkurmay başkanlığından ayrılmasından birkaç gün sonra, Başkan Harry Truman, Marshall'ı özel temsilcisi olarak Çin İç Savaşı'nda arabuluculuk yapmaya ikna etti. Bu girişiminde başarılı olamamasına karşın Ocak 1947'de dışişleri bakanlığına getirilen Marshall, aynı yıl haziranda kendi adıyla anılan ve savaş sırasında büyük yıkıma uğrayan Avrupa'nın yeniden inşasını amaçlayan Avrupa Kalkınma Planı'nı açıkladı. Ayrıca başlangıçta plan kapsamına alınmayan Yunanistan ve Türkiye'ye yardım sağlanmasında etkili oldu. İsrail Devleti'nin tanınması ve Kuzey Atlantik Antlaşması Teşkilatı'nın (NATO) kurulmasına ilişkin görüşmelerin başlatılması için çaba gösterdi. İki yıl sonra sağlığının bozulması nedeniyle görevinden ayrıldı.

1950'de 70 yaşındayken Başkan Harry Truman'ın Kore Savaşı sebebiyle yaptığı çağrıyı kabul ederek Savunma Bakanı oldu. 1951'de savunma bakanlığı görevinden ayrıldıktan sonra hükûmete askeri konularda danışmanlık yaptı. 1953'te, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'nın iktisadi kalkınmasına ve dünya barışına yaptığı katkılardan dolayı Nobel Barış Ödülü aldı.

Askerî görevi
Önce gelen Malin Craig	Amerika Birleşik Devletleri Ordusu Kurmay Başkanı 1939–1945	Sonra gelen Dwight D. Eisenhower
Siyasi görevi
Önce gelen James F. Byrnes	Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı 1947–1949	Sonra gelen Dean Acheson
Önce gelen Louis A. Johnson	Amerika Birleşik Devletleri Savunma Bakanı 1950–1951	Sonra gelen Robert A. Lovett
Ödüller ve başarılar
Önce gelen Prens Konoye	Time Dergisi Kapağı 29 Temmuz 1940	Sonra gelen Sir Alan F. Brooke
Önce gelen Ed Flynn	Time Dergisi Kapağı 19 Ekim 1942	Sonra gelen John Vereker
Önce gelen Patrik Sergi	Time Dergisi Kapağı 3 Ocak 1944	Sonra gelen Erich von Manstein

Kaynakça

^ Wells, Anne (2013). Historical Dictionary of World War II. Scarecrow Press. ISBN 978-0810854574.

[İkinciDünyaSavaşı-1] Wells, Anne (2013). Historical Dictionary of World War II. Scarecrow Press. ISBN 978-0810854574.

[1]

g t d Nobel Barış Ödülü sahipleri
1901-1925	1901 Dunant \ Passy 1902 Élie Ducommun \ Gobat 1903 Cremer 1904 Uluslararası Hukuk Enstitüsü 1905 von Suttner 1906 Roosevelt 1907 Moneta \ Renault 1908 Arnoldson \ Bajer 1909 Beernaert \ d'Estournelles 1910 Uluslararası Barış Bürosu 1911 Asser \ Fried 1912 Root 1913 La Fontaine 1914 1915 1916 1917 Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1918 1919 Wilson 1920 Bourgeois 1921 Branting \ Lange 1922 Nansen 1923 1924 1925 Chamberlain \ Dawes
1926-1950	1926 Briand \ Stresemann 1927 Buisson \ Quidde 1928 1929 Kellogg 1930 Söderblom 1931 Addams \ Butler 1932 1933 Angell 1934 Henderson 1935 von Ossietzky 1936 Saavedra Lamas 1937 Cecil 1938 Nansen Uluslararası Mülteciler Ofisi 1939 1940 1941 1942 1943 1944 Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1945 Hull 1946 Balch \ Mott 1947 Friends Service Council \ Amerikan Dostluk Hizmet Komitesi 1948 1949 Orr 1950 Bunche
1951-1975	1951 Jouhaux 1952 Schweitzer 1953 Marshall 1954 Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1955 1956 1957 Pearson 1958 Pire 1959 Noel-Baker 1960 Lutuli 1961 Hammarskjöld (ölümünden sonra) 1962 Pauling 1963 Uluslararası Kızılhaç Komitesi \ Kızılhaç ve Kızılay Dernekleri Birliği 1964 King 1965 UNICEF 1966 1967 1968 Cassin 1969 Uluslararası Çalışma Örgütü 1970 Borlaug 1971 Brandt 1972 1973 Lê Đức Thọ (ödülü reddetti) \ Kissinger 1974 MacBride \ Satō 1975 Saharov
1976-2000	1976 B. Williams \ Corrigan 1977 Uluslararası Af Örgütü 1978 Sedat \ Begin 1979 Teresa 1980 Pérez Esquivel 1981 Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1982 Myrdal \ García Robles 1983 Wałęsa 1984 Tutu 1985 Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler 1986 Wiesel 1987 Arias 1988 Birleşmiş Milletler Barış Gücü 1989 Gyatso 1990 Gorbaçov 1991 Su Çi 1992 Menchú 1993 Mandela \ de Klerk 1994 Peres \ Rabin \ Arafat 1995 Pugwash Konferansları \ Rotblat 1996 Belo \ Ramos-Horta 1997 Kara Mayınlarının Yasaklanması için Uluslararası Kampanya \ J. Williams 1998 Hume \ Trimble 1999 Sınır Tanımayan Doktorlar 2000 Kim
2001-günümüz	2001 Annan \ Birleşmiş Milletler 2002 Carter 2003 Ebadi 2004 Maathai 2005 Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu \ el-Baradey 2006 Grameen Bank \ Yunus 2007 Gore \ Hükûmetlerarası İklim Değişikliği Paneli 2008 Ahtisaari 2009 Obama 2010 Liu 2011 Johnson Sirleaf \ Gbowee \ Karman 2012 Avrupa Birliği 2013 Kimyasal Silahların Yasaklanması Örgütü 2014 Satyarthi \ Yusufzay 2015 Tunus Ulusal Diyalog Dörtlüsü 2016 Santos 2017 Nükleer Silahların Tamamen Ortadan Kaldırılması için Uluslararası Kampanya 2018 Mukwege \ Murad 2019 Abiy Ahmed Ali 2020 Dünya Gıda Programı 2021 Maria Ressa \ Dmitri Muratov 2022 Ales Bialiatski \ Memorial \ Sivil Özgürlükler Merkezi 2023 Nergis Muhammedi 2024 Nihon Hidankyo 2025 María Corina Machado