Öklid teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Öklid'in ispatı
  • 2 Euler'in ispatı
  • 3 Erdős'ün ispatı
  • 4 Furstenberg'in ispatı
  • 5 Son zamanlarda yapılan bazı ispatlar
    • 5.1 Pinasco
    • 5.2 Whang
  • 6 π'nin irrasyonelliğini kullanan ispat
  • 7 Faktöriyelleri kullanan ispat
  • 8 Kaynaklar ve notlar
  • 9 Ayrıca bakınız
  • 10 Dış bağlantılar

Öklid teoremi

  • العربية
  • Català
  • کوردی
  • Čeština
  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • Euskara
  • فارسی
  • Français
  • Galego
  • עברית
  • Հայերեն
  • Bahasa Indonesia
  • İtaliano
  • 日本語
  • 한국어
  • Lëtzebuergesch
  • Lietuvių
  • Македонски
  • Монгол
  • Nederlands
  • Português
  • Русский
  • Српски / srpski
  • Svenska
  • Українська
  • Tiếng Việt
  • 中文
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Asal sayıların sonsuzluğu sayfasından yönlendirildi)
Türkçe'ye çevir
Bu sayfanın tamamının ya da bir kısmının Türkçeye çevrilmesi gerekmektedir.
Bu sayfanın tamamı ya da bir kısmı Türkçe dışındaki bir dilde yazılmıştır. Madde, alakalı dilin okuyucuları için oluşturulmuşsa o dildeki Vikipedi'ye aktarılmalıdır. İlgili değişiklikler gerçekleşmezse maddenin tamamının ya da çevrilmemiş kısımların silinmesi sözkonusu olabilecektir. İlgili çalışmayı yapmak üzere bu sayfadan destek alabilirsiniz

Öklid'in teoremi, sayılar teorisinde temel bir ifade olup sonsuz sayıda asal sayı olduğunu ileri sürer. Teoremin iyi bilinen farklı ispatları bulunmaktadır.

Öklid'in ispatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Öklid, Elementler (IX. kitap, 20. ifade)[1] adlı kitabında şöyle yazar:

Sonlu herhangi bir asal sayı listesi p 1, p2, ..., pn olsun. Bu listede olmayan en az bir ilave asal sayının mevcudiyeti ispat edilecektir. P, listedeki bütün asal sayıların çarpımı olsun: P = p1p2...pn. q = P + 1 olsun. O zaman q ya asaldır ya da asal değildir:

  • Eğer q asalsa listedekine ilaveten en az bir asal sayı daha vardır.
  • Eğer q asal değilse en az bir p asal çarpanı q 'yu böler. Eğer bu p çarpanı liste olsaydı P, listedeki bütün sayıların çarpımı olduğundan P 'yi bölerdi; fakat p, P + 1 = q'yu böler. Eğer p, P 'yi ve q 'yu bölerse p, bu iki sayının farkları da bölmelidir[2] ki bu (P + 1) − P veya sadece  1'dir. Hiçbir asal sayı 1'i bölemediğinden bu bir çelişki olur ve böylece p listede olamaz. Bu da bu listenin dışında en az bir asal sayının mevcut olduğunu gösterir.

Bu teorem, her sonlu asal sayı listesi için bu listede olmayan başka bir asal sayının olduğunu, bu yüzden de sonsuz sayıda asal sayı olduğunu ispat eder.

Çoğu zaman Öklid'in bu çelişki yoluyla yaptığı iddiası hatalı olarak ileri sürülür. Buna göre rastgele sonlu bir asal sayı kümesi yerine bütün asalları veya en küçük n asalı ihtiva ettiği ileri sürülür.[3] İspat, tamamıyla çelişkiye (olmayana ergi) dayamamasına, sadece sonlu sayıda asalın olduğunu farz etmemesine rağmen olmayana ergi içindedir: bu da listedeki asalların hiçbirisinin q'yu bölemeyeceği ifadesidir.

Euler'in ispatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

İsviçreli matematikçi Leonhard Euler'in ispatı, aritmetiğin temel teoremine, yani her tam sayının tek şekilde asal çarpanlara ayrılabileceği esasına dayanır. Eğer P, bütün asal sayıların kümesiyse Euler şunu yazmıştır:

∏ p ∈ P 1 1 − 1 / p = ∏ p ∈ P ∑ k ≥ 0 1 p k = ∑ n 1 n . {\displaystyle \prod _{p\in P}{\frac {1}{1-1/p}}=\prod _{p\in P}\sum _{k\geq 0}{\frac {1}{p^{k}}}=\sum _{n}{\frac {1}{n}}.} {\displaystyle \prod _{p\in P}{\frac {1}{1-1/p}}=\prod _{p\in P}\sum _{k\geq 0}{\frac {1}{p^{k}}}=\sum _{n}{\frac {1}{n}}.}

İlk eşitlik, çarpımın her terimindeki geometrik serinin formülüyle verilir. İkinci eşitlik bu çarpımı toplam üzerine dağıtır:

∏ p ∈ P ∑ k ≥ 0 1 p k = ∑ k ≥ 0 1 2 k × ∑ k ≥ 0 1 3 k × ∑ k ≥ 0 1 5 k × ∑ k ≥ 0 1 7 k × ⋯ = ∑ k , l , m , n , ⋯ ≥ 0 1 2 k 3 l 5 m 7 n ⋯ = ∑ n 1 n {\displaystyle \prod _{p\in P}\sum _{k\geq 0}{\frac {1}{p^{k}}}=\sum _{k\geq 0}{\frac {1}{2^{k}}}\times \sum _{k\geq 0}{\frac {1}{3^{k}}}\times \sum _{k\geq 0}{\frac {1}{5^{k}}}\times \sum _{k\geq 0}{\frac {1}{7^{k}}}\times \cdots =\sum _{k,l,m,n,\cdots \geq 0}{\frac {1}{2^{k}3^{l}5^{m}7^{n}\cdots }}=\sum _{n}{\frac {1}{n}}} {\displaystyle \prod _{p\in P}\sum _{k\geq 0}{\frac {1}{p^{k}}}=\sum _{k\geq 0}{\frac {1}{2^{k}}}\times \sum _{k\geq 0}{\frac {1}{3^{k}}}\times \sum _{k\geq 0}{\frac {1}{5^{k}}}\times \sum _{k\geq 0}{\frac {1}{7^{k}}}\times \cdots =\sum _{k,l,m,n,\cdots \geq 0}{\frac {1}{2^{k}3^{l}5^{m}7^{n}\cdots }}=\sum _{n}{\frac {1}{n}}}

Sonuçta her asal çarpımı tam olarak bir kere vardır ve aritmetiğin in the result, every product of primes appears exactly once and so by the fundamental theorem of arithmetic the sum is equal to the sum over all integers.

The sum on the right is the harmonic series, which diverges. Thus the product on the left must also diverge. Since each term of the product is finite, the number of terms must be infinite; therefore, there is an infinite number of primes.

Erdős'ün ispatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Paul Erdős yine aritmetiğin temel teoremine dayanan üçüncü bir kanıt sundu. İlk olarak, her n tam sayısının tek bir şekilde, r kare içermeyen (yani hiçbir tam kare sayıya bölünmeyen) bir sayı olmak üzere

r s 2 {\displaystyle rs^{2}} {\displaystyle rs^{2}}

şeklinde yazılabileceğine dikkat edin ( s 2 {\displaystyle s^{2}} {\displaystyle s^{2}}, n'yi bölen en büyük tam kare sayı olsun ve r = n / s 2 {\displaystyle r=n/s^{2}} {\displaystyle r=n/s^{2}} olarak alınsın). Şimdi, yalnızca sonlu sayıda asal sayı olduğunu ve bu asal sayıların sayısının k olduğunu varsayalım.

Pozitif bir N tam sayısını sabitleyelim ve 1 ile N arasındaki tam sayıları saymaya çalışalım. Bu sayıların her biri, r kare içermeyen ve hem r hem de s 2 {\displaystyle s^{2}} {\displaystyle s^{2}} N'den küçük olmak üzere, r s 2 {\displaystyle rs^{2}} {\displaystyle rs^{2}} şeklinde yazılabilir. Aritmetiğin temel teoremine göre, yalnızca 2 k {\displaystyle 2^{k}} {\displaystyle 2^{k}} tane kare içermeyen r sayısı vardır (bkz. Kombinasyon Tüm k'ler için k-kombinasyonlarının sayısı), zira asal sayıların her biri r'yi en fazla bir kez çarpanlarına ayırır ve s < N {\displaystyle s<{\sqrt {N}}} {\displaystyle s<{\sqrt {N}}} olmalıdır. Dolayısıyla, N'den küçük olan tam sayıların toplam sayısı en fazla 2 k N {\displaystyle 2^{k}{\sqrt {N}}} {\displaystyle 2^{k}{\sqrt {N}}}'dir; yani:

2 k N ≥ N {\displaystyle 2^{k}{\sqrt {N}}\geq N} {\displaystyle 2^{k}{\sqrt {N}}\geq N}

Bu eşitsizlik, yeterince büyük N değerleri için geçerli olmadığından, sonsuz sayıda asal sayı olmalıdır.

Furstenberg'in ispatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

In the 1950s, Hillel Furstenberg introduced a proof using point-set topology. See Furstenberg's proof of the infinitude of primes.

Son zamanlarda yapılan bazı ispatlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Pinasco

[değiştir | kaynağı değiştir]

Juan Pablo Pinasco has written the following proof.[4]

Let p1, ..., pN be the smallest N primes. Then by the inclusion–exclusion principle, the number of positive integers less than or equal to x that are divisible by one of those primes is

1 + ∑ i ⌊ x p i ⌋ − ∑ i < j ⌊ x p i p j ⌋ + ∑ i < j < k ⌊ x p i p j p k ⌋ − ⋯ ⋯ ± ( − 1 ) N + 1 ⌊ x p 1 ⋯ p N ⌋ . ( 1 ) {\displaystyle {\begin{aligned}1+\sum _{i}\left\lfloor {\frac {x}{p_{i}}}\right\rfloor -\sum _{i<j}\left\lfloor {\frac {x}{p_{i}p_{j}}}\right\rfloor &+\sum _{i<j<k}\left\lfloor {\frac {x}{p_{i}p_{j}p_{k}}}\right\rfloor -\cdots \\&\cdots \pm (-1)^{N+1}\left\lfloor {\frac {x}{p_{1}\cdots p_{N}}}\right\rfloor .\qquad (1)\end{aligned}}} {\displaystyle {\begin{aligned}1+\sum _{i}\left\lfloor {\frac {x}{p_{i}}}\right\rfloor -\sum _{i<j}\left\lfloor {\frac {x}{p_{i}p_{j}}}\right\rfloor &+\sum _{i<j<k}\left\lfloor {\frac {x}{p_{i}p_{j}p_{k}}}\right\rfloor -\cdots \\&\cdots \pm (-1)^{N+1}\left\lfloor {\frac {x}{p_{1}\cdots p_{N}}}\right\rfloor .\qquad (1)\end{aligned}}}

Dividing by x and letting x → ∞ gives

∑ i 1 p i − ∑ i < j 1 p i p j + ∑ i < j < k 1 p i p j p k − ⋯ ± ( − 1 ) N + 1 1 p 1 ⋯ p N . ( 2 ) {\displaystyle \sum _{i}{\frac {1}{p_{i}}}-\sum _{i<j}{\frac {1}{p_{i}p_{j}}}+\sum _{i<j<k}{\frac {1}{p_{i}p_{j}p_{k}}}-\cdots \pm (-1)^{N+1}{\frac {1}{p_{1}\cdots p_{N}}}.\qquad (2)} {\displaystyle \sum _{i}{\frac {1}{p_{i}}}-\sum _{i<j}{\frac {1}{p_{i}p_{j}}}+\sum _{i<j<k}{\frac {1}{p_{i}p_{j}p_{k}}}-\cdots \pm (-1)^{N+1}{\frac {1}{p_{1}\cdots p_{N}}}.\qquad (2)}

This can be written as

1 − ∏ i = 1 N ( 1 − 1 p i ) . ( 3 ) {\displaystyle 1-\prod _{i=1}^{N}\left(1-{\frac {1}{p_{i}}}\right).\qquad (3)} {\displaystyle 1-\prod _{i=1}^{N}\left(1-{\frac {1}{p_{i}}}\right).\qquad (3)}

If no other primes than p1, ..., pN exist, then the expression in (1) is equal to  ⌊ x ⌋ {\displaystyle \lfloor x\rfloor } {\displaystyle \lfloor x\rfloor } and the expression in (2) is equal to 1, but clearly the epression in (3) exceeds 1. Therefore there must be more primes than  p1, ..., pN.

Whang

[değiştir | kaynağı değiştir]

In 2010, Junho Peter Whang published the following proof by contradiction.[5] Let k be any positive integer. Then according to de Polignac's formula (actually due to Legendre)

k ! = ∏ p  prime p f ( p , k ) {\displaystyle k!=\prod _{p{\text{ prime}}}p^{f(p,k)}\,} {\displaystyle k!=\prod _{p{\text{ prime}}}p^{f(p,k)}\,}

where

f ( p , k ) = ⌊ k p ⌋ + ⌊ k p 2 ⌋ + ⋯ . {\displaystyle f(p,k)=\left\lfloor {\frac {k}{p}}\right\rfloor +\left\lfloor {\frac {k}{p^{2}}}\right\rfloor +\cdots .} {\displaystyle f(p,k)=\left\lfloor {\frac {k}{p}}\right\rfloor +\left\lfloor {\frac {k}{p^{2}}}\right\rfloor +\cdots .}
f ( p , k ) < k p + k p 2 + ⋯ = k p − 1 ≤ k . {\displaystyle f(p,k)<{\frac {k}{p}}+{\frac {k}{p^{2}}}+\cdots ={\frac {k}{p-1}}\leq k.} {\displaystyle f(p,k)<{\frac {k}{p}}+{\frac {k}{p^{2}}}+\cdots ={\frac {k}{p-1}}\leq k.}

But if only finitely many primes exist, then

lim k → ∞ ( ∏ p p ) k k ! = 0 , {\displaystyle \lim _{k\to \infty }{\frac {\left(\prod _{p}p\right)^{k}}{k!}}=0,} {\displaystyle \lim _{k\to \infty }{\frac {\left(\prod _{p}p\right)^{k}}{k!}}=0,}

(the numerator of the fraction would grow singly exponentially while by Stirling's approximation the denominator grows more quickly than singly exponentially), contradicting the fact that for each k the numerator is greater than or equal to the denominator.

π'nin irrasyonelliğini kullanan ispat

[değiştir | kaynağı değiştir]

π için Leibniz formülünün bir Euler ürünü olarak temsil edilişi[6]

π 4 = 3 4 × 5 4 × 7 8 × 11 12 × 13 12 × 17 16 × 19 20 × 23 24 × 29 28 × 31 32 × ⋯ {\displaystyle {\frac {\pi }{4}}={\frac {3}{4}}\times {\frac {5}{4}}\times {\frac {7}{8}}\times {\frac {11}{12}}\times {\frac {13}{12}}\times {\frac {17}{16}}\times {\frac {19}{20}}\times {\frac {23}{24}}\times {\frac {29}{28}}\times {\frac {31}{32}}\times \cdots \;} {\displaystyle {\frac {\pi }{4}}={\frac {3}{4}}\times {\frac {5}{4}}\times {\frac {7}{8}}\times {\frac {11}{12}}\times {\frac {13}{12}}\times {\frac {17}{16}}\times {\frac {19}{20}}\times {\frac {23}{24}}\times {\frac {29}{28}}\times {\frac {31}{32}}\times \cdots \;}

Bu çarpımın payları tek asal sayılardır ve her payda, paya en yakın dördün katıdır.

Sonlu sayıda asal sayı olsaydı, bu formül π'nin paydası 4'ün bir asal sayıdan bir veya daha az olan tüm katlarının çarpımı olan bir rasyonel sayı olduğunu gösterecekti ve bu da π'nin aslında irrasyonel olduğu gerçeğiyle çelişiyordu.

Faktöriyelleri kullanan ispat

[değiştir | kaynağı değiştir]

Assume that the number of prime numbers is finite. There is thus an integer, p which is the largest prime.

p! (p-factorial) is divisible by every integer from 2 to p, as it is the product of all of them. Hence, p! + 1 is not divisible by every integer from 2 to p (it gives a remainder of 1 when divided by each). p! + 1 is therefore either prime or is divisible by a prime larger than p.

This contradicts the assumption that p is the largest prime. The conclusion is that the number of primes is infinite.[7]

Kaynaklar ve notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ James Williamson (translator and commentator), The Elements of Euclid, With Dissertations, Clarendon Press, Oxford, 1782, page 63.
  2. ^ Genelde herhangi a, b, c tam sayıları için a ∣ b {\displaystyle a\mid b} {\displaystyle a\mid b} and a ∣ c {\displaystyle a\mid c} {\displaystyle a\mid c} ise a ∣ ( b − c ) {\displaystyle a\mid (b-c)} {\displaystyle a\mid (b-c)}'dir. Daha fazla bilgi için bölünebilme kurallarına bakınız.
  3. ^ Michael Hardy ve Catherine Woodgold, "Prime Simplicity", Mathematical Intelligencer, cilt 31, sayı 4, 2009 sonbaharı, 44–52 sayfa.
  4. ^ Juan Pablo Pinasco, "New Proofs of Euclid's and Euler's theorems", American Mathematical Monthly, volume 116, number 2, February, 2009, pages 172–173.
  5. ^ Junho Peter Whang, "Another Proof of the Infinitude of the Prime Numbers", American Mathematical Monthly, volume 117, number 2, February 2010, page 181.
  6. ^ Debnath, Lokenath (2010), The Legacy of Leonhard Euler: A Tricentennial Tribute, World Scientific, s. 214, ISBN 9781848165267, 22 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi6 Mayıs 2015 .
  7. ^ Further Pure Mathematics, L Bostock, F S Chandler and C P Rourke

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Eric W. Weisstein, Euclid's Theorem (MathWorld)
  • Euclid's Elements, Book IX, Prop. 2023 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Euclid's proof, on David Joyce's website at Clark University)
  • g
  • t
  • d
Öklid
Çalışmaları
  • Data (Δεδομένα)
  • Elementler (Στοιχεῖα)
  • Optik (Ὀπτικά)
  • Phaenomena (Φαινόμενα)
  • Katoptrik (κατοπτρικός)
  • Bölünme üzerine (Περὶ Διαιρέσεων)
Başlıklar
  • Aynı adı taşıyanlar
  • Öklid geometrisi
  • Öklid algoritması
  • Öklid teoremi
  • Öklid bağıntısı
İlgili
  • Papirüs Oxyrhynchus 29
  • Kategori Kategori
  • g
  • t
  • d
Antik Yunan matematiği
Matematikçiler
(Zaman Çizelgesi)
  • Anaksagoras
  • Antemios
  • Apollonios
  • Arkhytas
  • Aristaios
  • Aristarkos
  • Arşimet
  • Autolykos
  • Bion
  • Boethius
  • Brison
  • Kallippos
  • Karpos
  • Kleomedes
  • Konon
  • Ktesibios
  • Demokritos
  • Dikaiarkhos
  • Diokles
  • Diophantos
  • Dinostratus
  • Dionisodoros
  • Domninus
  • Elealı Zenon
  • Eratosthenes
  • Eudemos
  • Eudoksos
  • Eutokios
  • Geminus
  • Heliodoros
  • İskenderiyeli Heron
  • Khrysippos
  • Hipparkhos
  • Hippasos
  • Hippias
  • Hipokrat
  • Hipatia
  • Hipsikles
  • İsidoros
  • Matematikçi Leo
  • Leon
  • Marinos
  • Melissa
  • Menaikhmos
  • Menelaos
  • Metrodoros
  • Nikomakhos
  • Nikomedes
  • Nikoteles
  • Oenopides
  • Euklides
  • Pappos
  • Perseus
  • Philolaos
  • Philon
  • Laodikyalı Philonides
  • Porphyrios
  • Poseidonios
  • Proklos
  • Batlamyus
  • Pisagor
  • Serenus
  • Simplikios
  • Sosigenes
  • Sporus
  • Thales
  • Theaitetos
  • Theano
  • Teodoros
  • Theodosios
  • İskenderiyeli Theon
  • Smirnalı Theon
  • Timaridas
  • Ksenokrates
  • Sidonlu Zenon
  • Zenodoros
Yapıtlar
  • Almagest
  • Arşimet Parşömeni
  • Arithmetika
  • Konikler (Apollonius)
  • Katoptrik (Yansımalar)
  • Data (Öklid)
  • Elemanlar (Öklid)
  • Bir Çemberin Ölçümü
  • Konikler ve Sferoidler Üzerine
  • Büyüklükler ve Uzaklıklar Üzerine (Aristarkhos)
  • Büyüklükler ve Uzaklıklar Üzerine (Hipparkhos)
  • Hareketli Küre Üzerine (Autolykos)
  • Öklid'in Optiği
  • Sarmallar Üzerine
  • Küre ve Silindir Üzerine
  • Ostomachion (Syntomachion)
  • Planisphaerium
  • Sphaerics
  • Parabolün Dörtgenleştirilmesi
  • Kum Sayacı
  • Sonsuz Küçükler Hesabı
Merkezler
Platon Akademisi · Kirene · İskenderiye Kütüphanesi
Etkilendikleri
Babil matematiği · Eski Mısır matematiği
Etkiledikleri
Avrupa matematiği · Hint matematiği · Orta Çağ İslam matematiği
Problemler
Apollonios problemi · Daireyi kareleştirme · Küpü iki katına çıkarma · Açıyı üçe bölme
Kavramlar/Tanımlar
  • Apollonius çemberi
  • Diyofantus denklemi
  • Çevrel çember
  • Eşölçülebilirlik
  • Orantılılık ilkesi
  • Altın oran
  • Yunan rakamları
  • Bir üçgenin iç ve dış çemberleri
  • Tükenme yöntemi
  • Paralellik postülatı
  • Platonik katılar
  • Hipokrat ayı
  • Hippias kuadratiksi
  • Düzgün çokgen
  • Cetvel ve pergelle yapılan çizimler
  • Üçgen merkezi
Bulgular
  • Açıortay teoremi
  • Dış açı teoremi
  • Öklid algoritması
  • Öklid teoremi
  • Geometrik ortalama teoremi
  • Yunan geometrik cebiri
  • Menteşe teoremi
  • Çevre açı teoremi
  • Kesişme teoremi
  • Pons asinorum
  • Pisagor teoremi
  • Thales teoremi
  • Gnomon teoremi
  • Apollonius teoremi
  • Aristarkus eşitsizliği
  • Crossbar (Pasch) teoremi
  • Heron formülü
  • İrrasyonel sayılar
  • Menelaus teoremi
  • Pappus'un alan teoremi
  • Batlamyus eşitsizliği
  • Batlamyus kirişler tablosu
  • Batlamyus teoremi
  • Theodorus sarmalı
Antik Yunan matematikçilerinin zaman çizelgesi
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Öklid_teoremi&oldid=36247195" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Asal sayılar
  • Teoremler
  • Öklid geometrisi teoremleri
Gizli kategoriler:
  • Kötü çeviriden temizlenmesi gereken Vikipedi maddeleri
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Sayfa en son 16.32, 23 Ekim 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Öklid teoremi
Konu ekle