Cebelitarık

Cebelitarık Gibraltar
Bayrak Arma
Slogan Montis Insignia Calpe  (Latin) "Badge of the Rock of Gibraltar"
Millî marş "God Save the King" (resmi) "Cebelitarık Ulusal Marşı" (yerel)
Başkent	Cebelitarık
En büyük şehir	Westside
Resmî dil(ler)	İngilizce
Konuşulan diller	İngilizce İspanyolca Llanito
Etnik gruplar	Cebelitarık Halkı, İspanyol, Llatino, İngiliz
Hükûmet	Britanya Denizaşırı Toprağı
• Devlet başkanı III. Charles • Genel Vali Sir David Steel • Başbakan Fabian Picardo
Tarihçe
• Britanya hakimiyeti 4 Ağustos 1704 • Britanya'ya devredilme 11 Nisan 1713
Yüzölçümü
• Toplam	6,8 km2 (241.)
• Su (%)	%0
Nüfus
• 2012 tahminî	32.459 [1] (222..)
• Yoğunluk	4.616/km2 (5.)
GSYİH (SAGP)	2017 tahminî
• Toplam	£1,94 milyar (197.)
• Kişi başına	£60.300 (n/a.)
İGE (2015)	0.861 çok yüksek · 40.
Para birimi	Cebelitarık poundu £3 (GIP)
Zaman dilimi	UTC+1 (OAS)
• Yaz (YSU)	UTC+2 (OAYS)
Tarih formatı	gg/aa/yyyy
Trafik akışı	sağ4
Telefon kodu	3506
ISO 3166 kodu	[[ISO 3166-2:GI|GI]]
İnternet alan adı	.gi5
Cenevizliler, Maltalılar, Portekizliler, İspanyollar halkının kombine edilmiş hali. Birleşik Krallık'ın Özel Üye Toprakları. Cebelitarık sterlini £'nin banknotları ve madeni paraları Cebelitarık Hükümeti tarafınca basılmaktadır ve dağıtılmaktadır. Cebelitarık, Birleşik Krallık'ın, 16 Haziran 1929 tarihinden itibaren tıpkı Birleşik Krallık Hint Bölgesi gibi Denizaşırı Milletler Topluluğu'na üyedir. 10 Şubat 2007'den itibaren İspanya'nın 9567 kararı ile. .eu Avrupa Birliği (AB) üyesidir ve Avrupa Birliği (AB) yer imlerini de kullanır. İngiliz Posta Kodu: GX11 1AA

Cebelitarık, Akdeniz'den Atlantik Okyanusu'na (Cebelitarık Boğazı) geçişin yakınında, İber Yarımadası'nın güney ucunda, Cebelitarık Körfezi'nde bulunan bir Britanya Denizaşırı Bölgesi ve şehirdir. 6.8 km² bir alana sahiptir ve kuzeyde İspanya (Campo de Gibraltar) ile sınır komşusudur. Cebelitarık'ın peyzajı, eteklerinde yaklaşık 34.003 kişinin yaşadığı, yoğun nüfuslu bir kasabanın bulunduğu "Cebelitarık Kayası" tarafından domine edilmektedir ve bu nüfusun büyük çoğunluğu Cebelitarıklıdır.

Cebelitarık, 1160 yılında Almohadlar tarafından kalıcı bir gözetleme kulesi olarak kurulmuştur. Geç Orta Çağ'da Nasridler, Kastilyalılar ve Marinidlerin kontrolü altında değişiklik göstermiştir ve yakınlardaki Algeciras'ın yaklaşık 1375 yılında yıkılmasının ardından stratejik önemi artmıştır. 1462 yılında tekrar Kastilya Krallığı'nın bir parçası olmuştur. 1704 yılında, İspanya Veraset Savaşı sırasında, Anglo-Hollanda güçleri Cebelitarık'ı İspanya'dan ele geçirmiş ve 1713'te Utrecht Antlaşması ile Britanya'ya sonsuza dek devredilmiştir. Cebelitarık, özellikle Napolyon Savaşları ve II. Dünya Savaşı sırasında, Akdeniz'e giriş ve çıkışı kontrol ettiği için Kraliyet Donanması için önemli bir üs haline gelmiştir ve dünya deniz ticaretinin yarısı bu boğazdan geçmektedir.

Cebelitarık'ın Kuzeybatıdan görünümü

Cebelitarık'ın egemenliği, İngiliz-İspanyol ilişkilerinde bir tartışma konusu olup, İspanya bölge üzerinde hak iddia etmektedir. Cebelitarıklılar, 1967'de İspanyol egemenliği tekliflerini ve 2002'de ortak egemenlik tekliflerini büyük çoğunlukla reddetmiştir. Bununla birlikte, Cebelitarık, İspanya ile yakın ekonomik ve kültürel bağlarını sürdürmekte olup, birçok Cebelitarıklı hem İspanyolca hem de Llanito adı verilen yerel bir lehçeyi konuşmaktadır.

Cebelitarık'ın ekonomisi, finansal hizmetler, e-oyun, turizm ve limana dayanmaktadır. Dünyanın en düşük işsizlik oranlarından birine sahip olan Cebelitarık'ta, iş gücünün büyük bir kısmı İspanya'da ikamet edenler veya Cebelitarık yerlisi olmayanlardan oluşmaktadır, özellikle özel sektörde. Brexit'ten bu yana, Cebelitarık Avrupa Birliği'nin bir üyesi değildir ancak Cebelitarık ile İspanya arasında sınır hareketlerini kolaylaştırmak amacıyla Schengen Anlaşması'na katılmak için müzakereler devam etmektedir.

İsim

Adı Arapçadan türemiştir: جبل طارق, (Romanizasyon: Jabal Ṭāriq, "Tarık Dağı" (adını 8. yüzyıl Mağribi askeri lideri Tarık bin Ziyad'dan almıştır). Arapçadaki adı olmaya devam ediyor. İsmin Arapçanın kısaltılmış hali olduğu da öne sürülmüştür: جبل على الطريق, (Romanizasyon: Jabal Ealaa Altariq, Afrika'dan İberya'ya yolda ilerliyor)

Tarihçe

Ana madde: Cebelitarık tarihi

Tarih Öncesi ve Antik Dönem

Gorham Mağarası'nda yaklaşık 50.000 yıl öncesine ait Neandertal yerleşimlerine dair kanıtlar Cebelitarık'ta keşfedilmiştir. Neandertallerin nihai yok oluşunun ardından, Cebelitarık'ın mağaraları Homo sapiens tarafından kullanılmaya devam etmiştir. Gorham Mağarası'ndaki birikintilerde yaklaşık 40.000 yıl öncesinden 5.000 yıl öncesine kadar uzanan taş aletler, eski ocaklar ve hayvan kemikleri bulunmuştur.

Neolitik döneme ait çok sayıda çömlek parçası, Cebelitarık'ın mağaralarında bulunmuştur. Bu parçaların çoğu, adını Almería kasabasından alan ve Endülüs'ün diğer bölgelerinde de bulunan Almerian kültürüne özgü türlerdir. Bronz Çağı'nda, insanların büyük ölçüde mağaralarda yaşamayı bıraktığı dönemde, burada yaşam olduğuna dair çok az kanıt bulunmaktadır.

Antik çağlarda, Cebelitarık Akdeniz halkları tarafından dini ve sembolik öneme sahip bir yer olarak kabul edilmiştir. Fenikeliler, yaklaşık MÖ 950'den itibaren birkaç yüzyıl boyunca burada bulunmuş, muhtemelen Gorham Mağarası'nı yerel tanrılara adanmış bir tapınak olarak kullanmışlardır. Onları takiben Kartacalılar ve Romalılar da aynı şekilde bu bölgeyi kullanmışlardır. Cebelitarık, muhtemelen Fenike kökenli olan Mons Calpe olarak biliniyordu. Mons Calpe, antik Yunanlar ve Romalılar tarafından Herakles Sütunları'ndan biri olarak kabul edilmiştir. Ancak, antik dönemden kalma kalıcı yerleşimlere dair bilinen bir arkeolojik kanıt bulunmamaktadır. Onlar, bugün İspanya'nın San Roque kasabası yakınlarında yer alan Campo (hinterland) olarak bilinen bölgenin başında yerleşmişlerdir. Yerli Turdetani halkının erken dönem yerleşim yeri üzerine, yaklaşık MÖ 950'de Fenikeliler tarafından Carteia kasabası kurulmuştur.

Orta Çağ

Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra, Cebelitarık kısa bir süre Vandalların kontrolüne girmiştir. Vandallar, bu bölgeye Afrika'ya geçiş yapmaları için Bonifacius tarafından davet edilmiştir.

Mağribi Kalesi'nin Hürmet Kulesi'nin kuzey cephesinin görünümü

Daha sonra bölge, 414'ten 711'e kadar yaklaşık 300 yıl boyunca Vizigot Krallığı'nın bir parçası olmuştur.

710'daki bir akın sonrasında, Tarık bin Ziyad komutasındaki çoğunluğu Berberi olan bir ordu, 711 Nisan ayında Kuzey Afrika'dan geçerek Cebelitarık civarına (büyük olasılıkla körfeze ya da kayaya değil) inmiştir. Tarık'ın seferi, İber Yarımadası'nın büyük bir kısmının İslam tarafından fethedilmesine yol açmıştır. Mons Calpe, "Tarık'ın Dağı" anlamına gelen Jabal Ṭāriq olarak adlandırılmıştır, bu isim zamanla Cebelitarık'a dönüşmüştür. Cebelitarık'a İslam kaynaklarında ayrıca "Cebelü'l-feth" (Fetih Dağı) de denilmektedir.

1145 yılında Endülüs, Muvahhidler'in hakimiyetine geçmiştir. 1160 yılında, Muvahhid Sultan Abd al-Mu'min, kalıcı bir yerleşim yeri ve bir kale inşa edilmesini emretmiştir. Bu yerleşim Medinat al-Fath (Zafer Şehri) adını almıştır. Şehir, Abd al-Mu'min'in İşbiliye'deki oğlu Yusuf b. Abdülmü'min tarafından, kardeşi Osman'ın da yardımıyla çok sayıda usta ve işçi toplanarak inşa edilmiştir. Şehirde büyük bir cami, saray, resmi binalar, kışla, güzel bahçeler ve su dağıtım şebekesi yer almıştır. Bu kaleye ait olan Mağribi Kalesi'nin Hürmet Kulesi bugün hâlâ ayaktadır.

Cebelitarık'ın havadan görünümü

1274'ten itibaren, kasaba Granada'daki Nasriler (1237 ve 1374'te), Fes'teki Marinidler (1274 ve 1333'te) ve Kastilya kralları (1309'da) tarafından ele geçirilmiş ve tekrar tekrar fethedilmiştir. Nasrilerin Algeciras'ı yaklaşık 1375'te yıkıp terk etmeleri ve 1375'te Marinidler'den Cebelitarık'ı elde etmeleri üzerine, Nasriler, Algeciras'tan daha kötü bir doğal limana sahip olmasına rağmen, daha iyi savunma olanakları sunan Cebelitarık'ı boğazda askeri ve kentsel bir ileri karakol olarak tercih etmişlerdir. Ancak, Cebelitarık bu dönemde hiçbir zaman büyük bir nüfusa ulaşamamıştır.

Modern dönem

1462 yılında, Cebelitarık, Emirlikten Granada'nın Juan Alonso de Guzmán tarafından ele geçirildi.

Fetihten sonra, Kastilya Kralı IV. Henry, Cebelitarık'ı ek bir unvan olarak "Cebelitarık Kralı" ilan etti ve burayı Campo Llano de Gibraltar bölgesinin bir parçası olarak belirledi. Altı yıl sonra, Cebelitarık, Medina Sidonia Dükü'ne geri verildi; Dük, 1474'te burayı, Kordoba ve Sevilla'dan gelen 4.350 konverso (Yahudilikten Hristiyanlığa geçenler) grubuna sattı. Bu satış karşılığında, şehir garnizonunu iki yıl boyunca koruyacaklarını belirten bir anlaşma yapıldı; iki yıl sonunda, konversolar şehirden sınır dışı edildi ve memleketlerine döndüler veya İspanya'nın diğer bölgelerine taşındılar. 1501'de, Cebelitarık İspanyol Tahtı'na geri geçti ve Kastilya Kraliçesi I. Isabella, Cebelitarık'a halen kullanılan armayı veren Kraliyet Emirnamesi'ni yayımladı.

İspanyol ve Portekiz seyahatçı el kitabı (1901)

1704'te, İspanyol Veraset Savaşı sırasında, Büyük İttifak'ı temsil eden birleşik bir İngiliz-Hollanda filosu, Cebelitarık'ı Habsburg Arşidüklüğü'nün (Charles of Austria) İspanya Kralı olma kampanyası adına ele geçirdi. Daha sonra, çoğu nüfus şehirden ayrıldı ve birçok kişi yakın bölgelerde yerleşti. İttifak'ın kampanyası başarısız olunca, 1713'te Utrecht Antlaşması yapıldı ve bu antlaşma ile Cebelitarık Britanya'ya devredildi, böylece Britanya'nın savaştan çekilmesi sağlandı. İspanyol krallarının Cebelitarık'ı yeniden elde etme girişimleri başarısız oldu; 1727'deki kuşatma ve Amerikan Bağımsızlık Savaşı sırasında (1779-1783) Büyük Kuşatma ile tekrar denediler.

Büyük Kuşatma'nın yıkıcı etkisinin ardından, şehir neredeyse tamamen yeniden inşa edildi. 1784'te Milano'dan 25 yaşında gelen ve taş ustası veya mühendis olduğu düşünülen Giovanni Maria Boschetti, Victualling Yard'ı (1812'de tamamlandı) ve birçok başka binayı inşa etti. Boschetti, eski şehrin tarzını belirlemekle sorumlu olarak kabul edilir; bu tarz, Gibraltar Miras Vakfı'nın genel müdürü Claire Montado tarafından "askeri mühimmat tarzı kemerli kapılar, İtalyan stuko rölyefler, Ceneviz kepenkler, İngiliz Regency demir balkonlar, İspanyol vitray ve Gürcü pencereler" olarak tanımlanmıştır.

Napolyon Savaşları sırasında, Cebelitarık Kraliyet Donanması için kilit bir üs haline geldi ve Trafalgar Savaşı'na (21 Ekim 1805) giden süreçte önemli bir rol oynadı. Halifax, Bermuda ve Malta ile birlikte dört İmparatorluk kalesinden biri olarak belirlenen Cebelitarık, stratejik konumu sayesinde Kırım Savaşı (1854-1856) sırasında da önemli bir üs oldu. 18. yüzyılda, barış zamanı askeri garnizonun sayısı 1.100 ile 5.000 arasında değişiyordu. 19. yüzyılın ilk yarısında, Britanya ve Akdeniz'in dört bir yanından – İtalyan, Portekizli, Malta'lı, Yahudi ve Fransız – insanların şehirde ikamet etmesiyle nüfus önemli bir artış gösterdi ve 1860'ta 17.000'i geçti.

Süveyş Kanalı'nın açılmasıyla stratejik değeri arttı, çünkü Süveyş'in doğusundaki Britanya İmparatorluğu ile Britanya arasındaki deniz yolunda yer alıyordu. 19. yüzyılın ilerleyen yıllarında, kalelerin ve limanın iyileştirilmesi için büyük yatırımlar yapıldı.

Yakın tarih

II. Dünya Savaşı sırasında, Cebelitarık'ın sivil nüfusunun çoğu tahliye edilerek, ağırlıklı olarak Londra'ya, ayrıca Fas, Madeira ve Jamaika'daki Cebelitarık Kampı'na gönderildi. Cebelitarık Kayası bir kale olarak güçlendirildi. 18 Temmuz 1940'ta Vichy Fransız hava kuvvetleri, Vichy donanmasının Britanya tarafından bombalanmasına misilleme olarak Cebelitarık'a saldırdı. Deniz üssü ve oradaki gemiler, Malta Adası'nın uzun kuşatması sırasında adanın ikmalinde ve tedarik edilmesinde kilit rol oynadı. Malta'ya uçak takviyeleri göndermek için yapılan sık kısa seferlerin yanı sıra, 1942 Ağustos'unda kritik "Operation Pedestal" konvoyu Cebelitarık'tan yürütüldü. Bu operasyon, yoğun Alman ve İtalyan hava saldırıları karşısında adanın kritik bir dönemde yeniden ikmalini sağladı. İspanyol diktatör Francisco Franco'nun Alman ordusunun İspanyol topraklarına girmesine izin verme konusundaki isteksizliği, "Felix Operasyonu" kod adlı Cebelitarık'ı ele geçirme planını engelledi.

II. Dünya Savaşı sırasında burada gösterilen bir sahnede, BOAC'a ait bir Douglas Dakota uçağı, Cebelitarık Kayası'ndaki projektör bataryaları tarafından aydınlatılmış olarak silüet halinde görülüyor; mürettebat, uçağı Birleşik Krallık'a yapılacak bir gece uçuşu için hazırlıyor.

1950'lerde, Franco İspanya'nın Cebelitarık üzerindeki egemenlik iddiasını yeniledi ve Cebelitarık ile İspanya arasındaki hareketi kısıtladı. Cebelitarıklılar, 1967'deki Cebelitarık egemenlik referandumunda büyük çoğunlukla Britanya egemenliği altında kalmayı tercih etti. Bu referandumun sonucunda, 1969'da Cebelitarık Anayasa Kararnamesi kabul edildi. Buna karşılık olarak, İspanya Cebelitarık ile sınırını tamamen kapattı ve tüm iletişim bağlantılarını kesti. İspanya ile sınır, 1982'de kısmen, 1985'te ise tamamen açıldı.

2000'lerin başında, Britanya ve İspanya, Cebelitarık üzerinde ortak egemenliği öngören potansiyel bir anlaşma üzerinde müzakerelerde bulundu. Cebelitarık hükûmeti bu plan hakkında bir referandum düzenledi ve halkın %99'u bu teklifi reddetti. 2008'de Britanya hükûmeti, Cebelitarıklılar'ın isteklerine saygı göstereceğini taahhüt etti. 2006'da yapılan bir referandumla yeni bir Anayasa Kararnamesi onaylandı. 2006'da İspanya, Cebelitarık ve Birleşik Krallık arasında bazı kısıtlamaların sona erdirilmesi ve hava hareketleri, gümrük prosedürleri, telekomünikasyon, emeklilikler ve kültürel değişim gibi belirli alanlardaki anlaşmazlıkların ele alınması amacıyla üçlü müzakereler başladı.

Eski HM Limanı'nın 1895 genişlemesinden kalma binaları

Birleşik Krallık'ın Avrupa Birliği üyeliği hakkında yapılan referandumda, Cebelitarıklılar'ın %96'sı AB'de kalma yönünde oy kullandı. İspanya, yarımada üzerinde ortak İspanyol-Britanya kontrolü çağrılarını yeniledi; bu talepler Cebelitarık Başbakanı tarafından sert bir şekilde reddedildi. Ancak, 18 Ekim 2018'de İspanya, Birleşik Krallık ile Cebelitarık'ın Birleşik Krallık ile birlikte AB'den ayrılması konusunda itirazlarına ilişkin bir anlaşmaya varmış gibi göründü. İspanya Başbakanı Pedro Sánchez, "Cebelitarık artık bir Brexit anlaşmasına varmada sorun teşkil etmeyecek" dedi.

31 Ocak 2020'de Birleşik Krallık Avrupa Birliği'nden ayrıldı ve dolayısıyla Cebelitarık da ayrıldı. Brexit çekilme anlaşmasının geçiş aşamasının koşulları altında, Cebelitarık'ın AB ile ilişkisi 2020 sonuna kadar değişmeden devam etti, ardından AB-İngiltere Ticaret ve İşbirliği Anlaşması ile değiştirildi. 31 Aralık 2020'de Birleşik Krallık ve İspanya, Cebelitarık'ın İspanya ile sert bir sınırdan kaçınmak amacıyla Schengen Bölgesi'ne katılımını müzakere etmek için AB ve Birleşik Krallık arasında bir anlaşma yapılması konusunda prensipte anlaştı. Bu düzenlemeler henüz yürürlüğe girmedi.

2022'de, Cebelitarık Platin Jübile Sivil Onurları kapsamında şehir statüsü için bir başvuruda bulundu. Bu başvuru reddedildi, ancak araştırmacılar Ulusal Arşivlerde arama yaptıklarında, Cebelitarık'ın 1842'de Kraliçe Victoria tarafından zaten bir şehir olarak tanındığını keşfettiler. Bu statü 29 Ağustos 2022'de yürürlüğe girdi.

Nüfus

Birleşik Krallık'ın Avrupa kıtasındaki tek sömürgesi olan bu yarımada etnik olarak çoğulcu bir yapıya sahiptir. 1753 yılında yapılan nüfus sayımına göre Cebelitarık bölgesinde; 434 Britanyalı, 597 Cenevizli, 575 Yahudi, 185 İspanyol ve 25 Portekizli yaşamaktaydı. Napolyon Savaşları süresince Cebelitarık'ın İngiliz mallarının Avrupa'daki diğer ülkelere geçişi için açık tek liman olmasından dolayı 1814 yılında nüfus 10.184 kişiye çıkmıştır. 1829 yılı polis sayımında nüfus 16.394 olarak belirlenmiştir.

1995 yılında seçmen kütüklerindeki orijinal isimlerine bakıldığında yarımadada yaşayan halkın %27 Britanyalı, %24 İspanyol, %19 İtalyan, %11 Portekizli, %8 Maltalı' dır. Geri kalan kısmı küçük etnik gruplardan oluşmaktadır.

Nüfus Sayım Yılları	Cebelitarıklı	Diğer Britanyalılar	Faslılar	Diğer Milletler	Toplam
1970	18.873	3.001	2.798*	-	24,672
1981	19.825	3.706	2.140	808	26,479
1991	20.022	3.811	1.798	1.072	26,703
2001	22.882	2.627	961	1.025	27,495
2021	-	-	-	-	33,683

(*) Faslılar ve diğer milletler toplamı

2012 yılı verilerine göre Cebalitarık'ın nüfusu 30.001 kişiden oluşmaktadır.

Ekonomi

Günümüzde Cebelitarık, Avrupa'daki durgun ekonomiyle tezat teşkil edecek şekilde yüksek büyüme hızı (2012 yılında %7,8) ve düşük işsizlik oranıyla (2012 yılında %2,5) dikkat çekmektedir. Cebelitarık ekonomisi; genel ticaret, bankacılık, mali hizmetler sağlanması, iletişim, e-kumar, turizm ve denizcilik faaliyetlerine dayanmaktadır.

Yönetim

Birleşik Krallık Cebelitarık'ı kendisinin denizaşırı toprağı olarak tanımlamaktadır. İspanya, Cebelitarık'ın Birleşik Krallık'a Veraset Savaşları sonucunda 1713 Utrecht Antlaşması ile bırakılmak zorunda kalındığını, ancak antlaşmada boğaz ve karasularıyla ilgili bir hüküm olmadığını savunmaktadır. Buna karşılık Birleşik Krallık ise İspanya'nın Cebelitarık'ı şehri, kalesi, limanı dahil olmak üzere bir bütün olarak İngiliz yönetimine bıraktığını belirtmektedir. Birleşik Krallık, Cebelitarık üzerindeki egemenlik hakkında ısrar ederek sorunun çözülmesi maksadıyla 1966 yılında Uluslararası Adalet Divanı'na başvurmayı teklif etmiş, ancak İspanya buna karşı çıkmıştır. BM kararları uyarınca Birleşik Krallık Cebelitarık halkının iradesini hangi yönde kullanmak istediğini öğrenmek amacıyla bölgede 1967 yılında referanduma gitmiştir. Referandum sonucunda Cebelitarık halkının İspanya ile yakınlaşmak yerine Birleşik Krallık ile mevcut bağlarının devam etmesini istediği ortaya çıkmış, ancak bu referandum BM tarafından 2353 sayılı kararla geçersiz ilan edilmiştir. Birleşik Krallık ise referandum sonucuna dayanarak 1969 yılında Cebelitarık ile ilgili bir yasa kabul ederek, halkın egemenliğin Birleşik Krallık'tan başka bir devlete devrini reddetme hakkını tanımıştır. 1984 yılında Lizbon Antlaşmasından sonra İspanya 1969'da kapattığı Cebelitarık sınırını kontrollü bir şekilde açmıştır. İspanya yönetimi 2002 yılından bu yana Cebelitarık'a İspanya devletine bağlı olmak şartıyla bölgesel veya toplumsal özerklik tanınması teklifini sunmaktadır. 2002 senesinde Cebelitarık'ta düzenlenen egemenlik referandumunda seçmenler egemenliğin İspanya ve Birleşik Krallık arasında paylaşılması planına karşı çıkmışlardır. Cebelitarık halkı 1960 yılında Birleşik Krallık tarafından kendilerine verilmiş olan kendi kaderini tayin hakkının, BM Şartı tarafından da tüm eski sömürgelere tanınan bir hak olduğunu savunmaktadır. Cebelitarık'ın 2006 yılındaki referandumla kabul ettiği anayasanın Cebelitarık halkına, İngiliz egemenliği altında ve dış ilişkilerinde Birleşik Krallık'a karşı sorumlu olmaya devam etmekle birlikte, kendi kendini yönetme hakkını verdiği” ifadeleri yer almıştır. İspanya ise kendi onayı olmadan Cebelitarık'ın bağımsız olmasının imkânsız olduğunu, Birleşik Krallık'ın İspanya egemenliğindeki bir toprağı işgal ettiğini, Cebelitarık'ın özel durumunda kendi kaderini tayin prensibi yerine toprak bütünlüğü ilkesinin öncül olduğunu belirtmiştir. Cebelitarık BM'nin “özerk olmayan ülke” listesinde yer almaktadır. Cebelitarık yönetimi söz konusu listeden çıkarılıp bağımsızlığını elde etmek üzere defalarca BM'ye başvurmuştur.

Galeri

• 
  Cebelitarık 2006.