Valentinianus Hanedanı
| Valentinianus Hanedanı | |
|---|---|
| Ülke | |
| Milliyet | Romalı |
| Köken yeri | Pannonia, Illyricum |
| Kuruluş | 364 |
| Kurucu | I. Valentinianus |
| Yıkılış | 392 |
| Son hükümdar | II. Valentinianus |
| Unvan(lar) | Imperator Augustus Roma imparatoru |
| Bizans İmparatorluğu tarihi dizisinin bir parçası |
|---|
| Öncül |
| Erken dönem (330-717) |
| Orta dönem (717-1204) |
| Geç dönem (1204-1453) |
| Konularına göre |
| Kronoloji |
Valentinianus Hanedanı 364 ile 392 yılları arasında Batı Roma İmparatorluğu'nu, 364 ile 378 yılları arasında da Doğu Roma İmparatorluğu'nu yönetmiş dört imparatordan oluşur.
Valentinianus'un yönetimi, asker kökenli bir imparatorun imparatorluk idaresine yeniden sertlik ve disiplin kazandırma çabası olarak yorumlanır. Ammianus Marcellinus, Valentinianus'u hem “barbarlara karşı Roma disiplinini dirilten” hem de “öfkesine yenik düşen” bir figür olarak çizer. Valentinianus, kardeşi Valens'i Doğu'nun imparatoru yaparak fiilen ikiye bölünmüş ama birbirine bağlı bir yönetim modeli oluşturmuştur[1]. Bu sistem, Roma'nın çift merkezli idare biçiminin en olgun örneğidir. Hanedanın sürekliliği Gratianus'un tahta geçişiyle sağlandı. Fakat Batı'daki genç imparatorun deneyimsizliği nedeniyle hanedanın kurumsal gücü zayıfladı. Bu zayıflamanın ardından, Doğu'da Valens'in Adrianopolis'te ölümüyle birlikte hanedanın moral otoritesi de hasar aldı.[2]
Bu hanedan, Diocletianus sonrası dönemde Illyricum kökenli asker imparatorlar geleneğinin son temsilcilerinden biri olarak kabul edilir.[1]
Hanedana mensup imparatorlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Batı imparatorları:
- I. Valentinianus (364-375)
- I.Valentinianus'un oğulları Gratianus (375-383) ve II. Valentinianus (375-392)
- Doğu imparatorları:
- I. Valentinianus'un kardeşi Valens (364-378)
- I. Valentinianus'un damadı I. Theodosius
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Ammianus Marcellinus. Res Gestae. Çev. Samet Özgüler. İstanbul: Turkuvaz Yayıncılık, 2024. Kitap XXVI–XXX.
- ^ Matthews, John F. The Roman Empire of Ammianus. London: Duckworth, 1989. ISBN 0-7156-2246-3.
