Askalonlu Eutokios

Askalonlu Eutokios
Εὐτόκιος ὁ Ἀσκαλωνίτης
Doğum	y. MS 480 Aşkelon
Ölüm	MS 6. yüzyıl
Diğer ad(lar)ı	Eutocius of Ascalon
Vatandaşlık	Bizans İmparatorluğu
Tanınma nedeni	Conics of Apollonius The Sphere and Cylinder of Archimedes Quadrature of the Circle of Archimedes Two Books on Equilibrium of Archimedes
Kariyeri
Dalı	Matematik, felsefe
Çalıştığı kurum	İskenderiye
Akademik danışmanları	Ammonius Herimae, Miletli Isidore

Askalonlu Eutokios (Grekçe: Εὐτόκιος ὁ Ἀσκαλωνίτης; MS 480 - 540 dolayları), çeşitli Arşimet incelemeleri ve Apollonios'un Konikleri üzerine yorumlar yazan bir Yunan matematikçi.

Hayatı ve Çalışmaları

Eutocius of Ascalon, Commentary on Apollonius of Perga's Conics. Johannes Pediasimus, De geometria; Commentary on Cleomedes, Meteora. Hero of Byzantium, Poliorcetica. Hero of Alexandria, Spiritalia; De automatis, Bodleian Library MS. Barocci 169, (1476–1500).

Eutokios'un hayatı hakkında çok az şey biliniyor. Ascalon'da (sonraki Filistin Prima'da) doğdu. Eutokios, Arşimet'in üç eseri üzerine yorumların yazarıydı. Ayrıca Apollonios'un Konikleri'nin (İngilizce: Conics of Apollonius) ilk dört kitabını düzenledi ve yorumladı. Eutokios'un günümüze ulaşan eserleri:

• Apollonius'un Konikleri'nin (İngilizce: Conics of Apollonius) ilk dört kitabı üzerine bir yorum.
• Arşimet'in Küresi ve Silindiri (İngilizce: The Sphere and Cylinder of Archimedes) üzerine bir yorum.
• Arşimet Çemberinin Kareleştirilmesi (İngilizce: Quadrature of the Circle of Archimedes, Latince: In Archimedis circuli dimensionem) üzerine bir yorum.
• Arşimet Dengesi Üzerine İki Kitap (İngilizce: Two Books on Equilibrium of Archimedes) hakkında bir yorum.

Tarihçiler, Arşimet'in Küresi ve Silindiri (İngilizce: The Sphere and Cylinder of Archimedes) eserinde değinilen, kesişen konikler aracılığıyla bir kübik denklemin çözümüne ilişkin bilgilerinin çoğunu Eutokios ve yorumlarına borçludur.

Arşimet'in Küresi ve Silindiri (İngilizce: The Sphere and Cylinder of Archimedes) kitabına yaptığı yorum, Proclus'un öğrencisi, Simplicius'un ve diğer pek çok altıncı yüzyıl filozofunun öğretmeni olan ve MS 510'dan sonra uzun süre yaşayamayan Ammonius'a ithaf edildi. Eutokios, Apollonius'un Konikleri (İngilizce: Conics of Apollonius) ile ilgili dört kitaba yaptığı yorumu, Konstantinopolis'teki Ayasofya Katedrali'nin patriğe ait bazilikasının mimarı olan ve yaklaşık MS 534 yılında ölen Trallesli Anthemius'e ithaf edilmiştir. Bu nedenlerden ötürü, Eutokios'un faaliyetlerinin merkezi noktası yaklaşık MS 510'a konulabilir ve doğumunun yaklaşık MS 480 tarihi olarak kabulü geleneksel hale gelmiştir.

Eutokios'un herhangi bir orijinal matematiksel çalışma yaptığı bilinmemektedir. Arşimet ve Apollonios hakkındaki açıklamaları da matematiksel bir öneme sahip değildir. Bununla birlikte, Bir Çemberin Ölçümü (İngilizce: Measurement of a Circle) hakkındaki yorumundaki uzun çarpma örnekleri, Yunanların bu tür işlemleri nasıl ele aldığına dair mevcut en iyi kanıttır ve daha önceki Yunan geometri uzmanlarının matematik problemlerinin çözümlerini korur öyle ki bunlar bazen varoluşlarının tek kanıtıdır ve bu nedenle matematik tarihçisi için çok önemlidir.

Eutokios aracılığıyla, verilen iki düz çizgiye iki orta orantılı bulma problemiyle ilgili Yunan geometri uzmanları tarafından geliştirilmiş değerli bir çözüm koleksiyonumuz vardır; yani eğer iki düz çizgi $a$ ve $b$ verilmişse, ${\frac {a}{x}}={\frac {x}{y}}={\frac {y}{b}}$ olacak şekilde başka iki $x$ ve $y$ düz çizgisini bulma.

Yüzyıllar boyunca en iyi Yunan matematikçilerinin ilgisini çeken bir problem olan küpü iki katına çıkarma problemi, Hipokrat tarafından indirgenmişti. Çünkü eğer ${\frac {a}{x}}={\frac {x}{y}}={\frac {y}{b}}$, sonra ${\frac {a^{3}}{x^{3}}}={\frac {a}{b}}$ ve eğer $b=2a$ ise, $x$ bir kenarı $a$ olan bir küpün iki katının kenarıdır. O zamandan beri, bu problem yalnızca bu biçimde çözülmeye çalışılmış gibi görünüyor.

Eutokios gibi yorumcuların matematik tarihinde çok önemli olduğu ve birçok önemli eserin ancak yorumcuların çalışmaları sayesinde hayatta kaldığı hemen görülebilir.

Eutokios herhangi bir orijinal çalışma yapmış görünmüyor. Bununla birlikte, çalışmalar hakkındaki yorumları, aksi takdirde tamamen kaybolabilecek olan tarihsel bilginin doğası gereği paha biçilemez birçok şey içerir. Heath bu önemli bilgilerden bazılarını listeler:

1. Platon, Heron, Philon, Apollonios, Diokles, Pappos, Sporus, Menaikhmos, Arkhytas, Eratosthenes, Nikomedes tarafından küpü iki katına çıkarma probleminin çözümlerinin açıklaması veya iki ortalama orantının bulunması,
2. Arşimet'in On the Sphere and Cylinder Book II 4. önermede vadettiği eksik çözümü içeren, Eutokios tarafından keşfedilen parçada, yardımcı problemin kübik denklemin konikleri vasıtasıyla çözüme ulaşması $(a-x)x^{2}=bc^{2}$,
3. (a) Diokles tarafından II.4'ün orijinal probleminin çözümünü kübik forma getirmeden, (b) Dionysodoros tarafından yardımcı kübik denklemle çözümü.

Astronomiye katkılarıyla ilgili olarak, Eutokios Almagest'in I. kitabına bir giriş yazdı ama Neugebauer şöyle yazar:

“	Eutokios, belirli bir metni bölüm bölüm izleyen sıradan tipte bir "yorum" yazmadı. ... ana kısım altmışlık tabanda hesaplama yöntemleriyle ilgilidir: çarpma, bölme, karekökler vb. Diğer bir bölüm izoperimetrik problemlerle ilgilidir ve ardından Batlamyus'un ekvatoryal derece için 500 stadlık normuna dayanan dünyanın şekli ve boyutu hakkında kısa bir bölüm izler. Açıkçası, Eutokios'tan gerçek astronomik ilgiye dair hiçbir şey miras kalmadı.	„

Kaynakça

• O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Askalonlu Eutokios", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
• "Eutocius of Ascalon". 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2021. 
• Boyer, Carl Benjamin (1991). A History of Mathematics (2. bas.). John Wiley & Sons, Inc. ISBN 0-471-54397-7. 
• I. Bulmer-Thomas. "Eutocius of Ascalon | Encyclopedia.com" (PDF). Dictionary of Scientific Biography (New York 1970-1990). 7 Şubat 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
• O. Neugebauer, A history of ancient mathematical astronomy (New York, 1975).
• P. Tannery, Eutocius et ses contemorains, Bull. des sciences mathématique 7 (1883), ss. 278-291.