Pappus'un alan teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Teorem
  • 2 İspat
  • 3 Kaynakça
  • 4 Dış bağlantılar

Pappus'un alan teoremi

  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • فارسی
  • Français
  • 日本語
  • ភាសាខ្មែរ
  • Русский
  • தமிழ்
  • Українська
  • 中文
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
koyu gri alan = açık gri alan

Pappus'un alan teoremi, verilen herhangi bir üçgenin üç kenarına yaslanmış üç paralelkenarın alanları arasındaki ilişkiyi tanımlar. Pisagor teoreminin bir genellemesi olarak da düşünülebilecek teorem, adını onu keşfeden Yunan matematikçi İskenderiyeli Pappus'tan (MS 4. yüzyıl) almıştır.

Teorem

[değiştir | kaynağı değiştir]

İki kenarına rastgele iki paralelkenar yaslanmış verilen herhangi bir üçgen için teorem, üçüncü paralelkenarın alanı diğer iki paralelkenarın alanlarının toplamına eşit olacak şekilde üçüncü kenar üzerinde bir paralelkenarın nasıl oluşturulacağını ifade etmektedir.

A B C {\displaystyle ABC} {\displaystyle ABC} verilen herhangi bir üçgen ve A B D E {\displaystyle ABDE} {\displaystyle ABDE} ve A C F G {\displaystyle ACFG} {\displaystyle ACFG}, verilen üçgenin A B {\displaystyle AB} {\displaystyle AB} ve A C {\displaystyle AC} {\displaystyle AC} kenarlarına iliştirilmiş iki rastgele paralelkenar olsun. Uzatılan paralelkenar kenarları D E {\displaystyle DE} {\displaystyle DE} ve F G {\displaystyle FG} {\displaystyle FG}, H {\displaystyle H} {\displaystyle H} noktasında kesişir. A H {\displaystyle AH} {\displaystyle AH} doğrusu şimdi B C {\displaystyle BC} {\displaystyle BC} üçgen kenarına yaslanmış üçüncü paralelkenar B C M L {\displaystyle BCML} {\displaystyle BCML}'nin kenarı olur, yani B L {\displaystyle BL} {\displaystyle BL} ve C M {\displaystyle CM} {\displaystyle CM} çizgi parçaları, B C {\displaystyle BC} {\displaystyle BC} üzerinde ve B L {\displaystyle BL} {\displaystyle BL} ve C M {\displaystyle CM} {\displaystyle CM} A H {\displaystyle AH} {\displaystyle AH}'ye paralel ve eşit uzunlukta olacak şekilde oluşturulur. Paralelkenarların alanları (A ile gösterilir) için aşağıdaki özdeşlik geçerlidir:

A A B D E + A A C F G = A B C M L {\displaystyle {\text{A}}_{ABDE}+{\text{A}}_{ACFG}={\text{A}}_{BCML}} {\displaystyle {\text{A}}_{ABDE}+{\text{A}}_{ACFG}={\text{A}}_{BCML}}

Teorem, Pisagor teoremini iki yönlü olarak genelleştirir. Birincisi, sadece dik açılı olanlar için değil, gelişigüzel üçgenler için de geçerlidir ve ikincisi, kareler yerine paralelkenarlar kullanır. Rastgele bir üçgenin iki kenarındaki kareler için, üçüncü kenar üzerinde eşit alanlı bir paralelkenar oluşturur. İki kenar dik açılı dik kenarlar ise, üçüncü kenarındaki paralelkenar da kare olacaktır. Dik açılı bir üçgen için, dik açının kenarlarına yaslanmış iki paralelkenar üçüncü kenarda eşit alana sahip bir dikdörtgen oluşturur ve yine iki paralelkenar kare ise üçüncü kenardaki dikdörtgen de bir kare olur.

İspat

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aynı taban uzunluğuna ve yüksekliğine sahip olması nedeniyle A B D E {\displaystyle ABDE} {\displaystyle ABDE} ve A B U H {\displaystyle ABUH} {\displaystyle ABUH} paralelkenarları aynı alana sahiptir, aynı argüman A C F G {\displaystyle ACFG} {\displaystyle ACFG} ve A C V H {\displaystyle ACVH} {\displaystyle ACVH}, A B U H {\displaystyle ABUH} {\displaystyle ABUH} ve B L Q R {\displaystyle BLQR} {\displaystyle BLQR}, A C V H {\displaystyle ACVH} {\displaystyle ACVH} ve R C M Q {\displaystyle RCMQ} {\displaystyle RCMQ} paralelkenarları için geçerlidir. Bu, halihazırda sahip olduğumuz gibi istenen sonucu verir:

A A B D E + A A C F G = A A B U H + A A C V H = A B L R Q + A R C M Q = A B C M L {\displaystyle {\begin{aligned}{\text{A}}_{ABDE}+{\text{A}}_{ACFG}&={\text{A}}_{ABUH}+{\text{A}}_{ACVH}\\&={\text{A}}_{BLRQ}+{\text{A}}_{RCMQ}\\&={\text{A}}_{BCML}\end{aligned}}} {\displaystyle {\begin{aligned}{\text{A}}_{ABDE}+{\text{A}}_{ACFG}&={\text{A}}_{ABUH}+{\text{A}}_{ACVH}\\&={\text{A}}_{BLRQ}+{\text{A}}_{RCMQ}\\&={\text{A}}_{BCML}\end{aligned}}}

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Howard Eves: Pappus's Extension of the Pythagorean Theorem.The Mathematics Teacher, Vol. 51, No. 7 (Kasım 1958), ss. 544–546 (JSTOR 22 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  • Howard Eves: Great Moments in Mathematics (before 1650). Mathematical Association of America, 1983, 9780883853108, s. 37 (Google Kitaplar'da alıntı, s. 37,)
  • Eli Maor: The Pythagorean Theorem: A 4,000-year History. Princeton University Press, 2007, 9780691125268, ss. 58–59 (Google Kitaplar'da alıntı, s. 58,)
  • Claudi Alsina, Roger B. Nelsen: Charming Proofs: A Journey Into Elegant Mathematics. MAA, 2010, 9780883853481, ss. 77–78 (Google Kitaplar'da alıntı, s. 77,)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • The Pappus Area Theorem 22 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Pappus theorem 25 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • g
  • t
  • d
Antik Yunan matematiği
Matematikçiler
(Zaman Çizelgesi)
  • Anaksagoras
  • Antemios
  • Apollonios
  • Arkhytas
  • Aristaios
  • Aristarkos
  • Arşimet
  • Autolykos
  • Bion
  • Boethius
  • Brison
  • Kallippos
  • Karpos
  • Kleomedes
  • Konon
  • Ktesibios
  • Demokritos
  • Dikaiarkhos
  • Diokles
  • Diophantos
  • Dinostratus
  • Dionisodoros
  • Domninus
  • Elealı Zenon
  • Eratosthenes
  • Eudemos
  • Eudoksos
  • Eutokios
  • Geminus
  • Heliodoros
  • İskenderiyeli Heron
  • Khrysippos
  • Hipparkhos
  • Hippasos
  • Hippias
  • Hipokrat
  • Hipatia
  • Hipsikles
  • İsidoros
  • Matematikçi Leo
  • Leon
  • Marinos
  • Melissa
  • Menaikhmos
  • Menelaos
  • Metrodoros
  • Nikomakhos
  • Nikomedes
  • Nikoteles
  • Oenopides
  • Euklides
  • Pappos
  • Perseus
  • Philolaos
  • Philon
  • Laodikyalı Philonides
  • Porphyrios
  • Poseidonios
  • Proklos
  • Batlamyus
  • Pisagor
  • Serenus
  • Simplikios
  • Sosigenes
  • Sporus
  • Thales
  • Theaitetos
  • Theano
  • Teodoros
  • Theodosios
  • İskenderiyeli Theon
  • Smirnalı Theon
  • Timaridas
  • Ksenokrates
  • Sidonlu Zenon
  • Zenodoros
Yapıtlar
  • Almagest
  • Arşimet Parşömeni
  • Arithmetika
  • Konikler (Apollonius)
  • Katoptrik (Yansımalar)
  • Data (Öklid)
  • Elemanlar (Öklid)
  • Bir Çemberin Ölçümü
  • Konikler ve Sferoidler Üzerine
  • Büyüklükler ve Uzaklıklar Üzerine (Aristarkhos)
  • Büyüklükler ve Uzaklıklar Üzerine (Hipparkhos)
  • Hareketli Küre Üzerine (Autolykos)
  • Öklid'in Optiği
  • Sarmallar Üzerine
  • Küre ve Silindir Üzerine
  • Ostomachion (Syntomachion)
  • Planisphaerium
  • Sphaerics
  • Parabolün Dörtgenleştirilmesi
  • Kum Sayacı
  • Sonsuz Küçükler Hesabı
Merkezler
Platon Akademisi · Kirene · İskenderiye Kütüphanesi
Etkilendikleri
Babil matematiği · Eski Mısır matematiği
Etkiledikleri
Avrupa matematiği · Hint matematiği · Orta Çağ İslam matematiği
Problemler
Apollonios problemi · Daireyi kareleştirme · Küpü iki katına çıkarma · Açıyı üçe bölme
Kavramlar/Tanımlar
  • Apollonius çemberi
  • Diyofantus denklemi
  • Çevrel çember
  • Eşölçülebilirlik
  • Orantılılık ilkesi
  • Altın oran
  • Yunan rakamları
  • Bir üçgenin iç ve dış çemberleri
  • Tükenme yöntemi
  • Paralellik postülatı
  • Platonik katılar
  • Hipokrat ayı
  • Hippias kuadratiksi
  • Düzgün çokgen
  • Cetvel ve pergelle yapılan çizimler
  • Üçgen merkezi
Bulgular
  • Açıortay teoremi
  • Dış açı teoremi
  • Öklid algoritması
  • Öklid teoremi
  • Geometrik ortalama teoremi
  • Yunan geometrik cebiri
  • Menteşe teoremi
  • Çevre açı teoremi
  • Kesişme teoremi
  • Pons asinorum
  • Pisagor teoremi
  • Thales teoremi
  • Gnomon teoremi
  • Apollonius teoremi
  • Aristarkus eşitsizliği
  • Crossbar (Pasch) teoremi
  • Heron formülü
  • İrrasyonel sayılar
  • Menelaus teoremi
  • Pappus'un alan teoremi
  • Batlamyus eşitsizliği
  • Batlamyus kirişler tablosu
  • Batlamyus teoremi
  • Theodorus sarmalı
Antik Yunan matematikçilerinin zaman çizelgesi
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Pappus%27un_alan_teoremi&oldid=34009016" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Öklid geometrisi
  • Üçgen geometrisi
  • Öklid geometrisi teoremleri
Gizli kategoriler:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Kanıt içeren maddeler
  • Sayfa en son 06.59, 18 Ekim 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Pappus'un alan teoremi
Konu ekle