II. Ioannes Paulus

Papa

II. Ioannes Paulus
Papa; II. Ioannes Paulus
Roma Piskoposu
	Papa II. Ioannes Paulus, 1988
Papalık başlangıcı	16 Ekim 1978
Papalık bitişi	2 Nisan 2005
Önce gelen	I. Ioannes Paulus
Sonra gelen	XVI. Benedictus
Nişanlar
Papazlığa atanma	1 Kasım 1946; Adam Stefan Sapieha tarafından
Takdis	28 Eylül 1958; Eugeniusz Baziak tarafından
Kardinal yapan	26 Haziran 1967; VI. Paulus tarafından
Kişisel bilgiler
Doğum	Karol Józef Wojtyła; 18 Mayıs 1920; Wadowice, Polonya
Ölüm	2 Nisan 2005 (84 yaşında); Apostolik Sarayı, Vatikan
Mezarı	Aziz Petrus Bazilikası , Vatikan
Slogan	Totus tuus
İmza
Arma
	Adı Ioannes Paulus olan diğer papalar

Papa II. Ioannes Paulus (Latince: Ioannes Paulus II; Lehçe: Jan Paweł II; Türkçe: II. Yuhanna Pavlus), doğum adıyla Karol Józef Wojtyła (18 Mayıs 1920, Wadowice, Polonya – 2 Nisan 2005, Vatikan), Katolik Kilisesi'nin Polonya kökenli ilk papası ve 264. papa olarak tarihe geçmiştir. 16 Ekim 1978 tarihinde seçilmiş ve ölümüne dek 26 yıl 5 ay görev yapmıştır. Papalık tarihinde en uzun süre görev yapan papalardan biridir.^[1]

2 Nisan 2005 tarihinde ölen II. Ioannes Paulus, tarihte en çok konuşan, en kalabalık insan gruplarına seslenen Papa olarak da anılır. Yurt dışı seyahatlerinde kendisini dinleme imkânı bulan kitleler bir yana Papa, sadece 2000 yılında Roma'da yapılan 'Jübile' (Papa'nın Genel Af Yılı) etkinliklerinde 8 milyon kişiye seslenme imkânı buldu. 27 Nisan 2014'te dönemin papası olan Franciscus tarafından Roma'da Aziz Petrus Bazilikası'nda yapılan büyük bir ayin ve merasimle Katolik Kilisesi Azizi olarak ilan edilmiştir.^[2]

Gençliği

Polonya Wadowice'de 18 Mayıs 1920'de dünyaya geldi. 1938'de Leh Dili ve Edebiyatı okumak üzere Jagiełło Üniversitesi'ne kaydoldu. Ancak Polonya'nın Alman orduları tarafından işgali üniversitenin kapanmasıyla sonuçlandı. Güçlü, kuvvetli, erkek çalışana gereksinim duyulduğu için 1940-1944 yılları arası bir restoranda haberci olarak çalıştı. Almanya'ya sınır dışı olmamak için Kireç ocağında ve Solvay kimyasal fabrikasında işçi olarak çalıştı. Babası, Polonya ordusunda eski bir Avusturya-Macaristan astsubayı idi ve 1941 yılında bir kalp krizi sonucu öldü. Wojtyla, 1941'de babasını kaybettikten sonra dine ilgi duymaya başladı. Savaş devam ederken Ekim 1942'de, Kraków'da bulunan Piskopos Sarayı'nın kapısını çaldı ve rahiplik için çalışmak istediğini söyledi. Kısa bir süre sonra, Krakov Başpiskoposu Kardinal Adam Stefan Sapieha tarafından yürütülen bir gizli yeraltı seminer dersleri almaya başladı. 29 Şubat 1944 tarihinde, Wojtyła'ya bir Alman kamyonu çarptı. Alman Wehrmacht subayları onu bir hastaneye gönderdi. Orada ciddi bir sarsıntı ve omuz yaralanması sonrasında iyileşmesi iki hafta sürdü. 6 Ağustos 1944 Kara Pazar olarak bilinen bir günde, Gestapo'da son Varşova ayaklanmasına benzer bir ayaklanmada, Alman birlikleri üzerinde arama yaparken Wojtyła, 10 Tyniecka sokaktaki amcasının evinin bodrum katında gizlendi. Sonra Başpiskopos Sarayına kaçtı. Almanlar bölgeyi terk edene kadar burada kaldı. 17 Ocak 1945 gecesi, Almanlar şehirden kaçtılar. Bu sırada Wojtyła, Częstochowa'da bir Nazi çalışma kampından kaçan Edith Zierer adlı 14 yaşındaki bir Yahudi mülteci kız çocuğuna yardımcı oldu. B'nai B'rith ve diğer yetkililer, Wojtyła'nın Nazilerden birçok Polonyalı Yahudiyi koruyarak yardımcı olduğunu söylediler. 1945'te Nazi işgalinin sona ermesiyle tekrar İlahiyat Fakültesi'ne yazıldı ve Kasım 1946'da rahip unvanı aldı.

4 Temmuz 1958'de dönemin Papa'sı XII. Pius tarafından Ombi Piskoposluğu ve Kraków Yardımcı Piskoposluğu görevine atandı. 30 Aralık 1963'te Kraków Başpiskoposu oldu, 26 Haziran 1967'de Papa VI. Paulus tarafından kardinallik unvanıyla taltif edildi.

Papalık görevi süresinde 129 ülkeyi ziyaret ederek tarihte en çok seyahat eden liderlerden birisiydi. Pek çok dili akıcı olarak biliyordu. Ana dili olan Lehçede olduğu kadar İtalyanca, Fransızca, Almanca, İngilizce, İspanyolca, Portekizce, Rusça, Hırvatça, Antik Yunanca ve Latincede de akıcı bir konuşmaya sahipti.^[2]

Papalık

VI. Paulus'un ölümünün ardından Vatikan'daki papalık seçimi, 26 Ağustos 1978'de papalığa I. Ioannes Paulus'un geçmesiyle sonuçlandı. Ancak yeni papa, bu görevde sadece 33 gün kalabildi. Papa I. Ioannes Paulus, 28 Eylül 1978'de Vatikan'a göre eceliyle öldü. Başka bir iddiaya göre ise bir iç hesaplaşma neticesinde zehirlenerek öldürülmüştü.^{[kaynak belirtilmeli]}

16 Ekim 1978'de Papa seçilen Wojtyła, bu yeni görevde kendisi için seçtiği ismi, selefinden esinlenerek belirledi. II. Ioannes Paulus adını alarak Papalık tahtına geçti ve 455 yıl sonra Vatikan dışından gelen ilk Papa oldu.^{[kaynak belirtilmeli]}

II. Ioannes Paulus'un, Berlin Duvarı'nın yıkılışı, iki Almanya'nın birleşmesi, Doğu Bloku ile Varşova Paktı'nın çöküş süreci ve SSCB'nin dağılması sürecinde büyük rol oynadığı biliniyor.^{[kaynak belirtilmeli]}

Papa II. Ioannes Paulus, uzun süredir Parkinson hastalığı ve çeşitli sağlık sorunlarıyla mücadele etmekteydi. 2005 yılının başlarında geçirdiği gribal enfeksiyon ve ardından gelen solunum yetmezliği, durumunun ciddileşmesine neden oldu. Yoğun tıbbi müdahalelere rağmen, 2 Nisan 2005'te saat 21.37'de, Vatikan'daki Apostolik Saray'da öldü.^[3]

8 Nisan 2005 tarihinde, Vatikan'da düzenlenen cenaze törenine dünyanın dört bir yanından devlet başkanları, dini liderler ve milyonlarca insan katıldı. Bu tören, modern tarihin en geniş katılımlı dini törenlerinden biri olarak kayda geçti. Cenaze ayini, Kardinal Joseph Ratzinger tarafından yönetildi.

Törenin ardından naaşı, Aziz Petrus Bazilikası'nın altındaki papalara ayrılan mezarlık bölümüne, Papa XXIII. Ioannes'in eski mezarına defnedildi. 2011 yılında aziz ilan edilme süreci kapsamında mezarı açılmış ve naaşı farklı bir yere taşınmıştır.^[4]

Papa II. Ioannes Paulus, papamobili ile ilerliyor.

Suikast

II. Ioannes Paulus'ün hayatında, Mehmet Ali Ağca'nın 13 Mayıs 1981'deki suikast girişimi de önemli bir dönüm noktası oldu. Suikast girişimiyle elinden ve karnından yaralanan II. Ioannes Paulus olaydan sağ çıkmasına rağmen eski sağlığına kavuşamadı. Olaydan sonra kendisini ölümden kurtaranın Meryem olduğuna inanıp Meryem kültünün hararetli savunuculuğunu yaptı.

Eserleri

Resmi genelge, öğreti risalesi ve belge yayınlama konusunda da tarihi bir rekora imza atan Papa, resmi nitelik taşımayan beş de eser yayımladı:

'Varcare la Soglia della Speranza' (Umudun Eşiğini Aşmak, 1994)
'Dono e Mistero: Nel Cinquantesimo Anniversario del Mio Sacerdozio' (Lütuf ve Gizem: Rahipliğimin Ellinci Yıldönümünde, 1996)
'Trittico Romano' (Roma Üçlüğü, 2003, şiir denemeleri)
'Alzatevi, Andiamo!' (Kalkın Gidiyoruz!, 2004)
'Memoria e Identita' (Bellek ve Kimlik, 2005)

Ayrıca bakınız

Bojinka Planı

Kaynakça

^ "Pope John Paul II Biography". 5 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2012.
^ ^a ^b "Pope John Paul II". The Robinson Library. 20 Ekim 2008. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2009.
^ News, A. B. C. "Pope John Paul II Dies at 84". ABC News (İngilizce). 22 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2025.
^ "Pope John Paul II's body exhumed ahead of beatification". NBC News (İngilizce). 29 Nisan 2011. 5 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2025.

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: Papa I. Ioannes Paulus	Papa 1978 - 2005	Sonra gelen: Papa XVI. Benedictus

[1] "Pope John Paul II Biography". 5 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2012.

[:0-2] "Pope John Paul II". The Robinson Library. 20 Ekim 2008. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2009.

[3] News, A. B. C. "Pope John Paul II Dies at 84". ABC News (İngilizce). 22 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2025.

[4] "Pope John Paul II's body exhumed ahead of beatification". NBC News (İngilizce). 29 Nisan 2011. 5 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2025.

[1]

[2]

[3]

[4]

g t d Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa Ülkelere göre papalar
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus XIV. Leo